Column: “U voelt zich onheus bejegend?” – Of hoe een sanctie eufemistisch recht werd geluld
Na het lezen van de aangekondigde bijeenkomst “Bijstandsgerechtigden: individuele straf en collectief verzet” in Groningen voelde ik weer die enorme onmacht en frustratie die ik ook voelde nadat de soos ons een genadeloze sanctie had opgelegd. Onze alleenstaande ouder-bijstandsuitkering werd drie maanden lang honderd procent gekort. Sterker nog: we werden per direct uit de bijstand geschopt. Boem!
Nou, dan moet jij het wel heel bont hebben gemaakt! Ambtenaar mishandeld? Dronken en stoned op een sollicitatiegesprek verschenen? Bijverdiensten niet opgegeven? Stiekem te vaak romantisch overnacht bij een miljonair? Inwonende twaalfjarige met een fulltime baan en riante salariëring?
Niets van dat alles. Ik had simpelweg, en nu niet lachen, mijn post niet op tijd geopend! Ik zal u de details besparen. Van hoe een te laat geopende brief leidt tot een stapeling van maatregelen door het daaruitvolgende niet tijdig nakomen van verplichtingen.
Als u bijstandsgerechtigd bent en een uitkering ontvangt, dan kent u het wel. De gortdroge ambtelijke paperassen waar je, met een woorden– en wetboek ernaast, doorheen ploetert in een poging te snappen waarom je moet boeten. Waarom je ineens geen inkomsten meer hebt. En wat je daaraan kunt, nee, moet doen.
Ik ben direct in het toetsenbord geklommen en heb een voorlopig bezwaarschrift opgesteld en verstuurd. Daarna heb ik een deskundig advocaat gemaild met de vraag of die ergens een sublieme juridische opening zag. Neen, die zag hij niet. Nou, ik ook niet. De wetgeving was (en is) dichtgetimmerd. Ik heb toen een aanvullend bezwaarschrift opgesteld met daarin veel rechtsfilosofische reflecties op de Wet Werk en Bijstand. In drievoud geprint en met trillende handen (stress, woede en een lege maag) verstuurd.
Paar weken later: post op de deurmat. Ik mocht mijn bezwaar komen toelichten. En wel ruim vier maanden nadat we uit de bijstand waren geknikkerd. Fijn. Lekker op tijd ook!
Als gezin een gezamenlijke verklaring opgesteld waarin ik mijn kinderen ongecensureerd aan het woord liet. “Ik wil ons huis niet kwijtraken, daar ben ik het meest bang voor, want dan moeten we op straat leven en ik weet niet of we dat kunnen. Moeten we nou eten gaan stelen? Ik vind het stom en kut. Ik vind het gewoon achterlijk dat je mensen die toch al niets hebben lekker in de stront trapt. Eikels. Ik moest heel hard huilen, want hoe moeten we leven zonder geld? En ik ben bang.”
Ik zal u de details van de hoorzitting besparen. Wel lekker een juridische medewerker van de soos door kunnen zagen en vastpinnen. Dat was heerlijk en gaf enige genoegdoening. De medewerker kreeg ook een fikse uitbrander van een commissielid. En “uw rechtsfilosofische vragen zijn buitengewoon interessant en zelfs relevant, maar niet in deze”, verontschuldigde een ander commissielid zich bij mij.
In de loop van de hoorzitting zag ik het al aankomen. Het had totaal geen nut. Men kon namelijk niet anders dan concluderen, zo zei men, dat alles volgens het boekje was gegaan. Dat de soos rechtmatig handelde en dat ik “schuldig” was. En dat die sanctie dus terecht was opgelegd. “We kunnen dus stellen dat u zich onheus bejegend voelt?”, concludeerde de voorzitter minzaam lachend tegen het einde van de zitting.
OMG, werd alle shit en leed, de vernedering en onmacht nu gesimplificeerd en gebagatelliseerd door: u voelt zich onheus bejegend? U voelt. Niet: u bent onheus bejegend, want dat kon niet. U vóelt zich onheus bejegend. Daar kon ik niets anders op zeggen dan: “Als u het zo wilt formuleren, omdat u niet anders kunt…”
De uitspraak van de commissie lag (verlate post) zes maanden na de hoorzitting op de deurmat.
Puk Pent
NB: aanmelden voor de bijeenkomst in Groningen kan hier.
Ze begrijpen kennelijk niet, dat ze mensen zo drijven tot zelfmoord, zoals onlangs in Zweden naar boven is gekomen. De beste man had recht op een ziektewetuitkering, maar kreeg die niet en moest zich maar bij de bijstand melden. Dit weigerde hij, omdat hij er recht op had – hij was echt arbeidsongeschikt – maar kreeg doodleuk te horen, dat hij een baan moest zoeken. Gevolg: hij ziet geen uitweg en hangt zich op. Zijn moeder komt een jaar later naar buiten via de pers, omdat de instantie nog te bot is om excuus aan te bieden en de nabestaanden fatsoenlijk te woord te staan. Ze hadden volgens de regels gehandeld, dus meneer had geen zelfmoord hoeven plegen.
Als ze iedereen, die de post te laat opent, op water en brood gaan zetten, dan voorzie ik, dat we naast de voedselbank straks ook armenhuis terug hebben.
Ik verwijs bij deze naar: http://www.internetwerkt.nl/forum/topic/13551-worden-mensen-gek-gemaakt-en-de-schulden-in-geduwt-door-de-sociale-dienst/
Dat sociale diensten, mensen volledig gek maken en dat mensen zelfmoord plannen hebben en die pogingen ook door zetten, blijkt uit ook uit deze reportage: http://www.npo.nl/de-monitor/18-01-2015/KN_1665965/POMS_KN_767085
Ik raad ook aan jullie misstanden, zeker als dit aantoonbaar is, bij hun te melden. Als gemeentes ergens een pest aan hebben dan is het wel negatieve publiciteit en maakt gemeentes gelijk eens wakker.
volgens mij is het percentage zelfmoord doorberekend in de groeipercentage die ons wordt voorgespiegeld: alweer minder uitkeringstrekkers! hoe kan dat toch?
@sjaak; tja, het lijkt wel de hele opzet te zijn, niet de werkloosheid oplossen door scheppen van banen maar door wegzieken of zelfs letterlijk uitroeien van werklozen. maw. de schuld niet leggen bij te weinig banen maar bij een teveel aan mensen, het doet machinaties van de vol-is-vol doctrine vermoeden.
Goed, maar stel, dat je het aantal mensen halveert op die manier, of letterlijk decimeert, zoals sommigen de Georgia Guide Stones interpreteren, dan decimeer je de absolute aantallen, maar niet de percentages.
Kan wel zo zijn Vilseledd. Maar dan zijn ze toch weer van een aantal uitkeringen af. Bespaart de overheid weer geld.
Als gelooft, dat uitkeringsgerechtigden de mensen met de minste kwaliteiten zijn en geen toevallige slachtoffers, dan klopt je bewering. Maar ik neem aan, dat je dit nooit geloofd hebt c.q. lang achter je gelaten hebt. Als je alle werklozen uit een bevolking haalt, krijg je echt geen volledige werkgelegenheid, maar bij ongewijzigd beleid heb je snel het oude percentage weer terug, bestaande uit allerlei lieden, die dachten, dat het ze nooit zou overkomen.
ander aspect van de situatie hier het belabberdst van alle landen van de wereld willen maken is de hoop dat mensen hun heil in andere landen gaan zoeken he, daar doelde ik op met wegjagen. iedereen die economisch onintressant is mag dood of weg, dat is waar het op lijkt.
Hoe goedwillende gezinnen, volstrekt normale mensen zoals u en ik tot pure wanhoop gedreven worden en compleet vermalen door ambtelijke molens en hoe krom recht tegenwoordig kan zijn…….
“De nederlander is een meelzak, je kunt er op slaan, hij gaat toch nooit staan”.
Armand
Vilseledd: Ja daar heb je ook weer gelijk in. Daarom is men ook zo verkeerd bezig.
Herkenbaar. Ik kwam ook in de problemen doordat mijn post gewoon veel te laat aan kwam. Maar daar kon ik echt niets aan doen, want ik had postblokkade! Ook meerdere malen aangegeven bij de sociale dienst, maar die deden daar niets mee.