26 april, Groningen: “pik het niet” protestactie tegen het bijstandsregime
Op dinsdag 26 april organiseert Dwangarbeid Nee Groningen (DANG) een protestactie op het Uitbuiterplein voor de ingang van de Sociale Dienst. DANG, waarin ook Doorbraak meedoet, eist de afschaffing van het bijstandsregime. Onder de Participatiewet leven baanlozen in armoede, wordt hun privacy doorlopend geschonden en moeten ze dwangarbeiden. Dit moet stoppen! Maar dat gaat niet zomaar gebeuren. Teveel politici en andere belanghebbenden hebben er baat bij om dit regime in stand te houden. Daarom moeten we ze samen onder druk zetten. Kom ook en doe mee!
Protestactie
Dinsdag 26 april
Van 10:00 tot 12:00 uur
Uitbuiterplein
(voorheen Harm Buiterplein)
Groningen
Facebook-event
Als wij in Groningen een uitkering aanvragen, doen we dat bij de soos op het Uitbuiterplein (voorheen Harm Buiterplein).
Vaak duurt het weken voordat we een bijstandsuitkering krijgen. De aanvraag wordt gescreend op “rechtmatigheid”, en we worden ingedeeld op kleur, gender en arbeids- en loonvermogen. Die indeling bepaalt mede hoe we als bijstandsgerechtigden worden ingeschaald op hun “participatieladder”. Die inschaling bepaalt dan weer wat we moeten doen voor een uitkering.
Want als we het recht op die uitkering eenmaal hebben, dan moeten we ons gedragen alsof die uitkering een gunst is. Een gunst waarvoor we alles moeten doen wat ons wordt opgelegd. Als we dat niet doen, dan kan onze uitkering worden gekort en zelfs volledig stopgezet.
We moeten dwangarbeiden: werk doen zonder “werknemers”-rechten en zonder bijbehorend loon. Of we moeten “arbeidsritme” opdoen en andere zogenaamde “werknemersvaardigheden” leren. Daarvoor moeten we naar sollicitatiecursussen en andere reïntegratietrajecten.
Ook wordt er op aangedrongen dat we “vrijwilligerswerk” gaan doen. Dat is dan volgens de gemeente “niet echt verplicht”, maar het is wel degelijk de bedoeling dat we het gaan doen. Want we zijn volgens hen “niet zinvol” bezig. Als wij nou dat verplichte vrijwilligerswerk gaan doen, dan staan wij, baanlozen, ineens “volop in het Groningse stadsleven”. Alsof wij niet al leven, wonen en werken in deze samenleving!
Onze uitkeringen zijn absurd laag en dat is een bewuste politieke keuze. Door die lage uitkeringen leven wij in armoede. De gemeente ziet dat anders: omdat wij “niet-participeren” (baanloos zijn), zijn de bijstandsuitkeringen zo laag. Dat is een hele kromme redenering en daar houdt het niet op! De gedachte is: als wij nu maar dat “vrijwilligerswerk” gaan doen, dan “voelen” wij ons niet meer arm. Dan nemen wij zelf de oorzaak van het armoedeprobleem weg. Alsof armoede een “gevoelskwestie” is en in de praktijk niet bestaat.
De gemeente wil “sociaal” gaan experimenteren binnen de sociale zekerheid. De plannetjes daarvoor zijn onder andere dat we zelf geld “mogen” gaan verdienen. Door onze “diensten” te verkopen bijvoorbeeld, als flexibele zzp-er. Dan moeten we individueel met elkaar gaan concurreren op de “vrije markt”. Arbeidsethos 2.0! En als we dan geld “bijverdienen”, dan “mogen” we dat misschien zomaar houden. Bovenop onze uitkering. Dat is nog een slinkse manier waarop de gemeente ons zelf het baanlozen- en armoedeprobleem wil laten oplossen! Dan zijn wij baanlozen pas “zinvol” bezig!?
Voor deze politieke framing en ‘probleem’- oplossingen passen wij!
DwangArbeid Nee Groningen pikt het niet en eist:
- hogere uitkeringen (armoede is illegaal!)
- het einde van de inlichtingenplicht
- het stopzetten van de ‘Kansen in Kaart’-gesprekken
- de afschaffing van dwangarbeid (werkervaringsplaatsen, verplicht vrijwilligerswerk, reïntegratietrajecten)
- beëindiging van het sanctioneringsbeleid
- een goede bestaanszekerheid voor iedereen
- een einde aan de propaganda van het arbeidsethos
Tijdens de protest-actie is onze ‘huisjurist’ Ron van Asperen ook present. Heb je vragen over je (aangevraagde) uitkering, opgelegde kortingen of dwangarbeid? Leg het Ron ter plekke voor!
DANG
Fantastische actie. Ik zou willen dat de bijstandsgerechtigden hier in Brabant ook maar zo strijdvaardig waren! Dan was ik zeker van de partij geweest want de strijd is hard nodig. En wat het laatste punt betreft. Men kan het arbeidsethos wel zo hoog in het vaandel hebben staan maar daar heb je weinig aan als je na honderden keren solliciteren er nog steeds niet tussen komt. Ik vond het arbeidsethos altijd wel logisch klinken want als niemand werkt draait de maatschappij immers niet. Echter ik kom er steeds meer achter dat het arbeidsethos gewoon een mythe is. Machines nemen het werk over, je komt niet aan een baan omdat je het juiste netwerk niet hebt of je wordt doodleuk vervangen door een heel jong persoon. Werkgevers hebben tegenwoordig de luxe dat ze uit honderden kandidaten kunnen kiezen. Voor veel mensen is er dus letterlijk geen baan te vinden! En dat wordt steeds maar vergeten. En dan kan men steeds maar de nadruk gaan leggen op die enkeling die misschien niet wil werken. En die zal er vast hier en daar zo eens eentje tussen zitten. Of iemand die niet kan werken wegens ziekte of psychische problemen. Die mensen zijn er natuurlijk ook. Maar waarom daar dan telkens zo de nadruk opleggen?Als er voor die mensen die heel graag willen al geen baan te verkrijgen is. Laat ze die eerst maar eens helpen dan! Maar dat doen ze niet. Ja van de wal in de sloot met die dwangarbeid en lucratieve reïntegratie onzin waar menige omhooggevallen miep met het juiste netwerk een hoop geld aan verdient over de rug van bijstandsgerechtigden. Respect voor de actie in Groningen!
Meer vragen dan je ook maar bij benadering kan bereiken ? Dat lijkt slim omdat je dan in der geval iets van je eisen binnenhaald. Maar als ik – als langdurig Bijstander – de eisen zie dan denk ik dat lukt niet in ieder geval niet op korte termijn. Het is in feite een basis inkomen wat er in Gronignen word gevraagd of nog meer .Ik ken de situatie niet goed in Groningen maar volgens mij verschillt het niet veel van elders in Nederland. Volgens mij komt veel neer op de verantwoordelijkheid van de individuele afhankelijke van de Participatie wet. Met andere woorden hoe kritisch is die individuele afhankelijke EN hoe goed is hij / zij op de hoogte van rechten en info om je recht te halen en dergelijke info. Bovendien ik merk bij me zelf ook dat ik als Bijstander water bij de wijn doe. Bijv. ik kreeg enkele weken geleden in kader test in opdracht gemeente – NIT IN GRONINGEN MAAR IN HET WESTEN – de mondelinge vraag OF IK EEN EX KRAKER BEN. Ik dacht nou ik ben geen ex kraker en antwoordde dat naar waarheid. Achteraf dacht ik ik had moeten zeggen dat is niet relevant in kader deze test en het gaat je niet aan het betreft mijn privacy of dergelijke woorden. Dus blijf kritisch en bewaak je privacy. Ik heb wel geklaagd over de vraagstelling achter af. Maar hoe kritisch is die individuele Bijstander en word hij / zijj bereikt door DOORBRAAK ? Vaak regeert toch de angst en dat vind ik niet vreemd het is toch het laatste vangnet die Participatie wet.
Hoi NN, voor alle duidelijkheid: het zijn geen vragen, hoor, maar eisen. We hopen ook niet dat ze ingewilligd worden (dat zou naïef zijn), maar proberen zoveel mogelijk mensen te organiseren om macht te kunnen uitoefenen zodat we die eisen kunnen afdwingen (en ja: dat kost tijd en moeite..).
Als eerste ik ben blij met mij uitkering, maar een basis inkomen zou beter zijn, 4 jaar geleden moest ik mijn bedrijf stoppen omdat 8000 euro per jaar verdienen niet genoeg was en ik geen aanvullende uitkering kreeg. Dus krijg ik nu 100 % een uitkering en doe ik hetzelfde werk vrijwillig, daar zijn ze het niet mee eens. ook hebben ze nu een nieuwe regeling dat je parttime kunt gaan ondernemen. De soos vind dat ik nu geld moet vragen voor mijn werk echt achterlijk. Voor mij is het heerlijk om het werk dat ik graag doe nu gratis te kunnen weg geven, geen stress over geld, niet steeds bezig zijn met hoe geld te verdienen maar heerlijk werken van uit mijn hart. Wat mij betreft is de uitkering hoog genoeg. Wat ik ervaar is dat de regering uitkeringsgerechtigden steeds vaker weg zet als criminelen, vooral van de PVDA valt me dit erg tegen. Gelukkig zijn er steeds meer verslaggevers die de andere kant laten zien. Ik wens jullie dinsdag veel succes.
Ik vind de uitkering niet hoog genoeg. Bij lange na niet zelfs want alles wordt steeds maar duurder en duurder. Bovendien is het zo dat als de overheid de bijstandsuitkering zou verhogen bepaalde toeslagen weg gelaten kunnen worden zoals bijvoorbeeld de huurtoeslag en dan zou ook niet iedere bijstandsgerechtigde in een achterstandswijk hoeven wonen maar zouden de verschillende klassen meer door elkaar wonen. Voor mij is het duidelijk dat men dit juist niet wil. In de wijken waarin veelal de minima wonen zijn vaak grote problemen en neemt men het niet zo nauw met de gezondheid en de veiligheid. Zo zijn ze momenteel in de wijk waarin mijn moeder woont bezig met asbestsanering op grote schaal. En er is een renovatie op komst die verschrikkelijk veel overlast met zich meebrengt. Zoiets zie ik nou nooit eens gebeuren in een middenklasse of villawijk. Ja daar vinden ook wel verbouwingen plaats natuurlijk maar niet op deze schandalige manier. En zo kan ik nog wel meer voorbeelden opnoemen. Voor mij is het in elk geval duidelijk dat de klassenverschillen in Nederland steeds groter aan het worden zijn. Al noem ik het liever verschillen tussen rijk en arm. Maar goed, mijn punt is duidelijk denk ik.
In Eindhoven is het helemaal een Janboel op gebied van de participatiewet. Ze zitten hier met 50,000,000 in de schuld en proberen mensen met een uitkering dwars te zitten omdat ze dat geld wat vroeger naar het ministerie ging wat ze terug kunnen halen zelf mogen houden. Mij hebben ze zo met een ton schuld opgezadeld, omdat ik zgn niet mee wilde werken aan een onderzoek. De zaken liggen nu bij de rechter. Een en al doffe ellende in uitkeringsland. Bij mensen die niks te makken hebben die proberen ze op te zadelen met schulden om hun eigen hachje te redden en personeel van de gemeente in dienst te houden. De burgemeester Jorritsma kan beter vertrekken van waar hij vandaan komt. Kortom hij deugt niet binnen de gemeente Eindhoven.