‘Gekleurde’ gekleurde experts in de media
“Meneer Kankaya, u bent zelf Turks, hoe objectief is uw onderzoek dan?”, vroeg de witte redactrice. Allereerst, ik ben een geboren Nijmegenaar en inmiddels al jaren import-Amsterdammer. Ik begrijp de verwarring, Nijmegen ligt dichtbij de Duitse grens en dat is op zich best exotisch. Hoe dan ook, gekleurde experts zijn, klaarblijkelijk, gekleurd. Kan ik wel voldoende afstand nemen tot het onderwerp? Heb ik niet een dubbele agenda? Waarom worden deze vragen en opmerkingen niet systematisch opgeworpen bij witte onderzoekers? Overigens streef ik nadrukkelijk niet naar objectiviteit en afstand, maar probeer ik kennis te nemen van subjecten door nabijheid. Maar dat is niet wat hier aan de orde is: mijn oorspronkelijk Turks-zijn blokkeert wetenschappelijke ‘objectiviteit’. Deze poisoning-the-well argumentatie is ernstig, omdat het mijn wetenschappelijke integriteit a priori in twijfel trekt (…) Witte experts zijn, daarentegen, a priori objectief en neutraal. Witheid vormt het toonbeeld van wetenschappelijke distantie. Witheid, het decor waartegen we ons dansje opvoeren. Ik ben hyperzichtbaar, omdat witheid onzichtbaar mag blijven. Maar vanaf nu wijs ik onbeleefd naar witheid. Ik wijs onbehouwen naar het privilege van wit-zijn. Ik wijs schaamteloos naar de machtswerking van een witte huidskleur. Dat is geen omgekeerd racisme. Dat heeft niets van doen met het aanbrengen van een ongewenst onderscheid in de werkelijkheid. Het is de eerste stap naar het pootje haken en laten wankelen van macht.
Sinan Çankaya in ‘Gekleurde’ gekleurde experts in de media (Zaman)