Aanval op anti-racisten van nu vergelijkbaar met aanval op anti-fascisten na ‘Kedigem’

Fanon schreef namelijk dat juist op het moment van dekolonisatie men een elite van voormalige gekoloniseerden zou aanstellen en daar afspraken mee proberen te maken. Toen ik verschillende keren aan tafel zat met onder anderen de burgemeester van Amsterdam, voormalig wethouder Van Es, het hoofd van de NTR, het hoofd diversiteit van de NTR, de intochtcommissie, de Amsterdamse Sinterklaas Jeroen Krabbé, vice-premier Lodewijk Asscher en een aantal juristen van de stad Amsterdam besefte ik dat men ook mij het gevoel van ‘behorend tot de elite’ wilde geven. Ze wilden mij neerzetten als vertegenwoordiger die namens alle tegenstanders van Zwarte Piet afspraken kon maken. De weigering van die rol irriteerde hen mateloos. Zoals Andries Knevel mij toebeet in Knevel en Van den Brink, nadat ik uit het overleg was gestapt, moest ik dankbaar zijn voor wat ik had mogen bereiken. Door uit het overleg te stappen had ik gespuugd op de aanbieding om te behoren tot invloedrijke politieke en culturele netwerken van Nederland. Hierna is mijn imago in de media niet veel beter geworden met als dieptepunt dat De Telegraaf mij voor Mugabe-aanhanger uitmaakte. Dit naar aanleiding van een kritische tweet die ik stuurde over zijn aanstelling als het nieuwe hoofd van de Afrikaanse Unie. Zelfs nadat meerdere mensen hen meerdere keren op hun vertaalfout hebben gewezen staat het er nog steeds. Ik heb inmiddels aangifte gedaan van smaad en laster. Wat we nu zien is dat men een negatief narratief probeert te construeren over de bestrijding van racisme in Nederland. Dit gebeurt op haast identieke wijze als met fascismebestrijding na de brandstichting bij een bijeenkomst van de Centrum Partij en de Centrum Democraten in Kedichem in 1986. Eén incident werd gebruikt om het nut van de actieve bestrijding van fascisme in Nederland in diskrediet te brengen. Het eerste wat wordt gedaan is dat men via de media boegbeelden opstelt die vervolgens een paar mensen moeten aanspreken op hun gedrag die volgens diezelfde media tot dezelfde groep behoren.

Quinsy Gario over Les damnés de la terre: Spits je oren! (zie onderaan het artikel in de GroeneAmsterdammer)