Nieuw SGP-haatmanifest in lange christelijke traditie van moslimbashen en antisemitisme

Met het onlangs verschenen manifest “Islam in Nederland” gooien de christenfundamentalisten van de SGP olie op het vuur van de haat tegen moslims. Zo probeert de partij zieltjes te winnen en “bezorgde burgers” te paaien die in woord en daad de islam bestrijden en moslims uit Nederland willen deporteren. De christelijke schijnheiligheid druipt van het manifest af. De SGP kenmerkt zich sinds haar oprichting in 1918 door antisemitisme, theocratie, en onderdrukking van vrouwen, homo’s, andersdenkenden en ongelovigen.

De SGP is al jaren op oorlogspad tegen de islam. In 2006 publiceerde de partij de brochure “De islam in huis”. De boodschap daarvan heeft zich nog eens verscherpt in het recente manifest. In aanloop naar de Tweede Kamer-verkiezingen op 15 maart proberen de christenfundamentalisten munt te slaan uit de kolossale racistische haat waarmee Geert Wilders en zoveel anderen in het land elkaar proberen te overtreffen. Daarmee sluit de partij aan bij de eeuwenlange traditie van christelijk geweld tegen moslims, zoals dat bijvoorbeeld tot uiting kwam tijdens de kruistochten, en tegen joden, zoals dat uiteindelijk leidde tot de shoah in de Tweede Wereldoorlog. Een van de voormannen van het protestantisme, de geloofsrichting waar de SGP uit voorkomt, was Maarten Luther, een van de ergste antisemieten aller tijden en de inspiratiebron voor Adolf Hitler.

Uitsluiting

In hun manifest beweren de SGP-ers doodleuk: “We hebben iedere naaste zo lief als onszelf”. Maar, en daar komt de aap uit de mouw, “dat is geen reden om krampachtig vast te houden aan de gelijkheid van alle godsdiensten. Het is hoogst onverstandig om alle godsdiensten over één kam te scheren.” Volgens de partij zouden het christendom, de christelijke god en zijn zoon volkomen okee zijn, maar de islam, de islamitische god en zijn profeet juist niet. En volgens de religieuze logica van de partij geeft dat de christenfundamentalisten het recht en zelfs de plicht om zich superieur te wanen aan moslims en hen tot tweederangs gelovigen te degraderen.

Dat proces van uitsluiten en rechteloos maken dient te geschieden via vijf zogenoemde “pijlers”, zo valt in het manifest te lezen. Ten eerste moet de groei van de islam worden tegengegaan door de migratie nog meer te beheersen en te beperken. Christelijke vluchtelingen wil de partij weliswaar mondjesmaat toelaten, maar islamitische vluchtelingen moeten zoveel mogelijk worden geweerd. Ten tweede moeten “de rechtsstaat” en “de beschaving” worden beschermd. Daarbij gaat de partij ervan uit dat alleen de witte westerse wereld “beschaafd” mag worden genoemd, een standpunt dat in een lange koloniale traditie staat die was en is doordrenkt van christelijk paternalisme en racisme. De christenfundamentalisten beroepen zich bij het verdedigen van de veronderstelde westerse normen en waarden op “tolerantie”, terwijl het manifest juist bol staat van christelijke onverdraagzaamheid. Daar komt bij dat de SGP om religieuze redenen een tegenstander is van democratie als belangrijkste norm voor de inrichting van de samenleving. Volgens de christenfundamentalisten dient de samenleving namelijk in essentie georganiseerd te worden op basis van het theocratische principe Gods wil is wet. Het woord van God zou het hoogste gebod moeten zijn, de christelijke god wel te verstaan, want in de ogen van de SGP-ers zijn de andere wereldgodsdiensten allemaal vormen van bijgeloof en afgoderij.

Schaamteloos durft de SGP zelfs op te merken: “Antisemitisme is een giftig kwaad dat zo snel mogelijk de kop moet worden ingedrukt”. Daarbij koppelt de partij jodenhaat uitsluitend aan de islam. Een verschrikkelijk huichelachtige houding, want de oprichter en de ideologisch voornaamste persoon van de SGP, Gerrit Hendrik Kersten, sprak en handelde door en door antisemitisch. Hij maakte zich schuldig aan religieuze en sociaal-economische jodenhaat en stelde zelfs: “God strafte de joden met de Tweede Wereldoorlog”. Volgens de lange traditie van het christelijke antisemitisme zouden de joden zijn verdoemd en zijn belast met een erfzonde, omdat ze zouden hebben geweigerd om Jezus als de zoon van God te erkennen. Zo rechtvaardigden christenen eeuwenlang al hun haat en geweld tegen joden. Kersten sloot naadloos aan bij de traditie. Schokkend genoeg heeft de SGP nooit afstand genomen van de jodenhaat van Kersten. De partij moet dus hoognodig de hand in eigen boezem gaan steken en antisemitisme in eigen kring “zo snel mogelijk” de kop gaan indrukken.

In de spiegel kijken

Als derde “pijler” bij het bestrijden van de islam roept de partij op om “radicaal-islamitische organisaties aan te pakken”. Religieus fundamentalisme is inderdaad een probleem, maar dat beperkt zich niet tot moslimfundamentalistische groeperingen. Ook christenfundamentalistische partijen als de SGP horen daar bij. De SGP kan als onderdeel van het probleem alleen werken aan een oplossing door afstand te nemen van het eigen religieuze fundamentalisme. Dat zou betekenen dat de SGP zichzelf zou moeten opheffen, want religieus fundamentalisme vormt de kern van de partij. Ten vierde wil de SGP “de publieke ruimte beschermen” door moskeeën en andere islamitische geloofsuitingen in het openbaar zoveel mogelijk tegen te gaan en dwars te zitten.

“Het zou bijvoorbeeld ontsierend zijn om naast de Tweede Kamer een hoge minaret te plaatsen. Het binnen de perken houden van islamitische uitingen in de publieke ruimte doet recht aan onze cultuurhistorische traditie, het vermijden van onnodige gevoelens van onbehagen en het garanderen van open communicatie tussen burgers. Er is genoeg islam in het Midden-Oosten, dat hoeven we in het Westen niet nog eens dunnetjes over te doen”, aldus het manifest. Hieruit blijkt duidelijk dat de SGP de islam uit de publieke ruimte wil verbannen. Terwijl de SGP landen in het Midden-Oosten bekritiseert omdat christenen daar hun godsdienst niet openlijk kunnen belijden en zo tot tweederangs burgers worden gemaakt, wil de partij het omgekeerd voor moslims in Nederland zo moeilijk mogelijk maken om hun godsdienst te belijden en discrimineert men hen op basis van hun geloofsovertuiging. Ten vijfde pleit de SGP ervoor om met name “islamitische terroristen” het leven zuur te maken, en ook “predikers met een haatdragende boodschap”. De christenfundamentalisten zouden eens in de spiegel moeten gaan kijken. Ze prediken namelijk met hun manifest zelf ook “een haatdragende boodschap”. Een boodschap die ertoe oproept om moslims uit te sluiten, rechteloos te maken en tot tweederangs burgers te maken. En die boodschap moet hard worden aangepakt, net als de rest van de christenfundamentalistische uitgangspunten van de partij.

Harry Westerink