PvdA dwingt jongeren tot gratis werk bij de politie

"Jij komt later gratis voor mij werken, jochie!"
“Jij komt later gratis voor mij werken, jochie!”
Als het aan de PvdA ligt, dan moeten werklozen nu ook bij de politie gaan werken in de vorm van dwangarbeid. Een proefproject daartoe van de PvdA-raadsfractie in Assen heeft geleid tot een aangenomen motie van het PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch. Overal in het land blijken sociaal-democraten er als de kippen bij te zijn om werkloze jongeren gratis het werk te laten doen dat is blijven liggen nadat bij de politie landelijk duizenden mensen zijn ontslagen. Twee vliegen in één klap: meer controle en beheersing zonder dat het geld voor extra banen kost, en werkloze jongeren krijgen de normen en waarden van de neo-liberale strafstaat ingepeperd. Zo zijn de manieren van de sociaal-democratie.

In 2011 diende Hilly Vrieling namens de Pvda-fractie in Assen een initiatief-raadsvoorstel in om werkloze jongeren “ondersteunende taken” te laten doen bij de Regiopolitie Drenthe. Dat resulteerde in “een fantastische pilot van twee jaar”, aldus Vrieling, die tot nu toe “met groot succes en grote tevredenheid” verloopt. De politie toont “haar maatschappelijke betrokkenheid” door met de gemeente Assen en Werkplein Baanzicht tot “een geweldige samenwerking” te komen. Ondanks dit hemeltergende juichverhaal moet Vrieling wel toegeven dat er “geen enkele garantie op een baan bij de politie is”. Maar dat is peanuts, want “het is wel een garantie voor dergelijke jongeren om werkervaring op te doen”.

Zo is het maar net: het scheppen van werkgelegenheid moet simpelweg worden beschouwd als een achterhaalde gedachte, nu door het scheppen van werkervaring de gaten kunnen worden opgevuld die door de bezuinigingswoede op steeds meer werkplekken ontstaan. “Over het algemeen staat deze categorie jongeren niet altijd te trappelen om bij de politie aan de slag te gaan”, weet Vrieling, die de bestuurlijke traditie van haar partij hooghoudt om de maatschappelijke onderklasse te disciplineren en in het gareel te krijgen. “Mijn fractie is er trots op dat we dit in Assen voor elkaar gekregen hebben”, roept ze uit met het stadschauvinisme dat dit soort politici eigen is. “Jongeren die geen middelvinger opsteken, maar hun duim omhoog steken als het om werken bij de politie gaat. Daar doen we het voor!”

Processen-verbaal

Een spekkie voor het bekkie van Marcouch, die er al jaren een elitesport van maakt om “hangjongeren”, het liefst van Marokkaanse en Antilliaanse herkomst, achter de broek te zitten, te stigmatiseren en te criminaliseren. Hij zag zijn kans schoon om het proefproject uit te breiden naar de politie in het hele land. Helaas met succes, want alleen de SP stemde in februari tegen zijn motie. SP-Kamerlid Nine Kooiman gaf via Kamervragen aan het “vreemd” te vinden dat de Regiopolitie Drenthe werklozen inhuurt, terwijl er tegelijk 2.500 mensen bij de politie worden ontslagen. Volgens haar kan het niet de bedoeling zijn dat de politie “normale banen” opvult met jongeren uit een werklozenproject. Maar dat is nu juist wel de bedoeling, dus het heeft geen zin om naar de bekende weg te vragen.

Lokaal hebben allerlei PvdA-ers het signaal enthousiast opgepikt en is de partij zich inmiddels aan het profileren met gratis politiewerk voor werkloze jongeren. Zoals in Leiden, waar raadslid Anna van den Boogaard aandringt op werkervaringsplaatsen voor jongeren bij de politie. Uit het pilotproject in Assen zou zijn gebleken dat de politie aangeeft “dat de jongeren hen met name ontlasten bij het opstellen van processen-verbaal, het uitwerken van rapportages van voorvallen op straat, het ondersteunen van evenementen en veel andere zaken. Ook zijn de jongeren inzetbaar bij werk dat anders mogelijk zou blijven liggen. De politie kan zich hierdoor bezighouden met het echte politiewerk (meer blauw op straat).” Pardon? Sinds wanneer zou “het opstellen van processen-verbaal” en “het uitwerken van rapportages van voorvallen op straat” geen “echt politiewerk” meer zijn? Stelt het blauw op straat soms zelf geen processen-verbaal meer op? Moeten voortaan werkloze jongeren op kantoor rapporteren over voorvallen op straat die ze nooit met eigen ogen hebben kunnen waarnemen?

Verdringing

Bij de overheid en in het bedrijfsleven komt het steeds meer voor dat het bestaande werk wordt opgesplitst in aan de ene kant “core business”-taken voor de happy few die nog een “normale” baan hebben en aan de andere kant “ondersteunende” arbeid voor werklozen en anderen in een precaire en flexibele positie. Dat zien we ook heel duidelijk in de zorgsector. De neo-liberale strafstaat stelt steeds meer belang in de politie en de beveiligingsindustrie, maar die sectoren mogen wegens het bezuinigingsbeleid het liefst geen extra geld kosten. Werkenden vervangen door werklozen is voor de beleidsmakers een uitkomst, want daarmee worden de loonkosten gedrukt en uitkeringsgerechtigden tot onbetaald werk gedwongen.

Zoals zo vaak, wordt ook nu de gratis arbeid van werklozen, zonder contract, zonder cao en zonder garantie op betaald werk, door bestuurders en politici verkocht met een flink aantal smoezen. Zo zou het vooral gaan om het aspect van “leren”, om werklozen “werkervaring” op te laten doen. En het onbetaalde werk waartoe de werklozen worden verplicht, zou niet ten koste mogen gaan van “normale” banen. In feite echter gaat het niet om “leren”, maar om het verrichten van werk dat bij de politie eerder werd gedaan door mensen die inmiddels zijn ontslagen. Nu ook bij de politie moet worden bezuinigd, blijft een deel van het – vooral administratieve – werk liggen en huurt men daarom maar werklozen in. Met “leren” heeft dat helemaal niets te maken. En uit de aard der zaak gaat deze onbetaalde arbeid altijd ten koste van de bestaande werkgelegenheid. Immers, hoe meer werklozen met behoud van uitkering het werk van anderen overnemen, hoe meer banen er zullen verdwijnen. Want elke onbetaalde werkende werkloze had in principe ook gewoon betaald kunnen werken. Verdringing van “normale” banen vloeit per definitie voort uit het massaal oprukkende systeem van dwangarbeid voor uitkeringsgerechtigden.

Harry Westerink