Dodenlijst van Fort Europa opnieuw langer

Meer dan 1.500 vluchtelingen zijn in 2011 verdronken of vermist geraakt terwijl ze probeerden om de Middellandse Zee over te steken. En wereldwijd wordt meer dan viervijfde van alle vluchtelingen opgevangen in arme landen. Dat meldt de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR, die overigens vooral in het belang werkt van de politiek van migratiebeheersing van de rijke landen.

Volgens de UNHCR was 2011 het jaar met de meeste verdrinkingen in de Middellandse Zee sinds de organisatie die doden ging bijhouden in 2006. Uit dodenlijsten van onafhankelijke steungroepen bleek eerder al dat duizenden mensen sterven als gevolg van het keiharde Europese en ook Nederlandse migratiebeleid. Bovendien gaat het om het topje van de ijsberg: de werkelijke aantallen overleden migranten liggen vele malen hoger.

De armste landen ter wereld moeten vaak enorme aantallen vluchtelingen zien op te vangen. In 2010 hadden Pakistan, Iran en Syrië de grootste groepen vluchtelingen met respectievelijk 1,9 miljoen, 1,1 miljoen en 1 miljoen. Daar tegenover staat dat de aantallen vluchtelingen die Europa nog weten te bereiken, steeds meer afnemen, vanwege de steeds strengere controles aan de Europese buitengrenzen, bewaakt door Frontex, en het steeds vijandiger afwijzingsbeleid van de EU-landen. Hoewel in de EU-landen al jaren moord en brand wordt geschreeuwd over de veronderstelde grote stromen vluchtelingen die hier asiel zouden aanvragen, vindt de opvang van het overgrote deel van de – volgens de UNHCR – 43,7 miljoen vluchtelingen juist steeds meer in “de eigen regio” plaats, dus in buurlanden waar meestal ook veel armoede en geweld is. In een eerder rapport over 2009 stelde de UNHCR al eens vast dat globaal gezien het aantal vluchtelingen toeneemt en de vluchtelingensteun juist afneemt. Onder aanvoering van het kabinet Bruin I is Nederland binnen de EU een van de felste aanjagers van de bikkelharde uitsluitings- en uitzetpolitiek tegen vluchtelingen.

De UNHCR dient vooral de belangen van zijn grootste geldschieters, de westerse staten die vluchtelingen zo ver mogelijk van hun grenzen willen weghouden. Daartoe werkt de UNHCR onder meer samen met militaire organisaties als de NAVO. Net als de migratiebeheersingsorganisatie IOM zet men vluchtelingen zwaar onder druk om zo snel mogelijk “vrijwillig” te keren naar het land van herkomst. De VN-organisatie heeft dan ook ten onrechte nog steeds een positief imago.

Harry Westerink