Groningse vragenlijst voor baanlozen: vinden je familie, vrienden en buren ook dat je werk moet gaan zoeken?
“Mensen die met een uitkering thuis zitten, zijn beter af als ze wel vrijwilligerswerk doen of op een andere manier actief zijn”, aldus de Groningse GroenLinks-wethouder Gijsbertsen. En dat is ook gunstig voor zorgverzekeraars, want “mensen die actief zijn, voelen zich beter over zichzelf en voelen zich ook gezonder en doen daarom minder een beroep op zorg”. Bijstandsgerechtigde stadjers worden nu opgeroepen om thuis “in gesprek” te gaan met de gemeente Groningen. Die wil van zo’n zevenduizend “kansarmen” uitvogelen waar hun “talenten en mogelijkheden” liggen. Sprak men eerder nog van “keukentafelgesprekken”, tegenwoordig noemt men deze massascreening “Kansen in Kaart” (KiK). Bij de uitnodigingsbrief (pdf) voor de screening zit een pakketje papieren. Actiecomité DwangArbeid Nee Groningen (DANG), waaraan ook Doorbraak meedoet, nam het pakketje door. Voor wie onbekend is met dit soort vragenlijsten: val niet van je stoel! Keep calm, keep reading and get angry.
Een inleidend A4-tje (pdf) introduceert de KiK-gesprekken. Ze zouden louter uit nieuwsgierigheid worden gevoerd, “want iedereen wil uiteindelijk toch zinvol bezig zijn?” Zo begint de gemeente al meteen met de vervelende suggestie dat bijstandsgerechtigden nog niet zinvol bezig zouden zijn. Maar dat wil men natuurlijk het liefst van de baanloze zelf horen. En wat vinden ze van hun wijk en van de activiteiten die daar plaatsvinden? En hoe zien ze zichzelf binnen dat geheel? De baanlozen mogen het de gemeente nu vertellen, want “het woord is nu aan u”, en “de gemeente volgt!” Maar wat meteen opvalt, is dat de vragenlijst feitelijk meer een lijst stellingen is. Maar waarom wordt die dan als vragenlijst opgevoerd?
Typerend voor het type samenleving dat we inmiddels geworden zijn, worden ook baanlozen uitsluitend nog benaderd met economiserende termen als “talenten en mogelijkheden”. Iedereen moet immers “meedoen” en iedereen heeft “capaciteiten”. Zo moeten baanlozen naar zichzelf gaan kijken. Maar bovenal moeten ze gaan “participeren”. Want baanlozen leven volgens dit soort denken niet echt in de maatschappij. Nee, ze staan daar buiten. Ze zijn naar buiten gewerkt, want ze zijn onrendabel, ze kosten geld. De uitkering, de bestaanszekerheid van de baanlozen, moet voortaan worden “verdiend”. Maar nogmaals, de gesprekken zijn echt uitsluitend in het belang van de baanloze stadjers, hoor!
Baanlozen als probleem
Alsof de gemeente daadwerkelijk zou gaan “luisteren” naar mensen die “een probleem” vormen voor de gemeente. Sterker nog, baanloze bijstandsgerechtigden vormen een “enorm probleem” voor de gehele maatschappij! Daarom worden ze al decennialang bestreden. Baanloosheid en het recht op sociale zekerheid vormen een “gigantisch probleem” dat moet worden op-ge-lost.
Liefst zou men “het probleem” willen doen verdwijnen zoals jaren terug het “probleem van arbeidsongeschiktheid/profiterende niet echt zieke WAO-ers” grondig werd “opgelost”. Meerdere ronden van massale herkeuringen brachten het aantal “rechtmatige” WAO-uitkeringen sterk terug. En nog steeds zetten politiek, wetenschap en professionals in op het terugbrengen van het “probleem” van de chronisch zieke mensen en hun recht op bestaanszekerheid, nu binnen de Participatiewet.
Enkele van de vragen. De volledige lijst vind je hier (pdf).De volgende vragen gaan over de bezigheden die u mogelijk doet op een doorsnee dag. 13. Heeft u lichamelijk moeite met: 14. Bent u in het afgelopen half jaar behandeld voor psychische problemen? 18a. Hoe vaak heeft u contact met een of meer familieleden? 18b. Hoe vaak heeft u contact met vrienden, vriendinnen of goede kennissen? 18c. Hoe vaak heeft u contact met buren of mensen die bij u in de straat wonen? 19. Zelfredzaamheid b. Ik weet hulp te vinden als buren, vrienden of familie mij niet kunnen helpen. 20. Activiteiten b. Om bezig te zijn, zou ik graag op vrijwillige basis iets willen doen. c. Ik ben actief en vind dat leuk om te doen. 21. Schulden 23. Doet u momenteel vrijwilligerswerk? c. Zou u meer uren vrijwilligerswerk willen doen? d. Zo ja, in welke sector zou dat dan zijn? De volgende vragen gaan over hoeveel steun u krijgt uit uw omgeving bij het zoeken naar een betaalde baan. 28. a. Ik ken mensen die mijn kunnen helpen bij het vinden van een baan. c. Anderen moedigen mij aan om werk te vinden. De volgende vragen gaan over uw werkvermogen. Met “werkvermogen” bedoelen wij de mate waarin u lichamelijk en psychisch in staat bent om te werken. Waarbij 1 een laag werkvermogen is en 10 een hoog werkvermogen. 29. Welk cijfer zou u momenteel aan uw werkvermogen toekennen? 33. Hoe belangrijk vinden de volgende personen het dat u aan het werk gaat/betaald werk zoekt? b. Uw vrienden en kennissen c. Mensen bij u in de buurt |
Vragen voor baanlozen
In de vragenlijst, en waarschijnlijk ook tijdens het persoonlijke gesprekje met een ingehuurde getrainde professional, wordt de baanloze van top tot teen gescreend. Er wordt gekeken naar hun “praktisch functioneren”: hoe hoog is iemands opleiding, hoe taalvaardig is iemand, kan een baanloze met een computer en internet omgaan? Kan een baanloze huishoudelijke klussen doen? Misschien nog andere dingetjes?
Er wordt gescreend op “psychisch functioneren”, ofwel “welbevinden”. Heeft de baanloze een psychiatrische achtergrond, stoornis, is de persoon in behandeling, aan de medicijnen? Er wordt ook gekeken naar verslavingsgedrag: is iemand verslaafd (geweest) en daarvoor behandeld? Zo ja, bij wie en hoelang, enzovoorts. En hoe is dan het contact met de hulpverleners? Is de baanloze in aanraking geweest met Justitie, gedetineerd geweest? Alsof deze informatie niet superpersoonlijk is.
Wat doet de baanloze zoal overdag? Dagbesteding heet dat. Opvallend aan de vragenlijst is dat er wordt gestuurd richting vrijwilligerswerk. Geeft een baanloze aan vrijwillig iets te doen, dan wordt dat meteen verder uitgeplozen. Ook moeten ze aangeven hoeveel uur vrijwilligerswerk ze zouden willen doen. En fijn: de makers van de lijst met stellingen hebben de soorten vrijwilligerswerk al voorgekookt. Activisme staat er alvast niet bij.
Is de baanloze kapot?
Of de baanloze lichamelijk nog een beetje “functioneert”, wordt ook goed bekeken: doet ie het nog, of is ie kapot? Kan de baanloze stofzuigen, tafels verplaatsen, traplopen of zwemmen? En hoe schat de baanloze het zelf in: kan hij of zij fysiek werk doen? Daarbij moeten baanlozen zichzelf nota bene inschalen. Dat geldt ook voor de zogenaamde psychische belasting: baanlozen moeten zichzelf een cijfer toekennen.
Er wordt gevraagd naar kansen op betaald werk, en of de baanlozen überhaupt nog betaald of onbetaald willen werken. Of ze hun kansen op de arbeidsmarkt hoog of laag inschatten. Kunnen ze de website van het UWV wel vinden…
Uiteraard wordt er ook gescreend op consumptiegedrag en financiële schulden. Hoe denkt de baanloze over rood staan? Over geld lenen? Die twee worden trouwens onlosmakelijk met elkaar verbonden bij de stelling. Alsof het goed mogelijk is om met een bijstandsuitkering uiteindelijk niet in financiële problemen te geraken. Ook wordt er gevist naar hoe druk baanlozen zich maken over hun financiële situatie: liggen ze wel eens wakker om geldzorgen? En zijn ze bekend met de “armoede-verlichtende” maatregelen van de gemeente Groningen? Willen ze daar informatie over ontvangen?
Er wordt gekeken naar hoe baanlozen “sociaal functioneren”. Heeft de baanloze contact met gezin, familie, vrienden en de woonomgeving? Hoe is dat contact? Hoe vaak ziet de baanloze familie, vrienden, kennissen en buurtgenoten? Wat doet de baanloze allemaal voor die mensen? Doet die sociale omgeving ook wel eens iets voor de baanloze? En oh, doet u soms aan mantelzorg? En zo ja, voor wie dan? Hoe wederkerig is de sociale omgeving, en hoe beziet de baanloze wederkerigheid.
Vooral de stellende vragen over sociale contacten zijn schandalig. Er wordt ijskoud gevraagd of mensen in de omgeving van de baanloze het erg vinden dat hij of zij geen baan heeft! Hoe groot is de sociale druk om “iets te gaan doen”? Zien vrienden en familie de baanloze ook als lamzak, profiteur, zinloos mens? Het stigma wordt bevestigd binnen de vragen, de baanloze wordt er nog eens fijntjes op gewezen dat zijn of haar omgeving dat vast ook erg vindt! En ga nou eens iets doen, maak jezelf nuttig, want dat vinden je familie, vrienden, kennissen en omgeving ook erg belangrijk!
Baanlozen moeten zichzelf “oplossen”
Waar het om gaat, is dat baanlozen zich van hun baanlozenschande ontdoen. Ze moeten het stigma voortdurend zelf ontkrachten. Ze moeten voortdurend gaan bewijzen dat ze in de samenleving staan. Alleen zo mogen ze nog in die maatschappij leven. Bijstandsgerechtigden moeten hun armoede – veroorzaakt onder andere door de absurd lage uitkeringen – aanvaarden en zo als het ware “oplossen”. Immers, wanneer armoede geen “probleem” meer is, dan bestaat het eigenlijk ook niet meer.
Maar baanlozen moeten meer “problemen” gaan oplossen. Ze moeten gratis het werk gaan doen dat voorheen betaald gedaan werd, door ‘werknemers’. Baanlozen moeten verpauperde – want minder budget – buurten gaan opleuken en opknappen. Baanlozen moeten hulpbehoevende mensen gaan ondersteunen. Baanlozen moeten zichzelf ook gaan onderscheiden van andere baanlozen. Dat doen ze door mee te werken aan de screening. Bij die screening worden de gevolgen van de “problemen” als stellingen geponeerd. De baanloze moet de gevolgen erkennen en aangeven ermee aan de slag te willen gaan. Over de oorzaken, over de “problemen” zelf, wordt vanzelfsprekend niet gesproken. Nee, de baanlozen gaan elk individueel de gevolgen aanpakken.
Laat je niet in jouw kaarten kijken
Gijsbertsen meldde op 23 maart vol trots op RTVnoord dat 31 uitkeringsgerechtigden na een “Kansen in Kaart”-gesprek een programma “mogen” volgen bij het Centrum naar Werk, waarna ze zes maanden “stage gaan lopen” bij een werkgever. Dat riekt natuurlijk naar dwangarbeid!
Wat er met de antwoorden van de baanlozen gebeurt? Die worden netjes digitaal verwerkt en in sommige gevallen kan men heel snel “matchen”. Zo weten we dat een baanloze, niet lachen, is doorgestuurd naar een heus reïntegratietraject. Terwijl die juist aangegeven had al meerdere reïntegratietrajecten achter de rug te hebben zonder een door haar gewenst resultaat: een betaalde baan.
We hoorden van baanlozen dat ze simpelweg niet mee willen doen, zich afmelden en dan te horen krijgen: “Oh, nou, belt u maar als u behoefte heeft aan een gesprek…” Maar het is niet waarschijnlijk dat er baanlozen bestaan die “behoefte” hebben aan een gesprek met een uitzendkracht aan de hand van een meer dan dubbelzinnige en smerige stellingenlijst. Of “behoefte” hebben aan nog meer druk, zoals die wordt opgevoerd door professionals uit de reïntegratie-industrie. Ja, een industrie. Want ook via dit project worden weer bakken geld verdiend door de mensen die de baanloze stadjers screenen, bekloppen, bestempelen, bemeten en in hokjes proppen.
Het advies van DANG: laat je niet in je kaarten kijken. Bel af, massaal! Weiger mee te werken aan het “oplossen” van jezelf als was je het “probleem”. En dan maar zien hoe nieuwsgierig en voorkomend de gemeente Groningen blijft. Vooralsnog levert het niet meewerken aan de vragenlijst en het gesprek geen sancties op. Het “vergeten” van het gesprek ook niet, zo blijkt uit herinneringsbrieven (pdf) van de gemeente. Wel heeft Gijsbertsen inmiddels te kennen gegeven dat de gemeente nadenkt “over een manier om de mensen die een gesprek weigeren toch te stimuleren iets te gaan doen”.
PS Heb jij een afspraakbrief voor een gesprek ontvangen? Of al een “Kansen in Kaart”-gesprek gehad? Wij horen graag van jou hoe dat is gegaan en wat jij ervan vindt. Of moet je binnenkort dat gesprek voeren en wil je dat eigenlijk niet? Heb je andere vragen over de gesprekken of de vragenlijst? Neem contact met ons op via dwangarbeidneegroningen@gmail.com of bel: 06 57 33 52 39.
DANG
waarschijnlijk zoekt een slim statistisch computerprogramma naar bepaalde psychologische patronen in de antwoorden.
Heb alweer voor een paar honderd onbetaalde euro een vriendendienst voor de gemeente verricht bij plaatselijke ondernemers. Waar ik mij aan begin te ergeren is de oncollegialiteit die je ervaart van de betaalde krachten bij dit soort werkzaamheden. Ik moet mij blijkbaar doorlopend een looser blijven voelen.
Zou het niet beter zijn om het geld dat wordt uitgetrokken om deze activiteiten te betalen als salaris aan de baanlozen te betalen die dan werk gaan verrichten op het gemeentekantoor en stadsdeelkantoren en deze reïntegratie ambtenaren helpen en/of vervangen?
Lijkt me een beter plan.
Wat eerste overwegingen door landurig Bijstand afhankelijke : Inhoeverre kan je die vragen lijst manipuleren vraag ik me af ? Het is al lang bekend dat tests met name intelligentie tests zijn te manipuleren in je voordeel. Ook al is er rekeing mee gehouden dat er word gemanipuleerd. Ik herinner me recent een test die ik deed . Een test om vast te stellen of ik ondernemers kwaliteiten heb. Een vraag die in verschillende formulering een aantal keren terug kwam : ” spreek je altijd de waarheid ? ” LOL ! Na afloop van de test gaf ik mijn twijfel over de test aan waar op er werd gereageerd met een HEB JIJ DE TEST GEMANIPULLERD ?! Ik had hoog gescoord in mijn voordeel door de test. Ik ben dus een ondernemer. Daar bij het kan ook helemaal fout gaan met zo ’n test / vragen lijst je had bijvoorbeeld een slechte dag en scoort slecht. Gevolg : je kinderen worden uit huis geplaatst want jje hebt een te lage intelligentie om voor je koters te zorgen. Even overdreven gesteld . Hoe wel ? Waar je ook mee op moet passen is de standaard vraag naar je burger service nummer en de vraag om een kopie van je id bewijs. Als het de sociale dienst betreft en je wilt wat van ze bijv. een individuele inkomenstoeslag nou ja het is je eigen keuze maar dan is het moeilijk te vermijden lijkt me. MAAR EEN EXTERN BEDRIJF dat in opdracht van de soos werkt waar je mogelijk niet eens mee verder wilt / gaat ?! Niet te snel geven dan. Het ligt maar in zo ’n kantoortje en kan worden misbruikt id fraude bijv. Koppeling van bestanden : o.k. je bent zo iemand die braaf op alles antwoord en naar waarheid. Is je privacy gegarandeerd ? Nee. Ik denk dat de sociale dienst zelfs DE PLICHT heeft dat als uit je antwoorden op te maken is dat je strafbaar bent ze het aan de politie doorgeven. Ze vragen je ook zelden om een reactie of ze het mogelijk verkeerd hebben begropen. Als je niks strafbaars hebt gedaan worden je antwoorden aan andere bestanden gekoppeld en vergeleken. BIG BROTHER. Profiling. : er liggen al wat dossiiers over je weet je bijvoorbeeld wat je ” sociale verhuurder ” over je heeft geregistreerd ? Wat er achter je rug door die verhuurder aan de gemeente is gemeld ? Er kan zo door de jaren heen een beeld van je ontstaan dat gebaseerd is op laster en verkeerde interpretaties en andere gevaarlijke onzin waar tegen je je op den duur nauwelijks nog kunt verweren. Als je daar al de kracht de motivatie toe hebt. . W T F !!! Je hebt dan officieel wel inzage recht en vaak ook correctie recht maar in de praktijk vraagt het veel moeite dat te realiseren. De voordelen van door het leven gaan als ” gekkie ” ? Ja maar ik ben niet gek roep je dan ! Ja wel hoor je hebt geen ziekte inzicht zegt je semi ambtelijke gespreks partner die niet eens het woord psychologie kan spellen. Herkeuring of zo iets ? Of fijn thuis zitten en s morgens denken wat ga ik doen vandaag ?
O ja boodschappen net als de 363 dagen er voor en verder niks. Min of meer. Er zijn er heel wat die prima kunnen leven zo. Persoonlijk begin ik niet meer aan vrijwilligerswerk het kost me meer dan het me opleverd . Tsja wat wil je van het leven ? Nadenken over onder en overbelasting en arbeid een eigenaardig medicijn en biology is not destiny ? Je kan ook te veel willen. Ik weet wel dat ik niet meer in loondienst wil. wat hypothetisch is want die werkvgevers willen me nog niet eens ” gratis ” . Gelukkig .
Wat zijn ze aan het onderzoeken met zo ‘ n vragen lijst. Vanmiddag moest ik denken aan een ambtenaar sociale dienst Amsterdam die ik mee maakte in kader mijn Bijstand uitkering. 26 jaar geleden – ogeveer – zei hij mij min of meer dat iemand die vaak wisselde van baan psychisch niet in orde is. Nu is het aan de orde van de dag een jaar contract te krijgen zeker niet voor onbepaalde tijd. O.k. vaak van baan wisselen vanwege jaar contract dat is wat anders dan ontslagen worden maar toch. waarom word iemand ontslagen ? Dat moet dan wel zijn eigen schuld zijn ? Straf korting. Zo ’n ambtenaar volgde hij alleen orders op of bereed hij zijn eigen stokpaardjes zijn eigen norm ? Ik zit nu de film EXPERIMENTER ( 2015 ) nav. de beruchte experimenten van Milgram over gehoorzaamheid. te kijken. Even op pauze. Milgram heeft kritiek gekregen bijv. wat werd er gemeten ? Daar bij zeg ik wie is de opdracht gever de gene die betaald ?
Wat word er gevraagd van een groep of inidividu dat word onderrzocht ? Bij sociale dienst afhankelijken is dat wel duidelijk denk ik : gehoorzaamheid. Hoe wel ik denk dat het allemaal zo irrationeel kan zijn dat het volkomen onduidelijk is waarom de sociale dienst door gaat op een bepaalde ingeslagen weg aangezien de gevolgen zo schadelijk zijn voor iedereen.
Amtenaren bedenken wat in kader rechtse politiek of linkse er worden resultaten verwacht door ” leidinggevenden ” .
Wij in de Bijstand betalen de prijs als een soort laboratorium dieren. Abtenaren en medewerkers van bedrijven die voor de gemeente werken gaan ook keihard uit van hun eigen vooroordelen die ik bekend veronderstel. Zo als je wilt niet werken of je kan niet werken want je bent langdurig in de BIjstand. Ik merkte dat ook bij het testen van mijn ondernemers kwaliteiten. Ik eis een onbevooroordeelde beoordeling maar dat kan ik vergeten blijkt. Er zijn sinds WO twee nieuwe referentie kaders nav. de verschrikkingen door o.a. Hanna Ahrend. De bureau moordenaar. Of zou het toch allemaal anders zijn ? Ongehoorzaam. De laatste Downer een EO televisie serie een aanrader want wie volgt ? Jij mogelijk die altijd het verkeerde antwoord geeft ?
@Eduard,
Lijkt me niet zo’n goed plan. Dan zouden voormalig bijstandsgerechtigden de “reïntegratie” van baanloze mensen gaan bedenken en vormgeven en zou dat “minder erg” zijn omdat ze daarvoor worden betaald? Dan zouden ze toetreden tot de uitvoerende (en handhavende) tak van de reïntegratieindustrie en het bijstandsregime versterken. (Zie je het cirkeltje?)
De ruim 2 miljard euro die dit hele project kost gebruiken om een begin te maken met het onvoorwaardelijk verhogen van de uitkeringen lijkt me een strakker plan.
ik begrijp de reactie van NN wel .Zelf ben ik door een ernstig verkeersongeluk arbeidsbeperkt .Je komt in een cirkel .Werken met behoudt van uitkering .Als je dan geluk hebt en je krijgt bij hoge uitzondering een contract weet je gewoon dat wanneer de subsidie over is je weer op straat belandt ,en de cirkel begint weer opnieuw .Zorg-accent een grote zorginstelling ontslaat zijn vast personeel om vervolgens deze banen op te vullen door react reintegratie .Werken met behoudt van uitkering .Mooie oplossing voor react die subsidie ontvangt ,en zorg-accent met “”gratis “” personeel .Je hoort wel eens van die verhalen in de krant van mensen die ver verwijderd zijn van de arbeids markt dat ze eindelijk een betaalde baan hebben gekregen .Maar niet hoe het deze mensen naar 1 jaar vergaat .Zelfde met de sterkerij in RIJSSEN .Een zinvolle dagbesteding voor mensen die verwijder zijn van de arbeidsmarkt en/of beperking .Men repareerd hier fietsen ,voor de verkoop .Maar dit mag natuurlijk niet hun hoofdinkomsten zijn zijn ,zoals bij een gewone fietsenmaker .Want dan is er sprake van arbeidsdruk ,en dat kunnen deze groep mensen niet .Dus dan gewoon subsidie van de gemeente ,de bewerkstelligen een eigen bijdrage laten betalen voor hun zinvolle dagbesteding .De verkoop van de fietsen is gewoon een extra.Waarom zou de sterkerij toch groeien ,? en gaat het de directeur goed ? …………………………………………………..
Ik hoop niet dat ik een sieg heil oproep heb gekregen vvan Wij Eindhoven. Heb een hekel aan modder en zwart.
Ben benieuwd hoe de bullshit die jullie brengen gebracht wordt. Gemeentenzijn erger dan koppelbazen en ze weten dat het nit deugd. Is het dan erg om het neo fascisme te noemen? Vernietiging kapitaal door corruptie.
De complete Colijnse onzin.
Laten we zo zeggen ik heb geen gemeentelijke onzin nodig om mijn obstructieve gedrag te verantwoorden. Zowel niet naar de Tweede en Eerste kamer toe en ook niet naar de US senaat toe. Ik heb dat ook vermeld. Wat mensen daar van denken is hun probleem. Als je mensen ook al hoe ver dat is kan overtuigen dat dwangrbeid niet ok is, dan is er een zeer belangrijke les in ons Nederlands kabinet verloren gegaan. Dwangarbeid vernietigd mensen dat is een feit. .Als we weer honderd miljoen doden nodig hebben om wat voor stompzinnig ras we zijn. Stommer dan de ezel.WO 2 heeft ons een beter les gegeven. GVD we hebben 70 jaar vrede. Moeten we we oorlog voeren om dat opnieuw te leren?
Condor
Het is simpel: als je nieuwsgierig bent naar zon gesprek dan doe je mee.
Als je het onzin vindt doe je niet mee.
in de brief staat dat het geen consequenties heeft voor je uitkering
Ik vraag me wel af:
Dit is op gemanipuleer en daardoor gaat de gemeente een grens over en maakt inbreuk op je privacyp e
Er MOET duidelijker worden aangegeven dat je dit gesprek niet hoedt te voeren.
Er staat bovendien niet vermeld wat er met deze gegevens wordt gedaan waar ze terecht komen. Volgens mij is datverplicht.
Ik weet nl. dat er een studie gaande is naar de antropologie van de langdurig werkloze.
Ik heb die hele vragenlijst nog ’s gelezen. Het hele ding hangt van wantrouwen en stigmatisering aan elkaar. Ik schrok ook erg van vraag 12 – Ik voel mij te ziek om te werken. Met andere woorden, de baanloze mag niet eens zeggen dat z/hij te ziek is om te werken. Nee, dat is natuurlijk ter beoordeling van anderen (ook al staat het allang in het dossier). Baanlozen kunnen zich hoogstens te ziek voelen …
Ik was destijds ook zijdelings betrokken bij DANG, zeg maar als meeloper.
Ik heb zelf NOOIT zo’n brief ontvangen noch malloten van de gemeente aan de deur gehad…
Ze hebben me – naar mijn eigen verbijstering! – volledig genegeerd. Lees: ook in negatieve zin:
aanvraag bijzondere bijstand, hoge ziektekosten n.a.v. potentieel dodelijke ziekte (allang genezen inmiddels!) zijn na meer dan een jaar (!) NOG niet afgehandeld. Nooit teruggebeld, geen beschikking, niks.
Doodgezwegen! Ik besta niet! Zo kan ’t dus ook.