Praatjesmaker: Wie gaat er over de zorg?
Zorgwerkers in Amsterdam kaarten aan dat de kwaliteit van de zorg onder de maat is. Wie anders kan dat beter weten dan zij? Toch hebben ze er niets over te zeggen, zo blijkt in de praktijk. Maar wie dan wel?
Verpleeghuizen in Nederland hebben 370 miljoen euro extra geld gekregen om de werkdruk te verlagen. Maar de werknemers merken niets van dat geld. Dus willen ze hierover in gesprek met hun werkgever, maar die weigert in gesprek te gaan. De werknemers voeren actie, nog een actie, nog een actie. De werkgever weigert nog steeds in gesprek te gaan. De werknemers zijn het zat en bezetten hun verpleeghuis.
Ze krijgen het voor elkaar om in gesprek te gaan met hun werkgever over de kwaliteit van de zorg in hun verpleeghuizen. Eindelijk kunnen ze de vraag stellen waarom ze niets terug zien van het extra geld dat ze hebben gekregen. Wat blijkt? Het extra geld wordt niet ingezet voor extra personeel, maar gestopt in het eigen vermogen: het gaat naar de bank. Hoe kan dat? De werkgever zegt dat het allemaal is goedgekeurd door het zorgkantoor. Maar het geld is daar niet voor bedoeld.
Dus gaan de werknemers naar het zorgkantoor, want dat is verantwoordelijk voor de besteding van dat extra geld. Het zorgkantoor zegt dat ze geen aanleiding zien voor onderzoek, en pas over vier maanden, als ze de jaarcijfers hebben, een uitspraak kunnen doen. Maar de zorg is onder de maat? Het kan zo toch niet verder? Dan moeten ze bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg zijn.
Die inspectie zegt dat ze niet gaat over de financiën, maar over de kwaliteit van de zorg. Maar de kwaliteit is ver onder de maat, omdat het geld verkeerd wordt besteed! Uiteindelijk blijkt dat de inspectie maar beperkte middelen heeft. En de extra gelden zijn gegeven door de politiek.
Dan gaan ze dus naar de politiek. De wethouder gaat er niet over. Want de financiering is vanuit Den Haag. De minister zegt dat de zorgkantoren uiteindelijk verantwoordelijk zijn voor het geld. Maar ze hebben bewijs dat het niet goed wordt besteed, en het zorgkantoor doet niets! Volgens een onderzoek van de minister worden de gelden goed besteed, dus ziet ze geen reden om in te grijpen. Als de werknemers het niet goed vinden, dan moeten ze dat maar bespreken met hun werkgever.
Nog steeds geven de zorgwerkers aan dat de zorg onder de maat is, en dat er per direct wat moet gebeuren. Er is extra geld. Besteed dat goed. De werkgever zegt dat hij er niets aan kan doen. Want de banken eisen dat ze twintig procent aan eigen vermogen hebben uitstaan. De werkgever heeft echter al miljoenen op de bank, en zorgt er alleen maar voor dat er miljoenen bij komen. Maar het is uiteindelijk wel geld dat is bedoeld voor de zorg, dat gewoon op de plank ligt. Alle verpleeghuizen in Nederland bij elkaar hebben 3,3 miljard euro op de bank. Hoe kan dat, terwijl de zorg onder de maat is?
Willen wij leningen geven, zeggen de banken, dan moeten wij ervan overtuigd zijn dat het een gezond bedrijf is. En gezonde bedrijven hebben geld op de bank staan. Maar omdat het geld naar de banken gaat, gaat het niet naar de zorg, en zijn er onbemensde zorgafdelingen. Er wordt bezuinigd op het eten van de mensen. Er wordt bezuinigd op zorgpersoneel, waardoor medicatiefouten worden gemaakt. Maar daar gaan de banken niet over, dan moet je bij de inspectie zijn.
Emek Egeli