De Fabel van de illegaal 71/72, zomer 2005
Auteur: Eric Krebbers
De profeet van "de westerse superioriteit"
GroenLinks-fractievoorzitter Femke Halsema rekent hem tot "de F-side van middelbare mannen" die steevast critici van Ayaan Hirsi Ali belagen. De Leidse rechtswetenschapper Afshin Ellian probeert samen met andere conservatieve hooligans alles te slopen dat links of islamitisch is.
Ellian is geboren in Iran. Hij komt uit een gegoede familie met een linkse achtergrond. Op zijn zestiende moest hij wegens het opkomende moslimfundamentalisme onderduiken. Daarop vluchtte hij via Pakistan naar Afghanistan en belandde in 1989 op uitnodiging in Nederland. In Afghanistan ontdeed hij zich van zijn linkse ideeën en in Nederland werd Ellian al snel steeds rechtser. Hij werd jurist en kwam onlangs het conservatieve bolwerk aan de rechtenfaculteit van de Leidse universiteit versterken. Daar werkt hij nu nauw samen met Civis Mundi-redacteur Paul Cliteur en Burkestichting-directeur Andreas Kinneging, twee vooraanstaande uiterst rechtse opiniemakers.
Het bestrijden van de progressieve advocatuur staat bij de conservatieve rechtsgeleerde voorop. Met name advocate Britta Böhler moet het regelmatig ontgelden omdat ze vooral mensen wil beschermen tegen de staat. Maar daar zou "de rechtsstaat" niet voor zijn. Enigszins onnavolgbaar beweert Ellian: "De ideale wereld van Böhler is te tiranniek en onmenselijk. Ze ziet de staat namelijk als een gevaar." En dat zou onzin zijn, want "de essentie van de staat is het waarborgen van veiligheid en vrijheid", aldus Ellian. In werkelijkheid is de staat er natuurlijk allereerst om de heersende machtsverhoudingen te bestendigen. Ellian aanbidt de "democratische rechtsorde" en dat begrip komt dan ook zowat in iedere zin terug die hij neerpent. Maar als het erop aan komt, vormt de huidige rechtsorde niets anders dan het recht van de economisch sterkste.
Islamdeskundige
Na de aanslagen van 11 september 2001 besloot Ellian naar buiten te treden om te waarschuwen tegen "de islam". Hij heeft inmiddels een vaste column in het NRC, en is zeer regelmatig aan te treffen in kranten, opiniebladen en actualiteitenprogramma's. Hoewel er zo'n 25 duizend - veelal linkse - Iraniërs in Nederland leven, van wie de meesten eveneens gevlucht zijn voor de fundamentalisten, wordt juist de conservatieve Ellian steevast gepresenteerd als dé islamdeskundige die uit eigen ervaring kan spreken.
Ellian blijkt een fan van het uiterst rechtse Leefbaar Rotterdam, een partij die het volgens hem "fantastisch heeft gedaan". Hij heeft "veel bewondering hoe men in Rotterdam bezig is met zaken als spreiding, integratie en veiligheid". Ook heeft hij "veel respect en bewondering voor Wilders en ook Hirsi Ali". Op zijn beurt krijgt Ellian weer bijval van het extreem-rechtse Vlaams Belang.
Bangmakerij
De meeste kritiek van Ellian op het moslimfundamentalisme is volkomen terecht. Moslimfundamentalisme is immers, net als christenfundamentalisme, niets anders dan fascisme in een religieus jasje. Het probleem is dat Ellian de dreiging van het moslimfundamentalisme in Nederland buitenproportioneel opblaast. "Holland leeft ook in een tijd van terreur", beweert hij bijvoorbeeld. "Hiermee is de huidige situatie in Nederland te vergelijken met die in Israël, Algerije ten tijde van de burgeroorlog en Baskenland in Spanje." Hij heeft het over "de islamisering van een liberaal land" en beweert: "We zijn nu behoorlijk op weg om, zoals de Taliban, islamitische scholen op te richten."
"Je moet durven erkennen dat er op dit moment een strijd gaande is tussen barbarij en beschaving", vindt Ellian. "Er is maar één wij-zij tegenstelling. En dat is die van wij, mensen (inclusief moslims) die vrijheid en mensenrechten koesteren, en zij, aanhangers van de politieke islam en terroristen." Kapitalistische, patriarchale en racistische tegenstellingen zijn voor hem niet relevant, die moet men kennelijk maar accepteren. Voor Ellian gaat het nog slechts om "problemen met het Europese moslimproletariaat", het voetvolk van "de politieke islam, de laatste totalitaire vijand van de vrije wereld".
Met zulke absurde bangmakerij probeert hij alle recente repressieve maatregelen te rechtvaardigen. Maar die gaan hem eigenlijk niet ver genoeg. Hij wil bijvoorbeeld alle internetters die iets moslimfundamentalistisch schrijven direct op laten pakken. "Dit soort barbaarse types moet zo snel mogelijk onder de controle van de sterke arm van de rechtsstaat komen, voordat zij nog een moord gaan plegen." Kennelijk hoort het opsluiten van andersdenkenden ook bij de "democratische rechtsorde" die de rechtsgeleerde zo aanbidt. Ook roept Ellian op om verder te gaan waar Theo van Gogh gebleven was. "Als op tv en in honderden theaterzalen over de islam grapjes worden gemaakt, en als ook de academici de islam kritisch gaan benaderen, dan leert dat moslims tolerantie." Met z'n allen moslims bashen, dat zal ze leren.
Instinctieve neigingen
Nu gaat het hem vanzelfsprekend niet om alle moslims, of om de hele islam, zo beweerde Ellian eens. "Moslims zijn geen vijanden van de democratie. Voor de zuiverheid moet men een strikt onderscheid maken tussen moslims, islam en politieke islam." Maar in zijn columns en artikelen heeft Ellian zelf lak aan dat onderscheid. "De infrastructuur van het fundamentalisme is de islam zélf", schrijft hij bijvoorbeeld. En: "De geschiedenis van de islam is met de jihad, de heilige oorlog, na de dood van Mohammed een ononderbroken proces van geweld en oorlog. Wat wel de politieke islam wordt genoemd, de benadering van de islam niet als een individuele geloofsovertuiging maar als een religieus waardenstelsel dat politiek moet worden vertaald, is daarom inherent aan de islam op zich." Sowieso schopt hij graag tegen de hele "Arabische cultuur" met zijn "corruptie, tirannie, leugen en lafheid". Er zouden daar volgens hem zowaar "instinctieve genocidale neigingen" heersen en "het bedrog schijnt er bijna genetisch bepaald te zijn".
Veel van Ellians kritiek op de islam zou overigens best te verteren zijn, wanneer hij niet steevast in een adem het veelal even reactionaire christendom een veer in de reet zou steken. "Mohammed zelf was een krijgsheer, geen figuur als Christus. Mohammeds macht werd gevestigd door geweld en terreur. Ze hebben de islam niet met woorden verspreid maar met wapens. Ze zijn landen binnengevallen en hebben geplunderd, verkracht en gemoord. Mohammed pleegde rooftochten. Gewelddadigheid is diep verbonden met de ontstaansgeschiedenis van de islam." Maar het christendom is ook verre van vreedzaam en kent eveneens een uiterst misdadige geschiedenis. Daar wil Ellian echter niets van weten: "de westerse cultuur" is voor hem per definitie "superieur". En dus gaan Amerikanen die in Irak martelen volgens hem tegen "hun cultuur" in, terwijl een "moslimstrijder" die een gevangene de keel doorsnijdt "de kern van zijn offercultuur op meesterlijke wijze ten uitvoer brengt, en zich in de systematische, cultuurgebonden, gewelddadige ondeugdzaamheid plaatst". En daar zal volgens Ellian weinig verandering in komen, want "zie je in het Midden-Oosten, in Noord-Afrika of in Europa moslims met zelfkritiek? Niet een!" Enige nuance lijkt de rechtsgeleerde vreemd. Overigens zijn christenen en conservatieven als Ellian met zelfkritiek ook niet bepaald dik gezaaid.
Guantánamo Bay
Ellian hanteert regelmatig een klassiek koloniaal vertoog. Zo zou het "beschaafde" Europa volgens Ellian "een decadente ziel" hebben en te lief zijn. Men zou de onmetelijke slechtheid niet willen zien van de barbaren die nog in een "gewelddadige natuurtoestand" verkeren. "Voor 11 september 2001 leefden zowel de Europeanen als de Amerikanen in een fantasiewereld", beweert hij dan ook. Maar juist Ellian lijkt in een "fantasiewereld" te leven, zonder enig benul van de al ruim 500 jaar durende gewelddadige praktijken van die "beschaafde" westerse landen in de "Derde Wereld". Integendeel, in de ogen van de rechtsgeleerde bedoelt het "beschaafde" westen het altijd goed. Zo zouden de VS in Irak streven naar "een democratische rechtsorde waarin respect voor mensenrechten buiten kijf staat". Ook de westerse steun destijds aan de Taliban in Afghanistan was loffelijk. Maar "de goede bedoelingen van het westen in de strijd tegen de Sovjet-bezetter zijn misbruikt voor het bevorderen van het islamitisch terrorisme." Zelfs de onmenselijke toestanden in de Amerikaanse gevangenis Guantánamo Bay doen Ellian niet twijfelen, want de kwestie is volgens hem juridisch goed afgedekt.
Ellian bewonderde de rechts-populist Pim Fortuyn, "de dappere zoon van Nederland". Die zou namelijk ingegaan zijn tegen "de totalitaire tendensen" in Nederland die onder meer "een soort (zelf)censuur over de islam" veroorzaken. De macht in het multiculturele debat zou namelijk liggen bij GroenLinks, hun hulpverleners en "pressiegroepen, de zogenaamde anti-racisme comité's" die "de meerderheid (de autochtone bevolking) ruim een decennium lang onderdrukt, gekleineerd en bedreigd hebben, soms met het harde wapen van het strafrecht". Die "morele terreur" veroorzaakt "angst" om "van inhumaniteit en racisme beschuldigd" te worden. Van anti-racisme moet Ellian dan ook niets hebben. De Amerikaan Colin Powell blijkt zijn held te zijn. "Een migrant uit Jamaica, hopeloos, arm, niks. Wordt minister. Te gek. En hij is zwart nota bene. Die man heeft de samenleving veroverd, niet via anti-racisme comités, maar door hard te werken, door iets van zijn leven te maken. Dat bestrijdt pas racisme." Powell was 35 jaar beroepsmilitair en heeft als generaal 28 militaire operaties in de "Derde Wereld" geleid, waaronder in 1991 "Desert Storm" in Irak. Daarbij vielen aan Iraakse zijde tussen de 100 en 150 duizend doden.
Goelag Archipel
"Ik ben wetenschapper, geen journalist. Ik kan niet zomaar iets opschrijven, ik moet wachten tot ik een gedegen analyse heb", schept Ellian op. Toch roept de "wetenschapper" doodleuk over de sociaal-democratie: "Deze 'religie' is anderhalve eeuw oud, maar de vraag is voor welke idealen zij nu staat. Voor het 'socialisme'? Durft een fatsoenlijke persoon na de Goelag Archipel (de socialistische holocaust waarbij miljoenen burgers om het leven zijn gebracht terwille van de arbeidende, gelukzalige toekomst van de mensheid) dit begrip nog te gebruiken?" PvdA-ers als stalinisten: een typerend voorbeeld van Ellians "gedegen analyses". Elders meent hij overigens "de linkse kerk" te mogen verbieden nog langer de Tweede Wereldoorlog erbij te halen in debatten over racisme.
"Van Aartsen met zijn liberale achterban is het voorbeeld van een revolutionair emancipatoire beweging: gelijkheid, vrijheid en veiligheid", aldus Ellian. Links heeft voor hem definitief afgedaan. "Met het verdwijnen van het totalitaire nihilisme is slechts een agressieve vorm van het Europese nihilisme ten grave gedragen", zo schrijft hij over het verdwijnen van de Sovjet-Unie. Maar "Europa is nog steeds een broeinest van nihilisme". Uit minachting voor links gebruikt hij steevast het begrip "nihilisme". Zoals bijvoorbeeld bij zijn kritiek op de documentaire Fahrenheit 9/11. "Zo kan Michael Moore die echt de ziel van de Europese nihilisten doorheeft, met een leugenachtig, manipulatief filmpje over president Bush voor een politiek orgasme zorgen bij de linkse, kunstzinnige euro-nihilisten."
Zwarte zaterdag
Op 2 oktober 2004 gingen naar schatting 250 duizend mensen de straat op om te demonstreren voor solidariteit en tegen de afbraak van sociale voorzieningen. Voor Ellian was het een "zwarte zaterdag". Hij heeft namelijk schijt aan solidariteit. "Waarom moeten mensen eigenlijk solidair zijn met elkaar? Waarop is het idee gebaseerd dat solidariteit een universele, afdwingbare grondnorm is? Is de publieke ruimte opgericht en in stand gehouden om met elkaar solidair te zijn? Op wiens wil en bevel (of welke God) is solidariteit gefundeerd? Welke geheime God heeft de sociaal-democratie die wij niet kennen?" Elk gevoel van rechtvaardigheid lijkt de rechtsgeleerde vreemd te zijn. "Een eerlijke deling van kennis, macht en inkomen is een onnatuurlijk en dwaas idee dat al in de Sovjet-Unie beproefd is."
Ellian is dan ook tegen het verstrekken van uitkeringen. "De verzorgingsstaat is een ziektestaat, en die is het gevolg van de overheersende sociaal-democratische cultuur. Dat is niet verbazingwekkend, want links kan niet bestaan zonder zielige mensen. De socialistische ideologie, waarvan de sociaal-democratie de milde, West-Europese variant is, bestaat bij de gratie van de verworpenen der aarde. Als ze op zijn, moet je nieuwe creëren. De arbeiders zijn vervangen door de zieken en de werklozen. Ze vormen de kern van het electoraat van de PvdA. Nederland is één groot ziekenhuis geworden vol deerniswekkende patiënten. En de migrant die allochtoon wordt genoemd, is de ziekste patiënt."
Voor Ellian ligt de Sovjet-Unie overal op de loer. "De verzorgingsstaat, waar dan ook, streeft naar haar voltooiing: de Sovjet-Unie", waarschuwt hij bijvoorbeeld. En daar was het verschrikkelijk, zoals men wel weet. Zelfs "koeien en kippen werden in de Sovjet-Unie streng in de gaten gehouden teneinde hun productiviteit te kunnen monitoren. Die arme kippen en koeien", schrijft Ellian zonder een spoor van humor of ironie. De rechtsgeleerde heeft waarschijnlijk nooit gehoord van de bio-industrie, die zo kenmerkend is voor de nietsontziende kapitalistische productiewijze in zijn zo geliefde "liberale Nederland".