De bende van Wilders (deel 2)

PVV-leider Geert Wilders doet zijn stinkende best om LPF-taferelen tegen te gaan. Maar daarin slaagt hij niet helemaal, getuige ook weer de laatste affaire rond het PVV-Statenlid Cor Bosman. Die maakte een Turks PvdA-Statenlid uit voor “een stuk uitgekotst halalvlees”. Door de jaren heen heeft Wilders al de nodige malloten, ruziemakers, fascisten, leugenaars, dronkenlappen, fundamentalisten en geweldplegers om zich heen weten te verzamelen. We zetten de meest opmerkelijke nog even op een rijtje.

● In januari 2012 lekt het voormalige PVV-Statenlid Harm Uringa een interne email van het Limburgse PVV-Statenlid Cor Bosman naar de pers. In die bijna een jaar oude mail aan een twintigtal PVV-ers maakt Bosman een Turks PvdA-Statenlid uit voor “een stuk uitgekotst halalvlees, gemaakt van Turks varken”. Bosman is ziedend over de lekactie van Uringa en noemt hem “een narcistische zak die de PVV als springplank heeft gebruikt om in de Staten te komen”. Hoewel de Limburgse PVV-fractie Bosman al die tijd de hand boven het hoofd heeft gehouden, ziet men zich nu door alle commotie toch genoodzaakt hem uit de fractie te smijten. Wilders blijkt overigens al sinds mei 2011 op de hoogte te zijn van de mail, maar greep niet in.

● Eind december 2011 meldt een beveiliger van het voormalige PVV-Statenlid Jelle Hiemstra dat de PVV hem voorstelde om facturen te vervalsen. Het beveiligingsbedrijf was in september 2011 ingehuurd om ’s nachts het huis van Hiemstra te bewaken, nadat die kort daarvoor in zijn woning overvallen zou zijn. Vervolgens bood het Openbaar Ministerie (OM) aan de kosten te betalen. Na vier weken eindigde die steun, omdat Justitie de beveiliging niet langer noodzakelijk achtte. De beveiliging werd echter gecontinueerd. Om ook deze kosten af te wentelen op het OM kreeg de beveiliger volgens eigen zeggen van PVV-beveiligingscoördinator Anton Melein een voorstel om declaraties te vervalsen. “Hij zei: ik ga jouw factuur verdubbelen naar het OM toe. Verdrievoudigen valt te veel op”, aldus de beveiliger, die inmiddels aangifte heeft gedaan tegen de PVV wegens aanzetten tot valsheid in geschrifte.

● In december 2011 wordt het Haagse PVV-raadslid Arnoud van Doorn uit de partij gezet. Volgens de PVV-fractievoorzitter moest Van Doorn weg wegens “fouten in het beheer van het fractiebudget”. Bronnen in de partij stellen dat Van Doorn “de rekening courant voor zichzelf heeft gebruikt”, oftewel: hij zou geld achterover gedrukt hebben. Een paar dagen later stapt het Haagse PVV-raadslid Marjolein van de Waal uit de partij wegens de “harde” en “slechte sfeer in de fractie”.

● Het PVV-Kamerlid Dion Graus ligt door eigen toedoen continu onder vuur. In november 2011 geeft hij tijdens een Kamerdebat uiting aan zijn woede over dagblad De Pers. Dat waagde het namelijk te publiceren dat zijn 500 “animal cops” zich slechts zullen richten op huisdieren en niet op dierenmishandeling in de bio-industrie. Graus noemt De Pers “een roddelkrantje”. En als klap op de vuurpijl roept hij dat er “een soort perspolitie” moet komen om de “hufterigheid” en “schofterigheid” van de hem onwelgevallige journalisten van De Pers aan te pakken. De Pers-hoofdredacteur stelt in een reactie dat Graus hiermee “in het openbaar zijn poeperd afveegt met de Grondwet en de vrijheid van meningsuiting”. Verder zegt de hoofdredacteur te hopen “dat Wilders die imbeciel nu een keer uit z’n fractie gooit, anders moet zijn partij echt eens van naam gaan veranderen”.

● De PVV heeft wel wat met het blanke Afrikaner-volk in Zuid-Afrika dat zo te lijden heeft “onder het huidige ANC-apartheidsregime”. Eind oktober 2011 laat PVV-Kamerlid Martin Bosma optekenen het “spijtig” te vinden “dat links Nederland het ANC aan de macht heeft geholpen” en dat daarmee “het Afrikaans en het Afrikaner volk waarschijnlijk vernietigd zullen worden”. Bosma suggereert daarmee de afschaffing van de apartheid te betreuren, maar hij is slim genoeg om het niet zo platvloers te zeggen.

● In oktober 2011 stapt fractievoorzitter Jelle Hiemstra van de PVV in de Friese Provinciale Staten uit de partij en gaat verder als onafhankelijk Statenlid. Hij ziet zich naar eigen zeggen tot deze stap genoodzaakt, omdat zijn “voorbehoud over islamisering” hem niet in dank wordt afgenomen door de landelijke partijleiding. Hiemstra geniet vooral bekendheid doordat hij en zijn vrouw in hun woning mishandeld zouden zijn door twee gemaskerde mannen, althans dat is wat hij beweert. Achter deze aanval zouden volgens hem “anti-fascisten” zitten. Maar in november 2011 duikt er een anonieme brief op waarin een van de mogelijke daders stelt dat Hiemstra de aanval zelf in scène heeft gezet. De ‘mishandelaars’ zouden de bivakmutsen van Hiemstra zelf hebben gekregen, en gevraagd zijn bij hem aan te bellen. De man zou ook geld van Hiemstra krijgen als hij een aantal posters van Anti-Fascistische Aktie bij Hiemstra op de ruiten zou plakken. Hiemstra heeft de twee mannen volgens de briefschrijver echter nooit betaald voor hun diensten, en vandaar dat de ‘dader’ nu uit rancune naar de pers is gestapt. Hoe het ook zij, het is altijd bal bij de PVV.

● Leden van de Provinciale Staten kunnen, als ze het te druk hebben, op kosten van de zaak extra ondersteunend personeel inhuren. Maar eind 2011 blijken drie PVV-Statenleden warempel zichzelf als fractiemedewerker te hebben aangenomen om hun werkdruk omlaag te brengen. Daardoor ontvangen die PVV-ers nu een dubbel salaris. Het gaat hier om respectievelijk de zakkenvullende Limburgse PVV-ers Cor Bosman en Michael Heemels, en de Noord-Hollandse Monica Nunes. Het ministerie van Binnenlandse Zaken vindt een dubbelfunctie “om integriteitsredenen niet aanbevelenswaardig”, maar het woord “integriteit” is onbekend bij de PVV. Volgens Laurence Stassen, voorzitter van de Limburgse fractie, passen de dubbelfuncties prima “bij een jonge partij in opbouw”. Dat standpunt behoeft geen verbazing. Stassen is immers zelf ook grootgraaier: zij vult haar zakken als Statenlid én als lid van het Europees Parlement.

● In september 2011 maakt het OM bekend dat Dion Graus toch vervolgd had moeten worden wegens bedreiging en mishandeling van zijn toenmalige vrouw. Justitie oordeelde in 2003 dat er te weinig bewijs zou zijn. Maar na een klacht van de vrouw boog het OM zich opnieuw over de zaak. De conclusie is nu dat de beslissing om niet te vervolgen verkeerd was. Maar gezien het tijdsverloop is het inmiddels te laat om Graus alsnog te berechten, aldus het OM.

● In augustus 2011 komt de PVV-Europarlementariër Daniël van der Stoep weer in opspraak. Hij veroorzaakt in Den Haag een auto-ongeluk en wordt door de politie aangehouden. Hij blijkt stomdronken achter het stuur te zitten. Hij blaast namelijk een alcoholpromillage van 2,5 en dat is maar liefst vijf keer meer dan mag. Het rijbewijs van Van der Stoep wordt direct ingenomen en al snel stelt hij zijn zetel ter beschikking. Van der Stoep wordt opgevolgd door de PVV-er Auke Zijlstra. De partij introduceerde hem ooit als “een topambtenaar” van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Maar ook dat bleek weer een staaltje geschiedvervalsing te zijn. Zijlstra was immers op dat ministerie slechts “coördinerend beleidsmedewerker”. Topambtenaar ben je pas in het hogere echelon, van het kaliber directeur-generaal of secretaris-generaal.

● In juli 2011 begaat de landelijke PVV-fractiemedewerker Sam van Rooij een misstap. In Scheveningen achtervolgt hij op straat hinderlijk een aantal moslima’s die in een niqaab gekleed zijn. Hij filmt de vrouwen en zet dat op internet. Hij geeft er het volgende commentaar bij: “Opeens kwam dat tuig langslopen. Dus besloot ik ze maar gelijk te filmen. Of moet ik het normaal vinden dat mijn rust in Scheveningen wordt verpest door dat soort geïmporteerde achterlijkheid van de islamitische zandbak?”. Niets aan de hand, zou je zeggen, doodnormale opmerkingen van een gemiddelde PVV-er. Maar de PVV begrijpt in deze donders goed dat het openlijk gelijk stellen van moslims aan “tuig” tot strafrechtelijke stappen zou kunnen leiden. De partij dumpt De Rooij dan ook snel.

● In mei 2011 blijken in het PVV-kantoor in de Tweede Kamer de omstreden Prinsenvlaggen te hangen. De Prinsenvlag kent de kleuren oranje, wit en blauw, en werd in lang vervlogen tijden gebruikt door zogenoemde watergeuzen die ten strijde trokken tegen de Spaanse bezetters. Na enige tijd werd de kleur oranje veranderd in rood. Lange tijd werd er niets meer van de Prinsenvlag vernomen, totdat de fascistische NSB hem in de jaren 30 tot partijvlag bombardeerde. Sinds die tijd is de vlag besmet en wordt hij enkel nog gebruikt door extreem-rechtse splinters die de Groot-Nederlandse gedachte aanhangen. Maar voor de partij van Wilders is niets te gek. Men hangt de vlaggen doodleuk op een plek die voor iedereen zichtbaar is. Na alle commotie verwijdert de PVV ze weer, maar Kamerlid Martin Bosma houdt er een in zijn eigen werkkamer.

● In maart 2011 wordt Alexander van Hattem voor de PVV verkozen in de Provinciale Staten van Noord-Brabant. Van Hattem was eerder de voorzitter van de Jonge Fortuynisten (JF), de jongerenbeweging van de LPF. Hij vertegenwoordigde daarbinnen de rechtervleugel. Van daaruit werden contacten aangeknoopt met extreem-rechtse partijen als Nieuw Rechts, de Nieuwe Nationale Partij en de Nationale Alliantie. Vooral met Nieuw Rechts ontstonden nauwe banden. De JF organiseerde met die partij wat bijeenkomsten en acties. Voor de PVV is dat natuurlijk geen enkele reden om Van Hattem te weren.

● Voor de Provinciale Statenverkiezingen in maart 2011 in Zuid-Holland staat Sebastian Kruis op de PVV-kandidatenlijst. In 2008 raakt hij betrokken bij de anti-islam-club Stop Islamisering van Nederland. De organisatie had een sterke aantrekkingskracht op extreem-rechtsen, met wie vervolgens veel werd samengewerkt. Op internet stelde Kruis eens “geen slecht woord” te willen zeggen over het verkiezingsprogramma van de neo-nazistische partij NVU, en meende hij dat de Italiaanse fascistische dictator Mussolini “het grootste staatshoofd” was “dat de wereld ooit gekend heeft”. Desondanks is Kruis meer dan welkom bij de PVV, en verbazen doet dat allang niet meer. Hij wordt echter niet verkozen.

● In maart 2011 blijkt dat het Gelderse PVV-Statenlid Petra Kouwenberg de Nederlandse én Turkse nationaliteit heeft. Dat is natuurlijk geen enkel probleem, maar de PVV heeft zich uit racistische motieven altijd fel verzet tegen dubbele paspoorten. Volgens Wilders zal Kouwenberg snel haar Turkse nationaliteit lozen, maar dat heeft ze tot op heden nog niet geregeld.

● De Gelderse PVV-Statenfractie is een groot voorstander van een zuiver Nederland van vreemde smetten vrij. Ook “geïmporteerde exotische dieren” horen hier volgens de fractie niet thuis. In februari 2011 maakt men bekend dat Schotse Hooglanders en Konikpaarden daarom uit Gelderland verwijderd moeten worden. PVV-Statenlid Olof Wullink stelt zonder zijn ogen te knipperen dat Schotse Hooglanders beter in Schotland kunnen blijven en Konikpaarden in Polen. “En hier hoort onze eigen natuur!”, aldus de bezeten Wullink. Andere politici spreken honend van “eigen dieren eerst”. In november 2011 stapt Wullink overigens uit de fractie. Het is onbekend of zijn bizarre opvattingen daarmee te maken hebben.

● PVV-ers hebben nogal eens losse handen. Dat geldt ook voor Max Aardema, het Friese PVV-Statenlid. In januari 2011 komt namelijk naar buiten dat hij in 2003, toen hij bij de politie werkte, veroordeeld is voor mishandeling van een arrestant. Aardema sloeg namelijk volgens de rechter “op laffe wijze” een arrestant in het gezicht terwijl die al handboeien om had. Het levert hem een geldboete van 200 euro op.

● In januari 2011 moet de nummer 2 van de PVV-kandidatenlijst van de Provinciale verkiezingen in Noord-Holland, Carlo de Bruin, zich terugtrekken. Volgens hem omdat hij net een project is begonnen om moslimmeiden aan een baan in de zorg te helpen. Dat zou botsen met de landelijke PVV die immers tegen elke hulp aan moslimmeiden is. Maar volgens Hero Brinkman moet De Bruin terugtreden, omdat hij “twee keer is aangehouden voor rijden onder invloed”. Volgens De Bruin is hij voor die reden slechts één keer aangehouden en is met Brinkmans aanval “het moddergooien begonnen”. Hoe dan ook, enige hypocrisie is het drankorgel Brinkman niet vreemd.

● Geert Wilders is naar eigen zeggen een grote vriend van Amerika. In januari 2011 komt er echter een aantal interne rapportages van de Amerikaanse ambassade in Den Haag naar buiten. Daarin wordt Wilders vanwege zijn racistische standpunten over moslims omschreven als “een extreem-rechtse ophitser”. De diplomaten stellen zelfs dat Wilders “geen vriend van de VS” is. En dat doet Wilders pijn.

● In december 2010 accepteert PVV-Kamerlid Marcial Hernandez van het OM een schikkingsvoorstel van 500 euro. Het OM komt met het voorstel, omdat het genoeg bewijs heeft om aan te tonen dat Hernandez in september 2011 een klap en een kopstoot uitdeelde aan een medewerker van het ministerie van Economische Zaken.

● In november 2010 zet Wilders zijn Kamerlid Jhim van Bemmel voor zes weken op non-actief, nadat die eindelijk opbiecht in 2006 te zijn veroordeeld wegens valsheid in geschrifte. Hij kreeg toen een boete van 500 euro, omdat hij een aantal keer een vrachtbrief had vervalst. Van Bemmel heeft ook een boete op zijn naam staan wegens rijden onder invloed in het jaar 2000. In dezelfde maand blijkt ook Hero Brinkman een roekeloos bestuurder geweest te zijn. In 2001 probeert hij namelijk, na het nuttigen van de nodige hoeveelheden alcohol, een controle van de politie te ontwijken. Hij rijdt met hoge snelheid van de politiecontrole weg en doet zijn lichten uit. De politie komt erachter en arresteert hem thuis op verdenking van rijden onder invloed. Hij brengt een aantal uur door op het politiebureau en komt er uiteindelijk vanaf met een schikking van 200 euro.

● In november 2010 is er rond PVV-Kamerlid en voormalig atleet James Sharpe stront aan de knikker. Hij blijkt tot voor kort de baas te zijn geweest van een Hongaarse telecombedrijf dat onder zijn leiding twee keer zwaar werd beboet wegens oplichting van klanten. De boetes bedroegen respectievelijk 260 duizend en 132 duizend euro. Ook komt naar buiten dat Sharpe eind jaren 80 de toenmalig tienkampkampioen Robert de Wit met een spike-schoen in het gezicht zou hebben gestoken. De Wit verklaart over zijn voormalige trainingsmaatje Sharpe dat “die vent hartstikke gek is”. Een woordvoerder van de atletiekbond KNAU bevestigt de aanval met de spike-schoen. Hij noemt Sharpe “een halve crimineel”. Ook wordt bevestigd dat Sharpe wegens het incident een half jaar geschorst is geweest. Verder meldt zich een ex-vriendin van Sharpe. Die verklaart dat hij “zijn handen niet kon thuishouden” en dat zij “doodsbang” voor hem is. Na de opening van de beerput levert Sharpe al snel zijn Kamerzetel in.

● PVV-Kamerlid Richard de Mos fraudeert met zijn cv. In november 2010 blijkt dat hij zich onterecht voordoet als “schooldirecteur”, ook richting de media. De Mos is echter slechts onderwijzer geweest. Hij geeft uiteindelijk toe gelogen te hebben, maar stelt ter verdediging dat hij schooldirecteur geweest had kunnen zijn, als hij het maar “geambieerd” had. Sinds deze affaire wordt De Mos gekscherend wel prof. dr. mr. ir. Richard de Mos genoemd. En zo is de bende van Wilders compleet…

Lees ook deel 1 van “De bende van Wilders”, met daarin eerdere ‘incidenten’ rond de PVV.

Gerrit de Wit