10.000 racistische reacties op een selfie

“Maar het is een onschuldig kinderfeest!” “Zwarte Piet is zwart door de schoorsteen!” Dat zijn veelgehoorde drogredenen om het Sinterklaasfeest in haar huidige staat te behouden. Het schoorsteensprookje is zo vaak verteld dat volwassen mensen erin zijn gaan geloven en vol overtuiging vast houden aan het verhaal dat een persoon in een schoorsteen kan klimmen en er op magische wijze met een mooie Afro, dikke rode lippen, een mooi page pak én egaal zwarte huidskleur uit kan komen. Zo hebben we in Nederland onszelf ook het sprookje aangepraat dat we een tolerant, open en liberaal land zijn waar racisme tot het verleden behoort. Racisme, dat doen ze Amerika en Zuid-Afrika, maar niet in Nederland, wij tolereren ‘onze allochtonen’. Wij zijn tolerant dus kunnen we per definitie niet racistisch zijn. Stellen dat Zwarte Piet racisme is voelt voor velen dan ook als een directe aanval op de Nederlandse cultuur en identiteit. Het voelt als een aanslag op het diep verankerde zelfbeeld van onschuld en tolerantie, vooral omdat vele Nederlanders warme jeugdherinneringen hebben aan de traditie. In de context van een land dat steeds meer zeggenschap lijkt te verliezen aan supranationale instituten als de EU en multinationale banken lijkt men steeds meer vast te klampen aan traditie, het geeft de illusie van zekerheid en eigenheid in een snel veranderende wereld. Racisme wordt bovendien vaak met expliciete vormen van racisme zoals de KKK en apartheid geassocieerd, in plaats van impliciete en onbewuste vormen van uitsluiting en discriminatie. Hoe kan een onschuldig Nederlands kinderfeest dan racistisch zijn? Voor de gemiddelde Nederlander die weinig tot niks over ons koloniale verleden leert is dit onbegrijpelijk en leidt de ‘aanval op onze traditie’ tot emotionele reacties.

Mitchell Esajas in 10.000 racistische reacties op een selfie (Joop.nl)