Dwangarbeid in Eindhoven (week 2 en 3)
De Amsterdamse Bijstandsbond heeft contact met iemand die dwangarbeid verricht, georganiseerd door de gemeente Eindhoven. Doorbraak publiceerde eerder zijn/haar ervaringen tijdens de eerste week. Hieronder de tweede en derde week. De verhalen worden gepubliceerd onder een schuilnaam: Condor. De vele intimidaties laten het niet toe dat de betrokkene onder eigen naam publiceert. Het is voor media dan ook voorlopig niet mogelijk om met hem/haar in contact te komen. Wij publiceren de verhalen vanzelfsprekend in overleg met hem/haar.
Week 2
Dinsdag 2 oktober
8:30 uur tot 12:30 uur dwangarbeid. Ditmaal ging het om het vouwen van promotiekartonnen voor parfummerken voor mannen en vrouwen, zoals Calvin Klein, Joop, Chanel, etc. In die promotiekartonnen kunnen dan de flesjes ingeklemd worden. Dat heb ik vier uur gedaan. Anderen waren weer schroeven in metalen rondjes aan het draaien, dat was nog van de order van vorige week.
13:00 uur tot 16:00 uur sollicitatietraining. Nu was die training helemaal op de Emile Ratelband-toer. Van die praatjes zoals: als je wilt kan je alles, er is werk voor je, als je maar goed zoekt, dan vind je het, etc. De kracht van de geest is grenzeloos, en meer van dat soort onzin. Tsjakkaaahhhh 🙂
Maar nu de onvriendelijke kant: er zitten mensen in mijn groep die nauwelijks Nederlands kunnen, een Afghaanse dame, een Turkse dame, een Marokkaanse man, etc. Ze hebben nauwelijks een opleiding genoten, en op de computer kunnen ze niet eens de entertoets vinden. Ofwel een pc heeft vele geheimen voor hen. Toch moeten ze hun cv klaar hebben vooraf aan de training van vrijdagochtend. Compleet bezopen natuurlijk. Je kan net zo goed van een schildpad eisen de honderd meter in tien seconden te lopen! Er werd door de cursusleiders aan de Turkse vrouw simpelweg verteld dat de familie haar maar met haar cv moest helpen, en dat ze van de computers van het UWV Eindhoven gebruik konden maken. Hoe gek wil je het hebben, T.! Er is geen woord verzonnen door mij hier.
Tegen zoveel stommiteit van de cursusleiders kon ik niet op. Ik had mijn cv allang klaar, dus ik heb de Turkse dame met haar cv geholpen. CV klaar, bammmm, storing in die oude pc-troep die ze daar hebben, en anderhalf uur werk naar de klote, en nog geen cv voor die mevrouw. Ik was er helemaal klaar mee. Gelukkig was het net vier uur: jas aan en wegwezen bij die ballentent.
Woensdag 3 oktober
9:30 uur tot 17:00 uur dwangarbeid. Ik moest lege dozen vouwen voor Tempelier Bier uit België. Ik was dus officieel gepromoveerd tot Chef Lege Dozen. 🙂 Anderen deden twee volle bierflesjes en een Tempelierglas erin. Ik heb dat de hele dag gedaan. Zo, weer een verspilde dag. Ik kan namelijk heel slecht tegen stompzinnig geestdodend werk. Dus kwam ik total loss thuis aan. Een pure aanslag op geest en lichaam.
Vrijdag 5 oktober
9:30 uur sollicitatietraining. Ik dacht dat het hersenspoelen wel zo’n beetje voorbij was, maar dat was een grote vergissing! Hups, met zijn allen naar boven, naar de filmzaal. Er werd een korte film vertoond van een Amerikaan zonder armen en benen. Die verdiende zijn brood met het geven van lezingen door de Verenigde Staten, over positiviteit. Ditmaal gaf hij college op een highschool. Hij was getrouwd, en had een prima leven opgebouwd dankzij zijn enorme wilskracht, etc, etc. Hmm, een beetje de Amerikaanse Emile Ratelband. Uiteraard kwam de te verwachten vraag van de cursusleiders: waarom wij die film te zien kregen? Sorry, T., maar toen kwam een stukje van mijn non-conformistische karakter boven. Ik stak mijn vinger op, en zei: “Om ons uit de uitkeringen te halen!” De wedervraag was: “Hoezo?” Ik zei: “Alles hier is erop gericht om ons uit de uitkeringen te halen!” Aan hun gezichten te zien was dat toch niet het juiste antwoord. Hmm, ik zal me maar heel koest houden deze dag, dacht ik bij mezelf.
Daarna kwam er een dikke dame binnen. Er moest een individuele foto gemaakt worden van ieder van ons. Kennelijk was de dwangarbeidersfabriek zo groot geworden dat de werkmeesters en het management foto’s nodig hadden om mensen nog een beetje te kunnen herkennen. En nu kwam het: de vraag van mij, die men eerder aan het begin van het dwangtraject had geweigerd te beantwoorden. Waar komen we extern te dwangarbeiden? Mijn postcode gaf aan: de reiniging en groenvoorziening! Anderen hadden de kwekerij, de Logistieke Diensten in Acht, verspreidingen en Ergon/DAF. En ja, we krijgen eindelijk de langverwachte veiligheidsschoenen. Ach ja, beter laat dan nooit.
Ik heb nog een Marokkaanse man geholpen zijn cv in orde te maken. Hmm, nu maar hopen dat die oude pc-troep het nu wel doet, dacht ik. Maar een wonder geschiedde: het was gelukt. En een vriend erbij.
13:00 uur tot 16.00 uur dwangarbeid. “Vier uur?”, zou je dan zeggen. “Het was toch tot vijf uur?” Volgens mij kregen we vervroegde vrijlating wegens goed gedrag. 🙂 Een andere reden kan ik zo snel niet verzinnen. Nu moesten we parfumpromotieborden van karton gaan lijmen. Dat lijmen gaat met zogenaamde lijmpistolen. Harde massieve lijmstaven worden in het lijmpistool geschoven en daar extreem verhit, waarna er gloeiend hete lijm uit die pistolen komt lopen. Ik keek er met ontzag naar. Als je die lijm op je huid krijgt, dacht ik, dan is het net napalm, dat brandt er helemaal in.
13:15 uur. En ja hoor, het moest er een keer van komen. Een zwarte man lette even niet op en kreeg de lijm op zijn hand. Het brandde er diep in. Hij schreeuwde van de pijn! Ik liet mijn werk vallen en bracht hem snel naar een koude kraan. Daar zag ik pas echt wat die troep kan aanrichten. De lijm was letterlijk met zijn huid versmolten. Hij leed ondraaglijke pijnen. En ik kan het weten, want ik heb vroeger een pot kokend water over me heen gehad. Dus moest ik een EHBO-doos regelen. Daar zou gaas met speciale brandzalf in moeten zitten. Uiteraard was het van zo’n amateurtent te verwachten: er is geen gaas met speciale brandzalf aanwezig, die de pijn flink verzacht en de wond desinfecteert! En zulke incidenten waren al vaker voorgekomen, zo hoorde ik van een van de werkmeesters. Zo wordt de meedogenloosheid van deze organisatie nog weer eens extra duidelijk. De man werd naar huis gestuurd en kon zonder verdere behandeling op zijn fiets stappen. Het viel me mee dat hij niet gewoon moest doorwerken! Sorry dat ik zo sarcastisch ben. Ze hadden hem naar de brandwondenafdeling van het ziekenhuis moeten rijden. Zeker bij brandwonden is het cruciaal dat ze de eerste uren professioneel behandeld worden, vooral voor het genezingsproces en de littekenvorming. Ik heb zelf geen auto, anders had ik hem er naartoe gereden.
Maar iedereen is vervangbaar, dus over tot de orde van de dag: er moest weer gewerkt worden. Ik heb nog een tijdje naar handschoenen gezocht, want ik wil het lot van die man niet delen.
16:00 uur. Jippie, vervroegde vrijlating, snel jas aan en wegwezen.
Nu komt net als de vorige keer een stukje visie en eigen mening. Ik voel eigenlijk voor de eerste keer in mijn leven een zware angst om hier in Nederland te moeten leven! Ik weet eigenlijk niet waar en wanneer dit land van god los is gegaan. Hoe heeft het zover kunnen komen? Ik weet wel dat het land moreel zwaar aan het verloederen is gegaan toen onze moraalridder Balkenende met zijn kliek aan het bewind kwam. In alle lagen. In een sneltreinvaart. En onder Rutte met de lichtsnelheid. Mensenrechten worden massaal en op vreselijke wijze geschonden. Nederland is in de loop der jaren al vele keren door alle humanitaire organisaties zwaar berispt. Google maar op internet: door de VN, Child Protect, de Europese Raad, Amnesty International, Unicef, etc, etc. De kabinetten van de afgelopen vijftien jaar hebben er schijt aan gehad. Ze doen niets, of niet veel, met die brandbrieven. Sterker nog: die organisaties worden regelmatig weggehoond. Er worden zeker sinds 2001, maar hoogstwaarschijnlijk al eerder, kinderen willens en wetens en onschuldig in gevangenissen opgesloten. Kinderen die broodnodig psychische zorg nodig hebben, maar geen plaats in die zorg kunnen krijgen. Het gaat onder meer om seksueel misbruikte kinderen, kinderen met gedragsstoornissen, etc. Nederland sluit nog steeds vluchtelingenkinderen langdurig op. Ook volwassen vluchtelingen worden onder barbaarse omstandigheden vastgehouden, verstoken van fatsoenlijk onderdak, voedsel, medische voorzieningen, etc.
Hier een aantal links naar Uitzendinggemist.net, buitenlandsepartner.nl en rtvdrenthe.nl. Kijk, lees en huiver. Er zaten nog veel verschrikkelijker video’s bij, maar die wil ik je besparen. Vluchtelingen in Nederlandse gevangenissen met vreselijke zweren en verwondingen, aan wie medische zorg gewoon geweigerd wordt. De een na de ander zag ik voorbij komen. Met maar een paar minuten googlen. Ik vond honderden videofilmpjes, tienduizenden geschreven verklaringen en teksten over wantoestanden in Nederland. Kennelijk gebeurt het zo vaak dat je er letterlijk over struikelt op Google. En dan gaat het alleen nog maar over schending van de mensenrechten van kinderen en vluchtelingen. Nederland laat ook nog met gemak elf vluchtelingen en migranten op Schiphol levend verbranden. Ik heb het onderzoeksrapport gelezen: de overheid is volledig schuldig. Van de beveiliging klopte niets. Het was geen incident, maar een kwestie van tijd. Als je met honderd kilometer per uur met een blinddoek voor je ogen op de snelweg gaat rijden, dan zal je echt een keer een ongeluk krijgen. Ik kom tot de trieste conclusie dat Nederland miljarden aan ontwikkelingshulp zal moeten ontvangen, want kennelijk kunnen ze het zelf niet oplossen! En het wordt alleen maar erger! Niet minder. Hoe recenter de datum van plaatsing van video’s en teksten, des te meer wantoestanden. Van voor het jaar 2000 is er relatief weinig te vinden. Het stijgt exponentieel naarmate de tijd vordert. Ik dwaal niet zomaar af, er zit een visie en filosofie achter.
De zwakkeren in de Nederlandse samenleving zijn niet meer dan verbruiks- en gebruiksartikelen geworden, gestript van al hun rechten. Uit te buiten en te misbruiken naar believen door de overheid, bedrijven, en andere ongure instanties. Dat is nu al met tienduizenden mensen tegelijkertijd aan de gang. Kijk maar naar veranderingen in de wet- en regelgeving. De snelle vervaging van de moraal en waarden en normen is stuitend. Ik ben een roepende in de woestijn, ik weet het. Maar ik zie parallellen met de weg die nazi-Duitsland destijds insloeg. Fascisme is een onderwerp waar ik me rustig een expert in durf te noemen. Mijn bovenmatige interesse daarvoor komt doordat mijn familie, en dan ben ik nog diplomatiek, zwaar onder nazi-Duitsland te lijden heeft gehad, en ik verbaas me hoe alles zo fout kon gaan. Daar ging het precies zo: Hitler heeft met zijn kliek jarenlang de wetgeving uitgehold, doofpotten, ophitsing, verhullend taalgebruik om erna ongestoord zijn gang te kunnen gaan. En Hitler begreep net zoals Wilders en Rutte de onvoorstelbare kracht van de repeterende herhalingen. Hitler over de Joden, Wilders over de buitenlanders, en Rutte over de bezuinigingen. En het werkt nog steeds als een trein! Precies wat nu in Nederland al een hele tijd gaande is. Ik ben nog wel positief genoeg om te denken dat Nederland geen genocide zal plegen. Maar oneigenlijke vrijheidsberovingen, verwaarlozing, armoede en dwangarbeid zullen exponentieel toenemen. Daar hoef je geen raketgeleerde voor te zijn.
“Ach, dat doet Nederland niet, dat kan niet”. Ik word voor gek verklaard. Vrienden van mij, geen domme jongens, kunnen nu al nauwelijks geloven wat mij overkomt. De schok is groot als ik met de keiharde feiten en bewijzen kom, en zelfs dan kunnen ze het moeilijk geloven. De doofpot, het doodzwijgen en het verhullende taalgebruik dat al jaren schering en inslag is doet haar werk meer dan uitstekend bij de bevolking. Ook een typisch iets van fascistische en dictatoriale regimes. T., ik durf er met gemak honderd euro op te verwedden dat Nederland binnen nu en tien jaar werkkampen met gewapende bewaking (hoogstwaarschijnlijk wapenstokken, pepperspray, tasers en handboeien) en barakken heeft. Grote verzamelplaatsen in de grote steden waar werklozen, Wajongers, lichtgehandicapten, etc, zich moeten melden op maandagochtend vroeg, met bussen of treinen worden gereden naar bijvoorbeeld de dijken die verhoogd moeten worden, in barakken blijven slapen, en vrijdagavond teruggereden worden om in de weekenden thuis te mogen zijn. Hoogstwaarschijnlijk is dat balletje in de politiek al opgeworpen. Vandaar mijn grote angst om in Nederland te blijven leven. Een regering die in staat is de dingen te doen zoals ze het nu doen, is simpelweg tot alles in staat. Het is 1 minuut voor 12.
In mijn ogen is de SP de enige partij die zeer goed inziet wat er werkelijk in Nederland aan de hand is. Er is een lichtpuntje voor de SP: de bevolking heeft in de peilingen van een paar weken voor de verkiezingen aangegeven dat ze niet onwelwillend tegenover de partij staat. Wil de partij echt groot worden, dan zal ze de volgende keer tijdens debatten – tegen hun fatsoen in – het volgens de smerige regels uit Den Haag moeten gaan spelen. Gewoon de regerende partijen meedogenloos en keihard met de feiten om hun oren slaan, eindeloos de wantoestanden blijven aankaarten, ondersteund met keiharde feiten. Steenhard taalgebruik, niets verhullend. En de onvoorstelbare kracht van de repeterende herhalingen gebruiken. De kleine man, het grootste verkiezingselectoraat, begint nu pas een beetje in te zien hoe ze genaaid worden. Als de SP dat helder en duidelijk kan maken, dan is er niets dat jullie tegen kan houden om echt verreweg de grootste te worden. Geen media zal jullie kunnen afstoppen. Jullie hebben in het slechtste geval daarvoor vier jaar de tijd. Mocht het nieuwe kabinet klappen, dan eerder.
Zo, morgen een afspraak met de huisarts maken, want ik dreig psychisch en fysiek aan dit dwangtraject ten onder te gaan. Ik moet wel eerlijk zijn: de treitertrajecten die door de overheid en gemeenten bedacht worden, zijn wel effectief.
Week 3
Dinsdag 9 oktober
8:30 uur tot 12:30 uur dwangarbeid. Chef Lege Dozen voor Tempelier Bier. Ongeveer anderhalf uur. Daarna weer schroeven in metalen rondjes draaien. Ik zie ook een grote order binnengereden worden, van Corsendonck Bier. De alcoholische dranken zijn prominent aanwezig deze week. Ik vroeg cynisch of ik een betere binding met de producten mocht krijgen: oftewel: of ik een biertje mocht uitproberen, helaas werd dat geweigerd.
13:00 uur tot 16:00 uur sollicitatietraining. Iedereen moest zijn of haar cv af hebben. Uiteraard hadden de digibeten en de mensen die amper een woord Nederlands spreken geen cv. Niet uit onwil, maar simpelweg omdat ze niet weten hoe ze het moeten doen. Uiteraard weer een hoop onzinverhalen van de cursusleiders, met een hoog Ratelband-tjakkaaah gehalte. Ik heb weer twee mensen geholpen met hun cv en daarmee hun uitkeringen tijdelijk gered. Voor vrijdag moeten er vijf sollicitaties gedaan worden. Dat gaan die mensen dus nooit redden.
Woensdag 10 oktober
8:30 uur tot 17:00 uur dwangarbeid. Ik was aanwezig, maar niet in staat om te werken. Het dwangtraject begint zijn tol te eisen, zowel psychisch als fysiek. Ik vertelde de werkmeesters hoe ik me voelde en tot mijn grote verbazing lieten ze me met rust. Kennelijk zagen ze in dat het niet handig was om mij te pushen. Ik heb de hele dag snottebellen zitten draaien. Ik heb die ochtend trouwens bij Ergon mijn werkschoenen opgehaald, samen met een mannelijke dwangarbeider. Uiteraard heb ik samen met hem uitgebreid de tijd genomen om de versnaperingen van de kantine te inspecteren. Ik zag trouwens in een kantoor drie bedrijfsnamen op de bordjes staan die uit de reĂŻntegratieruif eten: Calibris, Kenteq en Kenwerk. Ik blijf uiteraard mijn ogen en oren openhouden.
Maandag en donderdag vrij. Donderdag nog wat kopieën van de documenten gemaakt ten behoeve van de SP en advocaten gemaakt op kosten van het UWV. Uiteraard met een grote glimlach. Ik heb eigenlijk de laatste weken niets gehad om over te lachen.
Vrijdag 12 oktober
8:15 uur. Ik meld me telefonisch ziek bij mijn casemanager. Hij nam de telefoon twee keer niet op. En ik meldde me ziek bij het Werkleerbedrijf Eindhoven. Zo heb ik mijn plicht gedaan. Ik heb vrijdag geen controle gehad en kan u dus niet vertellen hoe hun ziekteverzuimapparaat werkt. Maar maak u geen zorgen: ik zal hoogstwaarschijnlijk binnenkort met de volle intimidatie van het apparaat te maken krijgen. En ik zal daar uiteraard verslag van doen.
Maandag maak ik een spoedafspraak met mijn huisarts. Hij is al meer dan 25 jaar mijn arts en vertrouwenspersoon. Hij kent me van binnen en van buiten. Ik moet voor wat antigif zorgen, voor het ziekteverzuimapparaat.
Meningen en visie. Ik denk dat ik vorige week wel zo’n beetje alles heb gezegd wat ik wilde zeggen. Ik had beloofd wat namen te geven van mensen die aan het dwangtraject meewerken. De namen van mijn sollicitatiecursusleiders zijn H.G., toevallig ook mijn casemanager. Hij is wel een aardige kerel, van twaalf ambachten dertien ongelukken, gezien zijn verleden. Minder aardig van hem is dat hij mij in het dwangtraject heeft gestopt. Maar hij vertelde me dat hij slechts het gemeentebeleid moet uitvoeren. En N.H., een dame uit Rotterdam die op detacheringsbasis werkt. Helaas zijn hun ervaringen en competenties om een goede sollicitatietraining te geven zwaar ontoereikend.
Nog een naam: die van mijn oude cursusleider van de sollicitatietraining die begin tot juni 2012 duurde en die nu trainingen op het Werkleerbedrijf verzorgt. C.B. alias “de zwarte weduwe”. Ze heeft haar roots in India en heeft een donkere huidskleur, vandaar haar bijnaam. Die is haar gegeven door de bijstandsmensen en dwangarbeiders die onder haar vallen. God zij hen genadig! Ze is de meest beruchte casemanager van de gemeente Eindhoven. Zij meent arts, psychiater, arbeidsdeskundige, etc, in Ă©Ă©n persoon te zijn. Ze stuurt mensen met spierziekten, zware psychische problemen, zware lichamelijke problemen, oorlogstrauma’s, etc, zonder aanziens des persoons naar het dwangtraject. Hun klachten schuift ze zonder uitzondering allemaal terzijde. Intimidatie, machtsmisbruik en andere ongure praktijken zijn haar niet vreemd. Ik ken namelijk verschillende mensen die haar als casemanager hebben. Ik heb complete horrorverhalen gehoord die helaas ook allemaal blijken te kloppen. Ik heb haar een klein half jaar als cursusleidster meegemaakt. Ze is een bijzonder naar persoon. Absoluut ongeschikt voor haar werk als casemanager en als sollicitatietrainster.
De namen van de andere cursusleiders weet ik niet. Maar het zijn, als ik het goed begrepen heb, allemaal casemanagers van de gemeente Eindhoven. Het is voor de SP relatief gemakkelijk te achterhalen wie er voor het Werkleerbedrijf werken, en welke casemanagers sollicitatietrainingen geven.
Verder zijn er vier mensen met strafkortingen, of zelfs honderd procent kortingen, uit het traject gezet. Dat was woensdag, en toen was de week pas half voorbij. Van eentje kan ik het met zekerheid bevestigen. Ik hoorde het van de cursusleiders. Het ging om een Marokkaanse man in mijn groep. Hij heeft een vrouw en twee kinderen, dus dat wordt een familiedrama. Schande!
De komende weken gaat mijn volle aandacht uit naar hoe ik een solide rechtszaak tegen de gemeente Eindhoven moet gaan opbouwen. Ik moet elitetroepen gaan verzamelen voor de aanval.
Condor
Eerder tekenden Doorbraak en De Bijstandsbond de ervaringen op van dwangarbeiders in onder meer Amsterdam, Leiden en Den Haag.
“Er werd een korte film vertoond van een Amerikaan zonder armen en benen.”
Een idee: is die gemeente niet aan te pakken wegens schending van het auteursrecht c.q. copyright? Ze werken zo amateuristisch, dat ze dat vast vergeten zijn?
@Vilseledd: De gemeente is op vele manieren aan te pakken. Maar dat vraagt om een vroeg geplande en welbewust gevoerde strategie en een zorgvuldige uitwerking daarvan.
Ik lees verder veel emotionaliteit in dit deel van het verslag. Dat is wel heel begrijpelijk maar draagt niet bij aan de inhoudelijkheid. En daar is het toch waar gestreden moet worden. Emoties van werklozen zijn voor gemeenten en juristen niet relevant.
Toch dank voor het verslag. Ik heb het,net als het vorige met interesse en hier en daar met herkenning gelezen.
Voor de gemeenten en juristen zijn emoties inderdaad niet relevant, maar voor ons natuurlijk wel. Uiteindelijk is onze strijd natuurlijk gebaseerd op onze menselijkheid, op onze emoties: de gevoelens van woede jegens dit soort praktijken, de gevoelens van machteloosheid, maar ook de warmere gevoelens van solidariteit en gezamenlijke hoop dat we een en ander kunnen aanpakken en veranderen…
Belangrijk is daarbij natuurlijk wel dat de emoties niet de overhand krijgen, en we rationeel blijven denken zodat we onze protestactiviteiten goed kunnen overdenken, plannen en uitvoeren. We moeten er in ieder geval niet zelf aan onderdoor gaan.
Sterkte Condor!
Hoi Eric, Vilseledd, en Rebel.
Emoties moeten inderdaad zoveel mogelijk uitgeschakeld worden in deze strijd.
Maar mijn emoties hebben er ook voor gezorgd dat ik nu kosteloos bijgestaan wordt door topadvocaten. Heb gewoon gebeld, en mijn verhaal uitgelegd. En ook verteld dat ik geen cent te makken had. Binnen korte tijd was het geregeld.
Was van plan complete rust te nemen deze week, maar vuile streken van het UWV Eindhoven deze week gooien roet in het eten.
Emoties uitsluiten:
Daarom laat ik me ook bijstaan door topadvocaten uit Amsterdam.
Nog bedankt voor jullie interesse en medeleven.
Groetjes Condor
Hallo Condor,
Dat is ook de goede methode. Laat je emoties de vrije loop bij de advocaat of een bekende, maar stel je zakelijk op richting zo’n instantie. Ik vraag me overigens, af waar de klachtenambassadeur van het UWV is, die ze met schaal 8 hebben binnengehaald c.q. intern overgeplaatst in 2010? Ik heb er gewerkt en de persoon, die daar een presentatie gaf, zei niets dan verstandige dingen. Aan anti0agressiekamertjes had hij een hekel; hij nodigde ze uit op zijn kantoor, waardoor hij, zoals hij zei, een risico nam. Het vertrouwen werd echter nooit beschaamd door verzekerden. Ook vertelde hij een verhaal, dat een man, die dagelijks een ommetje maakt o.a. om gezondheidsredenen vond, dat hij net zo goed even kon binnenwippen bij het UWV als bellen. De wijze, waarop je daar weggebonjourd wordt, die jullie ook kennen maakte hem razend. De klachtenambassadeur kon het echter helemaal voor hem oplossen en beiden boden elkaar hun excuses aan. Gewoon wat begrip hebben voor het feit, dat niet iedereen maar wil bellen of nog erger: achter de computer kruipen.
Rebel en Eric,
Inderdaad moet zo’n actie gecoördineerd worden. Je moet emotieloos kunnen handelen en bijvoorbeeld niet vergeten om de man zonder benen en armen in het filmpje te vragen, wat hij ervan vindt, dat zijn materiaal ongevraagd gebruikt wordt. Als hij zegt: “Prima joh!” dan hang je. Het juiste antwoord op de vraag van de begeleidster aldaar was – maar zoiets valt je altijd later in – dat je in Amerika kunt leven van het geven van lezingen en in druk laten verschijnen van je verhaal. Amerika is er groot genoeg voor; ons taalgebied is te klein. Zijn werk bestaat er dus uit te vertellen, hoe hij dat werk gevonden heeft, een soort kringverwijzing dus. Iedere miljonair is als krantenjongen begonnen, maar de stelling kun je niet omdraaien.
Hoi,
Een klachtenambassadeur hahahaha. Ik pis bijna in mijn broek van het lachen.
Hoe verzinnen ze het, ik dacht dat ik een levende fantasie had.
Maar ja, hij krijgt wel het salaris van een ambassadeur 🙂
Maar jullie zeggen het al, betaald door het UWV. Jullie kennen het gevleugelde spreekwoord: Wiens brood men eet, diens woord men spreekt!!
Zal een beetje gek zijn, om nog iemand van het UWV in vertrouwen te nemen!! Vertrouw liever mijn advocaten:)
Groetjes Condor
Beste Condor
Tijdens het doen van dwangarbeid, niet zozeer onder de bedreiging van een kapo met licence to kill, maar onder bedreiging van een beveiligingsbeambte of klantmanager enzovoort, de eufemismen die gemeentes ervoor gebruiken zijn legio maar komen allemaal op hetzelfde neer, met licence to kill your emotions en je bestaansmogelijkheid onder rechtvaardige omstandigheden, mag er in mijn opinie nooit toe leiden dat je je terechte verontwaardiging laat omleiden naar klachten over secundaire arbeidsvoorwaarden en/of vernederende arbeidsomstandigheden op de werkvloer.
Ik merk dat je goed uit je woorden komt, en daar zal een advocaat blij mee zijn, maar, en daarin ben ik het met Erik #3 heel erg eens, laat je nooit verleiden tot het in je eentje de strijd aangaan. Het zou toch mooi zijn wanneer de publieke tribune volzit met lotgenoten al tijdens de eerste hoorzitting van een klachtencommissie bijvoorbeeld. En ga zo maar door tot aan de zitting van de CRvB als het daar onverhoopt in beroep toe moet leiden. Mijn eerste ervaring met deze eerste stap in de procedure was er een van totale teleurstelling in verhouding tot wat ik verwachtte.
Laat je in elk geval dus niet verleiden tot een emotieloze zogenaamd objectieve houding tijdens zittingen en tot het op deelprobleempjes onderhandelen. Neem zo mogelijk een goeie advocaat. Zo mogelijk omdat ze niet voor het opscheppen liggen, al rijzen de hoeveelheden advocatenkantoren de laatste jaren de pan uit, althans in mijn gemeente maar dit is overal zo, vergezeld van uitzendbureaus en alle aanverwante artikelen op het gebied van ‘arbeidsbemiddeling’ enzovoort, tot aan de gemeentelijke dwangarbeidsbemiddeling aan toe. Die ook een graantje op de arbeidsmarkt willen meepikken voor het verkrijgen van goedkoop dat wil zeggen gratis personeel voor de vervelendste klussen, bij uitbreiding omdat niet iedereen daarvoor geschikt is met een voorselectie in a-sociale werkplaatsen. Waar zogenaamd de aspirant participant kennis maakt met werkgevers die die vervelendste klussen uitbesteden aan de gemeente die die ‘zaken’ subsidieert met een doorbetaling van je uitkering, uiteraard op voorwaarde dat je je schikt. Gelukkig heb ik nooit met deze dwangarbeid te maken gehad. Ik had mijn emoties, maar dit is natuurlijk een verkeerde terminologie voor mijn terechte woede, de vrije loop gelaten. Wellicht is dit ook de reden dat ik er nooit mee te maken heb gehad. Ik ben in mijn gemeente geen onbekende wat het plegen van verzet tegen wantoestanden betreft, maar helaas door omstandigheden wel een solist gebleven.
De stopzetting van mijn bijstandsuitkering hebben ze voor tweeeneenhalf jaar met een ander soort chicaneren ‘rechtsgeldig’ kunnen maken. Gemeentelijke sociale zaken behoeven volgens het bestuursrecht nooit een bijstandsuitkering met terugwerking te betalen. Je bent er niet dood aan gegaan en leeft nog dus was er blijkbaar geen noodzaak voor die bijstand. Over de schulden die dan onvermijdelijk ontstaan, daarover gaan ze niet, sturen je naar een budgetteringsbureau. Maar deze eigen ervaringen zijn bij elkaar opgeteld een veel te lang verhaal. Ik wou je alleen maar zeggen heel goed op te passen.
Maar goed ik ben blij voor je dat je bij het allereerste begin van een ik voorspel je langdurige procedure bijgestaan wordt door topadvocaten. Dat laatste moet overigens nog maar bewezen worden. De enige advocaat die in mijn gemeente mij bij wou staan, en dan nog maar pas toen de klachtenprocedure tot een rechtszaak moest leiden, was en is er een die reclame maakt voor het advocatenkantoor “Nauta & Lucas -voor Rechtshulp op Maat-“. Die ongehoorde leus rechtshulp op maat bleek een rechtshulp ver onder de maat te zijn. Zoals ik al zei, het was ook nog de enige die mij wou bijstaan omdat hij toen hij nog alleen zijn advocatenkantoor leidde mij lang geleden ‘geholpen’ had met de echtscheiding van mijn X, we kenden elkaar dus kon die moeilijk weigeren. Was een al even beschamende vertoning die natuurlijk wel aan alle procedurele eisen voldeed maar mij in totale ontreddering achterliet. Ik proef in je verslag van je dwangarbeidersloopbaan dat je je niet gauw op het verkeerde spoor laat brengen en een zinnige bijdrage levert aan de strijd.
Ik wens je heel veel succes.
Oja, nog even dit, van verwijzingen naar de nazitijd zijn ze niet gediend, ook al staan er nog zat door de nazies in het Burgerlijk Wetboek terecht gekomen wetsartikelen er gewoon in. Daarvoor moet ja bij de wetgever zijn. Ja ja die staat onder leiding van die andere nazi, Rutte hij wordt weer MP met steun van de sociaal democraten, want die zijn sinds de vorige crisis geweldig liberaal.
Hoi Sjuul,
Jeetje heb uw verhaal gelezen. Werkelijk schitterend en helder geschreven. En zeerbeangstigend!!
Ik ben ook doodsbang!! Ik zal stom zijn als ik dat niet zal zijn.
Gelukkig heb ik op dit gebied, 1 van de beste advocaten van Nederland, hij heeft een advocatenkantoor in Amsterdam. Hij is een autoriteit betreft conflicten tussen mensen en uitkerende instanties. En ja het wordt een draconisch gevecht.
En het is een ouderwets David tegen Goliath verhaal. Helaas loopt het in tegenstelling tot de bijbel, het meestal slecht met David af. Dus ik zoek hulp bij het volk van David:)
Heb al redelijk machtige bondgenoten in het binnenland verzameld!! Ga volgende week bondgenoten in het buitenland wereldwijd verzamelen!! Kan daar verder niks over zeggen.
Moet massaal fondsen gaan werven. Onder het mom van:Money talks, bullshit walks.
Ben overtuigd dat mocht het tot een rechtszaak komen, het een gigantische belangstelling zal gaan krijgen, zowel nationaal maar vooral internationaal!!
En ja ik ben het met je eens, laat ik het heel diplomatiek zeggen, dat de rechterlijke macht in Nederland niet meer is, wat het is geweest.
Maar er moet iemand opstaan, en vechten tegen de monsterlijke machine met haar wanpraktijken. Anders krijgen we heel snel echte werkkampen nazistijl.
De geschiedenis is zich aan het herhalen.
Groetjes Condor
Op verzoek van Condor hebben we de namen van de medewerkers vervangen door initialen.
Niet erg; de ergste zit al in mijn hoofd en in mijn lijst met psychopaten.
Hoi,
Heb gisteren de volle intimidatie van het overheidsapparaat over me heen gehad.
Ze waren maar op 1 ding uit:mijn bloed.
Ze hebben hun zin gekregen!!!
Heb ik een strafkorting van 40 procent aan mijn broek gekregen hebben ze me verteld.
Deze heb ik gekregen omdat ik niet op ben komen dagen bij een zogenaamde afspraak bij de UWV arts. Moest daar kennelijk op 23 october verschijnen?? Nooit een brief ontvangen dus afspraak gemist. Natuurlijk absoluut ongeloofwaardig, ik wilde juist dolgraag gekeurd worden.
Naar mijn mening is de werkelijke reden van mijn strafkorting, dat ik gewoon open en eerlijk mijn verhaal heb verteld.
We leven in een fascistische staat naar mijn mening, waar met afwijkende ideeen korte metten wordt gemaakt.
Als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt dan dient die afgehakt te worden is het motto.
Het UWV was woest over mijn publicatie op doorbraak.eu
Ik sta voor de volle 100 procent achter mijn verhaal!!!!
En ik vind, dwangarbeid en werkkampen nog steeds verwerpelijk!! Ik noem het dwangarbeid en werkkampen, omdat ik dat zo zie!!!!
Ze kunnen me financieel uitkleden, dat hebben ze ook gedaan. Ik kan door die zware
strafkorting deze maand mijn rekeningen niet betalen. Zo simpel is het.
Er hangt tegenwoordig een zwaar prijskaartje aan het hebben van een door de nederlandse overheid onwelwillende mening!!
Groetjes Condor
Hallo redactie van doorbraak.eu.
Kunnen jullie alstublieft alle namen, wissen uit mijn verhaal. Zie er nog eentje staan.
Ik heb al problemen genoeg nu!!
Balanceer op het randje van waanzin.
Groetjes Condor
Beste Condor
Ze raken je waar het het meeste zeer doet nog voor je beseft wat en hoe ze het doen is het al gedaan. Post achterhouden of ontvangen post als niet ontvangen veinzen was de eerste reden waarom ik mij een tweedehands laptopje en printer moest aanschaffen omdat mijn geschreven brieven door niemand werden gelezen, zelfs niet door mijn advocaat. Zo kreeg ik overigens wel als bijverschijnsel van dit medicijn tegen de ziekte waaraan overheidsinstanties tegenwoordig lijden wel ook de gelegenheid om bijvoorbeeld online kennis te nemen van het feit dat ik er niet alleen voorsta.
Maar om dit probleem waar je nu mee zit op voorhand te tekkelen. Kies zo mogelijk domicilie op het advocatenkantoor van je advocaat zodat alle post via hem gaat, en breng je eigen post aan de instanties persoonlijk naar de receptie EN VRAAG EEN COPIE MET STEMPEL EN HANDTEKENING VOOR ONTVANGST.
Wat die strafkorting van 40% betreft. Is daaraan ook een termijn verbonden van hoelang die gekort wordt op je inkomsten? Als dit namelijk een overzienbare periode is dan kan je wellicht tijdelijk geholpen worden die openstaande rekeningen te betalen want als je daarmee achterop raakt is de ellende later niet te overzien.
Mijn eerste reactie op deze vuile rot streek zou nu na alles wat ik heb meegemaakt en wat het enigste is waar die achterbakse straatvechters naar luisteren zijn. De eerste klap is een daalder waard en de tweede die ikzelf uitdeel een RIJKSdaalder. Ze hebben er schijt aan maar in tweede instantie is het toch, als het onvermijdelijk onweerlegbaar aan jouw zaak gerelateerde schade voor hun oplevert, dan wordt hun beleid op den duur gewijzigd. Je zal er nimmer een prijs voor ontvangen want ze strijken zelf de eer op.
Je kunt je ook eerst melden bij het MaDi als er in jouw gemeente een dienst Maatschappelijke Dienstverlening is. Die zal je in elk geval aanmelden bij de VoedselBank viesvoervoorziening.
Alleen wij weten wat gedaan is om ons land leefbaar te krijgen en te houden voor al haar inwoners. Dus als we hier op Doorbraak een steunactie kunnen organiseren dan zeg ik hier alvast mijn steun toe.
Beste Condor, je verhalen kloppen wel.
Echter onder de slachtoffers zitten ook niet allemaal lieverdjes.
Doorsnee samenleving en elkaar kruisbestuifd.
Mijn advies is dat weg via de advocatuur, bond , SP niks oplevert.
Er zijn betere andere methoden. Niks hier schrijven en direkt gerichte aktie.
Je kan je melden bij het georganiseerd verzet.
Hallo Condor,
Kut, dat ze zich zo laten kennen en tot machtsmisbruik overgaan en kennelijk niet volwassen zijn. Ik heb er zelf gewerkt, maar hoe klanten zich ook uitten, dat is nooit reden voor me geweest om bijvoorbeeld brieven in EAED te boeken en deze dan niet daadwerkelijk fysiek te versturen. Ook dienen ze dan op 23 oktober zelf te bellen; alleen brieven sturen is tegen hun eigen policy. Ik zou met behulp van je advocaat een goed bezwaarschrift opstellen.
“En ik vind, dwangarbeid en werkkampen nog steeds verwerpelijk!! Ik noem het dwangarbeid en werkkampen, omdat ik dat zo zie!!!!”
Dat is het ook; dat het niet ‘Rijkswerkinrichting’ of iets dergelijks genoemd wordt, is alleen maar het gevolg van een communicatiebureautje, dat er een naamgeving en een logo voor bedacht heeft. Dat soort krachten maakt zich altijd eerst meester van de taal en voegt nieuwe, hen goed uitkomende betekenissen toe aan woorden. Een praatje tussen een kampchef, de cliĂ«nt en de sociale dienst heet ‘sollicitaitegesprek’, gratis werken heet ‘stage’ (waar is de opleiding dan?) en zelf op een gammele computer briefjes in elkaar zetten ‘sollicitatiecursus’.
Triest, dat PC-eenden op deze wijze van hun miezerige baantje bij het plaatselijke GAK iets proberen te ‘maken’.
Hoi mensen,
Bedankt voor jullie steun, en zal zeker de goede tips over gaan nemen.
Jullie steun is zeer belangrijk, het is een klein lichtpuntje in mijn duistere wereld nu.
Begin nu Sjuul van Dissel echt goed te begrijpen.
Nu pas merk ik hoe je als werkeloze, wajonger etc zeer weinig rechten hebt in Nederland.
En recht hebben en recht krijgen is ook een zeer groot verschil.
Daarom is er zo weinig verzet tegen deze wanpraktijken. En je kunt het die mensen ook niet kwalijk nemen!!!
Het is nu zeer eenzaam in mijn flatje!!! Is nog steeds mijn flatje tot zolang het duurt!!
Maar er zit heel veel in het vat, mag er verder niks over zeggen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar ik moet vanaf nu absolute radiostilte in acht nemen. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.
Alles wat ik hier schrijf wordt gelezen, door vriend en vijand.
Ik lig onder de microscoop.
Nogmaals bedankt voor jullie geweldige steun.
Blijf met me meedenken alstublieft, dat ik hier nu niks meer schrijf, dat wil niet zeggen dat ik hier op doorbraak.eu niks meer lees!!
Groetjes Condor
Prima, dat je radiostilte houdt. Laat de tegenpartij niet in je kaarten kijken.
als ik je wat geld wil sturen, kan dat via Doorbraak? groetjes petra
Hoi Petra,
Heel lief van je aangeboden, maar dat hoeft nog niet.
Dank je voor je aanbod, en steun. Dat is op dit moment meer dan voldoende.
Liefs Condor
Beste Condor
Ben er nog niet uit of ik die radiostilte nou zo’n goed idee vind. Je post je belevenissen als dwangarbeider van de gemeente Eindhoven al onder pseudoniem. Waar ik ook al zo mijn bedenkingen bij had. Ik bedoel maar, je zwichtte al voor het arbeidersvijandige fascistendom dat daar in het Eindhovense jouw leven verziekt met achterbakse criminele repercussies met je anonimiteit onder een alias. Als je nu zelfs onder pseudoniem hier op Doorbraak aan de rand van het internet ons nog niet op de hoogte kan [jij zegt mag] houden van je belevenissen dan kan voor mij dit hele gedoe buiten de mainstream massamedia om mij ook gestolen worden.
Het is niet voor het eerst dat ik er onenigheid over riskeer [op een andere website] maar dat kan me niks schelen. Gebivaksmutst op een zeepkist staan oreren over wantoestanden is nooit mijn stijl geweest en de repercussies die erop volgde waren altijd nog voor verantwoording van degenen die het me aandoen. Het is dan natuurlijk wel zaak je positieven bij elkaar te houden en met ons te delen wat je overkomt en hoe je denkt daartegen actie te ondernemen. In mijn bescheiden opvatting over hoe de wereld in elkaar zit kan ik niks vinden dat mij zou kunnen weerhouden mijn belevenissen te delen met wie en hoe dan ook.
Ooit was het voor velen not don vrijdagssmiddags de inhoud van je loonzakje willen vergelijken met die van collega’s in de bouwkeet. Hoe gezagsgetrouwer, vul in kerkser en in mijn beleving achterbakser die collega’s, hoe problematischer dit gegeven, en van dit gegeven uitgaande hoe problematischer een gezamelijk streven naar meer loon werd. Maar dit is voor jou en de meeste lezers op Doorbraak een deuntje uit de ouwe doos. Ik vertel dit voorbeeldje van a-collegialiteit, toen noemden we dat gewoon gluiperig en zo’n kruiper werd dan een beetje buitengesloten en niet serieus genomen als hij zijn vizie op ons bouwkeetoverleg [variatie op borreltafeloverleg] tijdens schaft gaf.
Maar nu we internet hebben zou het opeens legitiem zijn om anoniem te zijn, iets dat ik in mijn hele leven nog niet voor een seconde heb overwogen. Je waardigheid laat dit niet toe. Je waardigheid waarmee je je verzet om precies te zijn. Je eigenwaardige verantwoordelijkheid die je voor je eigen daden neemt. Kortom, als Condor de radio afzet is het gedaan met mijn meedenken. Meedenken veronderstelt een minimum aan communicatie over en weer. Over en sluiten maar is wat je nu doet en voor we weer op dezelfde golflengte elkaar via deze ether hebben gevonden en bijgepraat zijn….
Maar goed ik hou het er dan maar op dat je een nieuwe verzetshaard heb gevonden die met je meedenkt.
“Maar er zit heel veel in het vat, mag er verder niks over zeggen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
Nou nou, -MAG- er verder niks over zeggen nogwel. Komt op mij over als, als anonieme zombie heb je zelfs nog je bek te houwen want we weten je te vinden. Hier wordt die hypocrisie niet bestreden maar in praktijk gebracht. Je moet je wel héél eenzaam op je flatje voelen terwijl die vol met lotgenoten kameraden zou moeten zitten die de komende acties met je bespreken. Maar misschien is dit ook wel zo en draait de stencilmachine [dat heet tegenwoordig een printer] op volle toeren voor een bedrijvenkrant, tegen dat dwangarbeidersbestuur middels strafmaatregelen door een fascistenbende. Als dit zo is heb ik niks gezegd, maar blijf mijn twijfels houden.
Sorry voor mijn harde oordeel. Wellicht dat iemand met gezag in een vakbond voor het te laat is de boodschap oppikt, al koester ik daarover niet de minste illusie meer. Het is de hoogste tijd voor knokploegen van een ter plaatse op te richten dwangarbeidersvakbond in die gemeentelijke participatie/integratie werkplaatsen als de officiële vakbeweging het laat afweten want staken is vooralsnog een overbodige luxe, voor het fascistentuig dat daar het bewind voert dan wel te verstaan. Dat wil zeggen als niks anders lijkt te helpen tegen dit neoliberale strafwerkkampen regiem dat nu iedereen die voor werkgevers niet direct een attractieve boodschap heeft en dan niet alleen omdat het crisis is, de mores voor een dwangarbeider bijbrengt. Om alvast te wennen aan wat er voor de ambachtsmensen in de toekomst geplant is als het niet nu wordt gestopt.
Hoi Sjuul,
Ik snap je woede!!
Ik heb niet voor niets radiostilte. Kan maar 1 ding zeggen, ga goed het nieuws volgen!!
Groetjes Condor
Dit loopgravengevecht rond stalingrad word al jaren bij diverse WSW bedrijven uitgevochten.
Is niks nieuws en de verhalen zijn waar en overal exact het zelfde. Geen toeval want de terreur van bovenaf is georganiseerd. En met z.g. belangenbehartigers SP, FNV etc kom je nergens. Er bestaat wel een enkele her der goede advocaat in arbeidsrecht die ze echt kan aanpakken.
Nog nergens het woord Ondernemingsraad gezien. (nog een verkapte kapo vorm in dit soort instellingen). Dit gedoe heeft specifiek met Ergon en Eindhovven niks van doen. Gaat er overal zo aan toe. Ik dacht dat ze in Rotterdam de concentratiekampen jaren geleden hadden opgeheven daar teveel vacatures bij Gemeente.
Jeetje Condor,
Ik hoop dat het weer veel / ietsje beter met je gaat.
Je moet wel een strijdbaar persoon zijn om dit te durven, dus je komt er uiteindelijk wel. (Of is dit te veel tsjakka tsjakka?)
Ik hoop ook van ganser harte dat je genoeg steun krijgt van anderen.
Weet wel, ook al krijg je misschien niet al de reacties die je had gehoopt te krijgen, er zijn zeker wel een heleboel anderen die (zichtbaar/onzichtbaar) met je meelezen. En volgens mij, heeft dat zeker invloed op de korte en/of langere termijn. Zelf ben ik door jouw verhaal ook weer strijdbaarder geworden en het geeft mij weer extra energie. Ik hoop dat er in dit land overal gestredens gaat worden tegen dwangarbeid en tegen andere asociale, onrechtvaardige praktijken. Ik beloof je, ik probeer (was daar al mee bezig) in ieder geval mijn steentje in de strijd tegen dwangarbeid bij te dragen.
Ik hoop dat je Doorbraak openlijk / in het geheim toch af en toe nog op de hoogte kunt houden, maar neem je tijd natuurlijk en ga door met voorzichtig wezen. Heel goed dat je gesteund wordt door een advocaat. Ik hoop dat die advocaat echt zijn best voor jou doet.
Ik wens je veel sterkte, steun en energie! Zorg in eerste instantie goed voor jezelf!
Nogmaals bedankt, dappere Condor!
Weet iemand hoe het gaat met die man die lijm op zijn hand had gekregen?
Alvast bedankt voor je/jullie antwoord!
Strijdbare groet,
Liesbeth
Beste Condor,
Ik hoop dat deze berichten je zullen steunen. Er staat een heel legertje dwangarbeiders figuurlijk achter je. Ik hoop dat ze ooit letterlijk allemaal in opstand komen tegen deze uitbuiterij en tegen dit afwentelen van bezuinigingen op werkzoekenden.
Door heel Nederland werken duizenden mensen in allerlei trajekten, ook in gewone reguliere banen, met behoud van uitkering.
Vergeet niet dat er meer mensen mee bezig zijn, misschien op een andere manier , maar toch!
Als je geld nodig hebt om dit te kunnen overleven zou ik de publiciteit opzoeken. Wie weet….