Noisejob: Een verschil in accent, maar vooral in respect
Ik zou niet al die zeven modules kunnen volgen, want dan zou de gemeente te veel geld in mij moeten steken. Het budget zou daarvoor niet toereikend zijn. Maar mijn reïntegratie-ambtenaar probeerde me desondanks aan te moedigen om in elk geval een deel van de opleiding te gaan doen, wat ik wel kon waarderen. Door gebrek aan geld kon ik maar één module volgen en moest ik de andere zes simpelweg vergeten. Misschien zou de baas die mij later een droombaan zou bezorgen, op termijn de andere modules willen financieren. Maar om die droombaan te kunnen bemachtigen, zou ik eerst alle modules met succes hebben moeten afronden. Oftewel: in een cirkel rondlopen. In oerhollandse poldertaal: een kip of ei-probleem. Hoe dan ook, ook één module zou het waard zijn om opgenomen te worden in mijn cv, waarvan het belang in het algemeen zodanig wordt opgeklopt dat het welhaast sacrale proporties aanneemt. Voordat ik met mijn eerste en enige module begon, moest ik alvast maar in mijn cv zetten dat ik inmiddels al een opleiding had gedaan “richting MBO-4”, zo kreeg ik te horen. Met een leugentje diende ik mijn cv dus een beetje op te leuken.
Marktwerking
Op de eerste lesdag van mijn cursus ontmoette ik een paar oudere medeleerlingen, net iets jonger dan mijn moeder. Mijn klasgenoten bleken een mix van “autochtoon”-Nederlandse, Suriname en Antilliaanse mensen. Ze werkten bij de afdeling post van diverse overheidsinstellingen en waren in de gelegenheid om de hele opleiding te volgen, in tegenstelling tot mijn persoontje. Ik vond het opvallend dat de overheid nog zoveel geld investeerde in personeel dat over een paar jaar gepensioneerd zou zijn. Het instituut dat de opleiding verzorgde, had er vanzelfsprekend veel belang bij dat men tegenover de opdrachtgevers gunstig zou afsteken in vergelijking met concurrerende opleidingsinstituten. Men streefde dus naar een goed imago. Zo gaat dat nu eenmaal als je in de mallemolen van de kapitalistische marktwerking zit.
Het studiemateriaal van het instituut bleek zozeer te zijn opgesteld in abstracte en ingewikkelde taal dat zelfs “autochtone” leerlingen daarover hun ongenoegen uitten tegenover de docent. Die verklaarde dat dat te maken had met het “hoge niveau” van de cursus. Het maakte blijkbaar niet uit dat de cursisten er geen hout van snapten en de opleiding daardoor nogal contraproductief uitpakte, zolang het instituut maar kon schermen met nodeloos gecompliceerde lesstof. Dat zou het instituut “bijzonder” maken en onderscheiden van de concurrentie. Toen ik het eerste hoofdstuk van het studieboek had gelezen, kreeg ik het gevoel dat ik me aan het voorbereiden was op het voorzitterschap van de Tweede Kamer of dat ik binnenkort aangesteld zou worden als minister. Ik moest een heleboel bureaucratische en formalistische woorden tot me nemen. Ik besteedde extra tijd aan de lesstof om alles zo goed mogelijk te begrijpen. Ik las de tekst en maakte bij elke alinea aantekeningen in het Farsi. Dat vormde een nuttig hulpmiddel voor me. Steeds nadat ik de tekst met veel moeite had vertaald, bleek de inhoud zo simpel te zijn dat het verbazingwekkend en ook ergerlijk was dat men het zo moeilijk had gemaakt.
Dialect
Ik deed erg mijn best, maar slaagde er niet in om het examen te halen. Dat vond ik jammer. Mijn reïntegratie-ambtenaar maakte een afspraak met de docent om samen met mij te praten over wat er was mis gegaan. Hij moest ten opzichte van zijn baas bij de gemeente verantwoording afleggen en wilde daarom graag weten waar de kink in de kabel zat. Toen we met z’n drieën bij elkaar zaten, stak mijn docent meteen van wal.
– “Jij hebt je opleiding niet gehaald, omdat je je er niet enthousiast over toonde. Je was altijd lui. Ik verwachtte als docent dat er meer van jouw kant zou komen, maar dat kwam niet.”
– “Ik ben één dag ziek geweest, maar verder heb ik de les steeds gevolgd en ook steeds mijn huiswerk gedaan.”
– “Jouw Nederlandse taal is niet goed. Ik zag dat je in het studieboek de tekst in je eigen taal aan het vertalen was. Je maakte ook andere aantekeningen in je eigen taal.”
Ik was helemaal uit het veld geslagen van wat ik hoorde. Ik dacht: “Maar wat is er mis mee als ik woorden die ik niet begrijp, probeer te vertalen in het Farsi?” De docent vervolgde zijn tirade.
– “Als je in Nederland woont en als je in deze maatschappij een baan wilt vinden, dan moet je de taal goed beheersen.”
– “Ja meneer, maar ik praat nu toch Nederlands met u.”
– “Ja, maar je spreekt met een accent. Als je in Nederland een baan wilt vinden, dan moet je helder en foutloos met je collega’s kunnen praten. Ze moeten je begrijpen, anders is er een communicatieprobleem en dan ben je niet geschikt voor dat werk.”
– “Ja meneer, maar als mijn Nederlandse taal perfect was en als ik de universitaire opleiding die ik in Iran heb gedaan, in dit land kon gebruiken, waarom zou ik dan deze cursus volgen? Ik zou dan immers de manager van een heel bedrijf kunnen zijn en niet een eenvoudige medewerker van de postkamer die brieven mag voorzien van een stempel.”
Langzamerhand begon ik boos te worden. Ik begreep niet waarom de docent zo denigrerend met mij omging. Ik werd behandeld als een kind dat bij twee volwassenen zit. Ik moest wachten op mijn straf. Het was blijkbaar mijn schuld dat ik een accent had, dat ik woorden in het Farsi vertaalde en dat ik ook nog eens werkloos was. Ik werd geacht om boete te doen en door het stof te kruipen. De docent wist van geen ophouden.
– “Je moet proberen om niet langer meer met een accent te praten. Gewoon goed concentreren op wat je zegt en hoe je het zegt.”
Hij kreeg een idee en begon bij voorbaat al te lachen.
– “Zeg maar ‘huur’.”
Mijn wangen kleurden rood. Ik begreep dat hij mij belachelijk aan het maken was. Hij wilde me kwetsen.
– “Zeg maar gewoon ‘huur’, zeg maar gewoon ‘huur’.”
Hij bleef doorlachen.
– “Kijk, dat bedoel ik: dat kun je gewoon niet zeggen.”
– “Ik kan mijn accent niet zo gemakkelijk verbeteren. Bovendien, als u naar mijn land gaat en mijn moedertaal probeert te spreken, dan gaat u dat ook niet goed lukken. Het is logisch dat ik sommige woorden niet goed kan uitspreken. Sommige lettergrepen in het Nederlands zijn echt moeilijk, ongeacht hoe lang je al in het nieuwe land woont. Er zijn trouwens in Nederland genoeg dialecten die zelfs voor andere Nederlanders moeilijk te begrijpen zijn, zoals het Limburgs. Het Fries is zelfs een aparte taal. Tv-programma’s geven soms een ondertiteling bij een Nederlandse spreker uit bijvoorbeeld Groningen of Drenthe.”
– “Ja, maar als je hier een baan wilt krijgen, dan moet je je accent verbeteren. Omdat ik je slim vind, geef ik je nog een herkansing om je cursus te kunnen halen.”
Huurtoeslag
Ik bleef sprakeloos achter. Ik wilde wegrennen van deze kwelling, deze geestelijke marteling. Toen ik buiten kwam, moest ik nadenken. Lange tijd dacht ik dat ik geen baan zou vinden omdat ik het Nederlands onvoldoende sprak en begreep. Maar nu kreeg ik te horen dat ik een ander probleem zou hebben: mijn accent. Dat accent verschilde flink van de manier waarop de docent Nederlands sprak. Daar stond tegenover dat mijn idee van respectvol met elkaar omgaan nogal verschilde van de manier waarop hij zich naar mij toe had gedragen. Hoe lang zou het kunnen duren voordat ik geen accent meer zou hebben? Wanneer zou ik vloeiend en zorgeloos het woord “huur” kunnen uitspreken? Het laten verdwijnen van mijn accent zou veel tijd gaan kosten, dat wist ik zeker. Daar zou ik zeker mijn hele verdere leven mee bezig blijven.
Ik kon daarom die droombaan in de postkamer beter maar vergeten. Anderen moesten de brieven maar openen en voorzien van een stempel. Ik was daar immers niet geschikt voor. Want als ik post in mijn handen zou krijgen over de huurtoeslag van de Belastingdienst, dan zouden de brieven hun oren spitsen en mijn verschrikkelijke accent horen. Dan zouden de brieven niet meer op de plek terechtkomen waar ze thuishoren, maar worden doorgezonden naar het redlight-district in Amsterdam. En dan zou het in de prostitutiesector nog drukker worden dan gebruikelijk, want mannen van alle soorten en maten zouden dan ineens subsidie van de overheid hebben gekregen om hun lusten te kunnen botvieren op de lichamen van vrouwen met en zonder verblijfsrecht, vrouwen van wie een flink deel het slachtoffer is van mensenhandel.
Lili Irani
“Jouw Nederlandse taal is niet goed. Ik zag dat je in het studieboek de tekst in je eigen taal aan het vertalen was. Je maakte ook andere aantekeningen in je eigen taal.”
Logisch toch, wanneer je ziet, wat voor een rommeltje Nederlanders van hun taal hebben gemaakt.
“Er zijn trouwens in Nederland genoeg dialecten die zelfs voor andere Nederlanders moeilijk te begrijpen zijn, zoals het Limburgs. Het Fries is zelfs een aparte taal. Tv-programma’s geven soms een ondertiteling bij een Nederlandse spreker uit bijvoorbeeld Groningen of Drenthe.”
Triest ja. Nederlanders blijken zelf enorme luie flikkers te zijn, wat dat aangaat. Zelfs als het prima te verstaan is, staat die gekke ondertiteling eronder.
Ik heb trouwens eens een Hollander uitgelegd, dat ogenschijnlijke homoniemen, zoals ‘meer’ (watervlakte) en ‘meer’ (vergrotende trap van ‘veel’) in het Nederlands, dat in Limburg gesproken wordt (dus niet het dialect) met verschillende accenten wordt uitgesproken. ‘Meer’, waarbij de klank gerekt wordt is de watervlakte en ‘meer’ met een buiging erin, is de vergrotende trap van ‘veel’. In het Deens gebruikt men bij die laatste de stød en bij het Zweeds accent II. Een volwassen Nederlander zal dit evenmin onder de knie krijgen als een Farsispreker lastige Nederlandse klanken of een Engelsman onze ‘ui’. Dat is niet iets om op iemand te gaan neerkijken, dat geldt voor iedereen. Iemand, die taalonderwijs gaat geven en dat soort opvattingen huldigt, zou daar eigenlijk onmiddellijk van afgehaald moeten worden. Ik zou ‘m zelf wel eens willen uitdagen IJslands te gaan leren, dan ziet die hoe lastig het is om vreemde klanken onder de knie te krijgen, maar ook om een voor buitenstaanders lastig systeem van de verbuiging van bijvoeglijke naamwoorden onder de knie te krijgen. Of werkwoorden leren met allerlei nevenvormen.
Overigens is het onzin, dat je met een goed ‘accent’ een baan zou kunnen verwerven, evenmin met een goede taalbeheersing. Veel correct sprekende Nederlanders staan langs de kant, onder andere docenten Nederlands, en Martin Šimek heeft met een ‘accent’ wel een baan gevonden. Nederlanders hebben het merkwaardige idee, dat iemand niet goed spoort, als die de taal niet vlekkeloos beheerst; dat wil zeggen op het abominabele niveau van journalisten en plietiesie met hun ‘koonk huis’, ‘strale bank’ en ‘pesjoen’.
Echt verschrikkelijk om te lezen, Lili. Dat zo iemand voor welke klas dan ook mag staan.
Een dialect, tja, daar heb ik ook last van. Het is nooit een probleem geweest. Ik vraag me af of je voor die droombaan in de postkamer, perfect Nederlands moet kunnen spreken?
Maak je niet zo druk over een accent, 70% van de Nederlanders praat met een accent. Als jou accent werkelijk zo’n probleem was, waarom gaf de gemeente je dan geen taal cursus om mee te beginnen?
Maar nee, ze sturen je naar zo’n cursus op het gebied van het digitaliseren van archieven. En ook hier vraag ik me af waarom perfect Nederlands nodig is. Moet er soms gepraat worden tegen de computer?
Zal ik je maar zeggen waarom je door die leraar zo aangepakt bent? Omdat die leraar incompetent is. Een goede leraar had jou probleem, als het als een probleem is, opgemerkt en je daar tijdens de cursus er al op aangesproken en eens nagedacht over een oplossing. Maar dit ais allemaal niet gebeurd. Nu zak je, dat kan gebeuren en de leraar moet nu gaan uitleggen waarom je het niet gehaald hebt. Iets wat hij niet kan dus komt er een lul verhaal om de schuld bij jou neer te leggen op een dusdanige manier waar jij je niet op kunt verdedigen.
Hij veegt zijn eigen straatje schoon. Een werkwijze wat gebruikelijk is tegen uitkeringsgerechtigden.
Je zegt dat je een universitaire opleiding gedaan hebt, wist je dat je die in Nederland kunt laten erkennen? Ik zal je op weg helpen: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/onderwijs-en-internationalisering/vraag-en-antwoord/hoe-laat-ik-mijn-buitenlandse-diploma-in-nederland-waarderen-of-erkennen.html. Het is gratis en ik zou een buitenlands universitaire opleiding zeker laten erkennen. Het geeft je toch meer kansen op een baan en je word ook serieuzer genomen.
Zelfs aan jouw taalgebruik mankeert niets, Lili! Ik durf te wedden dat het merendeel van de NLers er niet aan kan tippen! Waar bleef je reïntegratie-ambtenaar overigens in dit verhaal? l
Liet hij zo maar toe dat je zo vernederd werd door een oetlul die zich er zelfs niet voor schaamt een platte taalval op te zetten voor een vrouw? Ik zou met dit verhaal onmiddellijk een klacht indienen bij het discriminatie meldpunt en bij de nationale ombudsman en zowel de zgn. “docent” als de niet ingerijpende reïntegratie-ambtenaar aanklagen. Opdat dit soort cursussen en docenten direct in de ban worden gedaan en reïntegratie-ambtenaren worden gescreend op fatsoenlijke omgang met klanten! Een portie vernedering lijkt inmiddels standaard onderdeel te zijn van het overlevingspakket van uitkeringsgerechtigden. Ben je daarnaast ook nog immigrant en vrouw, dan opent zich de beerput van de “beschaving” zoals de laatste dertig jaren is gecultiveerd! ik wens je veel sterkte en stevige vrienden!
“Maak je niet zo druk over een accent, 70% van de Nederlanders praat met een accent.”
Fout! 100% praat met een accent.
Hoe het ene vingertje naar een buitenlands accent wijst ondertussen wijzen 9 hele dikke vingers naar een docent die kennelijk niet in de wieg gelegd is voor z’n vak maar wel lekker betaalt en ach die13 weken vakantie per jaar is ook lang niet gek, en dan zo’n ambtenaar wiens schoorsteen boven op de hypotheek ook moet roken, de gemeente die liever geld int dan zich dienstbaar opstelt naar ingezetenen e.a. burgers die gevlucht waren en alweer in een andere nachtmerrie terecht gekomen zijn., een regering die het onder de noemer participatie de problemen weer terugschuift naar de lagere overheid; de gemeente en dan de EU nog waar je als gewoon mens totaal maar dan ook totaal niets aan hebt alleen maar aan mag betalen.
“en als ik de universitaire opleiding die ik in Iran heb gedaan, in dit land kon gebruiken”
Wat is dit voor flauwekul? Waarom kan/ mag dat niet? Iemand?
Nou ik spreek bijna perfect Nederlands (ik ben gewoon goed in taal en hier geboren en getogen). Maar desondanks kom ik toch niet aan een baan. En dan nog, wat Paul zegt is waar. Moet jij soms tegen de computer praten dan? Belachelijk gewoon hoe jij behandeld bent. Corrie heeft gelijk, vernederingen horen er tegenwoordig standaard bij als je in de bijstand zit. Zo moet ik vanmiddag op gesprek bij een nieuwe consulent en het voelt alsof ik naar de slachtbank moet in plaats van naar een gewoon gesprek. En dat gevoel begin ik steeds sterker te krijgen als ik weer eens naar de sociale dienst toe moet.
Als ik leiding had over een instituut waar een docent zo met leerlingen omging, kreeg die docent ontslag op staande voet. Helaas, het is niet zo.
Farsi, een mooie taal met een enorme culturele rijkdom. En dan voor schut gezet worden door zo’ n minkukel. Het is inderdaad belachelijk.
Belle:
“Hoe het ene vingertje naar een buitenlands accent wijst ondertussen wijzen 9 hele dikke vingers naar een docent die kennelijk niet in de wieg gelegd is voor z’n vak.”
Een van de eerste dingen, die ze je in een talenstudie afleren, is het hebben van een waardeoordeel over verschillen in taalgebruik. Dat de Twent een lichte aspiratie na de p in ‘pen’ laat horen en de Limburger niet, maakt het ene nog niet ‘beter’ dan het andere. Dit geldt ook voor grammaticale ‘fouten’ als ‘hun hebben’. Voor een Nederlander mag dat tenenkrommend klinken, de Zuid-Afrikaan heeft het zelfs over ‘ons heb’ en de Italiaan zegt al lange tijd ‘loro hanno’ in plaats van ‘essi hanno’. De Nederlander zit kennelijk aan het idee vast, dat de nominatief het wint, wanneer een taal zijn naamvallen aflegt. ‘Marcus’ is ‘Marco’ geworden, ‘essi’ ‘loro’ en uiteindelijk zal ‘zij’ ‘hun’ worden. Uiteraard moet wel de vorm onderwezen worden, die nog gangbaar is.
Overigens zet men geen echte docenten in bij de inburgering, maar gewoon boventallige socialedienstambtenaren, die eindeloos in de baantjescarrousel blijven draaien. Hierin zitten mensen, die zware ‘Limburgse’ fouten maken, zoals ‘jouwn boek’ e.d. Ook menen ze de buitenlander van dienst te zijn door lidwoorden weg te laten of te ‘vergeten’, dat werkwoorden behalve een infinitief ook een indicatief hebben.
M:
“Wat is dit voor flauwekul? Waarom kan/ mag dat niet? Iemand?”
het mag wel, maar werkgevers doen het eenvoudigweg niet. Ze denken, dat onderwijs buiten het Westerse systeem niks voorstelt. Ik ken een verhaal van een Iraakse jongen, die in Irak geschoold was in het repareren van jeeps. Een gepensioneerd bedrijfsmannetje hier bracht hem in contact met een garage, waar ze ook jeeps repareren. De eerste klant kwam met een kapotte uitlaat. Hij repareerde dat ding vakkundig, zoals die in Irak gewend was. Resultaat: een reprimande, waarom hij die mensen, die alleen ’s zondags voor de show met dat ding reden, niet een nieuwe uitlaat had aangesmeerd à raison (Nederlands!) van ƒ 900 (in die tijd nog). Nou, dat was omdat men in een woestijnland als Irak nit zomaar een nieuwe uitlaat kan kopen, maar in staat moet zijn zo’n ding te repareren. Ook heeft niet iedereen daar eventjes ƒ 900. In plaats van die jongen dat goed uit te leggen, werd hij meteen aan de kant gezet als ‘niks mee aan te vangen’.
“Farsi, een mooie taal met een enorme culturele rijkdom. En dan voor schut gezet worden door zo’ n minkukel. Het is inderdaad belachelijk.”
Zou die minkukel weten, dat het Farsi en het Nederlands verre verwanten zijn? Zou hij al eens van Sanskriet gehoord hebben? Of al eens gezien, dat het Litouws er nog op lijkt?
“Jouw Nederlandse taal is niet goed. Ik zag dat je in het studieboek de tekst in je eigen taal aan het vertalen was. Je maakte ook andere aantekeningen in je eigen taal.”
Er moest me nog iets van het hart: laat dit nu de manier zijn, waarop hele generaties in Nederland vreemdetalenonderwijs hebben gehad en nog krijgen: je beheerst in deze optiek de taal pas goed, wanneer je in het Nederlands kunt zeggen, wat er staat, alsof dat een soort oertaal is. Het gevolg is, dat velen alleen maar vertalend kunnen lezen. Het onderwijs moet zich erop toespitsen, dat mensen een rechtstreekse link tussen de begrippen in de buitenwereld en de doeltaal leren zonder de moedertaal als intermediair te gebruiken. In die zin heeft die man (onwetend) wel gelijk, maar laat Nederland dan eerst eens het vreemdetalenonderwijs aanpakken en vanaf les 1 Frans, Duits of Engels spreken met de leerlingen.
“Ik ken een verhaal van…”
Cool story, Vilseledd, maar geeft geen antwoord op mijn vraag.
Waarom mag iemand ‘met een universitaire opleiding’ deze niet gebruiken in ‘Nederland Kennisland’??
Deze “Lili Irani” schijnt meer bij te kunnen dragen aan, bijvoorbeeld, ‘de economie’ in vergelijking met de gemiddelde ‘Henk, vast ook met een accent’.
Mag niet? Waarom niet? Je verdere theoretische gebazel is eigenlijk volstrekt irrelevant. No offence, mostly.
Je zou verbaast zijn hoe hoog het niveau is van een en Irakese en Iraanse universiteit. Ik heb met een paar Iraniërs, die een universitaire studie gedaan hebben, samengewerkt en ik kan je vertellen, dat waren echt geen dommeriken. Duo, waar je, je buitenlandse titel kan laten erkennen en omzetten voor een Nederlandse titel, kijkt echt wel naar het niveau in het land van de behaalde diploma’s en titels. Hier is de rechtstreekse link naar het formulier voor het omzetten van de titel. http://www.duo.nl/Images/5263_tcm7-13935.pdf
Misschien beter gezegd, een regering en verantwoordelijke bedrijven die hun verantwoordelijkheden niet pakken en zeker niet toegeven dat ze fouten maken.
Laten we een klein stukje terug gaan naar het begin van de crisis. Banken zijn hebberig en gaan roekeloos te werk en falen. Ze falen zo hard dat ze bankroet gaan. De overheid, ze goed als ze is voor mega bedrijven en banken, grijpt in en red diverse banken. De overheid betaalde destijds 30 miljard euro voor ABN, SNS 9 miljard, ING 10 miljard, samen met nog wat andere kosten, 55 miljard. Ik zwijg nog maar eens over de steun aan buitenlandse banken waar de Nederlandse overheid aan mee moet betalen en voor 150 miljard garant moet staan.
Dat geld moet ergens snel vandaan komen en je raad je het al, dat komt bij de burgers vandaan en wat is er nu beter dan de crisis te misbruiken om dat geld bij de burgers vandaan te kunnen halen. De 2 makkelijkste manieren om dat te doen is de belastingen, premies, accijnzen ect te verhogen, de andere manier is alles bij de burgers neer te leggen en zich terug te trekken. De burgers mogen wel betalen en mag het verder uitzoeken. Dat noemt men in Den haag, participeren.
Laat dit onderwerp en de constructie die in boven schets, gisteren toevallig nog eens besproken zijn in een economisch beurs programma en zij waren vernietigend over deze constructie. De vraag is, hoe kom je als overheid aan geld als de burgers geen geld meer hebben (en dus ook niet meer uitgeven in de economie) en de kleine bedrijven geen werk meer hebben omdat niemand het kan betalen en de grote bedrijven verdwijnen uit Nederland en hun geld weg gesluisd hebben en de overheid nergens meer inkomsten meer heeft? Het afschuiven (participeren) word gezien als de laatste stuiptrekking van de overheid voordat ze ten onder gaan. Er is maar 1 redding, produceren en verkopen en laat onze goede overheid dit nu net nalaten te doen. Men kon een voorbeeld nemen aan Aruba, je weet wel, die provincie overzee, die wel geïnvesteerd heeft tijdens de crisis en er nu de grote vruchten van plukt. Met de Arubaanse plannen hebben zij binnen 2 jaar hun begroting sluitend.
Laten ze daar nu ook met een dialect spreken, hmm. ook ik stel mijn percentage een stukje bij, laten we zeggen dat nog maar 1 % van de Nederlanders Nederlands praat. Tja, wat nu? waarschijnlijk zullen we niet meer uitgenodigd worden voor die schitterende cursus digitaal archiveren, waar je perfect Nederlands moet kunnen praten tegen een computer, die zelf geen Nederlands kent, maar alleen, eentjes en nullen. Dat instituut zal binnenkort wel failliet gaan en die leraar, ik hoop voor hem dat hij wel perfect Nederlands kent. Dat heeft hij namelijk hard nodig als hij de prullen bakken staat leeg te maken of in de groenvoorziening moet werken voor zijn uitkering.
Nou volgens mij is dit verhaal dik aangepapt om de betrokken ambtenarij in zo een kwaad daglicht als mogelijk te stellen. Ik kan echt niet geloven dat het allemaal precies zo is gegaan als hier verteld word. Vooral dat lachen en verkleineren klinkt mij sterk overdreven.
Ik kom niet op voor die ambtenarij hoor maar laten we niet gaan overdrijven en laten we wel bij de werkelijkheid blijven want als we er een veel sterker verhaal van gaan maken dan hoe het echt ging doet het onze zaak geen gunden.
Wat naar om te lezen dat je door deze man zo slecht behandeld werd. Hij doet of hij namens een algemeen aanvaard Nederlands oordeel recht spreekt over jou en je accent. Maar dit is gewoon arrogant pestgedrag, zoals zo vaak door mensen die macht over een ander hebben. De meeste Nederlanders kunnen een accent echt goed verdragen, zoals jij dat zou doen met mensen die jouw moedertaal proberen te spreken. Gewoon geen enkel verschil. Mensen van goede wil lossen dat samen op. Je lijkt me een slim en leuk iemand. Ik hoop dat je een volgende keer niet zo hard gekwetst wordt door zo’n aap. Sterkte!
Jandrik,
Ik hoop dat je zelf niet in zo’n traject / project terecht komt. Ik denk dat je dan je mening heel snel bij stelt. Ik ga niet Lili’s zeggen dat haar verhaal 100% klopt of niet, maar het kleineren, treiteren enz. van uitkeringsgerechtigden door sociale diensten en werk en re-integratie bedrijven, is vandaag te dag, een normale praktijk en daar zijn meer dan genoeg voorbeelden van.
Jandrik, het staat ze vrij om hier te reageren. Zien ze van dat recht af, omdat ze zich er te goed voor voelen, dan gaan we af op de ene kant van het verhaal. En als types als Angelique van delft niet reageren, ga ik er eenvoudigweg van uit, dat ze volledig achter de inhoud staat. Daarnaast kan ik me niet voorstellen, dat Lili hier een organisatie door de plee gaat trekken, die haar voortreffelijk onderwijs heeft gegeven.
De ambtenarij stellen wij niet in een kwaad daglicht; dat doet ze zelf. Dat begint al met hun beroepskeuze: “Hoe kan ik met zo min mogelijk inspanning zo veel mogelijk verdienen?”
“Cool story, Vilseledd, maar geeft geen antwoord op mijn vraag.
Waarom mag iemand ‘met een universitaire opleiding’ deze niet gebruiken in ‘Nederland Kennisland’?”
Als je nou het verhaal even op je laat inwerken, dan krijg je door, dat ik juist wel antwoord geef op je vraag. Iemand mag zijn opleiding gebruiken, maar krijgt de kans niet. Hetzelfde geldt voor andere opleidingen en kennis.
Ik heb deze middag sollicitatie gesprek nr zoveel gehad. Grappig dat de werkgever waar mee ik in gesprek was, vroeg, waarom ik de afgelopen 2 jaar, niet in mijn vakgebied werk heb gehad, maar een ander vak heb uitgeoefend.
Ik: Tja mr de werkgever, nu waren de laatste 5 jaar niet echt gunstig voor personen in mijn vakgebied en mijn vakgebied werd gebruikt als proeftuin om zoveel mogelijk mensen op zoveel mogelijke manieren te kunnen ontslaan. Mensen die ontslagen zitten nog thuis of zijn iets anders gaan doen.
mr de werkgever: en hoe kom ik nu aan goed personeel? Want de HBO / WO geschoolde jonkies missen de ervaring en kennis/kunde en de drive om iets tot een goed resultaat te brengen en de oudere vakmensen willen niet meer terug komen.
Ik: Hoe zou dat nu komen? Die mensen zijn, net zo als ik, op allerlei mogelijke manieren ontslagen en weten dat als ze terug komen, weer het risico lopen om zeer snel ontslagen te kunnen worden.
Mr de werkgever: ik wil flexibel personeel.
Ik: succes met u zoektocht. Ik ga niet beginnen aan een kortdurend klusje waarvan ik weet dat ik over een paar weken klaar ben en weer mag gaan, weer een uitkering moet aanvragen, waar ik maanden op moet wachten voordat het geregeld is en dus ook zo lang zonder geld zit, puur omdat ik een paar weken gewerkt heb. U wilt flexibel personeel en ik wil een langdurige baan. Ik ga voor u geen kosten maken of me zelf in de problemen brengen, puur omdat u flexibel personeel wilt.
Werkgever: dus u trekt zich terug voor deze korte klus?
Ik: ja.
Werkgever: en hoe kom ik nu aan gemotiveerd personeel, met de juiste kennis, kunde en ervaring? Ik ben al 1.5 jaar op zoek en kan niemand vinden. Jij bent al de zoveelste die deze korte klus afwijst.
Ik: Wat heeft u de zoektocht al gekost en wat heeft het gekost aan misgelopen opdrachten en weggelopen klanten?
Werkgever: heel erg veel.
Ik: Als u uw toenmalig personeel met kennis, kunde en ervaring niet zo snel op straat had gezet, dan had u nu goed en loyaal personeel gehad die dat werk had kunnen doen, zonder het even te verknallen zoals de hoog opgeleide goedkope jonkies dat gedaan hebben wat u ook nog eens veel gekost heeft. De enigste rede waarom u die in dienst heeft is omdat ze niks kosten en u er snel weer vanaf kunt. En de rede waarom u de ervaren en kundige mensen ontslagen heeft is voor een winst op de personeelskosten op kort termijn.
Werkgever: tja uhhh daar heeft u wel een beetje gelijk.
Ik: Dankzij dat beleid, mede mogelijk gemaakt door de VVD , andere rechtse partijen en werkgeversclubs, waar ook u deel van uitmaakt, zitten we nu opgescheept met een flexibel arbeidsmarkt en nu hopt het kundige en ervaren personeel van baan naar baan in een ander vakgebied of zit thuis omdat een werkgever liever goedkope jongeren of goedkope buitenlandse arbeidskrachten wilt hebben. Een flexibele arbeidsmarkt waar werknemers van baan naar baan gaan, betekend ook verlies van kennis en kunde op een vakgebied zoals de mijne. Waarom zou ik me nog certificeren of scholen als ik mijn beroep niet meer kan uitoefen? Waarom zou ik nog loyaal zijn aan een werkgever of hard gaan werken voor een werkgever, wetende dat hij me er uitschopt na een korte tijd en ook niet fatsoenlijk wil betalen voor het gedane werk? Ik zie u als een middel om geld te verdienen. Verdien ik er niks aan, dan is het helaas jammer voor u en zult u iemand anders moeten zoeken. Op dat gebied neem ik nu de zelfde neo liberale houding aan als een werkgever.
Werkgever: lijkt zeer geïrriteerd en geeft geen antwoord meer.
Ik: Als u een langdurige baan in de aanbieding heeft, meld ik me als eerste. Ik neem afscheid en ga nog even lekker genieten van de zon. Misschien moest u dat ook eens doen, even genieten van de zon en eens nadenken wat ik u net verteld heb. Prettige dag verder.
Moraal van het verhaal: een flexibele arbeidsmarkt werkt niet als je vakkundige technische mensen nodig hebt want die zijn er dus niet meer of komen niet meer terug en daarmee gaat heel veel kennis en ervaring verloren.
Nu zou je denken dit wijkt weer af van het topic, maar niet echt als je er even over nadenkt.
Jandrik, ik geloof helemaal niet dat dit verhaal aangedikt is om de ambtenarij in een kwaad daglicht te stellen. Ik geloof dat het echt de waarheid is. Zo had ik afgelopen week ook een gesprek bij de sociale dienst. Nou het was mensonterend. Ik kwam volledig overstuur thuis terwijl het gesprek maar 20 minuten geduurd heeft. Ik werd behandeld als een crimineel die bij zijn reclasseringsambtenaar op het matje geroepen werd. Dus kom op zeg. Zouden alle bijstandsgerechtigden dan de boel maar lekker overdrijven.
@ Raven #21.
“Ik werd behandeld als een crimineel die bij zijn reclasseringsambtenaar op het matje geroepen werd.”
Heel erg lang geleden zei een Romein met een zeer belangrijke functie: de beste verdediging is de aanval. Die Romein was Julius Caesar.
Moraal van dit verhaal? Voordat de ambtenaren jou het vuur na aan de schenen leggen, moet jij dat met hun doen. Zoek de aanval, zonder te schelden of te beledigen. Voorbeeldje?
JULLIE stemmen op al die rechtse partijen, die er voor zorgen dat zelfs mensen met een universitaire studie geen vaste baan meer krijgen. JULLIE stemmen op al die rechtse partijen die het leven zo duur maken dat getrouwde vrouwen gedwongen worden om minstens parttime te gaan werken, zodat IK werkeloos ben, omdat een werkgever liever iemand met HBO achter de kassa heeft dan mij. Kortom, als hier al iemand schuldig is aan mijn werkeloosheid, dan zijn jullie dat, en niet ik. Zorg er dus nu ook maar voor dat ik werk krijg. Want mij lukt het niet.
Zo heb ik dat aangepakt, en niet zachtzinnig, maar met de vuist op tafel slaand. Ze wilden mij met behoud van uitkering bij een voormalig WSW bedrijf laten werken, dan nu een BV is. Dat spraken ze tegen, tot ik het bewijs leverde. Is de KvK toch nog ergens goed voor. Ik werk niet met behoud van uitkering voor een bedrijf dat gericht is op het maken van winst. Punt uit, discussie gesloten. Niet? See you in court. De rechters hebben al meerdere sociale diensten teruggefloten. Ik heb heel veel geprint, vooral van “doorbraak.eu” met veel juridische mogelijkheden voor werkelozen. Ze zaten met de bek vol tanden. Plotseling zat er iemand die het spelletje doorhad.
Veel succes de volgende keer en laat je niet kisten, het zijn maar een stelletje domme ambtenaren die niets anders kunnen dan klakkeloos regeltjes uitvoeren. Daar hoef je echt geen studie voor te volgen.
Martin, of wijs op het ‘sociaal contract’, waarvan de overheid en politiek vinden, dat we dat ‘ondertekend’ hebben en volgens welk we belasting betalen, 20 jaar in de schoolbanken doorbrengen, keurig op komen draven bij de verkiezingen etc. De andere kant van het sociaal contract vergeten ze: dat je met die opleiding ook werk op dat niveau vindt.
“Veel succes de volgende keer en laat je niet kisten, het zijn maar een stelletje domme ambtenaren die niets anders kunnen dan klakkeloos regeltjes uitvoeren. Daar hoef je echt geen studie voor te volgen.”
Een textuele studie. Wie een beetje gezond verstand heeft, heeft aan het lezen van de boeken genoeg en de WWB is rekentechnisch een simpele regeling. 70% van het sociaal minimum is het ook letterlijk.
Dank je wel voor je bemoedigende en strijdbare woorden Martin007. Ik laat me ook niet kisten. Laat ik nou net heel veel interesse hebben voor de Romeinse geschiedenis (ja dat is toevallig echt zo haha). Echter ik ben er niet van overtuigd dat ze allemaal rechts stemmen. Er zitten ook veel PVDA-ers tussen. Maar ach ja, die zijn tegenwoordig eigenlijk ook rechts hè. Dus mijn houding is er ook één van See you in court. Echter ik ben erachter gekomen dat deze consulent mij probeert te belemmeren in mijn gang naar de rechter. Zo heb ik drie weken geleden hoger beroep aan laten vragen door mijn advocaat (nadat de gemeente eindeloos het antwoord op mijn bezwaarschrift heeft weten te rekken, bijna een jaar is daarover heengegaan). Tijdens het gesprek wist deze consulent mij te melden dat de gemeente er niet blij mee is dat ik telkens procedeer. En nog dezelfde middag had hij een nieuwe beschikking opgesteld, die nog meer in mijn nadeel was dan de vorige. En dat terwijl de vorige dus nog behandeld moet worden bij de rechter. Nu moest ik van mijn advocaat voor deze nieuwe beschikking ook weer rechtsbijstand aan gaan vragen en een eigen bijdrage betalen. Dus hoe vaak blijft het juridisch loket mij een diagnose formulier toekennen? Want wat nou als meneer straks weer een derde nieuwe beschikking maakt en dan in een vierde beschikking plotseling mijn uitkering kort? Kan zomaar gebeuren, aangezien hij strategisch en doelbewust mijn gang naar de rechter probeert te saboteren. Mijn advocaat dit uitgelegd. Krijg ik voor antwoord: Ja zo werkt nu eenmaal het bestuursrecht. Men mag een nieuwe beschikking opstellen terwijl de vorige nog ligt te wachten op het hoger beroep bij de rechtbank. Vond ik vreemd. Want ik dacht dat de vorige beschikking dan kwam te vervallen. Of dat de consulent het respect moest hebben om het hoger beroep eerst af te wachten voordat hij een nieuwe beschikking opstelt. Niet dus. Tot mijn verbazing!
“Tijdens het gesprek wist deze consulent mij te melden dat de gemeente er niet blij mee is dat ik telkens procedeer. ”
Ambtenaren moeten eens leren de werking van de trias politica niet als gezichtsverlies te zien. En verder denk ik bij zo’n uitspraak: “Zou de gemeente huilen, boos worden, slecht slapen?”