Niet werkloosheid, maar de behandeling van werklozen leidt tot zelfdoding
Wat een vooringenomen standpunt, ik citeer: “Het hoge aandeel van mensen met een uitkering in de groep die zelfdoding pleegt, geeft aan dat het langdurig niet deelnemen aan de arbeidsmarkt een belangrijke factor is.” Iedereen die eens op een normale manier in gesprek gaat met mensen zonder betaald werk, zal ogenblikkelijk merken dat het probleem niet schuilt in het niet hebben van werk, maar in de batterij aan sancties, vernederingen en het financieel zodanig marginaliseren dat élke deelname aan de maatschappij zo goed als uitgesloten is. Iemand die al evenwichtig en sterk genoeg is om te leren omgaan met zo goed als niets, wordt verplicht tot werk zonder loon, terwijl het op zich al een dagtaak is om alle aanbiedingen en tweedehandswinkeltjes af te lopen om nog ergens je primaire levensbenodigdheden bij elkaar te scharrelen. Elk contact met de buitenwereld maakt een mens zonder werk voortdurend duidelijk dat alle afdankertjes goed genoeg zijn, en dat zelfs als je werkt zonder loon je nog altijd een steuntrekker bent. Sterker nog, mensen die geen idee hebben wat het betekent te moeten leven onder het bestaansminimum, vinden het ook geen enkel bezwaar als sancties worden toegepast waarbij gewoon drie maanden uitkering worden gekort. Zo’n sanctie betekent dus dat mensen dakloos worden en moeten stelen om te overleven. Je hoeft dan ook niet verbaasd te zijn als deze ‘untermenschen’ zelfmoord plegen! Dat er geen banen zijn, is ernstig! Dat mensen zonder baan geen leven hebben, is crimineel!
Corrie Hogenboom over Uitkeringsgerechtigde pleegt vaker zelfmoord (KluwerSchulinck)
Dit bericht van Corrie is mij uit het hart gegrepen. Als bijstandsmens word je ronduit mishandeld, in de media, door de eindeloze rij ambtenaartjes waar je aan overgeleverd wordt, door je zgn. vrienden die je meestal grotendeels kwijt raakt ook uit zelfbehoud, vaak ook door familie, het weerhoudt je ervan om nog ergens deel aan te nemen. Dat kan trouwens niet omdat je geen goede kleren hebt en geen geld voor bus kopje koffie enz. enz.
Een grote pluim voor iedereen die langdurig in de bijstand zit en geestelijk overeind gebleven is. Dat is een enorme prestatie. En die uit het leven stapten omdat ze de uitzichtloosheid eenzaamheid en bittere armoede niet meer konden verdragen, ook zij hebben een grote prestatie geleverd door een keuze te maken. Het zijn de mensen om hen heen die fout zitten, goed fout.
Gelukkig zijn er ook veel mensen met een hart en open ogen, die zelf ook het nodige mee gemaakt hebben en zich niet schuldig maken aan mensenmishandeling.
Goed, dat Kluwer Schulinck er ook aandacht aan besteedt, want doet moeten al die bijstandsambtenaren dagelijks raadplegen (als het goed is).
En de gemeente Den Haag zegt:
Hoe blind en gevoelloos ben je als ambtenaar als je dit durft uit te spreken, maar niet kunt zien dat dit bij bijstandsgerechtigden en arbeidsongeschikten (die tegenwoordig ook onder het bijstands regiem vallen) Zelfdoding het vaakst voorkomt. Het laat wel zien hoe de politiek zich hier weer onder vandaan probeert te lullen en zeker niet willen toegeven dat de psychische problemen, die tot zelfmoord leiden, ontstaan door het veels te strenge bijstands regiem en hoe deze mensen behandelt worden.
Medewerkers uitkeringsinstanties trainen in het herkennen van suïcidaal gedrag?
Daar heb je geen training voor nodig, vaak maken de mensen dat zelf al vrij duidelijk in welke psychische staat ze zijn. Maar ja, emotie mag niet mee spelen in de gespreken tussen de SD en de betroffene. Gewelddadige of boze uitingen worden gelijk zwaar bestraft en de persoon in kwestie word direct verwijdert en dan wil je me nu gaan wijs maken dat met een beetje training de SD medewerkers suïcidaal gedrag direct herkent?
En al vertelt een uitkeringsgerechtigde dat hij of zij een eind aan zijn of haar leven maakt, het boeit ze niet, behalve dat ze hopen dat het snel gebeurd want dan kan de uitkering beëindigt worden en dat staat wel zo mooi op je lijstje beëindigde uitkeringen en je hebt als SD medewerker weer wat om over te praten bij het zoveelste feestje.
Uit bepaalde bronnen heb ik al begrepen dat er beslist geen onderzoek zal komen naar het waarom deze mensen zelfmoord plegen. De rede, stel dat de zelfmoorden wel het gevolg zijn door het beleid van de overheid en door het gedrag van de SD medewerkers? Dat kon nog wel eens zware gevolgen hebben voor de overheid, maar ook voor de dwang arbeid trajecten projecten en noem maar op.
Volgens een gerechtelijke uitspraak is er bij verplichte arbeid geen sprake van dwangarbeid, aangezien de dreiging met een maatregel niet zo zwaar is dat daardoor (psychische) dwang ontstaat om het werk te blijven verrichten. Beroep op artikel 4 EVRM en artikel 8 IVBPR kan derhalve niet slagen.
Gezien het hoge % zelfdodingen onder deze groep mensen kan ik dus concluderen dat deze maatregelen weldegelijk een zo zwaar effect hebben dat een persoon zijn of haar eigen leven neemt.
Omdat niemand een onderzoek wil doen, heb ik zelf het initiatief genomen en een topic aangemaakt, waar nabestaande en vrienden van de gestorvenen wel hun verhaal kwijt kunnen. Ik weet dat het een pijnlijk onderwerp is maar toch vraag ik voor u hulp om u verhaal te doen.
U kunt hier ook u verhaal kwijt als u zelf rond loopt met het idee om zelfmoord te plegen of iemand kent die met dit idee rond loopt.
Het topic is hier te vinden: http://www.internetwerkt.nl/forum/topic/13062-opvallend-veel-zelfdoding-onder-arbeidsongeschikten/
Het Europese hof, de laatste instantie die zaken aan de EVRM toetst, heeft nog geen uitspraak gedaan in Nederlandse zaken m.b.t. dwangarbeid. Het is dan te kort door de bocht om te stellen dat een beroep op de genoemde artikelen niet kan slagen. Wel kan het zo zijn dat deze niet op korte termijn kan slagen. Mensen met lange adem kunnen echter wel degelijk deze artikelen in hun bezwaar opnemen. Vooralsnog.
Verder:
@Paul #3: Zie ook: http://www.arvy.org/publicaties/20121205.html
Arvy,
De uitspraak komt van een Nederlandse rechter en bij ieder verweer tegen dwang arbeid waar artikel 4 van het EVRM word gebruikt was dit de standaard uitspraak om artikel 4 EVRM te omzeilen.
Ja je kunt het proberen aan te vechten tot aan het Europees hof, maar dit duurt jaren en die lange adem is voor de meeste niet weg gelegd en een ander probleem is dat je het op kort termijn aangevochten wilt hebben als het je eigen situatie betreft.
Als we jaren moeten wachten op een uitspraak van het Europees hof, dan hebben al heel wat mensen zelfmoord gepleegd. Zou het dan niet verstandiger zijn om de zaak gelijk dicht te timmeren en de standaard uitspraak waar rechters zich achter verstoppen, onderuit te halen?
@Paul #5: Als je de standaarduitspraak van een NL rechter (dat er geen sprake is van dwangarbeid aangezien de dreiging met een maatregel niet zo zwaar is dat daardoor (psychische) dwang ontstaat om het werk te blijven verrichten) weet onderuit te halen dan moet je je nog steeds beroepen op art. 4 EVRM. Het verschil is dat je jaren van je procedure kan afsnijden door een NL rechter tot een andere uitspraak te brengen. Lukt je dat niet dan kun je er nog altijd hoop uit putten dat een EU rechter anders zal oordelen. Overigens ligt er bij het Europese Hof al een flinke tijd een NL zaak op de stapel te wachten (‘Arnhemse schoffelaar’ naar ik meen). Mocht daar positief over geoordeeld worden dan wordt jouw wachttijd sowieso verkort. In feite wacht je zolang als dat de (naar ik meen) ‘Arnhemse schoffelaar’ wacht.
Ik zou er altijd voor opteren om álle reele gronden in je bezwaar op te nemen.
(P.s. De redactie heeft de volgorde in mijn vorige reactie omgewisseld (ik startte met @Paul #3). Liever heb ik mijn reactie ofwel ongewijzigd geplaatst ofwel geheel geweigerd.)
Iedereen die werkt dient een bepaald gedeelte van zijn inkomen af te staan aan de overheid – voor de ‘sociale’ ‘collectieve’ verzekering –
Ze noemen dat een collectieve verzekering zodat je er niet persoonlijk beroep op kan doen maar de gemeenschap wel!
Door de werkkampen en slavenarbeid die tegenwoordig verricht moeten worden om nog in aanmerking te komen voor een bijstand uitkering – zou je dus kunnen zeggen dat deze ‘Sociale’ verzekering komt te vervallen!
De inhouding op je salaris wordt namelijk niet meer gebruikt om de bijstand te bekostigen maar de staats kas te spekken!
De (sociale) Werkkampen zijn commerciële instellingen waar mensen in de bijstand ‘normaal’ werk dienen te verrichten voor een slavenloon! Woon je samen en zit je beide in de bijstand en krijg je ongeveer 1000,- € per mnd – dan dienen beide 32 uur per week te werken, 64 arbeidsuren per week, 256 arbeidsuren per maand – dan zie je dat er minder als 4,- € per uur uitgekeerd wordt voor deze Dwangarbeid. (wat is het wettelijke minimum)
Nu is werken niet verkeerd maar wel als het Dwangarbeid is voor een Slavenloon! – Deze Slaven bouwen voor deze werkzaamheden geen pensioen op of een WW verleden, deze tijd en arbeid wordt niet meegeteld, men krijgt ook geen arbeidscontract – zo ontkomen ze aan bepaal verplichtingen –
De werkgever hoeft geen bepaalde afdrachten te doen, waardoor de (Dwang)arbeidskosten laag blijven.
Daardoor kunnen ‘zij’ bij hun ‘broodheer’ hele lage offertes indienen waar een ‘normale’ onderneming nooit aan kan tippen omdat zij wel alle afdrachten dienen te doen.
Mede daardoor verliezen zij opdrachten en dienen zij mensen te ontslaan die dan weer in de bijstand komen en dan dezelfde werkzaamheden Moeten verrichten voor veel minder!
Daarbij worden er arbeidsplaatsen ontnomen en wordt de arbeidsmarkt ondermijnt – De (Sociale) Werkkampen verrichten niet alleen productie werk, ze doen ook de Groenvoorziening en Schoonmaak, sinds kort begeven zij zich ook in de markt van de Thuiszorg (regio Rotterdam) onlangs 600 mensen ontslagen omdat het bedrijf een contract verloor aan zo een (Sociale) Werkkamp!
Je kunt je gaan afvragen welke beroepsgroep de volgende is waar ze deze Slaven voor gaan inzetten!
De Gemeentes krijgen met het nieuwe akkoord nog meer macht waarbij de gemeentelijke SD nog meer kan intimideren & chanteren, doe je niet wat hun zeggen wat je moet doen, dan verlies je het recht op uitkering!
De mogelijkheden om tegen opgelegde sancties in te gaan is bijna helemaal dichtgetimmerd, de mensen zijn dus overgeleverd aan de grille van de SD!
Hoe lang en hoeveel wil je nog betalen voor een ‘collectieve verzekering’ waarbij je alleen verzekerd bent dat je Dwangarbeid Moet verrichten!
Het Oostblok ligt tegenwoordig in het Westen!
– 1984 in 2014 –
Hallo allemaal,
’t Is een kwestie van boven alles staan, áls het je overkomt.
Niemand kán andermans eigenwaarde bepalen of afnemen.
Ik ben ’t ermee eens dat het sterke schouders en benen zullen
moeten zijn, die dat voor elkaar krijgen: boven alles staan.
Hartelijke groeten aan alle mensen met een uitkering.
( Je weet ’t ook eigenlijk diep vanbinnen wel : je bent heel véél
waard. Je moet het alleen nog véél vaker tegen jezelf zeggen;
alleen dán kun je het ook gaan vóelen, dat het wáár is, echt )
Jan den Ekkers
Hallo allemaal,
Echt, ik wéét waarover ik praat : 25 jaar geleden heb ik 3 jaar meegemaakt en ben ik
letterlijk en figuurlijk bóven alles en iedereen gaan staan. Moreel ben ik niet te vangen.
Misschien is het wel vandáár dat ik vanaf die tijd een sterke(re) persoonlijkheid heb als
toetertijd. Vandáár is het ook, vermoed ik, dat ik vanaf die tijd tot aan heden, ’n groot bezit
heb opgebouwd : van ’t minimum naar € 500.000,–. De meerderheid van de mensen
is zó makkelijk in te palmen met geld, nu wil jan-en-alleman plotseling bevriend zijn met mij.
Nu ben ikzélf degene, die ánderen helpt om ook zó sterk te zijn / blijven / worden, zoals ikzelf
heden ten dage ben. En inderdaad, net als 25 jaar geleden, blijf ik ook nú bóven alles staan, altijd.
Het zijn ook sterke schouders en benen, die wéélde kunnen dragen.
’t Zijn dezélfde schouders en benen als die van 25 jaar geleden : mijn boodschap is erg duidelijk.
Heb je ’n uitkering, dan verguizen diezelfde mensen je, die later álles proberen, om je vriend te zijn.
Dan betaal je gewoon terug met gelijke munt : je wilt hen niet zién staan, gewoon jezelf blijven.
Harteljke groeten aan alle mensen met een uitkering.
Jan den Ekkers
Rechten van de mens
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens bevat rechten die belangrijk zijn in de strijd tegen armoede en uitsluiting. Het gaat om rechten als:
Langzaam maar zeker worden de verschillen groter. Armen in de wereld en ook zelfs hier in Nederland, hebben niet meer de rechten die de rechten van de mensheid voorschrijft.
Ik kom in de bijstand, niet omdat ik de keuze hiervoor maak. Het overkomt me. Ik heb veel gezocht, maar gewoon echt die baan niet gevonden. Hier wordt ik behandeld als die werkeloze nummer zoveel, die ze aan het werk moeten krijgen. Maar ik heb recht op dat ik op een goede manier wordt behandeld. Er staat ook een Nederlandse handtekening onder de universele rechten van de mens.
Ik heb recht op een normaal leven te lijden, kansen te krijgen (arbeid te krijgen). Ik heb er recht op om te leven in vrijheid en veiligheid. Ik heb recht op mijn bewegingsvrijheid (mijn eigen keuzes te maken en niet dat er keuzes worden gemaakt voor mij door instanties). Ik heb recht op een eerlijke rechtsgang (als ik alle moeite doe, wie zijn zij dan dat ze mogen bestraffen als ik geen werk kan vinden?) Ik mag dit schrijven over de politiek die heeft besloten “moderne slavernij” te gaan voeren. (Het zou mijn eigen schuld zijn dat ik geen werk heb?). Ik moet naar de voedselbank, marktkramen aflopen voor goedkope kleding, ik heb geen geld soms voor medicijnen en goede gezondheidszorg (en ouderen met mij) terwijl ik hier recht op heb. Ik heb er recht op, om mijn huis te kunnen blijven betalen en recht op mijn huis. Om mijn huis en mijn bezittingen moet ik dit te betalen en moet ik inkomen hebben (Niemand heeft het recht om mijn basisgelden te korten). Te allen tijde. Ik heb recht op arbeid en gelijk loon voor gelijke arbeid (straffen ofwel korten is tegen de rechten van de mens). Er is geen instantie die mij kan wijsmaken dat ik mij niet mag onderwijzen zoals er bij WWB vermeld staat. Ik heb het recht mijn keuzes te mogen maken, naar mijn interesses. Dit voor de ontwikkeling van mij als mens. Ik heb recht op inkomen, zodat ik kan reizen en mee doen met wat de maatschappij van mij vraagt. Sociale contacten. Zonder sociale contacten voelt het als detentie. Werken zonder loon is iemand in detentie zetten.
En dan wordt er gevraagd, waarom mensen zelfmoord plegen?
Wat dacht je van schending van de mensenrechten? Schending van de Universele rechten van de Mens, die ook Nederland heeft ondertekend. En nog vele landen binnen Europa.
Ik herken mijzelf hier heel goed in. ik ben er sinds mijn afstuderen in 2013 nog steeds niet in geslaagd om een langdurig vast werk te vinden, mede door een lichte vorm van autisme die voor misverstanden en strubbelingen zorgt op de werkvloer of voor angst bij recruiters. Ik denk er ook al langer aan om een eind te maken aan mijn leven voor armoede en honger, of in deze tijden corona, dat kunnen doen. Doch uit angst voor de ongetwijfeld onaangename confrontatie met en de reactie van mijn omgeving in het geval dat het mislukt, ‘ben ik genoodzaakt om te wachten’.
Ik ben in geen geval van plan om mijzelf financieel opnieuw te laten ****** door pas met pensioen te kunnen gaan op mijn 70 of nog later, alleen omdat de arbeidsmarkt mij nu geen kans geeft terwijl ik zelf zolang echt oprecht heb willen werken. Nu kamp ik met een emotionele burn-out, of zo ervaar ik het toch.
Het is uitslutiend aan boeken te danken dat ik er nog ben, en dat ik de zoektocht niet al lang geleden stopgezet heb. Zowel al de boeken die ik nog wil lezen als de twee die ik zeker nog wil schrijven (om mijn Dimensiërs-trilogie af te werken) Daarom heb ik mijn gedwongen deadline momenteel op 2030/2031 gezet, als ik 40 of 41 zal zijn. Ook dit tijdstip heeft met literatuur te maken.