Studenten in verzet tegen afschaffing van studiefinanciering
Volgens Bussemaker is dat eerlijk, want nu moeten “lage inkomens via de belastingen de opleiding betalen van degene die na een studie anderhalf tot twee keer meer gaat verdienen”. Deze redenering heb ik al vaker voorbij zien komen. Zo zei PvdA-er Wouter Bos ooit dat “de slager om de hoek nu mee betaalt aan de studie van een advocaat”. Die argumentatie deugt van geen kant. Stel dat een student het inderdaad schopt tot advocaat, dan verdient hij of zij inderdaad meer dan die slager, en dus betaalt hij of zij ook meer belasting. Dan zou je beter kunnen stellen dat de advocaat via de belastingen zijn of haar studie weer terugbetaalt aan de overheid. Die slager heeft daar niets meer mee te maken.
Waar ik me bij deze argumentatie nog meer aan irriteer, is de stellingname dat studenten na hun studie meer zouden gaan verdienen. Volgens Bussemaker is dat blijkbaar een feit, maar mijn persoonlijke ervaringen leren me dat dat helemaal niet het geval hoeft te zijn. Ik ben zelf een jaar geleden afgestudeerd aan een universiteit en ben sindsdien werkloos. En met mij zijn er nog zoveel andere afgestudeerden die geen uitzicht hebben op een baan. Dat is al vervelend genoeg, maar dankzij Bussemaker en haar vriendjes moeten toekomstige afgestudeerden zich ook nog eens extra druk maken om hun torenhoge studieschuld.
Bedrijfsleven
Want hoog wordt die schuld zeker. Momenteel is de gemiddelde studieschuld vijftienduizend euro. Volgens Bussemaker zal die schuld door het leenstelsel stijgen naar eenentwintigduizend euro. Eenentwintigduizend euro schuld, alsof dat niets is! Haar schatting blijkt ook nogal aan de lage kant te zijn. NRC-next berekende eerder dat het gemiddelde leenbedrag voor uitwonende en thuiswonende studenten samen ruim drieduizend euro hoger uitvalt dan de minister aangeeft. Voor uitwonende studenten zal het bedrag zelfs zevenduizend euro hoger kunnen uitvallen dan het bedrag waar de minister van uitgaat. Zeker een torenhoge studieschuld dus, en dat zijn alleen nog maar de cijfers voor studenten die hun studie afronden binnen de voorgeschreven termijn van drie of vier jaar. Studenten die een jaartje langer over hun studie doen, moeten zich zo nog eens duizenden euro’s extra in de schulden steken.
Dat studenten volgens Bussemaker na hun opleiding veel meer zullen gaan verdienen, impliceert ook dat alle studenten bij hun studie- en beroepskeuze financiële overwegingen vooropstellen. De hoogte van hun inkomen na de studie zou dus de voornaamste reden zijn voor de studiekeuze. Ik vind zo’n standpunt kwalijk. Er is niets mis met nadenken over je toekomst, maar je toekomst gaat om veel meer dan alleen om je inkomen. Ik koos mijn opleiding uit interesse. Ik wilde mezelf verder ontwikkelen op een gebied waar ik belangstelling voor heb. Ik ben niet gaan studeren om het geld. Deze keuzevrijheid hebben toekomstige studenten niet meer. Zij moeten bij het maken van hun studiekeuze voortaan altijd een rekensom maken. “Ga ik met deze studie later wel genoeg verdienen om mijn lening af te lossen?”, moeten ze zich gaan afvragen. Opleidingen die geen goede aansluiting hebben bij het bedrijfsleven en waarbij weinig kans op werk is, zullen bij voorbaat al afvallen. Geld wordt dus het belangrijkste motief bij het maken van een studiekeuze.
Studeren voor de rijken
Geld zal ook een belangrijke factor worden bij iemands keuze om überhaupt te gaan studeren. Om studeren mogelijk te maken hebben studenten uit gezinnen met lage inkomens nu in ieder geval nog hun basisbeurs en een aanvullende beurs. Vanaf september 2015 wordt studeren toch echt iets voor de rijken. “Maar we hebben ook aan de studenten met lage inkomens gedacht”, proberen D66 en GroenLinks tegen te sputteren. Inderdaad hebben deze partijen “wat verzachtende kantjes ingebouwd”, om met Peter Storm te spreken, die onlangs een sterk artikel schreef over het leenstelsel. Zo hopen die partijen om hun imago van progressieve belangenbehartigers voor het onderwijs en voor studenten in stand te houden.
Vooral voor studenten uit gezinnen met lage inkomens komt de afschaffing van de basisbeurs hard aan. De toegang tot hoger onderwijs wordt voor studenten uit armere kringen nog veel sterker belemmerd dan nu al het geval is. Dat is bijzonder schadelijk. Om de schijn te kunnen ophouden dat die schade valt te beperken, kunnen studenten ook volgens het nieuwe stelsel een aanvullende beurs krijgen, die zelfs iets hoger is dan de huidige aanvullende beurs. Ook wordt het maandelijkse aflossingspercentage van twaalf procent verlaagd naar vier procent. Daarnaast wordt de aflossingstermijn verlengd van vijftien naar vijfendertig jaar. Dat betekent alleen maar dat de overheid over een langere termijn rente kan innen en dat studenten nog vijfendertig jaar lang door hun studieschuld worden achtervolgd. Maar ook met die aanvullende beurs moeten studenten zich enorm in de schulden steken. Armere studenten zijn daar het eerst de dupe van. Onderwijs wordt zo steeds meer een voorrecht voor de rijken.
Actie
Op 20 juni bleek in Groningen dat studenten het er niet zomaar bij laten zitten. Daar demonstreerden honderden jongeren voor het behoud van de studiefinanciering. De actie was onder meer door ROOD georganiseerd en vormde de aftrap voor demonstraties door het hele land. Een paar dagen later, op 24 juni, werd er ook in Utrecht gedemonstreerd. Daar deden ook de Kritische Studenten Utrecht aan mee. Weer enkele dagen later, op 27 juni, was er ook in Amsterdam een demonstratie. Deze demonstraties dienen als een voorzet voor acties die na de zomer gaan plaatsvinden. Daar kijk ik reikhalzend naar uit.
Shirley de Vet
Waanzin inderdaad, dat argument van de bakker, die de studie van de notariszoon betaalt. Alle belastinggeld van de bakker gaat in dit voorbeeld richting studiefinanciering en dat van de notaris naar niet. Eerlijker lijkt mij de volgende redenering: de bakker betaalt 10.000 aan belastingen, waarvan 2% aan studiefinanciering, waardoor hij per jaar 200 euro bijdraagt. De notaris betaalt 40.000, waarvan 2% 800 euro is. Hiermee laten we de percentages van de rijksbegroting ook los op de individuele belastingsommen. In een werkzaam leven van 40 jaar betaalt de bakker 8.000 euro; de notaris betaalt in zijn werkzame leven 32.000. De notaris is zo netto-betaler en de bakker netto-ontvanger, precies zoals men tijdens de inrichting van de verzorgingsstaat bedacht heeft.
Bussemaker suggereert dus dat straks, als studenten zelf hun studiekosten betalen, de belasting voor de slager en de bakker heel veel lager wordt dan ie was. Omdat er geen onderwijs / studiekosten meer hoeven te worden opgebracht. Maar DAT heb ik nergens gehoord. Het gaat dus gewoon zo dat iedereen evenveel zo niet meer belasting blijft betalen en dat daarnaast ook iedereen zelf dokt voor alles wat voorheen sociaal werd opgebracht door ieder, zoals ziektekosten, studiekosten etc. Zo kan het kabinet uit collectieve middelen nog weer meer subsidies weggegeven aan het bedrijfsleven, zoals nog lagere vennootschapsbelastingen, afschaffing van hogere schijven inkomstenbelasting, afschaffing van vermogensbelasting, gratis arbeid door werklozen met daarbovenop nog een forse subsidie voor het organiseren van die dwangarbeid, brievenbusbedrijven die helemaal geen belasting afdragen. Het belastingparadijs voor rijk en rijker, gefinancierd door de rest van de mensen vanuit hun pauperparadijs . Socialer kunnen ze het niet maken vanuit hun ongenaakbaar torentje.
Ik ben gaan studeren in een bewust gekozen technisch vak waar volgens de geleerde en politici altijd werk in zou zijn en wat goed zou verdienen. Het had niks te maken met geld verdienen, maar een vak wat ik zelf graag wou doen. Ik kwam na mijn school periode niet aan het werk omdat niemand stond te wachten op iemand zonder of met nauwelijks praktijk ervaring. Ik moest me het eerste eens bewijzen en misschien daarna had ik kans op een baan, iets wat ik ook gedaan heb en wat me daarna ook een baan opleverde, eerst zwart en daarna tegen het minimum loon. En toen zakte de economie in en kwam ik op straat te staan en niemand stond te wachten op een iets ouder persoon. Toen kwam het eerste omscholingstraject van het UWV terecht, wat nooit een baan opgeleverd heeft. Gelukkig kwam ik door eigen toedoen in mijn huidig vakgebied terecht wat mij jaren werk heeft opgeleverd. Alleen, de ICT is de speeltuin om alle vormen van ontslagen uit te testen en zo overkwam het mij dus ook. Ik heb na mijn eerste baan, nooit meer een vast contract gehad. In en uit de uitkering, tijdelijke baan na tijdelijke baan.
Het is weer een eentonig verhaal, maar iets wat de meesten van ons overkomt. Ik vraag me af hoe je kunt redeneren dat iemand na zijn of haar studie, voor altijd werk heeft om zijn of haar studie schuld af te betalen? Is de minister nu zo kortzichtig dat ze niet kan zien dat haar collega’s er alles aan doen om de arbeidsmarkt flexibel te maken zodat de burgers nooit meer kans hebben op langdurig werk?
Ik zie op dit moment meer en meer ouders, die gespaard hebben voor de studie van hun kinderen, hun kinderen naar familie in het buitenland sturen om daar te studeren omdat het, bv in België, vele malen goedkoper is om een hoge studie te doen en ook de kwaliteit van de studies veel hoger is. Veel van die studenten komen ook niet meer terug naar Nederland.
Ik zal een stelling er op los laten, wie zou de werkgever aannemen? iemand die in België een goede hbo of universitaire studie heeft gevolgd of iemand die in Nederland een fut hbo of universitaire studie heeft gevolgd.
Ik zal een andere stelling er op los laten, wie zou jij als werkgever aannemen, iemand met een schuld of iemand die geen schuld heeft?
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Daar sta je dan met je dure Nederlandse fut hbo of universitaire studie, waar je voor jaren een studie schuld voor hebt.
Eerst bezuinigt men het onderwijs kapot zodat er al geen goede opleidingen meer gegeven kan worden en dan moet er ook nog meer betaald gaan worden en verwacht men ook nog eens dat de studenten het accepteren dat men deze met een jarenlange schuld opzadelt. En dan vind de politiek het raar dat men protesteert?
Studeren? Breek me de bek niet open! Ik heb spijt dat ik het ooit ben gaan doen. Ik zat dus ook op zo’n Nederlandse flut HBO. In het eerste jaar had de school teveel studenten aangenomen dan dat ze aan konden. Gewoon omdat ze daar subsidie voor kregen van de overheid. Teveel studenten was geen probleem want men rekende toch al op een uitval percentage van 60% in het eerste jaar (wat dan ook gebeurde). Omdat ik goed kon leren kwam ik het eerste jaar goed door. Echter in het derde jaar mijn studie af moeten breken dankzij discriminatie op mijn stage. Daar heb ik zelf voor moeten boeten want dankzij de ingevoerde tempo-beurs (uitgerekend dat jaar ingevoerd), werd mijn schuld verdubbeld. Uiteindelijk ging ik dus zonder diploma en met 13.000 euro studieschuld (toen nog guldens) van school af. Omdat ik het kind ben van een alleenstaande bijstandsmoeder heb ik volledig moeten lenen. Echter ik zou het niet meer doen als ik het nog over kon doen.
OP dit moment eindig je misschien met een studieschuld van 15.000 euro.
Maar op de universiteit van Leiden kost een studie geneeskunde 23.000 per jaar. En dan moet je nog leven. Wellicht dat je per jaar 35.000 euro moet lenen. Na 4 jaar heb je een schuld van 140.000 euro.
Wel een hypotheek, geen huis.
NU leen je dat geld nog van de overheid, maar “liberaal” betekent: geen overheidsbemoeienis, dus strakjes mag je naar de bank voor een studielening. En dan mogen je ouders garant staan met hun (deels) afbetaalde huis, want bij de bank is het : geen onderpand, geen centjes. En als je ouders nu geen huis hebben? Of een dat onder water staat?
Kijk, dat is nou rechts beleid.
Ja Martin het kan altijd nog veel erger. Dat klopt.
Volgens de gegevens en plannen die er nu zijn, blijft de overheid het geld uitlenen. Maat goed, het neemt niet weg dat er inderdaad iemand zich bedenkt dat je de studie schuld beter aan de markt kunt overlaten.
Ik heb eens even gekeken wat zo’n studie geneeskunde in Nederland kost en inderdaad, dan zit je op ruim 21.000 per jaar, de kosten voor levensonderhoud zit hier niet eens bij. Voor een 4 jarige opleiding praat je al snel over 84.000 euro aan opleidings kosten (levensonderhoud boeken ect, heb ik er nog altijd niet bij geteld) . Laat ik eens uitgaan dat je een bedrag leent ter hoogte van de bijstand om te leven. dat is nog eens 34.000 euro, en tel daar nog een 2% rente bij, totaal: 120.000 euro. Goed je mag er 30 jaar over doen om het terug te betalen, maar toch, je koopt voor dat bedrag een klein huis. Nu zijn de regels nog soepel maar op moment dat dit in handen komt van een commercieel bedrijf hou ik mijn hart vast. Dan betaal je 4000 euro per jaar, 30 jaar lang en ik betwijfel of een commerciële partij je de mogelijkheid geeft op uitstel als je een keer krap zit of op kwijtschelding.
Ik stuur mijn kinderen wel naar familie in Belgie waar je voor een derde van dat studie bedrag, een kwalitatief betere opleiding kunt volgen.
zou een onvoorwaardelijk basis inkomen voor iedereen zoals De Groenen willen geen oplossing zyn?
Over het baisisinkomen verschillen de meningen binnen links. Op deze website vond daar eerder een discussie over plaats. Persoonlijk zie ik een basisinkomen niet als oplossing: http://www.doorbraak.eu/nog-wat-kanttekeningen-bij-het-streven-naar-een-basisinkomen-basisinkomen-discussie-deel-5/
Ik heb een gemixt gevoel met een basis inkomen.
Ja, want op deze manier is iedere Nederlander verzekerd van een minimale inkomsten bron.
Nee, Het probleem met een basis inkomen is dat het niet echt stimuleert om te gaan werken immers je bent dan toch verzekerd van inkomsten. Er zullen dus mensen misbruik kunnen gaan maken van de basis inkomsten bron. Ik zou in dat geval (als politiek) er voor zorgen dat de basis inkomen niet hoger is dan de huidige bijstandsnorm om er op die manier voor te zorgen dat er een flinke stimulans is om te gaan werken voor een veel hoger loon.
De bijstand werkt eigenlijk ook als een soort basis of gegarandeerd inkomen. Of zal ik zeggen, werkte. Met de huidige wet en regelgeving is dat ook niet meer het geval.
Wil men de bijstand of een basis inkomen betaalbaar houden zal men af moeten van het systeem wat de overheid en werkgevers gecreëerd hebben met gesubsidieerde arbeid en re-integratie onzin. Dit slokt 2/3 van het hele uitkeringsbudget op en verstoort en zorgt voor verdringing op de arbeidsmarkt waardoor steeds meer mensen hun baan verliezen.
Wil men Nederland betaalbaar houden, zal men ook af moeten van alle toeslagen en subsidie regelingen zodat er weer een eerlijke en lagere prijs en markt komt voor goederen en diensten en men de geld kostende tussenlagen elimineert die nu handig misbruikt maakt van de subsidies en toeslagen om de prijzen voor diensten of goederen, te verhogen.
Hoi Paul,
Daar ben ik weer…
Je schrijft:
Daar ben ik het volkomen niet mee eens. Dat is denken op de manier die we al honderden jaren kennen: dat de staat mensen moet dwingen om te werken. Dat heeft geleid tot de meest vreselijke dingen: van martelingen zoals tredmolens voor mensen om “te leren werken” tot allerlei vormen van dwangarbeid op de hei. Het probleem is niet dat mensen niet zouden willen werken, het gaat erom wat dat dan voor werk is en of mensen er zelf controle over hebben. Nadat machthebbers de mensen van het gemeenschappelijke land hebben afgegooid (vanaf zeg maar de vijftiende eeuw) en ze daardoor ‘landlopers’ enzo werden is er altijd de dwang geweest om slecht betaald en zwaar werk te doen ter meerdere glorie van het rijken worden van de rijken. Van onderop heeft men zich daar altijd tegen verzet, individueel én soms ook collectief. Ik zou nooit deelnemen aan een beweging die samen met de staat aan modellen denkt hoe we onszelf tot werken kunnen aanzetten.
Bijstand en een basisinkomen zijn prima betaalbaar. Jij ben altijd erg goed in rekensommen. Tel alle huidige inkomens eens bij elkaar op en verdeel ze dan eerlijk over 16 of 17 miljoen mensen. Lijkt me dat er dan voldoende is voor iedereen (en dan zouden we zelfs nog een boel kunnen terug sturen naar armere landen die namens ons geplunderd worden/zijn). Iedereen draagt op zijn of haar manier bij aan de samenleving (via arbeid, het geven van liefde, etc, of gewoon door er te zijn) en ik zie geen redenen om sommigen daartoe meer te betalen dan anderen.
Ik denk niet dat “de markt” voor eerlijke prijzen zorgt. De markt werkt (in theorie) via vraag en aanbod, terwijl “eerlijk” een moreel concept is. Dat zijn heel andere dingen. Wat eerlijk is, zouden we met z’n allen democratisch moeten bepalen aan de hand van morele concepten, en niet overlaten aan marktkrachten die per definitie oneerlijk zijn omdat ze de rijken, de bezitters van productiemiddelen, grond en grondstoffen bevoordelen.
Ik sluit me aan bij de mening van Eric. Mensen hoeven niet gedwongen te worden tot werken. Dat is de arrogantie van de machthebbers. De meeste mensen willen uit zichzelf al nuttig zijn voor de maatschappij en/of voor hun omgeving. En dan nog wat is werken? Het huishouden doen en voor de kinderen of huisdieren zorgen is ook werken. Maar wordt tegenwoordig niet meer zo gezien omdat het geen geld opbrengt. En het basisinkomen kan best hoger zijn dan de bijstand. Want zoals jij zelf ook al aangeeft Paul gaat er een heleboel geld verloren aan onzin projecten zoals gesubsidieerde arbeid of reïntegratiebureau’s en dergelijke. Consulenten van de sociale dienst en UWV kunnen ze dan ook gelijk opdoeken. Dus een heleboel salarissen aan mensen die zogenaamd “werken” (zoals consulenten) hoeven ook niet meer uitgegeven te worden. Dat levert dan ook weer een fikse besparing op. Waar ik het dan weer niet zo mee eens ben is om teveel geld uit te geven aan het buitenland. Ik ben geen voorstander van de PVV (integendeel zelfs!) maar in bepaalde opzichten vind ik toch ook wel dat we de eigen inwoners op de eerste plaats moeten zetten. Gewoon omdat het blijkbaar al moeilijk genoeg is om het eigen land op poten te krijgen.
Hoi Raven, mooi dat we het eens zijn, behalve over 1 ding dus. Het is een beetje off topic, maar toch: Nederland als geheel geeft netto helemaal niets aan het buitenland, en zeker niet aan de arm gemaakte landen. Al eeuwenlang gaan de geldstromen van het arme zuiden naar het rijke noorden/westen. Wat Nederland uitgeeft aan “ontwikkelingssamenwerking” is maar een schijntje vergeleken bij de vele miljarden die arme landen jaarlijks moeten betalen aan het rijke westen, bv vanwege schulden. En zelfs die “ontwikkelingssamenwerking” komt nog vaak ten goede aan Nederlandse bedrijven. Ook al is het kolonialisme formeel voorbij: de plundering van het zuiden is nog lang niet voorbij: geld en grondstoffen komen nog steeds deze kant op.
Hoi Eric. Dat wist ik niet. Ik lees altijd overal dat Nederland zoveel geld uitgeeft aan ontwikkelingshulp en aan Zuid-Europa.
Hallo Eric,
Het is de kip en het ei verhaal en mijn stelling heeft niks met dwang te maken. Het is jou keuze of je niet wil werken of wel wil werken. Wil je niet werken, van mij mag het alleen dan heb je ook niet veel inkomen. Wil je wel werken en vind je werk, dan heb je ook een hoger inkomen.
De keuze ligt dan bij jou. Ik kies voor werk omdat dit voor mij, een financieel voordeel en daar mee ook in financieel opzicht een beter leven op levert. Is dat dwang? Nee het is een financiële stimulans.
Maar welke stimulans om aan het werk te gaan is er nog als het basis inkomen zo hoog is als dat het loon uit werk even hoog zou zijn? Geen. Waarom zou je gaan werken als je daar geen voordeel uit hebt? Dan gaat niemand meer werken. waarom zou je?
Nu bekijk ik dit ook uit de kant van de overheid, ongeacht de kleur, die met belasting inkomsten, het basis inkomen moet betalen. De meeste belastingen komen van de werkende, maar als niemand meer werkt, wie betaald dat basis inkomen dan?
De bedrijven? Die kunnen geen productie meer leveren want er zijn geen mensen meer om het werk te doen. Dus van die kant uit, geen belasting inkomsten. De overheid? Die is het grootste deel van de belastingen kwijt omdat niemand meer werkt. Ergens moet dit wel van betaald worden.
Terug naar jou stelling dat het dwang zou zijn. Onder dwang, lichamelijk of geestelijk versta ik dat jij iets moet doen of anders krijg je een straf. Dat is wat nu gebeurd met uitkeringsgerechtigden. Je moet gaan werken voor de overheid gestelde slechte voorwaardes en betaling (ter hoogte van de bijstandsnorm) of anders pakken ze jou minimale inkomen af en heb je niks meer. Dat is dwang arbeid. Betrek ik daar ook nog eens het bijstandsregiem, wet en regelgeving bij, die de overheid, de volmacht “geeft” om in jou prive sfeer te dringen, jou leven te bepalen en zich ook met jou inwonende familie leden gaat bemoeien en hen de zelfde regels op legt, dan zitten we toch al erg tegen de term slaven aan.
Dat er nog geen lijfstraffen uitgedeeld worden en dat jij nog vrij bent om naar huis te gaan en niet opgesloten word, word alleen uit economisch oogpunt gedaan. Maar de plannen om uitkeringsgerechtigden op te sluiten in kampen zijn toch al diverse keren geopperd.
Dat lijkt mij toch wel een erg communistisch idee. Dat hadden ze vroeger in het Oostblok en Rusland ook en dat heeft niet zo goed gewerkt.
Een beetje vreemd dat je hier overheen gelezen hebt:
De markt kan niet voor eerlijke prijzen zorgen omdat er te veel tussenlagen, die er allemaal aan verdienen en de macht hebben om iets vast te houden totdat er wel weer vraag is naar dat product, zitten tussen de grondstoffen en het eindproduct die verkocht word aan de consument.
Met luxe goederen heb ik daar niet zo’n probleem mee. Het is tenslotte aan de consument of hij/zij het koopt of niet.
Maar bij voedsel, water, huisvesting, kleding en brandstof heb ik daar wel een probleem mee omdat dit de eerste basis behoeftes zijn, die iedere burger nodig heeft om te kunnen leven.
Hier moeten de tussenlagen uitgeschakeld worden zodat er een eerlijker prijs ontstaat voor voedsel, water, huisvesting, kleding en brandstof. Maar uit geld belang heeft onze overheid dit verkocht aan handelaren en heft daar ook nog eens belastingen en accijnzen over.
Paul. Voorstanders van het basisinkomen vinden dat er een basisinkomen moet komen voor elke Nederlander vanaf 18 jaar dat kostendekkend is voor de eerste levensbehoeften zoals huisvesting, ziekenfonds, eten en kleding zonder dat daar een inbreuk van de persoonlijke levenssfeer bij komt kijken en een heel kostbaar controle apparaat aan vastzit (zoals dit gebeurd bij het bijstandsregiem). Voor extra’s en luxe artikelen kan men dan gaan werken. Dit bedrag komt dan bovenop het basisinkomen. Dus er blijft op die manier wel degelijk een financiële prikkel tot werken bestaan. En wat verstaan we onder luxe? Nou bijvoorbeeld vakantie’s, auto’s, parfum, de tennisvereniging, een scooter en noem het allemaal maar op. Het voordeel van het basisinkomen is dat mensen niet meer naar de voedselbank toe hoeven en niet meer wakker hoeven liggen van hoe kom ik de maand in hemelsnaam door?. Ook is dan gelijk het onmenselijke bijstandsregiem afgeschaft. Dus ook geen stigmatisering meer. Dat geeft veel mentale rust wat ook de creativiteit weer ten goede komt. Tegelijkertijd kunnen er dan ook allerlei onzinnige “banen” afgeschaft worden. Onder onzinnige banen verstaan we dan bijvoorbeeld: sociale recherche, medewerkers van sociale diensten en het UWV, BOA’s, teveel managers en allerlei toeslagen zoals kinderkorting, huursubsidie en heffingskorting kunnen ook weg, evenals gesubsidieerde banen. Of het basisinkomen in de praktijk gaat werken daar heb ik ook zo mijn twijfels over. Echter het principe vind ik rechtvaardig klinken.
Paul. Eigenlijk zou je het basisinkomen kunnen zien als een goede bijstand voor elke Nederlander vanaf 18 jaar. Een goede bijstand omdat daar geen negatieve randverschijnselen aan vastzitten zoals inbreuk op de privacy, stigmatisering en dergelijke. Ook zou het bedrag hoger kunnen zijn als de huidige bijstand omdat er een hoop nutteloze “banen” opgedoekt kunnen worden. En nutteloze “banen” zijn er genoeg! Want wees nou eerlijk vind jij de gemiddelde ambtenaar of manager zou zo hard “werken”? De gemiddelde bijstandsconsulent bijvoorbeeld heeft het drukker met treiteren en vernederen dan met “werken”. En zoals ik al zei voor luxe kan men dan geld gaan verdienen bovenop het basisinkomen zodat er toch een bepaalde stimulans blijft bestaan.
Beste Paul,
We praten volkomen langs elkaar heen, en dat is niet vreemd. Wat jou betreft zijn we er wel met een paar veranderingen en aanpassingen zoals het basisloon, maar als het aan mij en Doorbraak ligt gaat het hele economische systeem op de schop. Het kapitalisme is het probleem, en zolang dat blijft bestaan kunnen we wezenlijke veranderingen niet doorvoeren, en blijven misstanden bestaan of terugkomen. Sociaal-democraten hebben lang geloofd dat een betere wereld mogelijk is met behoud van kapitalisme, maar de geschiedenis heeft hun ongelijk aangetoond.
Jij komt bij eerlijk delen meteen aanzetten met het voormalige Oostblok, geheel in de traditie van TINA (There Is No Alternative). Wij en miljoenen mensen met ons weigeren te geloven dat er niets anders mogelijk is dan kapitalisme of staatskapitalisme (want dat hadden ze in de USSR en haar satellieten).
Jij schrijft onder meer:
Dat mensen alleen gaan werken vanwege het geld is een van de mythen die men ons al een flinke poos probeert te laten geloven. In werkelijkheid werken mensen ook omdat ze het leuk vinden, omdat ze zich verantwoordelijk voelen, enz, enz. Dat we alleen gedreven worden door geld is waartoe kapitalistische economen en ideologen ons willen reduceren. Maar we hebben veel meer drijfveren, positieve en negatieve, maar in ieder geval meer dan alleen geld verdienen. Ik kan me zo een wereld voorstellen waarin we eerlijk proberen te bepalen wat er geproduceerd moet worden, wat er schoongemaakt moet worden, wie er verzorging nodig hebben en dat we dat werk dan eerlijk verdelen.
Dat kun je communisme noemen, ja. Ik denk dat iedereen tot op zekere hoogte al communistisch is in zijn of haar eigen omgeving. In familieverband of onder vrienden. Je maakt thuis ook niet schoon om het geld, en met vrienden onderling deel je ook. Nu dat gevoel, die overtuiging, van onderop verder uitbreiden naar de hele samenleving. En vechten tegen degenen die dat onmogelijk maken, zoals de staat en de kapitaalbezitters. Daar gaat het om.
Paul. Als aanvulling op wat Eric schrijft kan ik ook nog het volgende zeggen: Wat heb je aan een financiële prikkel tot werken als er veel meer werkzoekenden zijn dan vacatures? Men heeft ontdekt dat er 7 keer zoveel werkzoekenden tegenover vacatures staan. En wat heb je aan een financiële prikkel tot werken als er zoveel “vriendjespolitiek” heerst. Ik bedoel, ik kan wel de financiële noodzaak tot werken voelen maar daar heb ik niks aan als het mij toch niet lukt om een fatsoenlijk betaalde baan te vinden.
Paul. En last but not least. Laten we vooral niet vergeten dat die financiële prikkel ook tot enorm veel criminaliteit en misbruik aanzet. Te denken valt daarbij aan drugshandel, vrouwenhandel, (gedwongen) prostitutie en dwangarbeid.
Lees jij überhaupt wel?
Ik schreef al in de eerste post:
De bijstand werkt eigenlijk ook als een soort basis of gegarandeerd inkomen. Of zal ik zeggen, werkte. Met de huidige wet en regelgeving is dat ook niet meer het geval.
Wil men de bijstand of een basis inkomen betaalbaar houden zal men af moeten van het systeem wat de overheid en werkgevers gecreëerd hebben met gesubsidieerde arbeid en re-integratie onzin.
Op het moment dat je de verplichte gesubsidieerde arbeid en re-integratie onzin afschaft, heeft het ook geen nut meer om uitkeringsgerechtigde op de huid te zitten, zoals dit nu gebeurd en kan de hele bijstandswet zodanig eenvoudig worden gemaakt dat dit heel wat kosten kan besparen.
De hele opzet van de bijstand was dat je net genoeg had voor de eerste basis behoeftes zoals eten, drinken, kleren en huisvesting. En ik zeg voor de zoveelste keer, het was de hele opzet van de bijstand.
Dat dit nu niet meer op gaat, heeft meer dan 1 factor en dat kun je niet alleen bij de overheid neer leggen, al heeft de overheid hier wel het meeste mee te maken.
Als je mijn stukken een beetje kent , dan weet je ook dat ik dat ik de kosten van de uitvoering van de bijstand, de werk en re-integratie projecten en de controle middelen, vaak genoeg op de korrel heb genomen. Jammer dat je dat even vergeten bent.
Eric, je schrijft:
Beste Paul,
Ik bewonder je idealen, maar ik ben realistisch en ik geef je 1000% gelijk dat het kapitalisme veel te ver is door geschoten van kapitalisme naar het neoliberalisme, een economisch systeem dat gebaseerd is op de maximalisatie van winsten en de minimalisatie van kosten ten koste van alles en waar de mens niet meer centraal staat, maar alleen het geld. Maar het verwerpen van kapitalisme is niet iets wat wij zo kunnen bewerkstelligen. Daarvoor zou iedereen burger op deze planeet in opstand moeten komen. Dat zie ik nog niet gebeuren en ik vrees dat het kapitalisme nog wel even blijft bestaan. Het verwerpen van de neo liberalisme is wat we moeten doen.
Maar door wat ga je het kapitalisme vervangen? Je zegt dat dat iedereen tot op zekere hoogte al communistisch is in zijn of haar eigen omgeving maar we hebben ook gezien dat het communisme op grote schaal ook niet werk of betaalbaar is op het moment dat je aangewezen bent producten of grondstoffen die je zelf niet hebt. Je zou de hele wereld moeten veranderen in een soort communistische wereld waar iedereen zonder eigenbelang, deelt.
Dit scenario zie ik alleen gebeuren als onze gehele planeet in een dergelijk gevaar verkeerd dat iedereen op deze planeet wel moet samenwerken en delen om het gevaar het hoofd te bieden.
Zou dat op kort termijn gebeuren denk je? Ik denk van niet en realistisch gezien blijft de huidige situatie voortduren. Probeer dan het huidige systeem dan zodanig om te buigen zodat het ten goede komt van de burgers.
Maar goed, waarschijnlijk praat ik weer tegen een muur.
Paul. Er zijn toch wel wezenlijke verschillen tussen het basisinkomen en de bijstand. Allereerst is het de bedoeling dat het basisinkomen wel een stuk hoger gaat worden dan de bijstand. Want de bijstand is niet kostendekkend voor de basisbehoeften. Want als de bijstand kostendekkend zou zijn dan zouden er niet zoveel mensen naar de voedselbank toe moeten en in de schulden komen wat betreft de energierekeningen en dergelijke. En aan de bijstand zijn altijd al voorwaarden verbonden zoals een sollicitatieverplichting en dergelijke. De laatste jaren is men daarin flink doorgeschoten met allerlei reïntegratie onzin. Maar ook vroeger werden er verplichtingen opgelegd. En ook vroeger werd er getreiterd en werden er anonieme tips aangenomen. En ja, ik lees altijd jouw commentaren hoor en ik weet ook dat jij op al die reïntegratie onzin tegen bent net als zovele hier op dit forum. En ik ben het ook heel vaak met jouw commentaren eens. Ik was alleen even aan het uitleggen wat de voorstanders van het basisinkomen precies voor ogen hebben. En hoe hun het zien. Mijn persoonlijke mening is dat ik mijn twijfels heb bij het basisinkomen. Het klinkt mooi in theorie maar heb er mijn twijfels over of zoiets ook gaat werken in de praktijk. Ik ben er zelf meer een voorstander van om alle getrouwde vrouwen te ontslaan zodat er volop banen vrijkomen voor alleenstaande vrouwen zoals ik. Sorry als ik iemand daarmee voor het hoofd stoot maar dat is mijn mening. En mocht men dan toch werkloos worden om de bijstand dan menselijker te maken. Dus zonder al die reïntegratiebureaus die de subsidie pot maar leegtrekken en zonder een hoop druk op de bijstandsgerechtigden. Dus dat is mijn persoonlijke mening. En ja, schaft men al die onzin af dan kan de bijstand ook hoger worden omdat men dan netto meer overhoudt. En ik weet dat jij daar ook zo over denkt. Want ik lees jouw commentaren heus wel hoor.
In de tijd van mijn grootouders kregen de vrouwen ontslag zodra ze gingen trouwen. En in de tijd van mijn ouders bleven de getrouwde vrouwen met kinderen thuis totdat de kinderen volwassen waren en pas dan gingen ze op zoek naar een baan. Ik zal misschien ouderwets overkomen, maar als we teruggaan naar die tijd dan denk ik dat er een hoop banen vrij zullen komen en dat er lang niet zoveel werklozen zullen zijn als dat nu het geval is. Want nu is het zo dat er tegenover 1 vacature 7 werklozen staan. En dat is mijn persoonlijke mening. Ik was alleen aan het uitleggen welke voordelen de voorstanders van het basisinkomen zien in een basisinkomen. Want die voordelen zie ikzelf ook wel. Geen verplichting meer tot solliciteren, meer gelijkwaardigheid tussen de mensen en dergelijke. Maar goed. Dat betekent dus niet dat ik jouw posts niet lees Paul.
Ik ga straks nog even wat uitgebreider reageren op Paul, maar dit wilde ik toch nu even snel kwijt:
Alle getrouwde vrouwen ontslaan???? Hier doe je echt een heel, heel naar voorstel, Raven. Niet alleen vanwege het promoten van ontslag voor een hele groep mensen, maar ook omdat dat dan nog eens alleen voor getrouwde vrouwen zou moeten gelden en niet voor getrouwde mannen. Je wilt dus getrouwde vrouwen weer (financieel) afhankelijk maken van ‘hun’ mannen? Tjeezus, het moet niet gekker worden. Met dit soort propaganda kan je voortaan beter gaan reageren bij de christenfundamentalisten op de website van de SGP ofzo. Bij een feministische organisatie als Doorbraak hoort dit niet thuis!