Steun de strijd van Ardita en Nerona Ramadani tegen hun dreigende uitzetting!
Vorig jaar augustus werden Ardita Ramadani en haar dochter Nerona bijna uitgezet naar Kosovo. Op het nippertje wist hun advocaat dat te voorkomen met een nieuwe verblijfsaanvraag. Helaas heeft de rechter nu negatief beslist voor moeder en dochter, die bezoekers zijn van het Doorbraak-spreekuur De Fabel van de illegaal. Daarmee dreigt er opnieuw deportatie voor Ardita, die al meer dan de helft van haar leven in Nederland woont, en voor de nu vijfjarige Nerona, die hier is geboren. Onder het motto “Nerona en Ardita horen in Katwijk” zijn “ouders van de schoolgenoten van Nerona, vrienden, bekenden en collega’s van Ardita, Katwijkers” inmiddels begonnen met een petitie. Zo willen ze de burgemeester van Katwijk ertoe bewegen om zich hard te maken voor verblijfsrecht voor beiden. Steun Ardita en Nerona door hier de petitie te ondertekenen.
Ardita woont al zeven jaar bij de Katwijkse Adriana van der Marel, die door Nerona “oma” wordt genoemd. In Kosovo is er niets meer voor Ardita, nadat ze daar zestien jaar geleden door haar oom uit een gewelddadige thuissituatie is weggehaald. Ardita werd door haar ouders als sloofje gebruikt, en door haar moeder ook nog eens geslagen. Ze was toen dertien jaar. Het zou te grof voor woorden zijn om haar en haar dochter terug te sturen naar juist deze mensen. En bovendien kan ze ook nu niets van haar ouders of van de maatschappij daar verwachten. Het Leidsch Dagblad besteedde afgelopen zaterdag met het artikel “Geworteld in Katwijk maar terug naar Kosovo” aandacht aan de situatie van Ardita en Nerona. “Haar vader en moeder wonen nog in de Balkanstaat, maar willen niets met haar te maken hebben. Ze schamen zich voor Ardita, omdat ze alleenstaande moeder is.” Alleenstaande moeders worden in Kosovo met de nek aangekeken en krijgen geen steun. “Ik ben daar een outcast. Het leven in Kosovo is zó anders dan in Nederland”, aldus Ardita in het Leidsch Dagblad.
Vrijwilligerswerk
Ardita en Nerona hebben daarentegen in Nederland juist een heel leven opgebouwd, en krijgen nu veel steun van Katwijkers, zoals ook blijkt uit een reportage van Omroep West (zie hierboven). De opstellers van de online petitie vinden “dat je iemand die al 16 jaar deel uitmaakt van de Katwijkse gemeenschap, hier veel vrijwilligerswerk verricht en haar sociale leven heeft opgebouwd, niet kunt terugsturen naar Kosovo”. In het Leidsch Dagblad valt te lezen hoeveel vrijwilligerswerk Ardita doet. “Zo is ze drie keer per week overblijfmoeder op de Christelijke Opleidingsschool in Katwijk waar Nerona in de kleuterklas zit. Daarnaast is ze vrijwilligster bij moederkindcentrum Femke, buurtcentrum De Schelp en helpt ze bij de verkiezing Vrouwe van Katwijk. ‘Ze is een voorbeeld voor menig Nederlander”, zegt Margriet Rous van het buurtcentrum. ‘Ze is enorm begaan met anderen. Het is keihard dat ze nu zoiets voor de kiezen krijgt.’”
Nerona is nog nooit buiten Nederland geweest. “Oma” Van der Marel: “Ze kent de taal en cultuur in Kosovo niet. Ze is hier geboren. Het is een slim meisje en doet het goed op school. Ze heeft veel vriendjes en vriendinnetjes. De buurmeisjes zijn gek op haar. Het klopt toch niet dat ze naar een voor haar onbekend land wordt gestuurd?”
Mariët van Bommel