Vergeet Piketty, lees “The New Way”
Neo-liberalisme moet niet verward worden met “laissez-faire”, het aloude liberale geloof dat een magische, onzichtbare hand ons naar de liberale heilsstaat voert zolang de overheid zich niet mengt in markttransacties. Vier aspecten zijn nieuw aan het neo-liberalisme: 1. Terwijl klassiek liberalisme het ontstaan van markten als een spontaan, natuurlijk proces voorstelde, is voor neo-liberalen noodzakelijk dat staat en recht markten in leven roepen en houden. Neo-liberalisme is dus een constructivistisch project, geen natuurlijke orde. 2. De essentie van de Markt bestaat niet in handel zoals bij oude liberalen, maar in concurrentie. Opnieuw is het een rol van de staat om concurrentie te bevorderen. 3. De staat is niet langer een externe partij die waakt over het functioneren van de marktsamenleving, maar is zelf onderhevig aan de wetten van concurrentie. Voor Friedrich Hayek gaat privaatrecht boven alles; ook de staat is hieraan ondergeschikt in wat Dardot en Laval de “privaatrechtsamenleving” noemen. 4. Ieder individu in de privaatrechtsamenleving wordt in vorm gekneed door de universele norm van concurrentie. Hij moet zichzelf beschouwen als een onderneming in directe concurrentie met alle andere individuele ondernemingen in de strijd om schaarse middelen.
Jacob Zonneberg in Vergeet Piketty, lees “The New Way” (Globalinfo)