Einde dwangarbeid, maar ook sneller uitkeringen overmaken
We hebben het nog niet officieel gehoord, maar de geruchten worden steeds sterker dat in december het Amsterdamse dwangarbeidscentrum aan de Laarderhoogtweg gesloten gaat worden. Iemand daar heeft het nu ook al van een werkmeester gehoord. Ondertussen is er een SP-wethouder en claimt de SP dat haar doelstellingen op het gebied van werk en inkomen worden nagestreefd. Maar VVD en D66 willen ook laten zien dat het hen menens is. Wat zich ondertussen achter de gesloten deuren van B&W afspeelt blijft duister. D66 en de VVD bedenken ook voorstellen om zich te profileren. Een mooie gelegenheid zijn de begrotingsdebatten die nu aan de gang zijn. D66 stelt voor om “participatieambassadeurs” te benoemen. Dat zijn mensen met een handicap die werklozen met een handicap moeten stimuleren om ook een baan te nemen. (Banen die er voor hen niet zijn.) En die werkgevers moeten enthousiasmeren om bijstandsgerechtigden met een handicap aan te nemen (waar ze natuurlijk geen zin in hebben). En Marianne Poot van de VVD wil alle belemmeringen wegnemen voor bijstandsgerechtigden om een flexibel deeltijdbaantje te nemen. Want mensen zijn nu bang voor het gat dat er zit tussen het laatste salaris en de eerstvolgende uitkering. Nou, een gat… mensen zitten soms maanden zonder geld. Ik stel mij voor dat dialogen tussen de uitkeringsgerechtigde en de klantmanager in de toekomst zo verlopen. Uitkeringsgerechtigde: “Goedemorgen, ik ben Jan Jansen, bankrekeningnummer dat en dat. Ik was een maand uit de uitkering, omdat ik een flexibel nulurencontract had. Maar de werkzaamheden zijn afgelopen. Kunt u even de uitkering storten?” Klantmanager: “Zeker meneer Jansen, ik zal het meteen in orde maken. Vanmiddag staat het op uw rekening. Wat was ook alweer uw banknummer?” Ik denk dat we de wethouder ook maar eens moeten aanspreken op dat voorstel van Marianne Poot.
Piet van der Lende over Geen barrières meer voor flex -en deeltijdwerk (VVDAmsterdam)
Ik had ook zo’n flexibel baantje.
Aan het einde van de maand moest ik dan doorgeven met een formulier hoeveel ik had verdient voordat ze het geld zouden overmaken. terwijl ieder ander het geld al kreeg VOOR het eind van de maand, moest ik dus nog weken wachten!
Lekker motiverend dan, zo’n baantje, terwijl ik ook nog ELKE euro moest inleveren! dat is het dank je wel, dat je je best doet.
Het probleem is dat de Bijstand wet alleen werk en re-integratie projecten/trajecten en werk dat minder verdient dan de bijstandsnorm stimuleert.
Nu vind je een tijdelijke baan, laat ik zeggen, voor 2 of 3 weken en het betaald het minimum loon via het uitzend bureau. Dan verdien je al meer dan de bijstandsnorm. Een klanten manager bij de sociale dienst kan dan besluiten om het te verrekenen maar kan ook besluiten om de uitkering te beëindigen. Het laatste, het beëindigen van de uitkering is lucratiever en makkelijker voor de gemeente. In mijn gemeente is dit een standaard praktijk. 1 euro meer verdient dan de bijstandsnorm en de bijstandsuitkering word per direct gestopt. Die uitkering moet je na afloop dan weer aanvragen wat er voor zorgt dat je al snel 3 tot 4 maanden zonder geld zit. Dit is me 2 keer overkomen. De 1e keer heb ik ruim 7 maanden moeten wachten voordat de bijstandsuitkering geregeld was. de 2e keer 4 maanden. Ik word dus bestraft met het verlies van inkomsten, puur omdat ik gewerkt heb. Waarom zou ik nog tijdelijk werk aannemen als ik bij voorbaat weet dat ik daarna maanden in de stress zit en zonder inkomsten?
Zoals de bijstandswet nu in elkaar zit, lijkt het er meer op dat men de mensen in de bijstand wil houden. De overheid kan het schijnbaar niet verkroppen dat iemand iets meer verdient dan de bijstandsnorm of een keer wat extra’s heeft, door tijdelijk werk. Dan is er nog het fenomeen: afstand tot de arbeidsmarkt. Als jij tijdelijk werk doet, is er dus geen afstand tot de arbeidsmarkt en kan de overheid, de redenen, afstand tot de arbeidsmarkt niet meer gebruiken om jou in een werk of re-integratie traject te stoppen om jou op die manier onder het minimum loon te laten werken, zodat zij weer goedkope en gesubsidieerde arbeidskrachten hebben.
Ben ik helemaal met jou eens Paul. Ik heb ook zulke ervaringen. Zo heb ik gewerkt bij de belastingdienst voor een jaar. Ik was daar binnengekomen via een gesubsidieerde baan. Na dat jaar kon ik weer vertrekken want ik moest ruimte maken voor de volgende werkloze die weer voor een jaar met subsidie aan de slag kon. Na dat jaar gewerkt te hebben moest ik WW aanvragen. Het heeft 4 maanden geduurd voordat ik eindelijk mijn WW kreeg. En deze WW zat zelfs nog 10 euro onder de bijstandsnorm. En hoe jij als persoon zijnde dan deze 4 maanden moet zien te overbruggen dat zal hun een zorg zijn. Los dat zelf maar op! Nou je kunt nagaan wat dat betekent voor mensen die geen netwerk (meer) hebben. Die worden dus gewoon dakloos.