Klassen vind je niet alleen bij de NS
In het kader van de Doorbraak-campagne “Waar zit het?” worden er in de trein folders verspreid tegen het bestaan van een “eerste” en “tweede klasse”. Hieronder de integrale tekst.
Daar zit je dan, in de “tweede klasse”. Misschien is het momenteel rustig, maar misschien is het spitsuur inmiddels aangebroken en zit je met de andere reizigers als sardientjes in een blikje. Misschien heb je zelfs wel helemaal geen zitplaats kunnen vinden…
Bij het instappen van de trein ben je ook langs de “eerste klasse”-coupés gelopen. De stoelen zijn er groter en comfortabeler. Ook is het er lekker stil: meestal zit er namelijk bijna niemand. De enkeling die gebruik maakt van die “eerste klasse”, betaalt natuurlijk wel een stuk meer dan jij en je mede-‘tweedeklassers’. Maar dan zit zij of hij daar misschien wel helemaal alleen, of met een enkele andere ‘eersteklasser’. De opbrengst voor die eerste klasse is daarom een stuk lager. In wezen betaal jij als ‘tweedeklasser’ dus mee aan de extra luxe, ruime en stille coupé van een handjevol “eerste klasse”-reizigers, die zich een duurder kaartje kunnen veroorloven.
Dat verschil tussen ‘eerste’- en ‘tweedeklassers’ zien we eigenlijk ook terug in wijze waarop onze samenleving in het algemeen is georganiseerd. Veel mensen betalen meer en meer voor hun zorgverzekering, sociale zekerheid, onderwijs, kunst en cultuur of de dagelijkse boodschappen. Velen van hen moeten inmiddels zo veel betalen dat ze het allemaal niet meer op kunnen hoesten. Dit zijn de ‘tweedeklassers’.
Daarnaast hebben we de ‘eersteklassers’. Ze hebben meer geld en kunnen daarom ook meer neertellen. Maar een groot deel van de kosten die hun leefstijl met zich meebrengt, wordt afgeschoven op de ‘tweedeklassers’. Net zoals jij bijlegt voor hun ruime zitplaats in een stille, lege coupé, zo betaal je ook buiten de trein mee aan hun villa-subsidie, hun belastingvoordeeltjes en hun overdadige leefstijl.
Terug naar de trein. Ooit was de NS een publieke dienst. In wezen was het ons gezamenlijke bezit – een voorziening van en voor de ‘tweedeklassers’. Net als veel andere publieke diensten (zoals de post, de energiemaatschappij of het ziekenfonds) hebben de ‘eersteklassers’ deze diensten van ons afgepakt. Als gevolg daarvan betalen de ‘tweedeklassers’ een steeds hogere rekening. En het handjevol ‘eersteklassers’? Die verdienen er vooral steeds meer geld aan. Bij NS-directeur Bert Meerstadt, bijvoorbeeld, stond er vorig jaar maar liefst 481.912 euro op het loonstrookje, en daar komen de bonussen nog eens bij. We weten allemaal wie dat half miljoen op heeft mogen hoesten: wij, de ‘tweedeklassers’.
Dit verschil tussen ‘eersteklassers’ en ‘tweedeklassers’ vinden we dus eigenlijk overal. Terwijl de ‘tweedeklassers’ – door ‘eersteklassers’ – wordt verteld dat de economie in crisis verkeert en er daarom bezuinigd moet worden, worden die ‘eersteklassers’ alleen maar rijker. En hoewel er maar weinig geld te vinden is, krijgt alleen de ‘tweede klasse’ de rekening gepresenteerd. Terwijl het geld vooral in de ‘eerste klasse’ te vinden is: dáár zit het!
Wij – de ‘tweedeklassers’ – moeten daarom in actie komen! Hoe? Laten we beginnen met onszelf, onze vrienden, collega’s en familie bewust te maken van het verschil tussen de ‘eerste-’ en de ‘tweede klasse’ – ook buiten de trein. Heb jij een idee waar het geld nog meer zit? Waar we de rijke ‘eersteklassers’ kunnen vinden?
Lees meer op www.waarzithet.nl
Vroeger kende men ook nog een 3e klas en zelfs een 4e klas (NBDS en Duitsland). Op voorstel van de UIC (Internationale spoorwegunie) werd in 1951 besloten in Europa met ingang van de zomerdienstregeling van 1956 (3 juni 1956) over te gaan op een tweeklassensysteem. De toenmalige derde klas werd de huidige tweede klas, de toenmalige tweede klas werd eerste klas.
Net als nu in de maatschappij. Maar dan is het klassensysteem omgedraaid.
De elite zijn eerste klas in deze maatschappij, ze hebben overal veel meer privileges. Dus een maatschappelijke eerste klas kaart in bezit.
De middenstand en Jan Modaal hebben een maatschappelijk tweede klas kaartje.
De werklozen, gehandicapten, ouderen die zorg nodig hebben en andere kwetsbare groepen in de samenleving, hebben een maatschappelijk derde klas kaartje. Deze groepen, hebben niet of nauwelijks rechten, en lopen maatschappelijk gezien overal achter aan. Zie als je op het oude station van Haarlem komt, in grote zwarte letters wachtkamer derde klasse staan!!
De vluchtelingen hebben het maatschappelijk kaartje vierde klasse staan. Zie in tekst boven vroeger bij de Duitse spoorwegen vierde klasse staan.
Ze hebben totaal geen rechten, vervolging, mishandeling, gevangenschap, dakloosheid, discriminatie, verhongering en vernedering vallen hen ten deel.
Dit is een les in spoorwegen oude stijl. En in de maatschappij oude stijl, die nu volledig is teruggekomen.
Condor
Condor
Wat een flauwe hap, ik snap wat je probeert te zeggen maar dit is echt een slechte vergelijking.
We zijn niet erg onder de indruk van de inhoudelijke onderbouwing van je reactie, Jochem.
Ik vind het als 60 plusser wel comfortabel, die eerste klas. Ik heb een kortingskaart voor 65 plussers van de NS, en als je 20 euro meer betaalt voor je kortingskaart kun je 7X gratis per jaar door het hele land reizen in de eerste klas. Dus bv een dagje wolvega heen en terug naar amsterdam 1e klas lekker rustig en comfortabel. En je kunt op het station klassewissel doen, dus de rest van het jaar reis ik 2e klas.
Kort geding tegen NIW? Zou ik graag steunen.