Gedicht over de vrijheidsstrijd in Iran

Uit solidariteit met de vrijheidsstrijd in Iran, vroeger en nu, schreef Doorbraak-activist Lili Irani het onderstaande gedicht.

“Dood aan de dictator!”

We hebben op de weg naar vrijheid de kooien opengebroken, maar de vrijheid wordt nog steeds gevangen gehouden.
We hebben voor de overwinning ons leven gegeven, maar die overwinning is opgehangen aan de galgenpaal.
We hebben tot Allah gebeden in de richting van Mekka, maar de dolk zit verborgen achter de gebedsnis van de moskee.
We hebben naar de hemel gekeken, maar aan de hemel staan geen sterren meer en overal vliegen kogels rond.
We hebben op het morgenrood gewacht, maar de nacht is nog steeds om ons heen.
We hebben de hoop zekerheid gegeven, maar die zekerheid beeft van angst.
We zijn met vrienden bijeengekomen in het huis van de vrede, maar de vijand ligt op de loer in de kast van de haat.
We zijn de duisternis te lijf gegaan, maar de dageraad is aan de ketting gelegd.
We hebben onze woorden aan elkaar vastgeklonken, maar onze mening wordt naar de folterkamer gebracht.
We hebben de leus “Dood aan de dictator!” geroepen, maar onze spandoeken zijn roodgekleurd van het bloed.
Jaren geleden zijn we in opstand gekomen, maar nog steeds houdt de duivel de engel in zijn klauwen vast.

Eindeloos duurt het gevecht, maar eens zullen we de strijd tot een goed einde brengen.

Lili Irani