Leers trekt de strop om de nek van migranten en vluchtelingen strakker

De mogelijkheid van gezinsvorming en -hereniging wordt volgens de nieuwe maatregelen beperkt tot het kerngezin: dus tot partners die zijn gehuwd of een geregistreerd partnerschap zijn aangegaan, en hun minderjarige kinderen. “Het kabinet wil daarmee voorkomen dat relaties worden aangegaan met als enig doel het verkrijgen van een verblijfsvergunning”, stelt Bruin I vol wantrouwen richting migranten en vluchtelingen. Personen die een partner willen laten overkomen, moeten eerst een jaar wachten. Bruin I wil daarmee bereiken dat die personen eerst zelf ingeburgerd zijn voordat hun partner afhankelijk verblijfsrecht krijgt, wat neerkomt op een aanscherping van de inburgeringsplicht. Bovendien kunnen mensen met afhankelijk verblijfsrecht pas na vijf jaar zelfstandig verblijfsrecht verkrijgen, in plaats van na drie jaar, zoals nu het geval is. Zo stelt Bruin I schijnhuwelijken te willen voorkomen, waarmee men opnieuw laat zien hoe achterdochtig men is ten opzichte van “allochtonen”. Ook de toegang tot een bijstandsuitkering wordt moeilijker gemaakt.

Illegaal verblijf wordt door Bruin I bestraft met een gevangenisstraf van vier maanden of een boete van 3.800 euro. “Medeplichtigheid aan illegaal verblijf, zoals het om humanitaire redenen verschaffen van onderdak of voedsel aan illegalen, wordt niet strafbaar”, weet het kabinet ook nog te melden. Bruin I wilde eerst liever ook ondersteuners van mensen zonder verblijfsrecht criminaliseren, maar door druk van steungroepen en belangenorganisaties heeft Leers voor hen een uitzondering op de strafbaarstelling gemaakt. Maar de strafbaarstelling wordt wel ingevoerd voor de mensen zonder verblijfsrecht zelf, die overigens ook nog eens het risico lopen dat ze een inreisverbod krijgen opgelegd voor de hele EU.

Verder wil Leers dat migranten en vluchtelingen hun eigen deportatie gaan betalen. De kosten van het tegen hen gerichte overheidsgeweld komen dus voor hun eigen rekening. Hoe de minister geld uit de zakken van de mensen zonder papieren denkt te kunnen kloppen, blijft vooralsnog schimmig. Illegalen hebben immers vaak nauwelijks eigen inkomsten, omdat ze geen recht hebben op een uitkering en ook niet mogen werken. Daarom wil Leers de familie en de vrienden in de omgeving van de te deporteren illegalen medeverantwoordelijk maken voor de kosten van de uitzetting. Migranten en vluchtelingen met verblijfsrecht worden door Bruin I ook nog op een andere manier onder druk gezet. Het kabinet wil eerder kunnen overgaan tot het afpakken van hun verblijfsrecht. Iedereen die tijdens de eerste drie jaar van zijn verblijf in Nederland wordt veroordeeld tot een misdrijf en gevangenisstraf krijgt opgelegd, kan door de overheid illegaal worden gemaakt. Leers zet bovendien het mes in de opvang voor afgewezen vluchtelingen met kinderen, die zullen worden opgeborgen in “sobere speciale locaties”, onder meer in Katwijk, Venlo en Gilze. Daar moeten ze gaan meewerken aan hun eigen deportatie. Ook krijgen ze minder geld om van te leven.

Volgens de minister is het “een fabel” dat sommige landen van herkomst niet meewerken aan de uitzetting van hun eigen staatsburgers. Maar Leers zelf vertelt sprookjes en ook regelrechte leugens, zoals onlangs bleek uit de documenten die de steungroep INLIA op grond van de Wet Openbaarheid van Bestuur wist los te peuteren. Die documenten tonen aan dat flink wat ambassades inderdaad niet meewerken aan deportaties. Toch moet ook de CDA-er impliciet toegeven dat het voorkomt dat de Nederlandse overheid geen toestemming krijgt van landen van herkomst om mensen zonder verblijfsrecht daar te dumpen. Want hij laat weten dat die landen dan gekort zouden moeten worden op “de ontwikkelingshulp” die Nederland hen geeft. Die “hulp” staat dus in dienst van het deportatiebeleid.

Al deze maatregelen vormen een nieuwe storm van ellende die raast over de levens van vluchtelingen en migranten zonder en met verblijfsrecht. Leers en zijn bende hameren op de “eigen verantwoordelijkheid” van “de burger”, en ook van mensen zonder papieren. Ook Leers draagt een “eigen verantwoordelijkheid”, namelijk voor het criminaliseren, uitsluiten, opjagen, opsluiten en uitzetten van mensen die zijn gevlucht voor oorlog, geweld, honger en armoede. Het is onze “eigen verantwoordelijkheid” om ons tegen zijn keiharde beleid te blijven verzetten.

André Robben
Harry Westerink