15 maart, Nijmegen: info- en discussiebijeenkomst over precarisering
Geen vast inkomen. Onregelmatige werktijden en -plaatsen. Voortdurend van baan moeten wisselen, en nooit zeker weten of je morgen nog wel kan werken. Tijdelijke huurcontracten, waardoor je altijd onverwacht op straat kan komen te staan. Onderbetaald werken onder dwang. Intimidatie thuis en op de werkvloer. Toenemende (studie)schuld. Gebrek aan privacy, aan zekerheid, aan veiligheid en aan toekomstperspectief.
Bijeenkomst over precarisering
(Uitdagingen voor de 21ste eeuw #2)
Vrijdag 15 maart 2013
Vanaf 20:00 uur
De Klinker
Van Broeckhuysenstraat 46, Nijmegen
Event op Facebook
Herken jij deze “symptomen”? Dan heb je wellicht last van “precarisering”. Da’s in wezen niet meer dan een technische term voor iets dat veel mensen dagelijks ondervinden. “Precarisering” is het stelselmatige verlies van bestaans- of rechtszekerheid, van stabiliteit en zelfbeschikking.
Deze “ontwikkeling” komt niet uit de lucht vallen. Onder het mom van neo-liberale toverwoordjes als “flexibilisering” en “efficiëntie” maken overheden en bedrijven ons dagelijks leven al decennia lang beetje bij beetje steeds onzekerder en instabieler. Uitzendbureaus, anti-kraakorganisaties en overheidsdiensten als het UWV of DUO dwingen ons om mobieler en buigzamer te zijn. Ze willen dat we ons schikken naar de grillen van werkgever of “dienstverlener”. Zo worden we langzaam gereduceerd tot mini-bedrijfjes die met elkaar moeten concurreren, bijvoorbeeld op de arbeids- of woningmarkt.
Veel van die precariseringsprocessen hebben misschien wel meer met elkaar te maken dan we in eerste instantie zouden denken. Wat betekent dit voor de strijd tegen precarisering? Op welke manieren wordt er al verzet gepleegd tegen precarisering, en is een gezamenlijke strijd tegen deze processen mogelijk?
In samenwerking met de Bond Precaire Woonvormen organiseert Doorbraak een tweede bijeenkomst in de reeks “uitdagingen voor de 21ste eeuw”, deze keer over precarisering. Wat is het, wat wordt er tegen gedaan, en wat zijn de perspectieven voor een gezamenlijk tegenoffensief? Vier sprekers zullen dit probleem vanuit verschillende perspectieven benaderen: politicoloog Merijn Oudenampsen, Bond Precaire Woonvormen-medewerker Abel Heijkamp, Doorbraak-activist Harry Westerink, en Alexander Beunder, lid van de Kritische Studenten Utrecht. Uiteraard zijn we vooral ook heel benieuwd naar jouw ervaringen en ideeën.
Doorbraak
Precarisering!!
Eindelijk een keer een niets verhullend woord. Qua intonatie.
Herhaal het 10 keer in een café tijdens een ruzie, en iedereen is weggevlucht.
De onverstandige die is gebleven, zal nog wensen, als die met de volle ware furie van het woord in aanraking is gekomen, het café levend met lijf en leden schreeuwend om zijn moeder het pand nog tijdig kan verlaten.
Condor
Hiermee wil ik met mijn aparte cynische commentaar zeggen, dat we met zijn allen deze complete arbeidsverdwazing moeten gaan stoppen.
Precarisering wil niks meer zeggen dan een 24 uur 7 dagen in de week werkslaaf met hongerloon zonder rechten bent. Je moet met de telefoon naast je bed gaan slapen in de hoop dat de almachtige werkgever je alsjeblieft gaat bellen.
De werkgevers doen net alsof ze de werknemers niet meer nodig hebben. Maar dat is niet zo, als alle werknemers niet meer op hun werk zullen opdagen, dan zullen de werkgevers snel failliet gaan. En visa versa.
Het is ook van de gekke dat je tegenwoordig eerder kans hebt om een hoofdprijs in de staatsloterij te winnen dan om een vast contract bij een werkgever te krijgen.
En we pikken dit allemaal maar!!
We zijn met zijn alle decennia lang gehersenspoeld dat we complet geassimileerd moeten zijn naar de grillen van de werkgever. En als schapen zijn we er met open ogen ingetrapt.
Het wordt met zijn allen tijd om wakker te gaan worden.
Daarom mijn verhaal over de café ruzie. Als iemand mij bedreigd met het woord precarisatie dan begin ik al heel hard het café uit te rennen, niet meer achterom kijkend. Ik zorg wel dat ik als eerste de deur uit ben. En degene die als laatst overblijft in het café, is de moderne 24 uurs slaaf geworden.
Condor
Jan Blommaert e.a. schreef daar vorig jaar een helder boek over: ‘De 360° werknemer, de nieuwe arbeidscultuur en de eindeloze concurrentie’
zie deze weblink voor een beschrijving: http://www.ravagedigitaal.org/2012nieuws/205/tekst.php
Een goed boek: Straf de armen. Het nieuwe beleid van de sociale onzekerheid. Auteur: Loic Wacquant, uitgeverij Epo. Aanrader!