Sjaak Platzak: Baanloze moeder met keukentafel
Trrrriiiiingngn
“Goedemorgen, mevrouwtje…!”
“Ik ben uw persoonlijke Buitengewoon Participatie Ambtenaar.”
“Ik kom gezellig bij u langs voor een kopje koffie aan uw keukentafel. Dan kunnen we gelijk even wat vragen doornemen.”
“U heeft, neem ik aan, onze uitnodigingsbrief toch wel ontvangen..?”
“Nee, daarin nodigden wij óns uit bij ú.”
“Nee, u heeft misschien geen vragen, maar wij wel, vandaar!”
“Het komt niet uit? Maar u heeft onze brief toch ontvangen?”
“Dan moet ik noteren dat u niet mee wenst te werken en dat kan gevolgen hebben voor de bijdrage kinderopvang…”
“Dát dacht ik wel! Zo kan het toch ook!’
“Ja, ik zie het. U heeft drie kinderen, zoals opgegeven. Een vinkje dus. Maar wat doen die andere twee kinderen hier?”
“Uw buurvrouw is ziek?! Een vinkje dus bij mantelzorg. Het is fijn dat u al zo actief bent!”
“Maar we hebben het hier natuurlijk wel over op loon waardeerbare arbeid!”
“Ja, dat geldt ook als uw buurvrouw geen geld heeft om u te betalen. Als uw buurvrouw nu eens aan het werk ging, dan had ze dat geld wél!”
“Daar kan ik dus niet over oordelen! De gemeentearts bepaalt of uw buurvrouw al dan niet kan werken tijdens de chemo.”
“Als u de kinderen van de buurvrouw kunt opvangen, kunt u dus ook worden geplaatst bij de kinderopvang “In Mijn Huis” van mevrouw Baars.”
“Ja, dat is de vrouw van de wethouder, dat klopt. Die vindt dus wél de tijd om naast de zorg voor man en kinderen een eigen bedrijf draaiende te houden. Zo kan het dus ook!”
“Nee, u wordt daar geplaatst als participerende burger met behoud van vigerende toeslagen. De werkervaring die u daar opdoet, komt u straks vast van pas! Is het niet in een betaalde baan, dan toch wel als verrijking van uw persoonlijke ervaringen.”
“Nee, natuurlijk geldt dat niet voor mevrouw Baars! Die heeft een drukke baan, terwijl u hier maar een beetje zit te vereenzamen!”
“U mag dat misschien persoonlijk anders ervaren, maar de statistieken zijn daar heel eenduidig over!”
“Dan zit u bovendien ook een paar uur per dag in een ruimte die wél wordt verwarmd! Het is hier bepaald onbehaaglijk!”
“Nee, reiskosten worden niet meer vergoed. Een vrijwilligersvergoeding? Bovenop alle toeslagen die u al krijgt?”
“Voor die fiets had u allang kunnen sparen! Sinterklaas bestaat niet! Daar bent u inmiddels te oud voor, vindt u zelf ook niet?”
“Dan stap ik maar weer eens op! Ook zonder koffie was het leuk eens kennis met u te maken! U hoort nog van ons!”
Sjaak Platzak
Naar aanleiding van het bericht “Ook uitkeringsgerechtigden krijgen een keukentafelgesprek” waarin wordt aangekondigd dat baanlozen in de gemeente Groningen ook allemaal een “keukentafelgesprek” opgedrongen gaan krijgen.
mevrouwtje: Ohh gezellig, u heeft wel een huisdoorzoekingsbevel bij u?
mevrouwtje: Welke brief? Ik krijg zo veel brieven en rekeningen.
mevrouwtje: Prima, zonder een doorzoekingsbevel komt u er niet in. Trouwens, u wil bij mij koffie komen zuipen. Waarom krijg ik bij u op kantoor dan geen koffie?
mevrouwtje: Hoe bedoelt u? U staat nog steeds buiten in de regen.
mevrouwtje: Is mijn buurvrouw ziek? Dat wist ik niet. Ik dacht dat de kindertjes fijn met elkaar mochten spelen, Is dat verboden?
mevrouwtje: Maar mijn buurvrouw werkt ook. Bij de sociale dienst, Echt waar. En wat bedoelt u met geld waardeerbaar werk? Als kinderen met elkaar spelen opeens met geld waardeerbaar?
mevrouwtje: Hoe? Daar kunt u niet over oordelen? U ziet toch dat de kinderen met elkaar spelen. Dus een gemeente ambtenaar is nu opeens ook een doctor? Dat moet u me toch eens even snel uitleggen.
mevrouwtje: Dat u uw kinderen niet weet op te voeden en daarom maar bij de opvang dumpt, daar kan ik niks aan doen.
mevrouwtje: Ohh een gevalletje belangenverstrengeling en mee profiteren. Hoeveel krijgt zij aan subsidies en onkosten vergoedingen als vrouw van de wethouder? Wie is hier nu de grootste profiteur? En dan dumpt ze de kinderen maar bij een ander? Puur voor het geld dus. Is ze niet van de VVD?
mevrouwtje: Hey snotneus, nu ga je wel wat ver. Als jij wilt dat ik daar werk ga verrichte nom zo genaamd werk ervaring op te doen, dan ga jij ook eens normaal loon betalen en ander opzouten, vriend.
mevrouwtje: Sorry bent u blind of zo? Hoe eenzaam kan ik zijn als er toch een stel kinderen binnen met elkaar ligt te spelen?
mevrouwtje: Heeft u stront in uw ogen? kijk nu eens naar de spelende kinderen. Zo eenzaam ben ik niet, Trouwens, misschien wilt u dit even aan mijn man vertellen?
mevrouwtje: U staat nog altijd buiten in de regen, niet ik. Ik sta droog en warm. Maar wilt u nu opschieten, de koffie staat koud te worden.
mevrouwtje: Welke reiskosten en toeslagen? Legt u me dat nu eens uit waar ik recht op heb.
mevrouwtje: Fiets? Die staat achterom. Wat is er met mijn fiets? En ja u heeft gelijk sinterklaas bestaat niet. Na een uur praten heeft u eindelijk nu eens wat zinnigs gezegd. Deed het pijn?
mevrouwtje: Dank zij jou is mijn koffie koud geworden, hey bedankt he’. Hebben jullie nu echt niks beter te doen dan mensen lastig te vallen en te intimideren en te bedreigen? Wat kost een ambtenaar nu wel per uur? Reinste verkwisting van belasting geld. Ga eens wat nuttigs doen. Bv. mee helpen in een verzorgingstehuis. Dan doe je eens wat nuttigs voor jou loon dat betaald is met mijn belastinggeld.
Prettige dag verder.
eigenlijk ben ik er stil van. ik zou erom lachen, als om een gevatte grapperij, als ik me niet tegelijkertijd zou bedenken dat dit anno nu heel wel mogelijk is… en dan denk ik dat ik ook nog es een keer hardstikke achter loop, want ik geloof dat ik moet begrijpen dat dit inmiddels als de normaalste zaak van de wereld moet worden beschouwd in dit godvergeten(godvergeven?) teringland… dit gaat gewoon voorbij het begrip gotspe, er zijn geen woorden meer voor, gotspe is de uiterste beschrijving van een onbetamelijkheid die ik ken. ik heb op het engelse atrocity gegoogled, maar dat vertaalt naar verfoeilijkheid, wat in vergelijking gewoon als een volstrekte understatement klinkt. pas als ik stel dat lui die zich voor dit karretje laten spannen en er daadwerkelijke invulling aan geven moeten worden doodgeschoten, zoals men vlak na de oorlog ook wel standrechtelijk deed met dergelijke typen collaborateurs en volksverraders, dan pas kom ik bij bepaalde anderen tot een vergelijkbaar peil van verontwaardiging als die ik hierbij heb. en daarbij gaat het niet zozeer om de op zich onvergelijkbare ernst van de daden, alswel om de mate van onbeschaamdheid waarmee deze als normaal beschouwd en zelfs daadwerkelijk, en vooral demonstratief onbeschaamd, uitvoering aan gegeven worden respectievelijk gesteld dat daar uitvoering aan gegeven zou moeten worden, de reden waarom dus. maar wellicht moeten we wachten tot de eerste de beste persoonlijke buitengewoon participatie ambtenaar overhoop word geknald voordat er mogelijk in de rechtsgang daadwerkelijk serieus aandacht aan word geschonken. tot die tijd doet men maar en kijkt men hoever men kan gaan voordat het in hun gezicht ontploft, en zolang het volk er niet al te hard over klaagt zodat het niet door kan gaan hebben ze het lekker toch iedere keer weer voormekaar.
Dat brieven versturen gaat bij het UWV als volgt: de uitzendkracht mag niet aan het eind van de behandeling van zijn item uit de werkvoorraad zijn brief halen, maar moet die allemaal opsparen en een à twee keer per dag printen. Ja, als het uitzendkrachten betreft, weet men wel de productie op te schroeven. Het gevolg laat zich raden: printers lopen nogal eens vast en brieven staan dan keurig geregistreerd in het systeem, maar fysiek is er niets verstuurd. Ook voor instanties geldt gewoon, dat de verzender verantwoordelijk is voor de goede aankomst van zijn brieven. Wil je zeker zijn, dan kun je aangetekend versturen of dan moet je langs de deurwaarder.
Ik ben eens een beetje op de term participatie ambtenaar gedoken. Verbazend dat er nog geen functies zijn die participatie ambtenaar genoemd worden.
Ik begin eerder te geloven dat het een verkapte manier is om huisbezoeken, zonder enige geldige rede, behalve koffie drinken, te kunnen doen. Zeker als er ook nog een vragen lijst word door genomen en je er ook op gewezen word dat er bij weigering, er gevolgen aan vast zitten.
In mijn ogen is een persoonlijke participatie ambtenaar, niets minder dan een opsporingsambtenaar of een ambtenaar van de sociale dienst of een willekeurige ambtenaar die gewoon iets moet onderzoeken.
het was ook nog maar een satire, maar je kan erop wachten
“participatie ambtenaar” is gewoon een ander woord voor NSB’er …….
en onze eigen overheid de bezetter… er zijn wel paralellen te trekken. want bij vervaging van de nodige verbindende factoren moet je je bedenken van wie dit land nou eigenlijk is, van de mensen of van de staat?… die tweedeling is iig de schuld van het staatsbestuur die haar plicht aan het volk verzaakt, en niet het verzet.
Uitspraak van Paul: Ik ben eens een beetje op de term participatie ambtenaar gedoken. Verbazend dat er nog geen functies zijn die participatie ambtenaar genoemd worden.
Is niet verbazingwekkend, participatie ambtenaar klinkt te gewoontjes.
Wel kom ik de term participatie specialist veelvuldig tegen. Het beestje moet namelijk via een mooier klinkende functie
op een hoger statuur komen te staan 🙂 De naam specialist trouwens dat mag iedereen zich noemen klinkt veel beter en betrouwbaarder. Net als expert, autoriteit etc etc. Ik mag me urine-expert of specialist noemen als ik zeer ver kan plassen of zeiken. Of heel lang, vul maar in.
http://www.veermanlukaart.nl/participatie-specialist/
http://anderstaligenloket.nl/tag/participatiespecialist/
http://www.meedemeentgroep.nl/mee-voor-professionals/wat-doet-mee-voor-uw-client/leren-en-werken/ondersteuning-bij-werk-en-dagbesteding
En dat na 10 seconden googlen. Heb er de 3 eersten uitgenomen qua links, maar er staan er nog veel meer.
Paul een wat bescheidenere gemeente zal misschien in de nabije echt wel vacatures invullen waarin het woord participatieambtenaar gebruikt gaat worden. Geef ze de tijd, het is nog allemaal nieuw. 🙂
Condor
Het feit is dat is een persoonlijke participatie ambtenaar, niets minder dan een opsporingsambtenaar of een ambtenaar van de sociale dienst of een willekeurige ambtenaar die gewoon iets moet onderzoeken. Het feit dat men een vragenlijst gaat afwerken en er gevolgen aan vast zitten als je ze de toegang weigert, zegt toch eigenlijk genoeg.
Het is dus gewoon een ambtenaar en die hoort zich aan de regels te houden. Het “keukentafel gesprek” is een probeersel om onder die regels uit te komen om als nog binnen te kunnen komen zonder een geldige rede en door je huis te kunnen struinen.