18 Maart 1871…

De respectievelijke ervaringen van de communards waren fundamenteel verschillend, maar ontmoeten elkaar in de beweging. Deze revolutionaire subjectiviteit kwam voort uit onderling contact, tal van gesprekken en gemeenschappelijk handelen, wat op haar beurt weer voortkwam uit eerder opgedane ervaringen. Wat maakt deze communebeweging daarnaast zo belangrijk voor ons? Ze richt zich tegen de soevereiniteit en het geweldsmonopolie van de nationale staat als beheerder van het kapitalisme. Ver ervan verwijderd deze te willen veroveren, probeerde ze vanuit haar beweging een revolutionair procesmatig samen te creëren. In dit opzicht namen de opstandelingen niet alleen de commune over, ze waren zelf de commune. De van kapitalisme doordrongen staat is immers geen samen, het probeert dit van bovenaf vorm te geven. Wij hebben zelf in strijd die wij hebben gevoerd ervaren hoe gemeenschap, ja zelfs vormen van een toekomstig samen, in een strijdproces kunnen ontstaan. Altijd onzeker en precair, maar altijd doelbewust op zoek naar een wereld zonder uitbuiting en macht. Onze tijd wordt eveneens bepaald door een dergelijk zoeken. We hebben geleerd ons op de werkelijkheid van concrete persoonlijke verhoudingen te oriënteren, in plaats van op abstracte ideeën over revolutie. Of in dit land in het Hambacher Forst of in de strijd tegen de klimaatpolitiek – of op strijd in Chili, Bolivia of Hongkong.

Detlef Hartmann en Christopher Wimmer in 18 Maart 1871… (Globalinfo.nl)