Doe mee met de #FuckFlex campagne van de Bond Precaire Woonvormen!
Onlangs heeft de Bond Precaire Woonvormen (BPW) inspirerend actiemateriaal uitgebracht waarmee de strijd tegen flexiblisering kan worden ondersteund. Het gaat om vier verschillende posters, een brochure, een sticker en een website. Met de hashtag #FuckFlex is de BPW een landelijke actiecampagne tegen bestaansonzekerheid begonnen. De BPW roept flexhuurders en flexwerkers op om het actiemateriaal te bestellen en zich bij de #FuckFlex campagne aan te sluiten.
De informatieve en strijdbare brochure is bedoeld “voor huurders die zich willen organiseren om hun recht op goede huisvesting op te eisen”, met name voor huurders die tijdelijk, onzeker of te duur wonen. In de brochure legt de BPW uit wat de belangrijkste problemen zijn op het gebied van wonen. In zes jaar tijd, tussen 2009 en 2015, zijn zo’n 262.000 sociale huurwoningen verdwenen. In zes jaar tijd, tussen 2010 en 2016, zijn de huren van woningcorporaties gestegen met 28,8 procent. Meer dan 25 procent van de huurders van een sociale huurwoning leeft onder de armoedegrens. De gemiddelde wachttijd voor een sociale huurwoning is acht jaar. Steeds meer mensen geraken in woononzekerheid door de enorme toename van flexhuur. Er komen steeds meer vormen van onzeker wonen. De brochure zet die vormen op een rijtje: ”bruikleen en antikraak, tijdelijk contract onder de Leegstandwet, huur ‘naar aard van korte duur’, campuscontract, shortstay, hospitaverhuur, tussenhuur en huisbewaring, onderhuur of bewoning zonder contract”, en sinds 1 juli 2016 ook nog: “tijdelijk contract zelfstandige woning, tijdelijk contract kamers, tijdelijk contract grote kamers, jongerencontract”.
Solidariteitsnetwerken
Hoog tijd dat flexhuurders zich verenigen en meer in actie gaan komen tegen dat onzekere wonen, vindt de BPW. “Ga je al jaren van flexwoning naar flexwoning en wil je eindelijk eens vaste grond onder de voeten? Ben je het beu de hoofdprijs te betalen voor tijdelijke verhuur zonder rechten? Of staat de controleur ook regelmatig bij jou in de kamer? Bij alle vormen van flexwonen geldt: doe je niets, dan staat je lot vast. Je staat binnenkort op straat en misschien moet je ook de stad verlaten. Handel dus pro-actief. Als huurders zich verenigen, kunnen huisuitzettingen gestopt worden, moeten verhuurders zich verantwoorden en kan alternatieve woonruimte afgedwongen worden. Wie niet strijdt, verliest altijd.”
Daarom roept de BPW op om solidariteitsnetwerken op te zetten. “Samen sta je sterk. Wat je als individu niet voor elkaar krijgt, lukt wel samen als groep. Dat begint met het creëren van een solidariteitsnetwerk in jouw stad of buurt. Met steun van dit netwerk bouw je maatschappelijke en politieke druk op.” Daartoe heeft de BPW een “stappenplan” opgesteld dat qua opbouw en mate van escalatie overeenkomt met de organizing-modellen die via de strijd van schoonmakers en andere arbeiders in Nederlandse vakbondskringen populairder zijn geworden. Ook Doorbraak heeft zich laten inspireren door het concept van organizing, onder meer bij de strijd tegen dwangarbeid voor baanlozen.
Stappenplan
Het stappenplan van de BPW in de strijd voor goede huisvesting bestaat uit zes fasen, zo valt te lezen in de brochure. Ten eerste: “Informeer! Wat voor contract of probleem heb je?” Ten tweede: “Analyseer! We maken een analyse welke rechten jij wel of niet hebt. We gaan kijken hoe we het probleem samen aan kunnen pakken. Zitten je buren met dezelfde situatie?”. Ten derde: “Contacteer! Contacteer de verhuurder en leg je probleem voor. Wordt het opgelost?” Ten vierde: “Organiseer! Vaak luistert een verhuurder niet naar individuele huurders, maar wel naar een georganiseerde groep. Neem contact op met buren of medebewoners. Beleg samen met de BPW een huurdersvergadering in jouw buurt. Contacteer samen met ons een gespecialiseerde huurrechtadvocaat. Bespreek de gemeenschappelijke problemen als groep en formuleer een set eisen.” Ten vijfde: “Publiceer! Maak je woonstrijd zichtbaar. Zo bouw je maatschappelijke druk op.” Ten zesde: “Confronteer! Nu is het tijd dat verhuurders onze eisen gaan inwilligen. Maak bij onderhandelingen gebruik van het solidariteitsnetwerk en laat je niet tegen elkaar uitspelen. Hoe meer mensen jullie openlijk steunen, hoe sterker jullie staan.” Dit stappenplan “is een model”, laat de BPW weten. “Een garantie voor succes is er niet. Maar weet wel: maatschappelijke verandering begint altijd van onderop. Je organiseren in een solidariteitsnetwerk vergroot de kans op goede huisvesting aanzienlijk.”
Harry Westerink
