Column: Pleur toch op met je tolerantie!
Het gaat weer hard met het racisme in Nederland. De reacties rondom de demonstraties tegen de racistische Zwarte Piet-karikatuur liegen er niet om. Wat wij vaak horen van sommige medestanders is dat het nu echt gedaan is met het oh zo “progressieve en tolerante” Nederland. Onze tegenstanders zeggen juist dat “zij” jarenlang zo “tolerant” zijn geweest naar “de allochtonen” en nu wordt als dank “hun cultuur afgepakt”. En daarmee leggen ze meteen bloot wat er mis is met de Nederlandse tolerantiemythe.
Laten we maar beginnen met het ontleden van het woord “tolerantie”. Tolerantie betekent het toestaan van gedrag of personen die afwijken van de norm, ondanks dat de aanwezigheid van zulk gedrag of die personen als negatief wordt ervaren. Er wordt dus uitgegaan van een heersende status quo die oordeelt of bepaalde elementen in de samenleving daar wel of niet thuishoren. Daarbij worden dan tegelijk scheidingslijnen gevormd tussen wel of niet te tolereren afwijkingen. In Nederland kloppen degenen die de tolerantiemythe propageren, zichzelf graag op de borst, alsof wij hen dankbaar zouden moeten zijn dat zij zichzelf het recht hebben toegeëigend om de heersende normen te bepalen en vervolgens een paar devianties van die normen oogluikend toe te staan.
| This text in English |
Hoe bepaal je van welke heersende normen wordt uitgegaan? Kijk dan maar naar wat er zoal “wordt getolereerd”. “Allochtonen”, mensen met een islamitische achtergrond, vrouwen die zichzelf niet schikken naar een patriarchale rolverdeling, mensen met een LGBT-achtergrond, zwarte Nederlanders van wie de familie hier al generaties wonen, en ga zo maar door. Alles dat afwijkt van het patriarchale, heteronormatieve, westers-christelijke, racistische en kapitalistische wereldbeeld van de witte mannelijke status quo.
Natuurlijk is er door “tolerantie” een bepaalde ruimte binnen samenlevingen die niet aanwezig is in minder “tolerante” samenlevingen. Soms komt dat voort door simpele praktische overwegingen. De aanwezigheid van “allochtone gastarbeiders” in de jaren zeventig werd “getolereerd” vanwege de behoefte van bazen aan makkelijk uit te buiten arbeiders, een rol die zij weggelegd zagen voor mensen uit minder welvarende landen binnen en net buiten Europa. Maar vaak genoeg is de maatschappelijke ruimte voor “afwijkenden” het resultaat van sociale strijd. Zo is de (nog altijd te beperkte) ruimte voor lesbo’s, homo’s, biseksuelen en transgenders binnen de samenleving het resultaat van jarenlang gevoerde strijd, via onder andere de bekende pride parades die volgden op de Stonewall-rellen in de VS. Door deze gewonnen ruimte te framen als het resultaat van geboden toleratie door de status quo, wordt de hele geschiedenis van die strijd weggeschreven. En daarmee worden het bloed, het zweet, de tranen en de opofferingen die vele moedige strijders hebben gebracht, onder het tapijt geveegd.
Door zelf mee te gaan in het “tolerantie”-frame bevestigen we de legitimiteit van de gevestigde orde die ons zijn normen oplegt. Daarmee bevestigen we de positie van de zogenaamd “getolereerden”. Een positie van tweederangs ‘burgers’ die voor hun bestaansrecht en uitingsvrijheid afhankelijk zijn van de “goedheid” van de “toleranten”. Het interesseert ons niet of Nederland vroeger nu wel of niet “toleranter” was. Tolerantie op zichzelf is een concept dat linea recta de prullenbak in mag verdwijnen. De tolerantiemythe is niets anders dan een drempel in onze strijd voor bevrijding.
Wij hoeven niet gedoogd te worden, niet toegelaten te worden en ook niet “getolereerd” te worden. En daarom roep ik dan ook: pleur op met je tolerantie! Vrijheid en gelijkheid, dat is het waar wij voor strijden!
Ilija Andrić
Hoewel ik enige opmerkingen over aantal punten binnen dit opinieartikel heb, vind ik dat de schrijver hier belangrijke maatschappelijke zaken ter sprake brengt.
Zaken die nooit en nimmer in de gecontroleerde media worden besproken omdat deze de richtlijnen van boven opgelegd blijven volgen en tevens eigen-volk-eerst richtlijn altijd opvolgen.
Mijn opvatting is dat het woord “tolerantie” vaker wordt gebruikt dan dat het werkelijk aanwezig is.
Het heeft vaak met PR te maken omdat het op die manier is ontstaan.
In vele gevallen wil men ermee verbergen dat er geen acceptatie is.
Er is geen acceptatie, daarom gaat men het woord “tolerantie” in plaats ervan tenminste mondeling gebruiken om deze laak aan acceptatie te doen verbloemen.
Dit is een zeer ernstig zaak indien het een maatschappij betreft die “afwijkenden” niet kan accepteren: de bekendste voorbeelden zijn de LGBT en de “buitenlanders/allochtonen” groepen.
De laatste vormen de zogenoemde surrogaat-burgers groep omdat ze nooit gelijk gesteld worden met de oorspronkelijke bewoners. oftewel degen die zichzelf als oorspronkelijk beschouwen volgens het populistisch gesproken recht van ” ik was er hier eerst”.
Dit wil zeggen dat de surrogaat-burgers nimmer en nooit zich gelijk mogen wanen.
Hiermee is goed te verklaren waarom we in principe nooit “allochtonen/buitenlanders” op leidinggevende functies in Nederland treffen.
Dit verklaart waarom bijvoorbeeld Minister Ascher de financiering van de Turkse organisaties grondig wil onderzoeken en bekend maken, maar zal nooit tevens hetzelfde ten opzichte van de streng polariserende stichting PVV en zijn leiders gaan doen.
Allochtonen/buitenlanders, LGBT enz. zijn gewoon surrogaat-burgers binnen de streng in kasten ingedeeld Nederlandse maatschappij.
En toch zou ik het kindje tolerantie niet zo geborneerd met het badwater doorspoelen. Voordat een beter begrip is gedefinieerd voor het anti-xenofobische dat tolerantie is. Tolerantie waarzonder mutualiteit niet mogelijk is om maar het eerste stapje daar naar toe te benoemen. Sinds rechts Nederland het begrip tolerantie kaapte was het een stukje gereedschap van de progressieven om Nederland gelijker mee te schaven. Plakje voor plakje salami of in mijn timmermanstermen krulletje voor krulletje hardhout lukte dit totdat dus rechts limieten ging stellen aan het universele begrip tolerantie met de puur materialistische argumentatie dat het onbetaalbaar zou zijn. Kortom, het eens progressieve begrip en leidmotief tolerantie heeft door fascistoïde zwartekousenkerkframing van het ooit liberale begrip tolerantie plaatsgemaakt voor het fascistisch neoliberale begrip tolerantie met een financieel limiet. Ongetolereerden dienden zich van dan af te bewijzen een bedrage te kunnen leveren aan de neoliberale orde van samenleven. Deze ultieme zichzelf rechtvaardigende neoliberale opvatting van het begrip mutualiteit moet ontmaskerd worden, maar dit kan niet door dan maar het veel meer dan het in deze column gestelde omvattende begrip tolerantie in z’n geheel te veroordelen als een intolerantie omdat het nog niet tot de mutualiteit van allen tezamen heeft geleid. In dezelfde zin als dat de kennis van goed en kwaad xenofobisch leidde tot verbanning van alle mensen uit het Paradijs. Als er al een mythe bestond over de ontstaansgeschiedenis van xenofobie als basis voor een religie en leven van de onderzoekende mens is het wel deze die in verdere doorwerking alleen maar heeft geleid tot allerlei soorten van fascismes als laatste stadium van onzer verbanning uit dit mythologische Paradijs. Annodominie 2014 zouden mensen toch wijzer moeten wezen dan zich verliezen in allerlei materialistische overwegingen over de betaalbaarheid van tolerantie als beginnetje van mutuele samenwerking aan onze terugkeer naar paradijslijker omstandigheden van leven van ons mensen dan die die nog steeds geketend aan het mijns inziens verouderde intolerante begrijpen van je omgeving met alles wat daarin groeit en bloeit. Voor neoliberalen is het allemaal heel eenvoudig, bij de mythologische elementen aarde lucht water en vuur hebben zij het basiselement geld geïntroduceert als vervanging voor een uit de tijd geraakte wraakgierige god die geen kennis van goed en kwaad tolereert. In de verschillende stadia die leiden naar een mutueele samenleving is tolerantie onontbeerlijk. Tolereren is een embrioneel stadium van mutualiëren. Dat nog ongeboren kindje wil gedijen in symbiose met hetgene dat met het meegroeit en bloeit tot een alle leefvormen zonder oordelen over goed en kwaad tolererende samenleving met onze wereld zoals die zich voordoet zoals die is. Elk beetje tolerantie helpt daarbij.
Wat je daar allemaal op een hoop veegt. Islam aanhangers die vinden dat wat jij noem LGBT homosexuelen van het dak af moeten of in ieder geval ziek zijn en die LGBT waar van er heel wat vinden dat die moslims ERG eng zijn. Moslim aanhangers die het geslachtsdeel van hun kinderen verminken door wat wordt genoemd ” besnijdenis ” legale kindermishandeling in NL. Dat die tollerantie slechts een dun laagje beschaving is en dat die tolerantie zo maar kan omslaan naar pogrom dat is volgens mij realiteit. Ik bespeur bij jou in je bijdrage een fanatisme waar bij in wat jij ziet als strijd voor vrijheid en gelijkheid het doel de middelen heiligt is mijn idee. Weg dun laagje beschaving. Oppassen anders eindig je bij de groep die jij zo verafschuwt de groep van valse tolerantie en andere vormen van wat ik noem geweld toepassen omdat het doel de middelen heiligt. Ik vraag me af of die groepen waar jij het voor opneemt zitten te wachten op je fanatisme. Afgezien daar van wat is een ongelovige voor een Islamiet ? Iemand die bestreden moet worden of bekeerd. Zelf zie ik die totale vrijheid niet zo zitten Anarchisme is orde is mijn idee i.t.t. wat de tegenstanders van Anarchisme beweren. Totale vrijheid is het recht van de sterkste . Die ” gelijkheid ” is ook een moeilijk begrip velen zijn daar op tegen omdat ze tegen een toestand zijn van iedereen min of meer arm kijk eens naar Cuba o.k. een dictatuur maar toch velen daar willen naar een ander systeem niet alleen vanwege geheime politie maar omdat ze voedsel distributie zat zijn bijv. Ik vrees dat er zekeer lange tijd sprake zal zijn van voedsel distributie als er sprake zal zijn van een samenleving gebasseerd op Anarchisme wat niet wegneemt dat ik vele goede kanten zie aan Anarcho communisme. Kijk ik noem de dingen bij de naam die vrijheid van jou en die gelijkheid welk politiek economisch systeem zie je voor je ?
@NN, heb je een goed punt dat anarchie zal niet veel oplossen, doch de gebruikelijke misleidingen en leugens zijn blijkbaar alle recente gebeurtenissen langzaam aan het uitwerken en men prikt ze steeds meer door.
Het grootste probleem is dat de waarheid aan de hand van feiten is het bastaardkindje in Nederland. Daarom de doofpotcultuur en structuur van ons land.
De leugen regeert gebruikelijk. Die mede de basis vormt voor de vooringenomenheid, xenofobie, racisme en discriminatie.
Het oproep van het auteur heb ik meer begrepen als een kreet in de trant van – ga weg met je leugens over tolerantie waarmee je het traditioneel en geïnstitutionaliseerd gebrek aan acceptatie wil verbergen. Maar goed, iedereen mag zijn eigen interpretatie aan geven.
Nader gekeken ben je angstig voor het feit dat indien de kunstmatige tolerantie (dit zegt al een heleboel over de werkelijke stand van zaken in Nederland) zou gaan verdwijnen, zou men dan tot pogroms overgaan.
Weet je hoe deze standpunt klinkt?
Indien de joodse mensen zouden zich toen koest hebben gehouden in nazi-Duitsland zouden er nooit pogromen zijn geweest.
Je bindt dus aan elkaar zaken en dingen die in werkelijkheid los uit elkaar staan. Je plaatst causaal verband in de richting “blame the victim” (wat overigens bij de pogrom van de politie over de protesters tegen ZP goed te waarnemen is) en daarmee voed je je eigen angst. Dit is vet verkeerd.
Extreem-rechts is de huidige politieke correct in Nederland. Dit is de sociale sfeer dat we heden op alle niveaus ademen.
De pogroms zullen mogelijk komen afgezien of jij je “netjes” of “Goed” gedraagt, ten eerste omdat dit het huidige sociaal klimaat in Nederland is en vooral omdat ze van bovenop worden aangestuurd, net als PVV/Wilders.
De belangrijke vraag is – wat doe je hieraan als burger die in vrede wil leven?
Als je het tege mij heb NN kan ik wel ingaan op je intrigante en anonieme reactie op mijn opbouwend bedoelde bijdrage.
Was beduchter voor jarenlange intolerante indoctrinatie van mijn kinderen, wat ik helaas niet heb kunnen voorkomen. En voor indoctrinatie van mijn kleinkinderen waarvoor ik nog maar moet zien of ik het kan voorkomen ben ik contenu beducht. Beduchter dan voor een plaatselijke medische ingreep bij een van mijn 4 kleinzoontjes. Mijn kleindochter heeft het wat indoctrinatie betreft nog de beste kansen die te ontlopen aangezien zij als zij straks rond haar twaalfde levensjaar zelf kan kiezen hoe haar levenshouding ten aanzien van haar leeftijdgenootjes van de andere sekse zal verlopen. Waarbij ik grote zorgen koester voor haar broertjes en neefjes die maar moeten zien hoe zij op ongeveer die leeftijd om moeten gaan met hun seksualiteit onder de overload aan eisen die aan hun gesteld zullen gaan worden voor zij in aanmerking komen voor wat genegenheid en eervol zijnsbewustzijn voor zichzelf. Helaas groeien zij met z’n vijven niet op in een tolerante samenleving zoals die in Cuba is georganiseerd ondanks maar wellicht ook wel dankzij het economische embargo van de VS waardoor alle indoctrinatie die de kinderen in het Westen te verduren hebben aan hun zou voorbijgaan. Maar je hebt gelijk wat het besnijden van jongetjespiemeltjes betreft, daar ben ik ook falicant tegen, maar kijk voor de verandering eens naar het percentage jongens dat in de VS is besneden, meestal als baby al, als zogenaamd medisch wenselijk en door een chirurg gedaan. Van de kinderen blijf je af is ook mijn motto. Wat homorechten betreft was in de zestigerjaren van de vorige eeuw voor het millieu waaruit ik kwam al uitzonderlijk tolerant met de homofielen en lesbiènes in mijn kennissenkring van toendertijd waarmee ik gezamelijk voor internationale vrede en meer tolerantie in de samenleving streed. Nu met een transgender in de nabije familie, ben helaas zelf nog nooit met biseksuelen omgegaan maar dat weet je maar nooit zeker want er waren wel kameraadschappen die erg ver gingen in vriendschappelijk delen, maar dit is allemaal heel lang geleden. Welke politieke partij op dit moment mijn voorkeur verdient moet ik helaas het antwoord schuldig blijven aangezien geen van de partijen die ooit mijn voorkeur verdienden meer bestaan, op één keer een foute stem van mij op sinterklaas https://www.youtube.com/watch?v=g0f_dFtK2fY Joop Den Uyl na dan, maar dit was geloof ik in 1968 al ver voor dit gezwartepiet in 1972 door Hans Wiegel die ik in het jongerenparlement al veel eerder had zien optreden.
Verder is de volledige tolerantie vooral aan de kringen van ons-kent-ons “echte” Nederlandse burgers bestemd en is voor de rest van de surrogaat-burgers haast volledig ontnomen.
Deze selectieve mechanisme werkt vooral op basis van de enorme hoeveelheid Hypocrisie en huichelarij die moet door middel van de befaamde “tolerantie” het volledige gebrek aan acceptatie doen maskeren. Daarom praten politici die de zaken kennen liever over Assimilatie dan over integratie.
Het is immers de Acceptatie die de voorwaarde voor Integratie is. Daarom proberen corrupte politici een niet bestaande product te verkopen. Ze hebben het over Integratie waarbij geen Acceptatie is.
Volstrekt onzin en standart politieke leugens.
Om deze misleiding en onzin te doen verkopen heb je politici waar elke spoor van integriteit weg is.
Neem bijvoorbeeld een van de bekendste politieke figuren van de Christelijke Draai Appel oftewel Christelijke Huichelaars Appel.
JPB werd Premier en zonder enige bewijs behalve wat vriendelijke aandringen van de kant van Tony Bliar heeft Nederland in een oorlog zonder bewijzen ingeluisd. OP basis van de bekendste leugens. “Met de kennis van achteraf” heeft hij dit opgebiecht. In dezelfde tijd was hij bezig als staatsman de Balkenende norm ter beperking van de graaiers in te voeren.
Zodra Premierschap af ging deze JPB meteen zelf veel meer verdienen dan zijn eigen norm het toeliet – 466 000 euri per jaar met doel 666 000 te mogen verdienen.
Zo draait Nederland “tolerant” steeds verder weg van elke politieke integriteit.