8 april, Groningen: discussiebijeenkomst “Iets terugdoen voor een uitkering. Pesterij of nuttige reactivering?”

Op dinsdag 8 april organiseert het Groninger Forum een bijeenkomst over dwangarbeid. “Een economische crisis leidt tot meer werklozen. Logisch. Je zou een stijgende barmhartigheid verwachten met de baanloze pechvogels die tijdelijk gebruikmaken van ons sociale vangnet, maar dat is niet overal het geval”, aldus de organisatoren in hun uitnodiging. “Volgens sommigen moeten uitkeringsgerechtigden (of iets minder vriendelijk: bijstandstrekkers) iets terug doen voor hun uitkering. Geen regulier werk natuurlijk, maar klusjes die blijven liggen. Verplicht vrijwilligerswerk bijvoorbeeld. Dit gedachtegoed is ook terechtgekomen in de Participatiewet die gemeenten vanaf volgend jaar gaan uitvoeren. Daar kun je een heleboel van vinden. De een vindt het ‘werklozen pesten’, zinloos bovendien in een tijd van grote werkloosheid. De ander ziet nuttige reactivering en is blij dat de overheid een einde maakt aan de ‘liefdeloze verwaarlozing’ die de bijstandswet tot nu toe was.”

Doorbraak roept op om naar bijeenkomst te komen. Laat je stem horen tegen dwangarbeid en de verdringing van regulier betaalde arbeid.

Discussiebijeenkomst
Dinsdag 8 april 2014
Van 20:00 tot 22:00 uur
Groninger Forum
Hereplein 73, Groningen
Toegang: 5 euro (studenten: 3,50 euro)
(Helemaal niets te besteden? Mail dan
vooraf: communicatie@groningerforum.nl)

Op de bijeenkomst zal “een flinke handvol Groningse werkzoekenden” iets vertellen over dwangarbeid. Verder zijn deze sprekers aangekondigd:

– Divosa-directeur René Paas, vindt de invoering van dwangarbeid vooral leerzaam voor gemeenten. Werklozen zouden volgens hem dwangarbeid fijn vinden. “Belangrijk was dat ze aan het werk werden gezet. Werklozen vonden het fijn dat ze iets terug konden doen”, zei hij over een Workfirst-project. In de immorele leefwereld van de CDA-er moeten kennelijk alleen werklozen “iets terugdoen”, want van hem hoeft de gemeente hen in ruil voor hun arbeid geen normaal loon te betalen.

– FNV-lokaal medewerkster Beate de Ruiter, moet niet veel hebben van dwangarbeid. Op een Groningse bijeenkomst in 2011 zei ze al: “Momenteel werken twintig mensen voor tweeëndertig uur per week bij Niemeyer met behoud van uitkering minimaal drie maanden, zonder baangarantie (inpakken, afwegen tabak). Ze werken ‘gewoon’ in de productie. Wie niet wil, wordt op de uitkering gekort. Er ontstaat dan dus verdringing. Mensen met behoud van uitkering werken direct naast mensen met normale banen, doen precies hetzelfde werk, maar er wordt tegen ze gezegd al aan het begin: dit gaat niet leiden tot een betaalde baan.”

– Amsterdamse onderzoeker Thomas Kampen, vindt het “kortzichtig en tendentieus om de tegenprestatie als vernederend en bestraffend af te doen”. Integendeel, dwangarbeid zou goed zijn voor werklozen en hen zelfs psychisch sterken. “De gevolgen van nietsdoen zijn vaak erger, omdat die leiden tot minderwaardigheidsgevoelens”, meent hij te weten. “Of mensen tot vrijwilligerswerk verplicht worden of niet, is op zich niet zo belangrijk”, zo beweert hij, als het maar met “respect” gebeurt. En “nietjes verwijderen kan ook een zinvolle bezigheid zijn”. Kampen kwam tot deze beweringen in een artikel dat hij samen schreef met GroenLinkser Evelien Tonkens, in een poging om haar partijgenote, de Amsterdamse wethouder Andrée van Es, te verdedigen tegen de vernietigende kritiek op het Amsterdamse dwangarbeidregime die eind december in De Volkskrant verscheen.

Eric Krebbers