Lokaal Kabaal 25, oktober 1997

Auteur: Harry Westerink

De fascistische "gene zijde" van Jozef Rulof

De joden moeten Hitler dankbaar zijn, want hij verloste hen van de karmische schuld die ze hebben opgebouwd door Jezus te kruisigen. Aldus de "ziener" Jozef Rulof, wiens racistische en seksistische boeken in Nederland al meer dan 50 jaar onbekommerd worden herdrukt en in openbare bibliotheken te leen worden aangeboden. Onder invloed van de New Age-hype groeit de populariteit van Rulof. Zelfs het "medium" Jomanda maakt reclame voor hem. Hoogste tijd voor een kritische kennismaking met de Rulofse kosmos.

In het voorjaar van 1997 werd in twee Rotterdamse wijken de extreem-rechtse brochure "Gerommel voor de grote doorrol" huis-aan-huis verspreid. Het epistel was afkomstig van het actiecomité "Bouwen in een toekomstig poolgebied, doen we niet". Tegen dit actiecomité is bij RADAR (Rotterdamse Anti Discriminatie Actie Raad) een klacht ingediend. Het comité bestaat uit één persoon, die in 1995 in de Revolutionaire Nationalist, het partijblad van CP'86, een paginagrote "betaalde advertentie" heeft geplaatst over de brochure. Tegen betaling van ƒ 5,- kan men die bestellen bij F.H.S. Falkena, Jufferkade 4 in Rotterdam. (1)

Onder de kop "Gaat onze verketterde partij een beetje op de wetenschappelijke toer?" geeft de advertentie een inleiding tot het bedenkelijke ideeëngoed van "Gerommel voor de grote doorrol". Uit de advertentie blijkt dat het comité zich thuis voelt bij de fascisten van CP'86: "De metafysica erkent de specifieke betekenis van het blanke ras, wijst het kapitalisme radicaal af (kapitalisme is toegepast darwinisme) en is voor de zelfstandigheid van de volkeren (geen vreemdelingeninvasie)." (2) Het comité vraagt zich af wat "ons partijleden" (2) tegenhoudt om hun voordeel te doen met dergelijke metafysica. Een pleidooi voor meer religiositeit in het fascisme van CP'86.

Uitdijende bol

De brochure "Gerommel voor de grote doorrol" valt op door de hemeltergende fantasterij over mens, wereld en heelal. Het actiecomité waarschuwt daarin voor de grote rampen die de mensheid de komende tijd te wachten zouden staan: "Honderden meters hoge vloedgolven, die onder andere ons land van alle bebouwing en begroeiing zullen schoonvegen, immens zware aardbevingen, die zich wereldwijd voordoen, het lijkt onvoorstelbaar, maar het zal bij de komst van de nieuwe ijstijd in Europa begin volgende eeuw plaatsvinden. Verzwegen wetenschappelijke bevindingen laten er geen enkele twijfel over bestaan: de aarde als energie-verdichtende, uitdijende bol zal vanwege haar toenemende zwaarte weer eens naar een wijdere omloopbaan doorrollen, waardoor de polen zullen verschuiven." (3)

Als deze ijstijd begint, aldus het comité, dan zal Europa een pool worden en de Sahara weer groen worden. "Het nieuwe Europa zal zich in de groene Sahara bevinden, waar onze voorouders als hoogblonde blanken tijdens de vorige ijstijd en de eerste millennia erna ook leefden." (3) Volgens het comité zal "het doorbrekende besef van de komende doorrol" het ook mogelijk maken "dat op tijd met de voorbereidingen voor de massale migraties kan worden begonnen". (3) Migratie van de Europeanen naar de Sahara, wel te verstaan.

Ach, het zoveelste warhoofd in het rariteitenkabinet van UFO-gelovigen, wichelroedelopers, sterrenwichelaars, vollemaanaanbidders en godsdienstfanatici. Raar, maar ongevaarlijk. Dat is waarschijnlijk de eerste reactie van nuchtere sceptici op dit soort luchtfietserij. Maar er is meer aan de hand. Het comité beschouwt de "catastrofale doorrol van de aarde" als de "eindtijd", en die zou weer een "overgang" zijn naar "het Koninkrijk Gods" en "het Duizendjarige Rijk". Het Duizendjarige Rijk? Ja, en dat niet alleen: "het dwaze materialisme/darwinisme en vervalste kerkelijke christendom zal vervangen worden door de metafysica. Het geloof in rencarnatie en karma zoals dat door de metafysische schrijver J. Rulof in meer dan 20 boeken is beschreven, zal door ieder aanvaard worden." (3)

Rulof? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Wie is dat? "Slechts een enkeling is geïnteresseerd in de boeken van de in 1953 overleden J. Rulof, maar tot hen behoort wel Jomanda, het medium dat Nederland voorbereidt op de komst van het onvoorstelbare", vervolgt het comité (3). Hé, Jomanda! Wat heeft zij ermee te maken? "Jomanda staat achter de boeken van J. Rulof en verkocht deze in haar hal te Tiel." (4) Mijn aandacht was getrokken, en ik besloot om me eens te gaan verdiepen in die Rulof.

Golgotha

Jozef Rulof, die leefde van 1898 tot 1952, werd geboren in 's-Heerenberg, een plaatsje in de Achterhoek. Dat hij daar is geboren, beschouwt het comité als een bijzonder teken. Rulof zou namelijk naar eigen zeggen de voormalige apostel Judas zijn, want "de naam 's-Heerenberg verwijst naar Golgotha, waar Judas als eerste verantwoordelijk voor was". 's-Heerenberg betekent evenals Golgotha "de berg van de Heer". "Het feit dat niet elke duintop of andere bodemverheffing in ons platte, van huis uit streng christelijke land de naam 's-Heerenberg draagt, mag opmerkelijk genoemd worden. Ook in de omringende landen lijkt de naam verder te ontbreken. De verklaring hiervoor is de sturende hand van Gene Zijde", aldus het comité, dat teleurgesteld vervolgt met "maar ook hieraan lijkt men voorlopig geen boodschap te hebben". (5)

Bij de wonderbaarlijke geboorteplaats van Rulof bleef het niet. "Al kort na zijn geboorte deden zich merkwaardige verschijnselen bij hem voor, die alleen langs bovennatuurlijke weg verklaard konden worden. Van het onderwijs op de lagere school nam hij weinig op. Liever zwierf hij door de natuur, waarbij hij werd vergezeld door een lichtende gestalte die zei een meester uit het leven na de dood te zijn." (6) Deze "meester" nam Rulofs leven "geheel in handen. Hij begon aan de opbouw van de psychische en fysische trance, die het de onontwikkelde Rulof mogelijk zou maken, los van zijn stoflichaam, de ruimten van God te bereizen". (6)

Deurwaarder

Van 1937 tot 1945 schreef Rulof aan de hand van de boodschappen van diverse "meesters" 12 boeken. Dat zijn romans waarin de hoofdpersoon, meestal André Hendriks geheten, allerlei astrale avonturen beleeft en filosofische gesprekken voert met "gene zijde". André is Rulofs alter ego. Bij Rulof ontwikkelden zich "in zeer korte tijd vijf mediamieke gaven: helderziendheid, helderhorendheid, genezende gaven, schilderen en tekenen". (6) Ondertussen "werkten zijn meesters aan hun belangrijkste taak: het vastleggen van hun in de astrale wereld opgedane wijsheid ten aanzien van Gods scheppingen". (6) Na de voltooiing van zijn boeken gaf Rulof van 1945 tot aan zijn dood honderden lezingen die voor een deel op geluidsband werden opgenomen.

Rulof propageert een soort occult christendom, met als opvallend bestanddeel een met ijzeren consequentie doorgevoerde karma- en reïncarnatieleer. Dat maakt hem een New Age-goeroe "avant la lettre". Zoals zoveel New Age-aanhangers tegenwoordig vindt Rulof dat mensen al hun lijden aan zichzelf te wijten hebben. Kan iemand in zijn eigen leven geen oorzaak voor dat lijden vinden, dan zou dat terug zijn te voeren tot één van zijn vorige levens. Zo is karma de deurwaarder die nog rekeningen uit een vroeger leven komt vereffenen. Een voorbeeld hiervan is het karma van de joden ten tijde van de Tweede Wereldoorlog: "De mannen of vrouwen die het meeste en diepste karma bezitten, worden thans als 'volk' geslagen. Hierdoor krijgt het joodse kind zo'n vreselijk pak slaag. Het kind van het joodse ras kan nu wel kwaad worden, maar dit is de heilige waarheid. Christus was het Die men op Golgotha aan het kruis sloeg en kan God dat goedvinden? Waardoor heeft Adolf zijn haat tegen het jodendom gekregen? Dacht je dat een mens uit zichzelf kon haten? Dat bestaat niet. Je krijgt niets in je bewustzijn dat er niet ingeslagen werd." (7)

Snauwen of zingen?

Volgens Ab Turfboer, die zichzelf een "spiritualistisch leerling van Rulof" noemt, moet iemand die een ander doodt, "als moeder" naar de aarde terugkeren om die gedode ander "een nieuw lichaam te geven". (8) De moordenaar moet het slachtoffer dus baren. Mensen doden zou het zwaarst mogelijke negatieve karma veroorzaken. Soldaten in een oorlog lopen een groot risico anderen te doden en zullen er volgens Turfboer ernstig rekening mee moeten houden in een volgend leven moeder te zullen worden. Iemand zou per gedode medemens een "aards" bestaan als moeder moeten leiden. Vijf doden bijvoorbeeld zou vijf moederlevens betekenen, met tussentijdse verblijven in het "hiernamaals". De boekhouders daar zullen wel een zware klus hebben aan het bijhouden van de karmaschulden, denk ik. "Een leven als man heeft in dit opzicht dus weinig waarde", aldus Turfboer, want dat lost bij voormalige mensendoders hun karma niet op. (8) Gemeen is hierbij onder meer dat de regerings- en legerleiders, die in oorlogen het vuile werk van mensen om het leven brengen graag aan anderen overlaten, volgens deze visie minder karma op zich laden. Maar ondertussen zijn ze wel verantwoordelijk zijn voor de hele oorlog.

"Geboorteland, ouders, stoffelijk bezit, karakter, geslacht, ras, partner, vrienden", dit alles wordt door iemands karma bepaald, aldus Turfboer, die wel ziet waar de schoen wringt: "Blijft er voor een ziel nog iets te kiezen over? Jazeker, tientallen keren per dag. Zal ik vloeken, zal ik snauwen, zal ik moorden, zal ik voorbijlopen? Zal ik zingen, zal ik vriendelijk zijn, zal ik die mens het leven redden?" (8) Die karmaleer valt dus reuze mee, suggereert Turfboer, en hij vraagt de lezer: "Vindt u dit verhaal naïef, idealistisch, hersenschimmig? Scheldt maar raak. De tijd zal het leren, en heel spoedig, naar ik hoop." (8)

Rulof meent dat het leven één groot groeiproces is dat zich niet alleen op aarde afspeelt, maar zich verder ontwikkelt in een andere dimensie, die hij "de wereld van het ongeziene" noemt, ofwel "gene zijde", een typisch spiritistische term. Net als Jomanda zou Rulof uitverkoren zijn om contact te hebben met "meesters" en andere wezens uit het leven na de dood. En hij zou ook nog eens het voorrecht hebben om door middel van uittreding uit zijn lichaam de verste uithoeken van het heelal te bezoeken, het begin van de schepping mee te maken en zelfs Jezus Christus in eigen persoon te aanschouwen. De "meesters" zijn steeds Rulofs gastheren tijdens deze "Star Trek"-avonturen. In zijn boeken doet Rulof in de vorm van hoofdpersoon André Hendriks verslag van deze "space odyssey", die al lang voor 2001 plaatsvond. Een ideaal filmscenario voor Stanley Kubrick...

De Eeuw van Christus

De "geestelijke nalatenschap" van het "medium" Rulof wordt beheerd door de stichting Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap De Eeuw van Christus. Rulof zelf richtte dit genootschap in 1946 op, in opdracht van zijn "leider aan gene zijde" Alcar. Het genootschap heeft een paar jaar geleden de stichting Wayti Uitgeverij in het leven geroepen om de uitgave en distributie van Rulofs boeken beter te kunnen regelen. In een recente informatiefolder van beide stichtingen staat: "Na de laatste wereldoorlog, waardoor alle opgebouwde schijnzekerheden ondersteboven werden gehaald, kwam een veranderingsproces op gang dat zijn weerga niet kent. Een niet te stuiten wereldwijd proces van technische ontwikkelingen en geestelijk ontwaken kwam op gang, waarbij alles in het teken van de menswaardigheid kwam te staan. Kijk in de wereld van nu en we zien het allemaal..." Ik zie het allemaal niet, maar dat komt misschien omdat ik een bril draag.

Na "de IJzeren Eeuw", "de Verlichte Eeuw" en "de Gouden Eeuw" mogen we volgens beide stichtingen binnenkort "de Eeuw van Christus" verwachten. Dat is een "periode waarin tal van ontwikkelingen plaatsvinden, waardoor het goede, de vrede en de rust op aarde meer gestalte krijgen. De periode ook waarin de liefdeboodschap van Christus door de mensheid begrepen gaat worden, waarin het Christusbewustzijn van de mens stap voor stap wordt ontwikkeld, waardoor hij steeds meer aan liefde en licht gaat winnen. De Eeuw van Christus wil de mens liefde, waarheid en bewustwording brengen." Erg origineel vind ik deze heilsverwachting niet.

Religieuze scheet

Ik besluit verder te zoeken naar informatie, want de ernst van de zaak is me inmiddels duidelijk geworden. Tot mijn verrassing kan ik nauwelijks kritische informatie vinden over Rulof en zijn leer. De serie "Religieuze bewegingen in Nederland", die in het algemeen ruim aandacht schenkt aan iedereen die een religieuze scheet laat, besteedt slechts 16 oppervlakkige regels aan Rulof. "Christus heeft de mensen van zijn tijd niet volledig kunnen bereiken, omdat de 'heidense volken' toen overheersten", staat daar vermeld als één van Rulofs opvattingen. (9) De kritische Jomanda-biograaf Ewald Vervaet, auteur van "Het verschijnsel Jomanda", heeft nog nooit van Rulof gehoord. Hij raakt in Rulof geïnteresseerd, nadat een collega van mij hem attent maakt op mogelijke spirituele overeenkomsten tussen Jomanda en Rulof. Later stipt Vervaet in een artikel in dagblad Trouw de dubieuze kanten van Rulof aan. "Helaas telt Jozef Rulof anno 1997 weer mee", aldus Vervaet. (10) Jomanda-onderzoeker Bart Koene kent enkel de naam Rulof, maar ziet geen verband tussen dit "medium" en het andere "medium" Jomanda.

Rulof-criticus Xander Oosthoek brengt me gelukkig op het goede spoor. Hij is de boeken van Rulof aan het uitpluizen en heeft het Amsterdamse Anti Discriminatie Bureau (ADB) op de hoogte gebracht van tal van discriminerende uitlatingen van Rulof. Het ADB stelt een onderzoek in naar Rulof en overlegt met de Officier van Justitie over de vraag of er strafrechtelijke maatregelen genomen moeten worden tegen Rulofs boeken en degenen die zijn werk verspreiden. Men besluit om de Amsterdamse Openbare Bibliotheek te verzoeken om de drempel voor het uitlenen van Rulofs boeken te verhogen. Ook schrijft het ADB een brief naar Jomanda.

Is er nog nooit actie ondernomen tegen Rulofs boeken? Ik sta ervan te kijken dat die boeken ongeveer 50 jaar lang kennelijk ongestoord zijn uitgegeven, verspreid en herdrukt. "Typisch iets voor dat al te tolerante Nederland dat zo graag prat gaat op haar godsdienstvrijheid", zeg ik tegen enkele geestverwanten. Misschien hebben mensen ooit wel eens een punt gemaakt van Rulofs dubieuze levensovertuiging. Maar ik kan hierover geen informatie vinden.

Oosthoek wijst mij op Rulofs boek "De volkeren der aarde door gene zijde bezien", waaruit hij talrijke gruwelijke passages citeert. Volgens hem is dat boek het meest omstreden en zou het verboden moeten worden. De Amsterdamse esoterische boekhandel Au bout du monde heeft het boek wegens het racistische gehalte zelfs uit de winkel gehaald. Ik heb de smaak te pakken en ga op boekenjacht. Rulofs boeken blijken bij de Openbare Bibliotheek in Leiden, Den Haag en Amsterdam vaak uitgeleend. Daar schrik ik van, want het betekent dat Rulof warempel populair is. Bovendien verneem ik dat de uitgeverij van plan is om diverse titels van Rulof te herdrukken ("De volkeren der aarde" omstreeks 2001). Sommige van zijn boeken zijn in de loop van ongeveer 50 jaar al 5 of 6 keer herdrukt. Ook dat wijst op een blijvend en misschien zelfs wel groeiend lezerspubliek.

Gorilla-achtig

Wat houdt de "leer van de universiteit van Christus", die wordt onderwezen door de "meesters" en is doorgegeven aan Rulof, nu in? Eén ding is duidelijk: Rulofs boeken zijn ware hersenkrakers. De "meesters" zetten het gangbare beeld over mens, aarde en kosmos volledig op z'n kop. Wie, zoals Rulof, in contact staat met dergelijke astrale lefgozers, hoeft geen valse bescheidenheid voor te wenden. "Het mag niet verbazen dat J. Rulof als voormalig apostel zich de verbetering en aanvulling van de bijbel ten doel stelde", stelt het comité "Bouwen in een toekomstig poolgebied, doen we niet" dan ook zonder blikken of blozen. (11)

Het comité geeft ons college over de Rulofse "kosmologie": "J. Rulof heeft onthuld dat de aarde niet onze enige planetaire moeder is, maar dat het leven van andere planeten afkomstig is. Eens leefden we op Mars (maar niet op de nu stervende Venus, welke een onbezielde planeet was). Naast ons zonnestelsel zijn er nog enkele andere bezielde stelsels met - primitief - leven, maar de Melkweg als zodanig is niet meer dan gebonden restenergie van de bezielde stelsels. Het leven is ontstaan in de oermaan, de moederplaneet voor de ruimte. De aarde en de overige vaste planeten waren eens kleine maantjes van onze maan (J. Rulof noemde de aarde dan ook een kind van zon en maan) en omdat de aarde het laatst tot ontwikkeling kwam, kon ze op zeker moment de rollen omdraaien en de maan tot maan van de aarde maken. En ook al is de maan nu gestorven, haar geesteslichaam is nog steeds met de maan verbonden en de energieën hiervan beïnvloeden het leven op aarde." (12) Hallo lezer, bent u er nog?

"Uiterst verrassend" is overigens ook dat Rulof "verklaarde dat de eerste oercellen de menselijke aanleg hadden en dat uit de overblijfselen hiervan op basis van achtergebleven bewustzijnsenergie, via een eindeloos delingsproces, de dierenwereld is ontstaan." (13) Het dier zou dus uit de mens, de menselijke oercel, zijn voortgekomen. En hij "verklaarde dat het leven op de maan nooit verder is gekomen dan het visstadium". (13) Zo is het maar net. En voor zover u het nog niet weet: "leven dat later op de maan was ontwaakt kon op andere planeten meteen in het laagste ras incarneren van de ontwikkelingstrap waarvoor die planeten bedoeld waren. Dit betekent dat we bijvoorbeeld op de planeet Mars een aantal rassen hebben beleefd waarvan de hoogst ontwikkelde een soort vleesetend, grondbewonend, gorilla-achtig wezen was. Met de kannibalistische mentaliteit van dat wezen incarneert de mens voor het eerst op aarde om door het bezit van een hoger ontwikkeld lichaam zich een hoger bewustzijn eigen te maken." (13) Zo zouden op aarde "de vele kannibalistische stammen" zijn ontstaan "die tot voor kort overal in de tropen woonden". (13) Het laatste en "hoogste ras" van "de ontwikkelingstrap" zou "het blanke ras" zijn. "Maar omdat de mens steeds een slecht leerling is geweest, bezitten vele blanken nog een dierlijke mentaliteit." (13)

Koppensnellers

Occulte prietpraat is niet alleen onzinnig, maar ronduit gevaarlijk, zodra "mediamieke" fantasten uit hun duim gaan zuigen over "de menselijke rassen". Dan behoort er bij critici een alarmbel te gaan rinkelen. Ziehier een lesje Rulofse karma- en rassenleer, gedoceerd door het comité: "Omdat negatief handelen karma schept dat de mens dwingt naar de aarde terug te keren, moest ieder die het blanke ras had beleefd toch weer terugkeren naar donkere rassen omdat daar nog karma lag uit vorige levens (positief handelen doet karma oplossen)." (13) Let eens op die woorden "toch weer". "De meeste gekleurden zijn eerder blank geweest (daarom willen velen naar het westen komen, maar dit is tegen de karmawetten) en dit verklaart waarom er naast duidelijk zeer beperkte gekleurden zovele intelligente voorkomen (omgekeerd laat de beperktheid van veel blanken zich verklaren door hun voor het eerst geboren zijn in het blanke ras)." (13) Occult racisme van de bovenste plank! Het spreekt dan ook voor zich dat volgens Rulof "tot de vele storingen die de mens op aarde teweeg heeft gebracht" ook "de rassenvermenging" hoort. (14)

Volgens Rulof maken de "rassoorten" "zeven stoffelijke graden" door. "Meester Zelanus" zegt erover: "De laagste graad hiervan wordt beleefd door de oerwoudbewoners, die u koppensnellers noemt, terwijl de blanke rassen en verscheidene oosterse rassoorten tot de zevende stoffelijke graad behoren. In deze gradenverdeling ligt de verklaring van het bestaan van uw rassoorten, zij beantwoordt logisch en duidelijk de door miljoenen denkenden onder u gestelde vraag waarom de ene door God geschapen mens een donkere huidskleur heeft en in het oerwoud leeft, terwijl de andere een aziaat is of een blanke." (15)

In het boek "Het ontstaan van het heelal" heeft Rulof zijn visie, pardon, de visie van "meester Alcar" op de menselijke evolutie nader uitgewerkt. In het oerwoud hebben volgens Rulof "drie graden" van de mensheid geleefd. "De vierde graad heeft reeds met het andere, het blanke ras, verbinding." (16) Met die vierde graad zou het de goede kant opgaan, want die zwarte mensen "waren niet zo grof en hadden niet dat voordierlijke. Maar hoe ver waren deze mensen nog van het volmaakte blanke lichaam verwijderd." (16)

Huis Israël

In "De volkeren der aarde door gene zijde bezien" komen Rulofs extreem-rechtse ideeën het opvallendst tot uitdrukking. Dat boek schreef Rulof in 1941, "toen de wrede oorlogswals vernietigend over de wereld rolde". (17) "Meester Alcar" heeft, aldus het boek, zijn "hoogste leerling", "meester Zelanus", opgedragen om de betekenis van de Tweede Wereldoorlog en haar voorgeschiedenis aan de mensheid uit te leggen. Die Zelanus maakt een lachwekkend onderscheid tussen "heidense volken" aan de ene kant en volken die bij "Israël" horen aan de andere kant. "Wat is het huis Israël? Het is het huis waartoe een ieder behoort die gelooft in één God en lief heeft alles wat leeft. Tegen dit huis zullen de heidenen zich te pletter lopen en door dit huis zullen ze de waarheid leren kennen omtrent God en Zijn heilige wetten, door dit huis zullen ze zich de liefde eigen maken." (18) Duitsland zou bij "de heidense volken" horen, Nederland bij "het huis Israël".

Oorlogen zouden integrale onderdelen van het "plan van de meesters" zijn. Waarom oorlog voeren? "De geestelijke winst die van de militaire operaties en de bezetting een gevolg is, is deze: de volken leren elkander door dit weliswaar ongewenste en afgedwongen contact toch beter kennen, wat de eerste stap vormt tot het begrip dat de volken zich door de tijd zullen eigen maken. En ook het leed dat de volken ten gevolge van de oorlogen moeten doormaken, werpt winst af. Winst voor God en de massa!" (19)

Verdrag van Versailles

Laat ik "meester Zelanus" uit "De volkeren der aarde" eens de gelegenheid geven om wat meer zijn licht te laten schijnen over de 2 bekendste oorlogen van deze eeuw. "1914-1918 geeft de mensheid een levensles en al wordt ze niet begrepen, een grote stap naar dit begrip is toch weer gedaan" (20) De Eerste Wereldoorlog "bracht schrik en pijn over Europa. Maar de mensen wilden niet anders, ze kennen zichzelf nog niet en verstaan evenmin het doel van hun leven op aarde." (21) Na de door Duitsland verloren Eerste Wereldoorlog werd het Verdrag van Versailles opgesteld. Op dat ogenblik "geschiedden er wonderen. Toen de staatslieden bijeenkwamen en besluiten namen die het lot van de wereld bepaalden, waren de meesters van gene zijde bij hen!!" (22) Inmiddels ben ik deze "meesters" wat gaan wantrouwen, dus erg enthousiast kan ik over hun aanwezigheid daar niet zijn. "Er waren er onder de staatslieden die de geopperde bepalingen te zwak, anderen die haar te afschuwelijk vonden. Hoe dan ook, het verdrag kwam tot stand en werd ondertekend door politici die dachten zélf te handelen. Het waren echter de meesters die die besluiten namen, welke ruimtelijk diep waren en met God, gene zijde, Israël en de totale mensheid te maken hadden." (22)

Niet alleen ik, maar ook Rulof vraagt zich af: "Waarom legden de meesters Duitsland dit verschrikkelijke verdrag op? Dit is het enige antwoord: om dit land er toe te brengen een nieuwe oorlog te ontketenen. De meesters berechtten Duitsland, niet om dit volk voor eeuwen te breken en uit te schakelen, maar om het daarentegen nog groter en sterker te maken." (22) Gezellige lui, die "meesters".

Het lijkt er even op dat zelfs "meester Zelanus" twijfelt aan de juistheid van de handelwijze van zijn collega's ten opzichte van de Duitsers: "Hebben de meesters verkeerd gedaan? Zal de aderlating die ze dit volk hebben doen ondergaan, het doen sterven in plaats van het te prikkelen tot een nieuwe krachtsinspanning?" (23) Maar nee hoor, alles komt goed, want het Duitse volk "krijgt de hulp van gene zijde. Meer dan enig ander volk wordt het door de meesters bijgestaan" (23), waaruit volgens mij de fascistische gezindheid van de "meesters" zonneklaar blijkt.

"Voelt nu de enorme, geestelijke betekenis eens van hun handelwijze. Eerst breken zij dit volk tot de grond toe af, want dan pas, weten zij, is het geschikt om het op te bouwen en gereed te maken voor het huis Israël." (23) Ik voel nu inderdaad wel wat, maar die emoties zijn van geheel andere aard. Hoe dan ook, "de wereld staat voor haar laatste oorlog. Duizenden jaren terug hebben de profeten hem al voorspeld. De volken zijn meer of minder gereed ervoor. De meester zijn op aarde!" (24) Ik heb ineens zin om die "meesters" met een enorme schop onder hun kont terug het heelal in te trappen.

Gewoeker en gesjacher

Ook die "laatste oorlog" verloopt volgens het "plan van de meesters": "Hun doel is Adolf Hitler de ene overwinning na de andere te laten behalen. Hierdoor brengt hij de volken tot Israël en put hij zichzelf geheel uit. Achter de schermen, onzichtbaar voor iedereen, doen de meesters zet na zet en ze zien dat alles goed gaat." (25) Als het aan de "meesters" ligt, dan gaat alles voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog goed, juist omdat het zo slecht gaat. Dat het slecht gaat, dat zien ook zij wel in. Ze zijn astraal genoeg om te begrijpen dat de mensheid barre tijden doormaakt en dat de nazi's geen lieverdjes zijn: "Wat Hitler om zich vergaart, zijn mensenhaters, bruten en sadisten. Zij leven hun hartstochten uit ten koste van duizenden. De gevoelsmens vlucht uit Duitsland en intussen gaan Hitler en de zijnen voort dood en verschrikking te brengen onder de joden. Zij zijn krankzinnig geworden. Dit alles is beestachtig, maar het wordt nog erger. De verschrikkingen hopen zich op, de martelingen worden steeds afschuwelijker." (26) En de "meesters" kijken tevreden toe.

Rulof, pardon, "meester Zelanus" meent dat de jodenvervolging door de eeuwen heen nodig was om de joden van hun schuld aan de kruisiging van Jezus te bevrijden. "Christelijk gezien heeft Hitler de joden een dienst bewezen", aldus het comité, dat vervolgt: "En daarom kon Hitler ook alleen maar iemand zijn die nauw bij de joden was betrokken, iemand die vele malen in vorige levens jood was geweest." (27) Volgens "meester Zelanus" is Hitler de reïncarnatie van hogepriester Caiphas, de man die Jezus ter dood heeft veroordeeld. Voordat Caiphas terugkeerde als Hitler, incarneerde hij eerst onder meer in een rijke jood. Dan beleeft hij "hoe zijn eigen ras zich ten koste van het andere leven verrijkt, zich verrijkt door het bloed en de ijver van die miljoenen andere mensen op aarde en hij vervloekt het joodse volk. Als hij scherp op hun gesjacher, hun liegen en bedriegen ingaat, doet hij een merkwaardige ondervinding op. Door zich fel tegen hun gewoeker en gesjacher en bedrog te keren en de verrotting van hun levenspeil te hekelen, minderen zijn eigen pijnen en verdwijnt zijn wroeging goeddeels." (28)

Goddelijk antisemitisme

De "meesters" doen de aardse jodenvervolging elders in het heelal nog eens dunnetjes over. In het astrale "schemerland" wordt "de jood" pijnlijk geconfronteerd met het antisemitisme dat aan "gene zijde" een volkssport is geworden. Zelfs zoon Jezus en vader God doen daaraan mee. "Christus kende de mentaliteit van de jood. Hij noemde hem een farizeeër, een huichelaar, omdat deze in alles met Gods wetten in strijd is. De jood in het schemerland staat voor deze realiteit, hier kan hij het door Christus gesproken woord niet loochenen. Het schreeuwen van de jood om zijn messias zegt ons hier niets, wij laten hem schreeuwen, totdat zijn stembanden het woord niet meer doorlaten en hij is als een rochelende gestalte, als het lijkwit van zijn kerk, want dit moet hem het ontwaken geven. Hij moet zich losmaken van zijn bewust stoffelijke, bedrieglijke, sjacherige ik, of hij tuimelt lager en lager, tot hij zijn gezicht verliest, doordat het hellegedrocht hem heeft omarmd." (29)

In dat schemerland "leren wij het innerlijk van de aardse jood kennen. Die levens hebben iedere geestelijke betekenis verloren, zo ver ging hun gesjacher, zó hebben de joden zich uitgeleefd. Nog druipen zij van het christenbloed, nog stinken zij van de onrechtvaardigheden onder elkaar bedreven. Het is alweer de Eeuw van Christus die de joden van alle volkeren het goddelijk halt toeroept. Of dacht de jood na de oorlog voor martelaar te kunnen spelen?" (29)

Hitler is inderdaad de "beul van de mensheid". (30) "Maar voelt u niet dat u zelf hem helpt dragen? Denkt gij dat ge uw eigen leven niet behoeft te beleven? Al de miljoenen zielen die voor hun eigen karma staan, helpen hem dragen." (31) "Zelfs het ongeboren kind heeft schuld aan deze oorlog." (32) En de verantwoordelijkheid van Hitler zelf dan? Ach, "hij is slechts de man die de zweep in handen heeft genomen, die het heeft aangedurfd de mensheid af te ranselen, wat hij op zijn beurt weer goed moet maken." (33) Hij meende volgens het comité "een messias te zijn, die uitvoering gaf aan wat Jezus had nagelaten." (34)

Aangespoelde kwal

Een pretje is het leven na de dood voor Hitler niet. Het comité: "Hitler is het grootste slachtoffer van de Tweede Wereldoorlog, want men kan niet straffeloos de knoet hanteren. Zoals Jezus door zijn tempelreiniging met het kruis kreeg te maken, zo heeft Hitler zich een onvoorstelbaar karmisch kruis op de hals gehaald. J. Rulof vermeldt dat Hitler door zijn karmische schuld in de diepste hel is beland, waar hij als een aangespoelde kwal als voor dood neerligt." (34)

Maar als het aan Rulof en het comité ligt, dan maakt Hitler een grandioze come-back. Hij zal steeds beter met hem gaan, want "de warmte die de mensen voor hem zullen gaan voelen, zal hem bereiken en doen ontwaken, waardoor hij naar hogere regionen zal kunnen opstijgen. Dan zal hij een verschrikkelijke confrontatie ondergaan met mensen die menen nog een appeltje met hem te schillen te hebben." (34) Tot aan het einde van de aarde zal Hitler volgens het comité naar de aarde blijven terugkeren, "wat hem tot een steeds sterkere persoonlijkheid zal maken. Eens zal hij daardoor voor de wereld de rol kunnen gaan vervullen die hij als Hitler pretendeerde te vervullen." (35)

Volgens het comité heeft Rulof verklaard "dat Hitler het komende voorvoelde en dat veel van wat hij voorstond maar men niet wilde accepteren, alsnog gerealiseerd zal worden in het Koninkrijk Gods en Duizendjarige Rijk. En dit geldt ook voor het communisme, dat in vergeestelijkte vorm zal terugkeren. Wat steeds als een utopie is beschouwd, zal op basis van de aanvaarding van de metafysica mogelijk worden." (35) Wie dergelijke opvattingen huldigt, trekt zonder bezwaren deze conclusie: "Hitler en allen die hem steunden, zullen daarom gerespecteerd dienen te worden. Wie Hitler beschimpt, belastert Jezus. Daarom zal er niet alleen een beeltenis van Hitler in het "Huis der Verenigde Volkeren" dienen te verschijnen, maar zal tevens het nieuwe Europa der Volkeren het hakenkruis als symbool van begrip en verdraagzaamheid moeten gaan voeren." (35)

Eigen volk beter

"Meester Zelanus" legt in "De volkeren der aarde" een bijzondere voorkeur voor Nederland en Nederlanders aan de dag. Misschien is hij in één van zijn aardse levens ooit Nederlander geweest. Of misschien juist niet... Volgens hem moet men de mensheid zien als "een persoonlijkheid". De volken vertegenwoordigen elk voor zich bepaalde "karaktereigenschappen" van die persoonlijkheid. "Nederland nu vormt een hogere karaktereigenschap", "intuïtie" namelijk, "die uw volk maakt tot de voelhoorn van de mensheid". (36) Nederlanders zijn volgens de "meester" veel beter dan Duitsers. "De Duitser kan marcheren en met de benen stampen. Denkt u dat de Nederlandse soldaat zulks niet kan? Natuurlijk wel, doch hij heeft dit slaafse, domme gedoe afgelegd! Waarom voelt uw volk niet voor hun schetterende marsmuziek? Omdat het vindt dat dit ketelgerammel in het oerwoud thuishoort! En de Nederlander hunkert niet naar militaire opschik. Hij bezit een gezond karakter en haakt niet naar het edele metaal dat hem uit beloning voor de betoonde wreedheid op de borst wordt gespeld. Hij verafschuwt gesnauw en hielenlikkerij, wat typisch Duits is." (37)

Volgens "meester Zelanus" staat Nederland dan ook "ingesteld op het hogere geestelijke leven. Voor laagheden is dit volk niet meer te vinden." (38) Want "doordat het Nederlandse volk als mássa zich heeft losgemaakt van hartstocht en bewust geweld, is het uitgesloten dat het nog genieën voor het kwaad aantrekt. Andere volken daarentegen trekken juist deze genieën aan, zonder de betekenis hiervan te kennen, en zijn blij die "Übermenschen" te bezitten. Het geestelijk peil van uw volk belet ook dat gelden beschikbaar worden gesteld voor vindingen die de vernietiging dienen, zo hoog is uw volk gekomen." (39) Met de Nederlander zit het dus wel snor. Een hele geruststelling...

Het comité toont aan dat de geschiedenis van het Nederlandse volk nog heel wat roemrijker is dan vaderlandslievende propaganda ons wijs wil maken. Toen duizenden jaren geleden in de Nijldelta en Babylonië de woestijnvorming begon, aldus het comité, trokken een hoop mensen met Noormannenschepen daar weg naar het drooggevallen Europa. Na hun komst bleef de zee zakken, "kwam in de Noordzee de Doggersbank droog te staan (ongeveer zo groot als Nederland) en daarop werd de trotse stad Atlantis gebouwd, die in 1200 voor Christus in één enkele nacht, met een serie zware aardschokken, in de modder zou verzinken." (40)

Voelt u 'm? De Nederlanders stammen af van een hoogwaardige beschaving en waren dus helemaal niet die woeste Germanen die elkaar met knotsen te lijf gingen en elkaars vrouwen afpakten. "Voordat Atlantis in zee zonk, "controleerden de Noormannen en Friezen als zeevaarders en plunderaars de wereld (via de Friese zeevaart continueert ons land tot de dag van vandaag de oude Atlantische handelstradities)." (40) Waar een klein land groot in kan zijn...

Staat als groot gezin

De Tweede Wereldoorlog is een noodzakelijke en laatste stap geweest in de richting van het Koninkrijk Gods en het Duizendjarige Rijk, aldus Rulof. Hoe ziet de gelukzalige toekomst van de Eeuw van Christus eruit? Kwezelig geeft "meester Zelanus" daar een beeld van: "Wij omarmen elkaar en schreien als gelukkige kinderen om al deze ongelooflijke zaligheid en komen niet van elkaar weg. We zijn thans eeuwigdurend verenigd! Niets rukt ons meer uit elkaar, God heeft dit zo gewild nu wij Zijn Koninkrijk bereikt hebben. Dat enorme geluk komt straks op aarde." (41) Eind goed, al goed? "Adolf Hitler wilde deze geestelijke eenheid ook op aarde brengen, maar op Germaanse wijze, hij keerde ervoor terug naar het oerwoudstadium. Maar dat is de bedoeling niet." (41) Hitler, die het blijkbaar niet helemaal heeft begrepen, krijgt binnenkort een herkansing, volgens "meester" Zelanus: "Nu zal hij het "Duizendjarige Rijk" helpen opbouwen en weer alles van zichzelf inzetten, maar nu voor het goede!" (42)

De staat in dit "goede" Duizendjarige Rijk is "als één groot gezin". (43) "Meester Zelanus" geeft zelf al aan in welke richting we bij dit Rijk moeten denken: "Uw gedachten moeten nu wel teruggaan naar Adolf Hitler. Er zal blijken dat hij vele toekomstgedachten heeft beleefd die u in zijn tijd echter niet begreep of aanvaarden wilde, daar hij dacht ze met geweld te moeten verwezenlijken. In zijn tijd overheerste de staat alles." (43) Maar het Koninkrijk Gods van de "meesters" is geen haar beter. In dat Koninkrijk is dezelfde totalitaire staat aan de macht als die van de nazi's: "Uw bakker en melkboer, schoenmaker en kruidenier, al die mensen werken voor de staat. Het bezit van u zelf en van uw kinderen heeft de staat in handen. Niets is er meer op aarde dat de staat niet in handen heeft." (44)

Privé-kapitalisme is vervangen door staatskapitalisme: "Woekerwinsten kunnen er niet meer gemaakt worden, want de handel behoort de staat toe. De enkeling heeft niets meer te handelen. Die wantoestanden behoren als alle verkeerde wetten tot het verleden. Het gesjacher is nu voorbij, er valt niets meer te versjacheren. Nu koopt de staat voor al het leven in en krijgt het zijn eten en drinken. Kan het eenvoudiger?" (44) Inderdaad, de staat die op een systeem van corporatistisch fascisme is gegrondvest, is van een hemelschreiende eenvoud.

Alles is perfect geregeld in deze nachtmerrie: "Nu kunt gij uw gevangenissen sluiten, want er leven geen dieven meer op aarde, ieder mens is zijn eigen politieagent geworden. De staat hoort u toe. U bent de staat en vertegenwoordigt dit grote bezit." (44) De mensen hoeven zich voortaan geen zorgen meer te maken over de enorme hoeveelheden karma die ze tot dan toe als loodzware geestelijke bagage met zich meesleepten: "De staat zorgt thans als een liefdevolle moeder voor het stoffelijke en geestelijke welzijn van al de kinderen en neemt nu ook het karma van de enkeling en de massa over." (45) Ook een ander maatschappelijk probleem is verdwenen: "Nu leven er geen werklozen meer op aarde, zulks is niet mogelijk, de staat eist dat iedereen werkt en dient. Maar de uren zijn verkort en de oude, maar nog jonge mens brengt zijn levensavond in vreugde door." (46)

Innerlijk licht

Tijdens een kortdurend verblijf in het heelal kan hoofdpersoon André met eigen ogen "zien" hoe fijn het is om op aarde arm te zijn geweest: "'Kijk eens'", zegt hij tegen "meester Alcar", "'welk mooi licht die arme man om zich heen heeft.'" Alcar antwoordt: "'Goed opgemerkt, mijn jongen, het is prachtig licht, dat die mens uitstraalt. Zulk licht is niet te koop; anders zou het er voor arme mensen treurig uitzien. Dit licht heeft hij zelf ontwikkeld, het is zijn eigen bezit. Het is een groot geluk, dat we in de hogere wereld niet naar ons stoffelijk bezit beoordeeld worden; voor God zijn alle mensen gelijk. Wanneer men dit maar wilde begrijpen, dan zou de aarde spoedig van al het lage en slechte verlost zijn. Een bedelaar kan innerlijk zeer rijk zijn, terwijl de rijkaard geestelijk arm kan zijn en dan niets van dit mooie licht bezit. Geestelijke rijkdom heeft veel meer waarde dan stoffelijke eigendom en voor de arme, die dit licht bezit, betekent dat veel meer dan geld, weelde en alle gemakken, welke men voor zijn aards geluk meent nodig te hebben. Maar dat zien wij alleen. Aan onze zijde zien wij de uitstraling der mensen, welke zij zelf niet kunnen zien. Zij weten niet hoe hun uitstraling is; zij kennen hun eigen licht niet. Toch zijn er onder de rijken gelukkig velen, die, goud om zich heen hebbende, toch ook goud in zich dragen; hiermee bedoel ik: innerlijk licht. Dit houdt verband met de taak welke zij op aarde te vervullen hebben en hoe zij deze vervullen. Men hoort vaak door minder met aardse goederen bedeelden over hun rijke medemensen de opmerking maken: 'Zij hebben het toch maar goed'. Maar ook deze rijken hebben hun zorgen en het leven is voor hen niet zo gemakkelijk als het anderen wel eens toeschijnt, want de wijze waarop deze stoffelijke rijkdommen beheerd moeten worden, brengt zware zorgen met zich.'" (47) Karl Marx zei het al: "Godsdienst is opium van het volk." Een beetje arme die aan "deze zijde" als troost voor zijn ongelukkig bestaan Rulofs boeken leest, zou moeten staan te popelen om zo snel mogelijk overgevlogen te worden naar "gene zijde". Vandaar misschien dat de directie van Schiphol zo'n haast maakt met de uitbreiding van de luchthaven.

Dood is leven

In het "Duizendjarige Rijk" is geen plaats voor zwakkere medemensen, zoals zieken. "Zieken mogen niet huwen. Eeuwen achtereen is er ziekte aangetrokken en opgebouwd en werden er zieke kinderen geboren. Nu wordt dit verboden! De zieken zullen eerst moeten genezen en zij ontvangen daartoe wat nodig is, terwijl de gezonden voor hen werken, zolang zij daartoe niet in staat zijn. Ziek zijn en niettemin een huwelijk sluiten en kinderen verwekken is in strijd met Gods wetten." (48) Dit zou nieuwe ellende en nieuwe stoornissen scheppen. "Adolf Hitler wilde zulks ook tegengaan, doch hij vergaste de zieken." (48) Akkoord, dat gaat te ver. Maar kan Hitler het helpen? Nee, want "hij verkeerde in het oerwoudstadium". (48) En "zijn dierlijk bewustzijn voelde de onrechtvaardigheid van zijn handelwijze niet". (48)

Zelfmoord plegen is volgens de "meesters" nog rampzaliger dan ziek worden. De mens moet een "natuurlijke" dood sterven. Hoewel, dood? Bestaat de dood nog in de Rulofse kosmologie? André leert tijdens één van zijn kosmische reizen de ware aard van de dood kennen. "Het woord dood was de vloek in het woordenboek. Het bezoedelde alle andere gedachten die met het leven hadden uit te staan. Het woord dood smoorde alles en ontnam aan de levenden de kracht om te kunnen voortleven, wanneer zij hun geliefden hadden verloren. Nee, er was geen dood, de dood had nooit of te nimmer bestaan. De dood was een fictie. De dood was niets en alles, de dood was leven. De dood leefde, hoe kon dat? Hier zag hij in het leven na de dood; alweer dat woord dood! In het leven na dit leven leefden de mensen voort. Eeuwig, voor eeuwig te zamen met hen die reeds hier waren en opnieuw leefden. Voor hem was de dood leven. Groots was dit leven. O, hoe schoon vond hij de dood. Hij was met hem bevriend, het was zijn grootste kameraad, buiten God en buiten zijn Alcar. Dan kwam hij, en het meeste, ja, het meeste hield hij van de dood, omdat hij hem het leven gaf. De dood was voor hem God, één met God, dat was de dood." (49)

Bloemen

Niet alleen in de rest van het heelal, maar ook op de aarde zelf beleeft André boeiende avonturen. Na de zoveelste astrale reis keert hij moe maar voldaan terug in zijn "stoffelijk lichaam". In zijn woning hoort hij vervolgens "een zacht geluid. Het was alsof er fluisterend tot hem werd gesproken." (50) André is op occult gebied wel wat gewend, "dit echter was vreemd en daarom nieuw voor hem." (50) De geluiden zijn geen menselijke stemmen. Hij voelt dat "men" hem naar de tafel voortduwt waar een vaas met rode tulpen staat. "Toen hij de tafel bijna genaderd was, schrok hij geweldig. Het geluid dat hij zoëven hoorde, werd door de tulpen veroorzaakt. Hij dacht gek te worden." (50) Als hij de bloemen aanraakt, voelt hij allerlei eigenaardige gevoelens in hem opkomen. "Het mooiste en heiligste gevoel" daarbij is "dat enkele tulpen spoedig zouden verwelken en afsterven." (51)

Een dergelijke emotie doet André duizelen. "Angstig werd hij van zichzelf. Hij, als aards mens, sprak met de bloemen en voelde hun bloemenleven. Ook zij waren als de mensen en hadden hun anti- en sympathieën." (51) "Het heiligste was wel, toen hij beleefde dat de knop als bloem zou opengaan. Een zacht gekreun, een pijnlijk gevoel kwam in hem." (51) Tot de bloemen die gaan verwelken spreekt André "zoete en krachtige woorden om haar het heengaan gemakkelijker te maken." (52) "'Komt', zo sprak hij, 'uw leven is kort, en ik voel zeer goed dat de mens het vervroegt. Toch moet u rustig zijn en het leven dat u bezit te zamen delen. Waarom in opstand? Is ook in dit leven disharmonie? Verdringt de een de ander? Zijt gij alle niet ten dode opgeschreven? Moet gij elkander het leven nog zwaarder maken dan het reeds is? Komt, tracht rustig te zijn en gelukkig!'" (52)

Dat geeft de bloemen die typisch religieuze berusting in hun lot die volgens André ook de mensen moeten vinden. "'Zo', zei hij, 'nu is het beter. Thans volgt u de weg die ook wij mensen te volgen hebben, maar nog steeds niet willen. De mens voelt zich te veel en te sterk en is te veel met zichzelf ingenomen. Laat er rust zijn in uw midden. Het leven is kort voor u; dat weet ik, omdat ik dit proces zoëven heb mogen volgen. Is er dan nergens vrede en geluk? Ook niet in uw wereld?'" (52)

Heeft Rulof een klap van de molen gekregen? Zo ja, dan is hij niet de enige. Ook James Redfield, de gevierde auteur van de bestsellers "De Celestijnse belofte", "Het Celestijnse werkboek" en "Het tiende inzicht", heeft eigenaardige opvattingen over flora en fauna. Hij acht het bijvoorbeeld experimenteel bewezen dat planten weten wat mensen denken.

Mannen en vrouwen

Over mannen, vrouwen en de verhouding tussen beide geslachten hebben de "meesters" bijzonder conservatieve opvattingen. "Meester Alcar" bijvoorbeeld legt André haarfijn uit hoe de rolverdeling tussen man en vrouw volgens "gene zijde" hoort te zijn. André neemt dat allemaal klakkeloos aan. "Vele vrouwen op aarde deden mannenarbeid. Doch de schepping, in haar geestelijke afstemming, was daar niet op berekend. Zij waren op aarde haar afstemming vergeten. Zij waren geen vrouwen meer en al deze eigengemaakte, tegen de natuur indruisende eigenschappen moesten zij aan gene zijde afleren. Er waren op aarde vrouwen die niet eens moeder - het heiligste van God ontvangen - wilden zijn. Waren dat vrouwen? Zou men met zo'n wezen gelukkig kunnen zijn?" (53)

Nee, dat kunnen de "meesters" zich niet voorstellen. Als critici aan "deze zijde" er geen stokje voor steken, zal de anti-feministische Eeuw van Christus de klok binnenkort weer terugdraaien. De wereld ziet er voor de vrouw dan als volgt uit: "Het meisje is nu een hoog ideaal, daar zij eens moeder zal zijn. Alles wordt er op gericht dit bewustzijn in haar te ontwikkelen. Langzaam gaat de macht van het moederschap in haar spreken, heiligend is de liefde die zij te schenken heeft, en haar ogen stralen haar verlangens en verwachtingen uit." (54)

André, de in trance schilderende Rulof, heeft als man andersoortige verlangens en verwachtingen. Hij "voelde op dit ogenblik de kern van aller leven, wat hem niemand anders dan zijn lieve leider kon laten aanvoelen. De mens, als man, was de scheppende kracht. De vrouw kon de man in kunst niet benaderen. Hij voelde dit aan alles. Toch waren beiden één. De kunst van de man was bezield door haar heilige liefde; zij was het, door haar kon de man scheppen. Wanneer zij één waren, dan eerst was kunst bezield door de vlammende liefde van één wezen en dat was de vrouw, de moeder, het hoogst begenadigde mensenkind. De man alleen was de scheppende kracht, doch ook hij was liefde. Kunst was liefde en liefde was gevoel. Zo ging het ene gevoel in het andere over. Was het wezen vol van dit heilige vuur, dan kwam een aards kunstenaar boven de normale menselijke krachten en kunnen uit, omdat hij door haar was bezield. Wat was alles eenvoudig. De vrouw was de stuwkracht; zij was het, die de man liet scheppen" (55)

De vrouw moet dus maar genoegen nemen met de passieve rol van lieftallige broedmachine. Haar zelfbeschikkingsrecht over haar eigen lichaam wordt haar door de patriarchale "meesters" ontnomen. Een vrije keuze om al dan niet moeder te worden, om al dan niet "mannenarbeid" te verrichten heeft ze niet meer. De actieve man mag doen wat hij wil. Hij mag scheppen, de vrouw kneden en naar zijn hand zetten.

Mond-op-mondreclame

Het is deze Rulof, het zijn deze "meesters" die Jomanda volgens biograaf Vervaet zaterdag 19 juli 1997 op TV bij Veronica heeft aangeprezen. Elke zaterdag is ze daar te zien. Jomanda, "schakel tussen hemel en aarde", maakte de kijkers attent op Rulofs boek "Een blik in het hiernamaals". Hierboven citeerde ik al uit dat boek. Verder heeft Jomanda volgens Xander Oosthoek in haar eigen radioprogramma op Radio Noordzee, dat wekelijks te beluisteren is op zondag van 21.00 tot 22.00 uur, meerdere keren positief gesproken over Rulof. Ook heeft Jomanda Rulofs boeken gepromoot door middel van uitstalling van zijn boeken tijdens haar "Healing Service bijeenkomsten" in de Evenementenhal in Tiel, aldus onder meer de Anne Frank Stichting. Volgens het comité "Bouwen in een toekomstig poolgebied, doen we niet" lag "De volkeren der aarde door gene zijde bezien" niet op die boekentafel, want dat boek zou jaren geleden al op eigen initiatief van stichting De Eeuw van Christus uit de handel zijn genomen.

Jomanda-medewerkster Eline schrijft me half augustus 1997 dat er bij de verkoopstand in de Tielse hal geen boeken van Rulof te koop zijn. Dat verbaast me niet, want ik had al in de brochure "Gerommel voor de grote doorrol" gelezen dat Jomanda moest stoppen met de verkoop van Rulofs boeken. De verkoop werd haar "door de stichting die zijn boeken uitgeeft" zeker maanden, misschien jaren geleden al "onmogelijk gemaakt." (56) Het comité vervolgt: "Het zal deze genfiltreerde stichting echter niet lukken de doorbraak van de metafysica nog veel langer te voorkomen, want grote veranderingen zullen waarschijnlijk nog deze eeuw gaan plaatsvinden." (56) Waaruit die infiltratie zou moeten blijken, is mij een raadsel. Duidelijk is wel dat uitgeverij Wayti niet wil samenwerken met Jomanda.

Meer feiten wijzen op een verband tussen Rulof en Jomanda. In een exemplaar van Rulofs boek "Maskers en mensen" uit de Amsterdamse Openbare Bibliotheek heeft een lezer achterin een foto van Jomanda en informatie over haar radioprogramma opgenomen. Alsof die lezer wil zeggen: "Belangstelling voor Rulof? Neem ook kennis van Jomanda!" In het artikel "Jomanda: genezend medium" van Bart Koene en Bertolt van der Grijn Santen (57) komt een bejaard echtpaar aan het woord dat de "healing"-bijeenkomsten van Jomanda zeer regelmatig bezoekt. Na aanvankelijke aarzelingen zijn ze nu enthousiast over haar genezende krachten. Het echtpaar heeft 2 boeken van Jozef Rulof bij zich, en de auteurs van het artikel wordt geadviseerd die te lezen. Ik heb gemerkt dat diverse andere mensen die 'iets' hebben met Jomanda, ook interesse tonen voor Rulof. Een vrouw die voorheen traditioneel gelovig was, heeft via Jomanda "zekerheid" gevonden bij Rulof. Zijn boeken zijn voor haar "een soort bijbel". Ze kan nu beter omgaan met sterfgevallen, doordat Rulof haar ervan heeft overtuigd dat er echt leven na de dood is. Het is goed mogelijk dat mond-op-mondreclame in kringen rond Jomanda een belangrijke rol speelt in de verspreiding van Rulofs ideeën.

Doortrapt of onwetend?

Het voert volgens mij te ver om te stellen dat Jomanda achter alle ideeën van Rulof staat. Is Jomanda doortrapt of goedgelovig? Helderwetend of onwetend? Rechtstreekse antwoorden van haar over deze kwestie krijg ik niet. Ook biograaf Vervaet heeft ondervonden wat de door haar met de mond zo beleden openheid van zaken inhoudt. Zodra critici meer willen weten, gaat het volgens haar om slechte mensen die haar het succes niet gunnen. Daarom moeten anderen mij helpen. Op de vraag naar een mogelijke relatie tussen Jomanda en Rulof antwoordt Dries Langeveld van het esoterische tijdschrift Bres: "Jomanda verwijst naar alles tussen Rijp en Rottummer Ka. Dat komt omdat het publiek dat op haar afkomt, zo vreselijk naïef is en daar speelt zij op in, en dat publiek neemt al haar verwijzingen voor waar aan."

Als dat zo is, dan heeft Rulof in Jomanda een machtig pleitbezorger. Of Jomanda zich nu van de ware aard van Rulofs boeken bewust is of niet. Het is hoe dan ook een griezelige zaak. Een uiterst belangrijke zaak ook, want ik wil koste wat het kost voorkomen dat de fascistische ideeën van Rulof, pardon, van de "meesters" via Jomanda een voet aan de grond krijgen in de New Age-beweging. Juist daar is men weinig geneigd om goeroes te toetsen op hun politieke stellingname. Juist daar let men nauwelijks op het mogelijk racistische en seksistische karakter van zogeheten bovenzintuiglijke waarnemingen. Massa's mensen hebben toen en nu de smerigste politieke praatjes en praktijken voor zoete koek geslikt, alleen maar omdat die afkomstig waren van goeroes die beweerden een "ziener" of "ingewijde" te zijn. Zij gedragen zich vaak alsof ze de waarheid in pacht hebben. Maar als woorden en daden discriminerend zijn, dan maakt het niet uit van wie of waarvandaan ze afkomstig zijn. Mocht mijn leven na mijn dood onverhoopt toch verder gaan, dan trek ik in dat geval ook elders in de kosmos ten strijde tegen die gewetenloze "meesters". Wie weet sein ik hierover vanuit "gene zijde" wat door naar het "ondermaanse". Hou mijn signalen in de gaten, zou ik zeggen.

Grote klok

André Marinus van spiritualistenvereniging Harmonia, een organisatie die aan spiritisme doet, is één van de mensen die Rulofs boeken voor het eerst bij een bijeenkomst van Jomanda heeft gezien. Hij vindt het prettig dat Jomanda Rulofs werk aanprijst. Rulof is inmiddels zijn meest favoriete schrijver geworden. In zijn boeken staan volgens Marinus een heleboel wetenswaardige dingen: "Rulof is alle New Age-schrijvers een stap voor geweest". Ja, dat ben ik met hem eens. Maar ik kan daar minder opgewekt over doen dan hij.

Ook vertelt hij dat er in Nederland een club van Rulof-aanhangers bestaat. Die zou geleid worden door uitgeverij Wayti. De Rulof-fans zouden in kleine zaaltjes door het hele land bijeenkomsten houden. Dan zouden er ook geluidsbanden met de stem van Rulof zijn te horen. Op de vraag "Maar uitgeverij Wayti weet van niets; ik heb hen gisteren nog gebeld. Waar zou ik aansluiting bij zo'n clubje kunnen vinden?" antwoordt Marinus beslist: "In het begin van de jaren negentig waren ze nog op tournee, want ik heb zelf die lezingen een paar maal bezocht. Maar ik begrijp dat men dat bij Wayti niet meer zo aan de grote klok wil hangen. De boeken van Rulof schijnen omstreden te zijn. Natuurlijk is dat belachelijk, dus ik ben blij dat men er via Jomanda kennis van kan nemen." De vraagsteller is ook hier minder verheugd over. Dat er inderdaad een tournee is geweest, blijkt uit Bres nr. 145, waarin "studiebijeenkomsten over het werk van Jozef Rulof" staan aangekondigd, te houden in december 1990 en januari en februari 1991, in een zaal in Apeldoorn.

De boekenbestellijst van Harmonia vermeldt één titel van Rulof: "Zij, die terugkeerden uit de dood". Tegenwoordig noemt Harmonia zich een vereniging van "spiritualisten", een term die ook Rulof steeds gebruikt. Marinus wil graag meer Rulof-titels op de lijst, maar hij heeft "het alleen niet voor het zeggen". Volgens Langeveld neemt uitgeverij Wayti deel aan New Age-beurzen, iets dat de uitgeverij zelf ontkent. En Oosthoek zegt dat hij in 1995 een Wayti-stand op de jaarlijkse beurs van het tijdschrift Onkruid heeft gezien.

Boekenwijzer

In Bres nr. 143 staat een kort bericht van de "drie jonge, enthousiaste Jozef Rulof-lezers" Giel Heijmans, Johnny Wils en Frank Zegveld. Ze melden dat ze een "eerste proefnummer" van "De Boekenwijzer" hebben gemaakt, "een correspondentieblad van Jozef Rulof-lezers". Dat proefnummer moet in 1990 zijn verschenen. Ik schrijf de redactie van De Boekenwijzer een brief waarin ik vraag om een exemplaar van het blad. Bovendien wil ik weten wat men van Jomanda vindt. Redacteur Giel Heijmans stuurt mij nr. 32, verschenen in maart 1996. De Boekenwijzer is kennelijk van de grond gekomen. Het kwartaalblad beleeft al z'n zesde jaargang, en wordt, naast Heijmans, inmiddels mede uitgegeven door Theo Bosman en George Bak.

In nr. 32 wordt de jaarlijkse "Boekenwijzerdag" aangekondigd, "een verrijkende ontmoetingsdag" van Rulof-lezers die zal plaatsvinden op 21 april 1996 in cultureel centrum "Oog in Al" in Utrecht. Ze komen nog bij elkaar ook! Deelnemers aan de bijeenkomst wordt erop gewezen dat het niet is toegestaan propagandamateriaal te verspreiden dat niet van Jozef Rulof is. Dat zegt wat over het zelfgekozen isolement van de Rulof-fanclub. Verder staat in het nummer onder meer een omvangrijke "vraag-zoekt-antwoord"-rubriek, waarbij lezersvragen steevast worden beantwoord met Rulof-citaten, en ook nog wat "spirituele gedichten" van Heijmans. Die poëzie kenmerkt zich door een hoog huis-tuin-en-keukengehalte: "Geef niet toe aan neerslachtigheid Aan twijfelachtige twijfelachtigheid Want je toekomst die wordt beter Door te leven; steeds completer" want "Jouw aanwezigheid op aarde Heeft op zich al reeds z'n waarde Wees tevreden en niet ongerust In de toekomst wordt leven 'n lust". (58) Bedoeld zal zijn het leven na de dood. Misschien wel na de dood van deze poëet die warempel "een paar honderd" van dit soort gênante "gedichtjes" heeft "mogen schrijven".

Koekoeksei

Ook de redactionele inleiding van nummer 32 biedt me een stevige portie humor: "Er gaat iets gebeuren in de wereld, en waarschijnlijk reeds binnenkort. Er gaat in korte tijd veel veranderen in onze maatschappij. Er gaat een rechtstreeks, concreet contact komen tussen Gene Zijde en de maatschappelijke leiders, waardoor de massa zich gericht zal gaan bezig houden met geestelijke evolutie. Stelt u zich dat eens voor, de massa...! Het is bijna onvoorstelbaar zo'n nieuwe tijd die op komst is, maar toch... het is immers de Eeuw van Christus. Het is als een groot ei dat ongeveer 2000 jaar geleden gelegd werd, dat nu bijna is uitgebroed om vervolgens te gaan barsten, zodat de inhoud zich kan openbaren aan de buitenwereld." (59)

Ik ben benieuwd wat voor soort vogel uit het ei zal komen. Zou het geen koekoeksei zijn? "Sommige mensen schijnen dit "barsten van de schil" reeds te voelen, maar bijna niemand gelooft hen." (59) De redactie weet niet precies welke "barensweeën" gepaard zullen gaan met "de geboorte van de nieuwe tijd". (60) "Wel kunt u de voorverschijnselen hiervan reeds zien op TV of in de krant." (60) Denkt de redactie hierbij aan de TV-serie "Goede tijden, slechte tijden"? "We zitten in een unieke maar wel roerige tijd, waarin het niet altijd meevalt om jezelf te blijven. Toch is juist dat laatste onze opdracht: eenvoud, vriendelijkheid en vertrouwen hebben. Veel meer kunnen we toch niet doen." (60) De redactie zit met haar "wijsheid" vaak nog alleen, "omdat de massa er nog niet voor open staat". (60) Hoe dan ook, "de meesten van ons zullen de grote ommekeer nog meemaken in dit aardse leven". (61) Geen wonder dat de "fundamenten"-rubriek in dit nummer het volgende Rulof-citaat heeft opgenomen: "De wet voor ons leven zegt nu - aanvaarden en afwachten". (62)

Nummer 37 van de Boekenwijzer verschijnt in juni 1997, net nadat op zondag 25 mei 1997 de jaarlijkse Boekenwijzerdag is gehouden. Ook dit nummer bevat weer een uitgebreide vraag-en-antwoord-rubriek, met prangende vragen als "Als we zien dat zo veel huwelijken een mislukking worden, kan dan alléén-leven geen oplossing bieden?" en "Is homoseksualiteit door operaties of door medicijnen op te lossen?". Op de eerste vraag volgt Rulofs uitleg dat "mannen en vrouwen zich buiten Gods leven sluiten door niet te huwen" (63) Want "wie in de stoffelijke liefde nog niet ontwaakt is, moet aan-vaarden, dat het verhoogde gééstelijke bewustzijn voor hem volstrekt onbereikbaar is." (63). Die zal in het hiernamaals "nimmer de hogere bewustzijnsgraden binnengaan". (63) Het dogma van het gezinsdenken leidt dus aan "gene zijde" tot regelrechte discriminatie van alleenstaanden. Uit de vraag over homoseksualiteit spreekt al zoveel homohaat dat beantwoording door de goeroe overbodig is. Een andere vraagsteller is de Rulofse homohaat opgevallen. Hij of zij vindt dat "men" homoseksuelen "niet moet veroordelen, want ook zij zijn vonken van God en zijn bezig met hun evolutie. Hoe kijkt men hier aan Gene Zijde tegenaan?" Aan "deze zijde" kent men de oerconservatieve opvattingen van "gene zijde" over de "heilige" huwelijksband tussen man en vrouw inmiddels van haver tot gort. Het antwoord laat zich dan ook wel raden.

Eén van de Rulofse citaten in de fundamenten-rubriek van dit nummer liegt er overigens ook niet om: "Doe goed, doe alles volgens de natuurlijke wetten en gij krijgt u zelf in handen. Maakt u nooit kwaad, ook al kost het uw leven. Buigt u voor alles!" (64) Een treffend voorbeeld van de fatalistische berusting die ook het huidige New Age-denken kenmerkt. Rulof en zijn aanhangers zullen dood en verderf zaaiende maatschappijsystemen als het kapitalisme en het fascisme geen strobreed in de weg leggen.

Zekerheid

Heijmans verklaart me in een begeleidende brief dat de redacteuren van Boekenwijzer geen contact hebben met Jomanda, maar ze "hebben wel eens via via gehoord dat Jomanda de boeken van Jozef Rulof heeft aangeprezen". Later hoorden ze weer dat Jomanda daarmee was gestopt. Mijn vraag over Jomanda kunnen ze "niet concreet beantwoorden. Als Boeken-wijzer-redactie zijn wij sowieso niet zo 'beoordelerig', laat staan 'veroordelerig'. Immers, iedereen die de Rulof-boeken volledig en serieus bestudeert en overdenkt, die leert zelf beter zijn oordeel te vormen en aan te voelen wat nuttig voor hem of haar is."

Op persoonlijke titel wil Heijmans me nog wel toevertrouwen dat hij over Jomanda "geen definitief oordeel kan uitspreken totdat haar genezende gaven 100% bewezen zijn of totdat is bewezen dat óf de duisternis door haar spreekt óf zij zichzelf voor de gek houdt". Bovendien, zo stelt hij, "kun je ook nooit uitsluiten dat de Meesters van het Licht soms gebruik maken van minder hoog afgestemde media (zoals Jomanda zou kunnen zijn, HW) om tóch de massa voor een bepaald doel (een overtuiging?) te kunnen bereiken. Soortgelijke dingen gebeurden immers ook in de tijd van het Oude Testament." Misschien is een 100%-echtheidscertificaat ook iets voor zijn eigen goeroe Rulof?

Tot slot geeft Heijmans me een wijze raad: "Om iets zuiver en bewust te onderzoeken dient u zich niet alleen te richten op het onderwerp dat u boeit, maar tevens op de vraag áchter de vraag. Dat laatste zou voor u hier betekenen dat u ook dient te onderzoeken waarom uzelf die bepaalde zekerheid (over Jomanda of dergelijke fenomenen) nodig hebt." Daarop heb ik al een antwoord: ik heb zekerheid nodig over de rol van Jomanda in de verspreiding van Rulofs ideeën, omdat ik strijd tegen occult rechts-extremisme.

Het valt me toe

Wezenlijker dan de materiële verbindingen tussen Rulof en Jomanda vind ik de mogelijke ideologische overeenkomsten in het gedachtegoed van deze twee "helderzienden". In de onkritische biografie "Jomanda genezend medium" schrijft Jomanda: "Een ziel heeft gedachten en gevoelens. Je hebt verdrietige gevoelens en geluksgevoelens. Hoe meer je ziel geleerd heeft, des te minder verdrietige gevoelens je nog kent. Er zijn heel veel zielen in de Goddelijke Wereld die staan te trappelen om terug te keren naar de aarde. Op de aarde kunnen zij immers weer verder leren." (65)

Zoals hierboven al bleek, is dit ook het uitgangspunt van Rulof. Wel is zijn terminologie strenger en ouderwetser. De Rulofse karmaleer komt in essentie niet alleen overeen met de visie van Jomanda, maar ook met die van een heleboel andere New Age-goeroes. Jomanda schrijft: "Als je als gehandicapte geboren wordt, zeggen we "wat zielig", maar vaak heeft die ziel daar zelf voor gekozen om iets te vereffenen, of werd er zelfs toe gedwongen. Soms ben je dan ook weer snel 'over' en heb je een stukje afgemaakt. Voor de ziel is een mensenleven soms maar een seconde. Het is zo weer voorbij. In de Goddelijke Wereld bestaat er geen tijd en ruimte." (65) Deze onverschilligheid ten opzichte van het "aardse leven" kenmerkt ook Rulof. Een ander voorbeeld van Jomanda's achteloosheid betreft haar reactie op de aanklacht van een moeder met een ongeneeslijk ziek kind. "Genezend medium" Jomanda had die moeder beloofd dat haar kind weer zou lopen en zwemmen. Maar het kind stierf. Jomanda zei tegen de moeder: "Ze loopt en zwemt ook, maar niet hier, maar hierboven." (66)

"Onze geest is ingesteld op het negatieve", aldus de onverstoorbare "schakel tussen hemel en aarde", en ze vervolgt: "Dat is jammer, want met een beetje goede wil kunnen we die instelling best veranderen in positief denken. En wat we dáármee kunnen bereiken, grenst werkelijk aan het ongelooflijke." (67) Ik en alle andere lezers zijn "al op de goede weg" (67) door het boek "Jomanda genezend medium" te lezen. Het is volgens Jomanda geen toeval dat ik dat boek nu onder ogen krijg. Inderdaad, want ik heb het nodig voor dit onderzoek. "Toeval bestaat namelijk niet; het is gewoon iets dat u toevalt. Ofwel, dat het zo heeft moeten zijn." (67) Bedankt Jomanda, jouw woorden geven me de broodnodige innerlijke rust tijdens mijn speurtocht naar nare en verwarde geesten aan "deze zijde". Mijn onderzoek en geschrijf hebben zo moeten zijn, het is me toegevallen. Hierboven bleek al dat ook de "meesters aan gene zijde" van Rulof niets aan het toeval overlaten.

Zwarte magie

Evenals Rulof moet Jomanda niets hebben van bedriegers: "Laat u niet misleiden door velen die menen ook hulp uit de Goddelijke wereld te kunnen doorgeven. Het zal moeilijk zijn om onderscheid te maken, maar het feit is dat momenteel velen zich - vooral via de media - uitgeven als boodschappers van God. Helaas zit er veel kaf onder het koren. Het is immers niet moeilijk om groepen mensen op te zwepen, ze in een trance te brengen en hen via het voortdurend aanhalen van heilig genoemde teksten en honderden lofprijzingen naar een bepaalde psychische wanhoopssituatie te brengen." (68) Jomanda zegt dat iedereen op z'n hoede moet blijven "voor de wolven in schaapskleren, die niets liever willen dan het bezit van macht over mensen, die daar dan ook nog veel, heel veel geld voor moeten betalen." (69)

Rulof waarschuwt ook voor collega-"mediums", en wel voor de "zwarte magie" die "in de Tropen, in Indië" voorkomt. (70) De niet-Europese "zwarte magie" is volgens Rulof inferieur aan de Europese "witte magie". "De zwarte magie voert de mens omlaag, maar de witte magie voert hem omhoog en verbindt hem met leiders en geesten die omhoog willen, dus trachten God te naderen." (71) De "zwarte magie" zou als aanhangers "geesten van lagere orde" hebben die zich door "hen die de wilsconcentratie beheersen" laten manipuleren. (72) "Deze ongelukkige geesten behoorden tot de onontwikkelde rassen en zijn het gemakkelijkst voor hun doel te gebruiken. Zij blijven aan het land, aan de omgeving waarin zij gewoond hebben, hangen, daar zij daar niet vandaan wensen te komen. Vooral de oude, zwarte geesten, die daar eenmaal als vrijen woonden, haten de Europese indringers. Zij zijn ge-makkelijk te lokken en te dwingen. De magiër kan het de geesten alleen door zijn uittreding mogelijk maken voorwerpen op te heffen, omhoog te slingeren, af te breken of aan te raken, ja, zelfs zwevende te maken." (72)

Met andere woorden: die arme niet-Europese "geesten" aan "gene zijde" laten maar wat met zich sollen. De "geesten" van Rulof zijn uiteraard van een hogere Europese kwaliteit. Let wel: dit soort citaten is afkomstig uit het boek "Een blik in het hiernamaals" dat Jomanda, zoals gezegd, op TV heeft aangeprezen.

Slijmachtige toestand

Het is verleidelijk om meer uit dat boek te citeren. Hoofdpersoon André, Rulof dus, geniet het voorrecht om samen met "meester Alcar" af te mogen dalen in de hel. "Hij trad het land van haat binnen. 'Zijn dat mensen, Alcar?' 'Mensenkinderen, mijn jongen. Eens leefden ook zij op aarde en waren jong en schoon. Daarna werden zij oud, want in hun verdere leven vergaten zij zich en traden hier binnen.' André staarde hen aan en kon zijn ogen niet ge-loven. Wild, gluiperig waren zij. Dit waren geen mensen meer, het waren roofdieren. Hun met bloed doorlopen ogen puilden uit de kassen. Zij waren misvormd naar lichaam en ziel. Mensen in monsters veranderd. Vernietigend was hun blik. Door het vuur van hun hartstochten verteerden zij." (73)

André kan geen genoeg krijgen van de tocht die doet denken aan de beschrijvingen van Dante in "De goddelijke komedie". "Steeds dieper daalden zij af, totdat zij in een andere toestand aankwamen. Hier was alles diepe duisternis, zelfs geen sprankje licht, maar het wonderlijk was dat hij toch alles kon waarnemen. 'Wij bevinden ons in een gebied dat een tussensfeer is welke de beide sferen, het land van haat en de dierlijke sfeer, verbindt.' André zag niets anders dan holen en krotten. Daarin leefden mensen. Alles wat hij zag bevond zich in een slijmachtige toestand. Huizen en gebouwen waren hier niet. De straten, als hij het zo noemen wilde, waren gescheurd en overal zag hij spleten, als diepe afgronden. Hier moest men voorzichtig zijn, ten einde niet in de diepte te storten, waarin hij geen einde zag. Modder en slijk in dichte massa's bedekten hier de bodem." (74)

Wat beweegt Jomanda om publiekelijk reclame te maken voor dit soort oud-testamentische donder-en-bliksemvisioenen?

Makke lammeren

Haaks op bovenstaande citaten staan denkbeelden die we in "Jomanda overwegingen" aantreffen. In dat boek, een "leidraad tot bewuster denken", zijn de "overwegingen" gebundeld waarmee Jomanda haar bijeenkomsten in Tiel gewoonlijk afsloot. Die teksten zijn geschreven door Jacques Onderwater, de manager, later echtgenoot van Jomanda en inmiddels weer ex-echtgenoot. Volgens Vervaet is Onderwater de "man van de leer", degene die Jomanda spiritueel-ideologisch gezien een gezicht heeft gegeven. Onderwater is een voormalige roddeljournalist van het blad Privé die erom bekend stond dat hij met zijn baas slijmde. Hoewel hij zich eerst zeer sceptisch tegenover Jomanda opstelde, werd hij later haar manusje-van-alles.

De "overwegingen" van Onderwater zijn op het eerste gezicht verrassend maatschappijkritisch. Neem bijvoorbeeld het volgende fragment: "We zijn zover geïndoctrineerd door multinationale ondernemingen, financiële instellingen, de overheid en al hun machtige leiders dat we op het punt gekomen zijn dat velen zich als makke lammeren naar de financiële slachtbank laten leiden. Het wordt tijd dat iedereen voor zichzelf leert op te komen en zich niet voortdurend de wet laat voorschrijven door anderen. Alleen dan zal er een kentering kunnen komen in de neergaande negatieve spiraal die in staat is om binnen een generatie de wereld te laten ophouden met haar bestaan." (75)

En ook het volgende fragment windt er geen doekjes om: "De eeuwenlange westerse overheersing van de wereld heeft er thans voor gezorgd dat er problemen op ons afkomen waar - zonder het inzetten van paardenmiddelen - geen oplossing voor te vinden is. Honderden jaren geleden is dat in gang gezet toen de eerste ontdekkingsreizen plaatsvonden. Oprechte nieuwsgierigheid was op zijn plaats geweest. Maar het ging om de handel. We hadden het lef om honderdduizenden slaven af te voeren naar de Nieuwe wereld. Als vee werd men behandeld. Blank was superieur. Continenten werden leeggeroofd ter meerdere eer en glorie van het thuisland. Bewoners van die landen waren tweederangs schepsels. Nooit heeft men kans gehad om zich te ontwikkelen omdat de blanke overheersers hen dat verboden; bang als men was z'n eigen comfortabele positie te verliezen. Anno nu is er nog niet veel veranderd. Nog steeds wordt er roofbouw gepleegd ter ere van welvaart, nog steeds worden mensen met een andere huidskleur door velen gediscrimineerd en nog steeds krijgt slechts het topje van de mensheid alle mogelijkheden om te studeren en zodoende machtsposities te verwerven. Van deling is geen sprake, van uitersten - rijk en arm - wel." (76)

Deze fragmenten laten hoe dan ook een heel ander geluid horen dan de racistische en seksistische "meesters" van Rulof. Op zich een hele verademing...

Stukje positiviteit

Krijgt Jomanda soms verzetsoproepen door van "meester" Ernesto, beter bekend als Ernesto Che Guevara? Is ze een linkse revolutionair op spiritistische grondslag? Nou nee, want het gaat hier om een moderne variant op het weeïge, liefdadige en schijnheilige christendom dat wel krokodillentranen huilt om de gevolgen van het kapitalisme, maar de blik tenslotte altijd leert af te wenden van het aardse en te richten op het hemelse en helse. Dat doet ook Onderwater, die in zijn "overwegingen" altijd wel ergens spreekt over strijd van "het goede" tegen "het kwade". Mensen zouden in een wereld van "negativiteit" een "stukje positiviteit" moeten brengen. Men zou meer moeten luisteren naar de goddelijke boodschap van vrede en liefde. Waar heb ik dat meer gehoord?

Ik ben bang dat de gemiddelde mens weinig opschiet met zo'n boodschap. Men kan zich enkel laven aan wat mooie en ontroerende woorden, zoals een gelovige na de preek op zondag weer tevreden naar huis gaat, in het besef dat alles toch verloopt volgens het plan Gods en dat wij mensen daarom eerbiedig en nederig moeten zijn. Flink bidden, dat zou kunnen helpen. Gelooft men.

Zoals zoveel gelovigen vóór hem vat Onderwater zijn eigen tijd op als de tijd waarin 'het' gaat gebeuren: "Nu is de tijd gekomen om een begin te maken met het herstel. Het maakt niet immers niet uit of men Christen is, Moslim, Jood, Hindoe, Boeddhist of welke andere geloofsovertuiging ook aanhangt. Wie gelooft, gelooft in het enige, het Allerhoogste en het Allerzuiverste. God, Jaweh, Allah, het zijn namen die de mens eraan heeft gegeven en uit welke naam de meest verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. Maar nu is de tijd gekomen om daarin verandering te brengen." (77) Waarom nu, en niet bijvoorbeeld 10, 100 of 1000 jaar geleden? Ach, Onderwater is ook maar een mens die de ondoorgrondelijke wegen van onze lieve Heer niet kan volgen.

Wel kan hij doorgaan met cliché's: "De Goddelijke Energieën zullen zich overal wereldwijd manifesteren. Ze zullen liefde, positiviteit, kracht en inzicht schenken aan iedereen die daarvoor wil openstaan. Gelovig of ongelovig. Het zal de mens in staat stellen te groeien om tot het besef te komen dat wanneer we morgen vriendelijk en eerlijk willen zijn tegenover onze medemens, er overmorgen vrede op aarde kan zijn." (77).

Voor dergelijke dooddoeners heb ik geen God nodig. Bij inzien draait het toch weer om de "Goddelijke wereld" en "gene zijde". Het snufje maatschappijkritiek dient enkel om de aandacht van mensen te trekken, niet om hen aan te sporen in verzet te komen tegen de heersende maatschappelijke orde. Integendeel, ze worden juist gerustgesteld met de gedachte aan een hogere macht die het goed met de mensheid voor heeft.

Achterbaks

Hoe meer ik me verdiep in Rulofs boeken, hoe misselijker ik me voel worden. Moet ik deze extreem-rechtse gifbeker echt tot het eind leegdrinken? Omdat Rulof-criticus Oosthoek in Rulofs "Het ontstaan van het heelal" een meer dan gemiddelde hoeveelheid racistische fragmenten heeft aangetroffen, voel ik me verplicht om dat boek ook te lezen. Tot mijn verbazing vind ik in de Haagse Openbare Bibliotheek een exemplaar van een splinternieuwe vijfde druk uit 1996. Het is de eerste keer dat ik met eigen ogen zie dat uitgeverij Wayti vandaag de dag stevig aan de weg timmert met nieuwe drukken van Rulofs boeken. In dit exemplaar zit ook een los kaartje waarmee de lezer een informatiefolder bij Wayti kan aanvragen.

Ik neem het boek door en al snel valt mij op dat ik de schokkende citaten die Oosthoek me heeft door gebrieft, niet tegenkom. Ik herken wel de typische prietpraat van de theosofisch aandoende "zeven graden" van de mensheid, waarbij de "eerste graad" staat voor "de primitieve mens" en de zevende graad voor het volmaakte eindproduct. In alle boeken van Rulof is dat eindproduct de zo blank mogelijke mens. Maar in deze vijfde druk is elke verwijzing naar huidskleur weggevallen. Mijn argwaan groeit, als blijkt dat de stijl en woordkeuze in dit boek veel moderner is dan die van andere boeken. Zo modern dat het om een pas geschreven boek zou kunnen gaan. Des te opvallender, omdat Rulofs boeken zich juist kenmerken door het nogal oubollige en plechtige taalgebruik van de jaren veertig. Met deze druk moet dus iets eigenaardigs aan de hand zijn.

De fragmenten die Oosthoek heeft geciteerd, staan in de derde druk van "Het ontstaan van het heelal", uit 1982. Ik probeer die fragmenten terug te vinden in de vijfde druk. Tevergeefs. Mogelijk is de bladzijdenummering van de vijfde druk anders dan van de derde, denk ik. Misschien zoek ik de fragmenten dus op de verkeerde bladzijden. Maar het zou ook kunnen zijn dat... de uitgeverij alle racistische passages heeft geschrapt en zonder hulp en goedkeuring van "gene zijde", en zonder de lezer daarvan op de hoogte te brengen, censuur heeft gepleegd op de racistische "goddelijke waarheid" van de "meesters". Eerst durf ik dat nauwelijks te geloven. Zou Wayti zo achterbaks zijn? Zou men donders goed beseffen dat het met Rulof fout zit? Zou men zijn extreem-rechtse wereldbeeld willen wegmoffelen om zo mooi weer te kunnen spelen met een "herboren" Rulof? Een Rulof die is aangepast aan deze tijd? Een Rulof wiens racisme en seksisme men voortaan tussen de re-gels door moet lezen? Of is Rulof gereïncarneerd in een bevlogen anti-racist en houdt hij zich nu bezig met het herschrijven van zijn ranzige dikke pillen?

Vreemde eend

Aan mijn twijfel komt een eind, als ik in de vijfde druk stuit op de volgende uitspraak van "meester Alcar": "Peil al deze mensen eens. Voel je aan hoe hun leven is en waarvoor zij op aarde zijn? Aan hun uiterlijk kun je niet zien, hoe hun innerlijke leven is. Daarom mag je slechts aan de daden van de mens beoordelen of deze mens het goede of het kwade vertegenwoordigt. Men kan niet meer, zoals in het begin van de evolutie, aan het uiterlijk van de mens vaststellen in welke graad van stoffelijke ontwikkeling deze zich bevindt. Nogmaals, André, begrijp mij goed, want hierover mag nooit enige verwarring ontstaan. Of iemand nu blank, bruin, geel of zwart van huidskleur is, wij allen behoren tot één ras en dat is het mensenras. Denk dus niet, dat je een mens naar zijn uiterlijke verschijningsvorm mag beoordelen. Dat kon alleen, zoals ik je reeds toonde, miljoenen jaren geleden, toen de mens op aarde zich nog in de beginstadia van stoffelijke evolutie bevond. Ook de primitieve mens die heden ten dage nog in de oerwouden leeft, is veel verder geëvolueerd dan in het beginstadium." (78)

Deze anti-racistische stellingname is in de wereld van Rulof en zijn "meesters" een volslagen vreemde eend in de bijt en valt in het geheel niet te rijmen met de rest van zijn boeken. Dit moet iemand dan ook pas later aan het boek hebben toegevoegd, begin ik te vermoeden. Dat kan niet anders. Het moet zijn gebeurd door of in opdracht van de uitgeverij. Als ik de derde druk uiteindelijk ook in handen krijg en die vergelijk met de vijfde, blijk ik gelijk te hebben. Wayti heeft dit boek van Rulof inderdaad gezuiverd. De "grofstoffelijke" uitgever heeft naar eigen inzicht de "goddelijke" boodschappen van de "meesters aan gene zijde" veranderd. Dat zou een "rasechte" Rulof-fan toch schandalig moeten vinden! Met de zuiveringsactie geeft de uitgever volgens mij indirect toe dat Rulof geen "medium" is, maar een doodgewone extreem-rechtse oplichter. Men bekent kleur met deze politiek gekuiste versie van "Het ontstaan van het heelal". Men erkent Rulofs racisme.

Schaamlapje

Uit de steekproef die ik houd, blijkt dat de uitgeverij de zuiveringsactie grondig heeft aangepakt. Wat voorbeelden hiervan. De zin "Het ene ras was echter verder dan het andere" (79) is vervangen door "Het ene volk was echter verder dan het andere". (80) In de derde druk horen volgens "meester Alcar" Eskimo's tot de "vijfde graad". Zij zouden niet of heel moeilijk tot "de zesde graad", met meestal "oosterse" mensen, en "de zevende graad", met voornamelijk blanken, kunnen "overgaan", want "zij kunnen zich slecht aanpassen". (81) De vijfde druk wijkt hiervan in één opzicht essentieel af: het woord "Eskimo's" is daar geschrapt. In plaats daarvan zegt "meester Alcar": "We gaan nu naar het noorden. Talloze jaren geleden leefden hier miljoenen mensen, maar zoals gezegd hebben zij zich gedurende al die eeuwen over de gehele aarde verspreid. Thans leven in die streken alleen nog mensen, die tot de kern van de vijfde levensgraad behoren." (82) Geen "Eskimo's" meer, maar "mensen in het noorden". Zo wordt de oorspronkelijke racistische betekenis ontweken, terwijl het idee van de "zeven graden" van de menselijke evolutie wel blijft gehandhaafd, en natuurlijk ook de achterliggende gedachte van de zogenaamd minderwaardige "rassen" van de "eerste graden" en de steeds volmaakter wordende "rassen" van de "zesde en zevende graad".

Als André in de derde druk vraagt: "Er komt dus een tijd, dat er ook geen bruinzwarte mensen meer op aarde zijn?", dan antwoordt "meester Alcar": "Zeer goed, André, ook die menselijke graden, zoals ik al zei, zullen en moeten oplossen." (83) De "eerste zes graden" zouden volgens "Alcar" in de "zevende graad" moeten "oplossen, omdat de ziel dit moet beleven". (83) De mensheid is volgens "Alcar" dus hard op weg om geheel blank te worden. Maar in de vijfde druk is deze al te opzichtige passage weggelaten. (84) Nog een voorbeeld. In de derde druk zegt "Alcar": "Op aarde zien wij zwart en bruin, maar het hoogste lichaam in stoffelijke toestand is het blanke ras" (85), terwijl in de vijfde druk de alinea met dit smerige racisme erin volledig is verwijderd. (86) En zo heeft de uitgever in het hele boek een schaamlapje voor Rulofs extreem-rechtse ideeën gehangen.

Mediaziek

Een halve eeuw geleden heeft een "mediamieke" Nederlander een aantal fundamenten van de huidige "mediazieke" New Age-ideologie uitgewerkt in romans en autobiografieën. Jozef Rulof was zijn tijd, de Nieuwe Tijd, ver vooruit. Omdat Rulof thema's als karma, rencarnatie, komst van het Koninkrijk op aarde, hiërarchische indeling van de mensheid in "zeven stoffelijke graden" zo uitputtend behandelt, krijgt de New Age-criticus een kijkje in de beerput van de nieuwe religiositeit. Rulof laat zien hoe ver het Nieuwe Tijd-denken politiek gezien kan afglijden en inmiddels deels ook al is afgegleden.

"Alle boodschappen die via Jomanda worden doorgegeven zijn, evenals alle lichamelijke reacties tijdens de bijeenkomsten, altijd positief", aldus een voorlichtingsfolder van Jomanda. Haar oplossing voor mens en wereld is het overbrengen van "positiviteit". Maar ik zie die "positiviteit" eerder als probleem. "Gene zijde" stelt zich namelijk helemaal niet per definitie "positief" op. Denk maar aan de "meesters" van Rulof. Ook de "goddelijke wereld" van Jomanda zou politiek gezien op het verkeerde spoor kunnen zitten. Het is bovendien de vraag of ik en u de "positiviteit" van Jomanda wel "positief" vinden. Het is mij al vaak gebleken dat de ene mens datgene goed vindt, "positief" dus, wat de ander als kwaad ervaart, "negatief". Over wat "goed" en "kwaad" is zijn mensen het onderling al eeuwenlang oneens.

Wat men verder ook van Rulof vindt, consequent is hij wel. Zijns ondanks kunnen we van hem leren dat spiritualiteit niet noodzakelijkerwijs naastenliefde inhoudt, of vrede op aarde, of een beter milieu. Spiritualiteit kan ook ingezet worden om conservatieve krachten in de samenleving vleugels te geven. Mensen met een occulte levensbeschouwing nemen de boodschap van een "ziener" of "ingewijde" maar al te vaak voor goddelijke waarheid aan. Ze staan er nauwelijks voor open om die "hemelse" boodschappen te toetsen aan, bijvoorbeeld, "aardse" mensenrechten en "wereldse" idealen. Bovenzintuiglijke waarnemingen moeten in politiek opzicht volgens mij op gelijke wijze worden behandeld als zintuiglijke waarnemingen. Ook "gene zijde" kan zich racistisch en seksistisch opstellen.

Ik geloof niet in een leven na de dood. Maar mocht het er wel zijn, dan zou ik ook daar een leven van strijd proberen te ontwikkelen, een leven van verzet tegen mens- en milieuvernietigende wereldbeschouwingen als het fascisme, dat in de twintigste eeuw niet alleen op aarde, maar kennelijk ook in de rest van het heelal terrein heeft gewonnen. De "meesters" van Jozef Rulof zijn daarvan het 'sprekende' bewijs.

Noten:

• (1) Partijblad Nationale Volkspartij/CP'86 "De Revolutionaire Nationalist", nr. 4, 1995, blz. 12, 13
• (2) "De Revolutionaire Nationalist", nr. 4, 1995, blz. 12
• (3) Voorwoord in "Gerommel voor de grote doorrol", actiecomité "Bouwen in een toekomstig poolgebied, doen we niet"
• (4) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 12
• (5) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 5
• (6) Nawoord in "De kringloop der ziel", Jozef Rulof, blz. 291
• (7) "De kosmologie van Jozef Rulof", eerste deel, blz. 268
• (8) "Spiritualisme en pacifisme", Ab Turfboer, in blad 't Kan Anders, juli-augustus 1993, blz. 11
• (9) "Esoterie", deel 25 van de serie "Religieuze bewegingen in Nederland", blz. 135, 136
• (10) Trouw, 30-8-1997
• (11) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 5
• (12) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 3, 4
• (13) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 5
• (14) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 6
• (15) "De volkeren der aarde door gene zijde bezien", Jozef Rulof, derde druk, blz. 21
• (16) "Het ontstaan van het heelal", Jozef Rulof, derde druk, blz. 291
• (17) "De volkeren der aarde", blz. 7
• (18) "De volkeren der aarde", blz. 53
• (19) "De volkeren der aarde", blz. 82
• (20) "De volkeren der aarde", blz. 86
• (21) "De volkeren der aarde", blz. 87
• (22) "De volkeren der aarde", blz. 88
• (23) "De volkeren der aarde", blz. 90
• (24) "De volkeren der aarde", blz. 91
• (25) "De volkeren der aarde", blz. 124
• (26) "De volkeren der aarde", blz. 135
• (27) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 10
• (28) "De volkeren der aarde", blz. 153
• (29) "De volkeren der aarde", blz. 216
• (30) "De volkeren der aarde", blz. 157
• (31) "De volkeren der aarde", blz. 165
• (32) "De volkeren der aarde", blz. 166
• (33) "De volkeren der aarde", blz. 165
• (34) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 10
• (35) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 11
• (36) "De volkeren der aarde", blz. 100
• (37) "De volkeren der aarde", blz. 104, 105
• (38) "De volkeren der aarde", blz. 102
• (39) "De volkeren der aarde", blz. 101
• (40) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 8
• (41) "De volkeren der aarde", blz. 229
• (42) "De volkeren der aarde", blz. 292
• (43) "De volkeren der aarde", blz. 293
• (44) "De volkeren der aarde", blz. 294, 295
• (45) "De volkeren der aarde", blz. 325
• (46) "De volkeren der aarde", blz. 295
• (47) "Een blik in het hiernamaals", Jozef Rulof, derde druk, blz. 138
• (48) "De volkeren der aarde", blz. 311
• (49) "Een blik in het hiernamaals", blz. 308
• (50) "Een blik in het hiernamaals", blz. 362
• (51) "Een blik in het hiernamaals", blz. 363
• (52) "Een blik in het hiernamaals", blz. 364
• (53) "Een blik in het hiernamaals", blz. 545, 546
• (54) "De volkeren der aarde", blz. 311
• (55) "Een blik in het hiernamaals", blz. 545, 546
• (56) "Gerommel voor de grote doorrol", blz. 12
• (57) "Jomanda: genezend medium", Bart Koene en Bertolt van der Grijn Santen in: "Genezing en religie", nr. 27 van de serie "Religieuze bewegingen in Nederland", blz. 44
• (58) "De Boekenwijzer", nr. 32, maart 1996, blz. 445
• (59) "De Boekenwijzer", nr. 32, blz. 441
• (60) "De Boekenwijzer", nr. 32, blz. 442
• (61) "De Boekenwijzer", nr. 32, blz. 441
• (62) "De Boekenwijzer", nr. 32, blz. 440
• (63) "De Boekenwijzer", nr. 37, juni 1997, blz. 593
• (64) "De Boekenwijzer", nr. 37, blz. 572
• (65) "Jomanda genezend medium", Willem Jan van de Wetering en Jacques Onderwater, blz. 79
• (66) "Jomanda's rijk brokkelt af", Frits Abrahams, NRC 19-3-1997
• (67) "Jomanda genezend medium", Wetering/Onderwater, blz. 11
• (68) "Jomanda overwegingen", Jacques Onderwater, blz. 54
• (69) "Jomanda overwegingen", blz. 55
• (70) "Een blik in het hiernamaals", blz. 132
• (71) "Een blik in het hiernamaals", blz. 134
• (72) "Een blik in het hiernamaals", blz. 133
• (73) "Een blik in het hiernamaals", blz. 283
• (74) "Een blik in het hiernamaals", blz. 286
• (75) "Jomanda overwegingen", blz. 24, 25
• (76) "Jomanda overwegingen", blz. 43, 44
• (77) "Jomanda overwegingen", blz. 100
• (78) "Het ontstaan van het heelal", vijfde druk, blz. 338
• (79) "Het ontstaan van het heelal", derde druk, blz. 241
• (80) "Het ontstaan van het heelal", vijfde druk, blz. 249
• (81) "Het ontstaan van het heelal", derde druk, blz. 297
• (82) "Het ontstaan van het heelal", vijfde druk, blz. 291
• (83) "Het ontstaan van het heelal", derde druk, blz. 171
• (84) "Het ontstaan van het heelal", vijfde druk, blz. 180
• (85) "Het ontstaan van het heelal", derde druk, blz. 477
• (86) "Het ontstaan van het heelal", vijfde druk, blz. 463

Terug