Privédetectives schaduwen bijstandsmoeder in Hoeksche Waard dag en nacht
In 2014 werd ik letterlijk overvallen met een onaangekondigd huisbezoek door 2 voormalige politierechercheurs. “Wie voedt eigenlijk uw kind op?” werd me gevraagd. Van wie zijn die kratjes bier in de keuken? Van wie is de was in die wasmand? Er werd zelfs tussen mijn schone was gesnuffeld. Er volgde twee gesprekken op het kantoor van de RSD waarvan ik tot op heden overigens geen gespreksverslag heb ontvangen. Ik kreeg foto’s te zien die van mij, mijn kind en mijn vriend met een telelens zijn gemaakt. Heeft u al met uw vriend gesproken over de toekomst? Zou u niet eens aan samenwonen gaan denken? (…) Ik heb een lijst van de RSD gekregen. Op deze lijst moet ik nu iedere minuut die mijn partner in mijn woning is registreren. Dat zullen de rechercheurs dan controleren aan de hand van hun eigen bevindingen. Hoe lang ik die lijst in moet vullen is niet te zeggen. Hoe vaak ze observeren is ook niet te zeggen. Als zij om half tien ’s avonds toevallig langsrijden en zijn auto zien staan weten zij niet dat hij vijf minuten later weg rijdt om aan zijn nachtdienst te beginnen. Waar houdt dit op? Hoeveel privacy moet ik nog opgeven? Gaat dit net zo lang door tot ik op de lijst kan invullen dat hij helemaal niet meer langskomt? Ik vraag u: hoe lang mag dit onderzoek doorgaan? Is het geoorloofd dat een mens meer dan tien maanden lang wordt beroofd van zijn privacy? Wat gebeurt er met de foto’s die zijn genomen van mij, mijn kind en mijn vriend? Hoe lang nog moet ik leven met angsten, stress en nachtmerries? Wanneer kan ik weer naar buiten zonder het gevoel te hebben dat ik word gevolgd? Wie zijn er benaderd voor dit onderzoek: mijn buren, moeders bij school? Met ander woorden: wie kan ik in mijn omgeving nog vertrouwen? De afgelopen tien maanden is mijn leven veranderd in een hel. Ik slaap slecht en als ik slaap heb ik nachtmerries. Ik bezoek momenteel een psycholoog en gebruik medicatie tegen de stress. Ik wil zo graag de rust bieden aan mijn zoon die dat heel hard nodig heeft. In plaats daarvan schrik ik op van iedere beweging voor de deur. Afgelopen week heb ik, voor het eerst sinds lange tijd, de gordijnen overdag weer open durven doen, maar buiten kijk ik nog steeds over mijn schouder. Nadenken bij elke boodschap die ik doe; of ik niet teveel koop omdat dan misschien de verdenking toe neemt. Bij elke stap die ik zet, bij iedere financiële transactie, afspraak met of bezoek van mijn vriend alleen maar kunnen denken of DIT het moment is waar ze op zitten te wachten? Mijn psycholoog blijft maar zeggen dat ik de knop om moet zetten maar dat lukt me helaas niet meer.
In Sociale Dienst Hoekse Waard huurt voor 200.000 detective in (Delangemars)
Ik kan hier netjes op reageren maar eigenlijk verdient dit artikel een grovere reactie als ik eerlijk ben. Ik zal beginnen met het eerste. Mijn mening is dat een uitkering op het individu afgestemd behoort te zijn waarbij het niet uit moet maken of iemand nu wel of geen relatie heeft. Een relatie is namelijk een privé kwestie waar de overheid niets mee te maken heeft. Werk en inkomen hoort gescheiden te blijven van iemand zijn privéleven/liefdesleven/seksleven en dergelijke. Een overheid behoort niet in het privé leven van zijn burgers te zitten. Echter bovenstaande verhaal vind ik dermate schokkend en vrouwonvriendelijk dat ik geneigd ben hier wat grover op te reageren, namelijk met de mededeling dat de overheid eens op moet houden met zijn vrouwelijke burgers te beschouwen als prostituees. Want dat is namelijk wat in het bovenstaande verhaal gebeurd. Het seksleven van een vrouw wordt gekoppeld aan haar inkomen. Dit mag je mijn inziens alleen maar doen indien de vrouw in kwestie van seks haar beroep heeft gemaakt.
Hadden we hier niet een topic over privé detectivebureau dat in gezet werd door de gemeente? Juist ja, dit artikel: http://www.doorbraak.eu/20543/ en met een beetje goochelen kwamen we er achter dat het een belazerde boel was.
Ondanks dat al een jaar bekend is dat privé detectivebureaus niet mogen worden ingezet tegen uitkeringsgerechtigden is de gemeente er schijnbaar toch mee blijven doorgaan. Als ik die mevrouw en vriend was geweest, had ik ze toch op een paar aanklachten getrakteerd.
Mooi gezegd, Raven! Helemaal mee eens. Weet iemand waar die detectives wonen? Dan gaan we bij hen ook eens gluren. Kijken hoe leuk ze dat vinden.
Triest, dat in Nederland, waar over 6 weken wordt gevierd, dat ‘we’ 70 jaar bevrijd zijn, kan gebeuren. Dat ze 200.000 euro uitgeven om misschien 4 keer boodschappen doen door die vriend terug te kunnen vorderen, laat ook zien, dat vooral het sarren en niet financiële motieven de boventoon voeren. Met recht kun je hier spreken van ‘ambtenazi’s’.
Een ding, wat ik haar kan zeggen: stop met je schamen en bang te zijn en oefen met je psycholoog de technieken, die er zijn om niet meer bang te zijn voor deze kakkerlakken.
Nederland is de nieuwe DDR aan de Noordzee aan het worden.
Het is op Geen Stijl maar bekijk de datum. 2009 dus 6 jaar geleden.
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2009/06/binnenkort_ook_bij_u_verplichte_huiszoeking_bezig.html
Voor de rest heb ik niks meer eraan toe te voegen.
Condor
neh, die vrouw moet gewoon op haar tellen passen en zorgen dat ze niets doet waar ze aanmerkingen over kunnen hebben. dit houdt dan in dat ze die vriend gewoon niet meer dan drie dagen per week langs moet laten komen, simpel. verders moet ze gewoon weigeren minutieus op te geven wanneer die vriend op bezoek komt, het lijkt me sterk dat ze dat mogen eisen, per slot hoef je niet mee te werken aan je eigen veroordeling, en de controle op die bezoeken gebeurt immers al door die bountyhunters. in beklag gaan en proces aanspannen tegen het ongeoorloofd rechercheren.
en natuurlijk deze schandalige zaak volop via alle media kanalen van de daken blijven schreeuwen.
Fix. Je zal het vast goed bedoelen maar wat jij zegt dat die mevrouw gewoon op haar tellen moet passen is onzin. Want als de sociale recherche jou eenmaal op het oog heeft dan laten ze je niet meer los. Dan blijven ze dingen zoeken net zolang totdat ze iets gevonden hebben waarmee ze je kunnen pakken. Daar staan ze om bekend. Die mevrouw heeft het prima aangepakt door media aandacht te zoeken. Nagel ze maar aan de schandpaal.
Gegevens die de bountyhunters aandragen zijn niet rechtsgeldig volgens het CRB. De sociale dienst heeft daar zelf de nodige middelen en mensen voor en dient deze ook te gebruiken om zelf voor bewijslast te zorgen.
Ik kwam deze gerechtelijke uitspraak tegen http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBONE:2013:BZ6584. Dit kon wel eens erg handig zijn om dit bedrijf even in diskrediet te brengen of op zijn minst de onderzoeksresultaten in twijfel te trekken. Hier blijk dat investiga bv. ook studenten observeert en ze zijn zelfs daar nog niet eens goed in. Professionaliteit van dit bedrijf moet je hier eens met een korrel, nee, een zak, nee, een baal zout nemen.
Nu worden er dus “rechercheurs” ingezet op basis van no cure no pay. Er zal hun dus heel erg veel aangelegen zijn om uitkeringsgerechtigden en studenten te pakken, het is tenslotte hun inkomen en zoals je kunt lezen maken ze hun eigen checklist zonder enige onderbouwing en verzinnen ze zelf hun onderzoeksresultaten.
Zoals het een goede detective betaamt google je even en poef en viola het adres bij het eerste zoek resultaat:
Meidoornlaan 4, 2641 CB Pijnacker. Het is nog altijd een eenmansbedrijf.
tuurlijk raven, ik geef alleen maar een goeie raad, juist omdat ze zo hun best zullen doen om d’r te naaien, ik bedoel daarmee geenszins dat het zo hoort ofzoiets. je kan wel lekker obstinaat overal heel demonstratief schijt aan gaan zitten hebben maar dan moet je, hoezeer je ook in je recht staat, wel afwegen of de problemen die je daarmee over jezelf afroept dat waard zijn. ik zou iig liever kijken of ik dat niet wat slimmer aan zou kunnen pakken, maar verder als proces beginnen en media aandacht erop vestigen kom ik helaas niet. en ja misschien wat contraspionage en naar believen evt andere acties, maar daarvan is het resultaat niet helemaal op nuttigheid in te schatten, dus kan ik niet veel van zeggen.
Hallo Paul,
“De sociale dienst heeft daar zelf de nodige middelen en mensen voor en dient deze ook te gebruiken om zelf voor bewijslast te zorgen.”
Dat maakt het ‘bezoek’ van dit sujet mijns inziens zelfs tot een huisvredebreuk.
ik kende wel wat ‘informatie&recherche’ burootjes vroeger via via wat connecties in m’n sociale omgeving destijds, maar ik kan wel zeggen dat dat zonder uitzondering allemaal uitermate louche onderneminkjes waren, met veel verstrengelingen in de onderwereld, waar ze een flink deel van hun werk voor deden. klein voorbeeldje; autodieven konden zonder zich ook maar te hoeven legitimeren voor tien gulden navragen op welke naam en adres een kenteken stond. daar is niks in veranderd en dat soort burootjes is nog steeds gewoon voornamelijk onderwereld.
Ja Fix, ik begrijp je goeie raad. Ik begrijp waar die vandaan komt. En obstinaat doen wil ik zeker niet. Echter ik heb al diverse keren gelezen dat de sociale recherche blijft doorzoeken tot ze iets vinden. Ook al houden mensen zich precies aan hun belachelijke regels. En uit eigen ervaring kan ik ook zeggen dat ze door blijven zoeken. Ik heb namelijk ook een keer een huiszoeking gehad waarbij twee sociale dienstmedewerkers mijn kasten overhoop gingen halen op zoek naar herenkleding. En dit terwijl ik geen vriend had. Sterker nog, ik val niet eens op mannen (een vriendin had ik overigens ook niet). Men is toen heel lang blijven zoeken naar sporen van een man/vriend. Dit spoor was natuurlijk niet te vinden. Simpelweg niet omdat er totaal geen partner in beeld was. Op een geven moment kwamen ze daar ook achter en stapte men maar over op een ander onderwerp. Ik zou toen wel te vaak bij familie op bezoek gaan. Dus ook mijn familie kreeg last van huiszoekingen. En dit alles naar aanleiding van één anonieme tip van een buurjongen. Deze jongen nam wraak omdat hij in mijn schuurtje ingebroken had en ik dit gemeld had bij de huismeester. Die tip kwam binnen bij zowel de sociale dienst alsook bij de belastingdienst waar ik werkzaam bij was. Echter de sociale dienst had deze tip op hun bureau laten liggen voor het geval ik weer opnieuw bijstand aan moest gaan vragen. De baan was immers maar tijdelijk en dat wist men vanuit het reïntegratiebureau dat voor mij bemiddeld had met subsidie. Om een lang verhaal kort te maken. Uiteindelijk is toen mijn uitkering ingetrokken en ik heb deze pas weer teruggekregen nadat ik zelf een klacht in had gediend bij de directeur van de sociale dienst. Dus uit eigen ervaring kan ik zeggen: Ze blijven doorgaan. En dat heb ik ook al op diverse sites gelezen. Als de sociale recherche een persoon eenmaal in beeld heeft dan laten ze je nooit meer los. Dan blijf je bij hun op de radar staan. Ze hebben dan immers een dossier van je. Met foto’s en dergelijke. Dit incident van mij is inmiddels al tien jaar geleden. Toch merk ik af en toe dat ik nog gevolgd word. Dat men soms post voor mijn deur. En ook mijn familie merkt dat. Ook daar wordt soms nog weleens voor de deur gepost. Of men schakelt de hondenbelasting in omdat mijn moeder weleens op mijn hond past. Dat is ook al diverse keren gebeurd. De sociale recherche denkt dat ik dat niet zie of merk. Dat ik niks door heb. Maar ik ben niet gek.
o dat klinkt niet best raven, ik hoop dat je wat hebt aan sommige reacties hier, kijk of je kan procederen tegen een of ander.
belachelijk dat je zelfs niet eens je familie mag bezoeken zovaak je maar wil. nog effe en je mag niemand meer helpen of ze rekenen je hulp om in betaalbare arbeid wat ze van je uitkering aftrekken, straks mag je zelfs je eigen kamer niet meer zelf behangen of ze trekken het fictieve bedrag van een dergelijk klusje af van je uitkering. dit neemt echt letterlijk geesteszieke proporties aan.
Ach Fix. Ik ben constant in procedures verwikkeld met de sociale dienst. Dan weer voor het één dan weer voor het ander. Daarom heeft mijn nieuwe consulent ook snerend in mijn dossier vermeld dat mijn hobby procederen is. Trek ik me niks meer van aan. Ik heb inmiddels een olifantenhuid gekregen als het om hun gaat. Maar uit eigen ervaring kan ik dus wel zeggen dat het echt niks uit maakt al hou je jezelf 100 procent aan hun regels. Ze volgen je toch. Blijven toch constant roeren in je privé-leven. Daarom zeg ik als voorspelling op bovenstaand verhaal dat die sociale recherche net zolang die vrouw blijft lastig vallen tot dat haar relatie uitgaat. Die vriend kan gaan zeggen: Ik trek dit niet langer zo. Sorry meid maar ik ga op zoek naar een vrouw die deze sores niet heeft. Of die mevrouw in kwestie kan de relatie willen gaan verbreken omdat ze iemand anders niet mee wil sleuren in haar ellende. Ik denk echt dat die relatie op een gegeven moment uit zal gaan om deze reden. Waarom denk je dat er zoveel bijstandsgerechtigden in een sociaal isolement zitten? Voor een deel is dat inderdaad vanwege geldgebrek. Maar dat is niet de enige reden. Welke relatie of ander sociaal contact is er nou bestand tegen de sociale recherche? Dat breekt relatie’s vroeg of laat op. En daar werkt men op. Ze willen bijstandsgerechtigden gewoon isoleren. In mijn geval hebben ze mijn oma, met wie ik een heel goed contact had en voor wie ik soms mantelzorg deed, expres tegen haar wil ondergebracht in een verpleeghuis. Daar is ze uiteindelijk dodelijk ziek geworden. En inmiddels overleden.
Ze hadden toch wel een doorzoekingsbevel? Ze mogen alleen vragen om een kast of lade open te maken. Als ze zelf zonder te vragen kasten en lades overhoop halen is daar wel een doorzoekingsbevel voor nodig.
Als zij geen bijstandsuitkering hebben, vraag ik me af wat zij bij jou familie komen doen?
Pak een camera en ga hun fotograferen, laat ook duidelijk merken dat jij hun in de gaten houdt. Daar hebben ze echt een bloedhekel aan.
Dit is inderdaad een probleem, maar niet onoverkomelijk. Je zou het zelf kunnen gebruiken om de relatie spannender te maken. Alles wat niet mag is spannend. Gewoon manieren zoeken zodat ze jou of je vriend niet meer zien of kunnen volgen. Het laat me gelijk weer terug denken aan een voorval van een paar jaar geleden. Het zelfde verhaal als hierboven. Een vriendin van me werd ook constant in de gaten gehouden en ik vertelde die twee dat je moet gaan denken als een crimineel. Haar vriendje kwam door de tuinen van de achterburen, via de achterdeur weer naar binnen en vertrok ook weer op die manier. De heggen in haar tuin werden niet meer kort gesnoeid om het zicht nog meer te belemmeren en ook de achterburen doen mee. De auto stond 2 straten verder, uit het zicht. En zo had zij ook manieren bedacht om maar uit het zicht te blijven en toch bij haar vriend te kunnen zijn. Ze hebben er altijd voor gezorgd dat in hun huis niks te vinden was van de andere partner of hierna kon verwijzen. En ja, ze zijn nog altijd ieder nacht samen.
Maar het is inderdaad belachelijk dat een overheid zover ingrijpt in een relatie. zolang er geen financiële verwevenheid is en ieder zijn/haar huishouden heeft en dit ook gewoon aantoonbaar is, hoort de gemeente die mensen met rust te laten. Iedere Nederlander is vrij om te gaan en staan waar hij/zij wil. Een uitkeringsgerechtigde is daar geen uitzondering op, al willen ze dat graag om de uitkering te kunnen korten.
Paul,
“Een vriendin van me werd ook constant in de gaten gehouden en ik vertelde die twee dat je moet gaan denken als een crimineel.”
Doorgaans word je er niet gelukkiger en gezonder van door als crimineel te moeten gaan denken en handelen. Daarnaast geven bijstandsgerechtigden aan te lijden aan het feit, dat ze als crimineel behandeld worden.
“Ze hebben er altijd voor gezorgd dat in hun huis niks te vinden was van de andere partner of hierna kon verwijzen. ”
Dat is toch het inleveren van vrijheid. Je eigen huis niet meer mogen inrichten en gebruiken zoals je wil.
Nee Paul. Ze hadden geen doorzoekingsbevel. Ik moest zelf op hun bevel al mijn kasten overhoop halen. Voor zover ik weet heeft ook alleen de politie zo’n huiszoekingsbevel nodig. Als je een bijstandsuitkering aanvraagt dan staat er toch al in de voorwaarden beschreven dat je huiszoekingen toe moet staan. En ja, helaas had mijn moeder ook een uitkering en mijn oma AOW. Dus wij zaten allemaal nogal in een kwetsbare positie. Dat zie je overigens vaker dat er meerder uitkeringen in een familie aanwezig zijn. Dat hebben ze ontdekt bij de bijstandsbond. Armoede gaat vaak over van de ene generatie op de andere. Niet altijd natuurlijk, maar is wel vaak het geval. En ja, het kan zijn dat die mensen die jij kent dat spannend vinden. Ik denk daar meer over zoals Vilseledd. Ik wens niet als een crimineel behandeld te worden.
3.4.1 Toestemmingsverklaring / informed consent
Uit artikel 8 EVRM volgt dat als de belanghebbende vrijwillig toestemming geeft tot binnentreden van de woning er geen sprake is van inbreuk op de persoonlijke levenssfeer. De toestemming moet op basis van vrijwilligheid verleend zijn. Dit houdt in dat de toestemming gebaseerd moet zijn op volledige en juiste informatie over de reden en doel van het huisbezoek, het zogenaamde “informed consent”. Tevens moeten de rechten en plichten rondom het huisbezoek duidelijk zijn voor de belanghebbende. De bewijslast dat aan de voorwaarde van het “informed consent” is voldaan rust op de gemeente. Om deze reden is het gewenst om belanghebbende een schriftelijke toestemmingsverklaring te laten ondertekenen.
Ook tijdens het huisbezoek zal steeds sprake moet zijn van “informed consent”. Dit speelt vooral wanneer tijdens het huisbezoek verdere inbreuken op de privacy nodig geacht worden. Te denken valt hierbij aan het bekijken van de verschillende ruimtes, maar ook eventuele kasten en laden.
Bron en nog meer informatie over huisbezoeken: http://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/xhtmloutput/historie/Oosterhout/304241/304241_1.html
Trouwens, de sociale recherche heeft altijd een huiszoekingsbevel nodig om binnen te mogen komen. Daarom zijn ze vaak vergezeld van een bijstandsconsulent omdat deze geen huiszoekingsbevel hoeft te hebben.
En hier nog klopt iets niet. De politie moet wel een doorzoekingsbevel hebben en een SD medewerker niet? en omdat de Sd medewerker dit niet nodig heeft maakt de huiszoekingsbevel nodig om binnen te mogen komen. Juridisch zou dit wil conflicterend kunnen zijn en er word misbruik gemaakt van de situatie waar een SD medewerker geen huiszoekingsbevel nodig heeft en de sociale recherche er vrolijk achteraan hobbelt.
Jurisprudentie is er inmiddels wel voldoende en veel gemeenten zijn terughoudender geworden omdat er een goede aanleiding moet zijn om een huisbezoek af te leggen, zo niet dan verliest de gemeente absoluut de rechtzaak.
Zij hebben er een spel van gemaakt om de gemeente om de tuin te leiden wat hun situatie betreft. Toch zijn ze zo slim om alles gescheiden en verborgen te houden. Om dit soort spelletjes te kunnen spelen zul je dus moeten denken als een crimineel op dit gebied. Dat mensen in de bijstand, dingen verborgen gaan houden zie je steeds meer, niet alleen bij relaties.
De overheid schildert uitkeringsgerechtigden al jaren af als criminelen, fraudeurs en werkschuw. Verbaas je dan niet als uitkeringsgerechtigden zich afzetten tegen de overheid. Dat is geen crimineel gedrag maar een natuurlijke reactie.
En hebben chronisch zieken en gehandicapten die van een WIA, WAO, of Wajong moeten leven ook te maken met dergelijke sociale rechercheurs? Ik moet er niet aan denken dat juist die mensen die afhankelijk zijn van zorg door anderen in de gaten worden gehouden door sociale rechercheurs.
Hallo DRM,
Die hebben met een soortgelijk systeem te maken, de dienst Fraudepreventie- en Opsporing van het UWV. Omdat de genoemde uitkeringen geen gezinsuitkeringen zijn, hebben ze niet het recht in je vuile was of afvalemmer te snuffelen.