Actietentje.De honderden vluchtelingen in het protestkamp in Ter Apel kunnen inmiddels rekenen op veel steun uit allerlei hoeken. Ook vanuit Doorbraak zijn er activisten langs gegaan om solidariteit te betuigen en voorraden af te leveren (dekens). Henk Zeldenrust beschrijft kort zijn indrukken.
Het mooie weer is wat ons het eerst opvalt. Dat was afgelopen december wel even anders toen we onderweg naar Ter Apel en ter plaatse in hevig onweer belandden! Hoewel we toch wel weer een beetje opzien tegen de ontmoeting met een groep mensen die volstrekt rechteloos is gemaakt, staat wat we ter plekke zien in schril contrast met wat we de vorige keer aantroffen. De legertenten, het in ruime hoeveelheden aanwezige eten en drinken, een keuken, de verbindingen met de buitenwereld – in logistiek opzicht een enorme verbetering sinds december.
Het snel groeiende kamp.Ook nu moest er van alles worden georganiseerd, zo bleek er de eerste week een groot tekort aan drinkwater. Mede door enkele politici uit de regio is hierin voorzien, maar zeker ook door de benodigdheden die door mensen van heinde en verre niet aflatend worden aangevoerd. En toch ook weer de opgeruimde sfeer die van de mensen uitgaat. Wat uiteraard niet betekent dat er geen problemen zouden zijn, maar ondanks alles maken de mensen die ik heb gesproken een vriendelijke en tegelijkertijd ook vastberaden indruk.
Het kamp.Alleen hierom al zou ik een ieder willen aanraden die de mogelijkheid heeft, te bedenken hoe de mensen daar gesteund kunnen worden en met hen in direct contact te treden. Ook al betekent dit een scherpe confrontatie met ons eigen comfortabele leventje en lijken de vooruitzichten voor een politieke oplossing niet gunstig – wanneer de strijd van de vluchtelingen in Ter Apel tegen de politiek van uithongering niet belangrijk wordt gevonden, wat is er dan nog van belang?
