Hoe een Congolese vluchtelinge haar deportatie in het vliegtuig wist te stoppen

Op 11 juli 2017 onderging Mrs Clarisse Mbongo Iseka een gewelddadige uitzettingspoging, met de daarmee gepaard gaande beledigingen en bedreigingen: “Toen ik aankwam op de luchthaven, namen ze me in een kleine kamer met twee agenten en ze zeiden: ‘We zullen uitleggen hoe het zal gebeuren: vandaag zullen wij u begeleiden naar uw land’. Ik heb gezegd dat ik niet Angolees ben, ze zeiden dat de laissez passé er is. Vier andere politiemensen kwamen in de cel: er waren drie vrouwen en drie mannen… En dan zetten ze me een speciale riem. Mensen begonnen op het vliegtuig te stappen. Er waren niet veel mensen, en ik deed alsof ik sliep. Toen er meer mensen waren, begon ik te roepen, te huilen en ik zei: ‘Ik heb een asielaanvraag ingediend, ik woon hier al jaren’, en ik schreeuwde heel hard. Ik zei dat ik niet Angolees was, maar wel Congolees, en dat de Vreemdelingendienst dat heel goed weet. Ik begon de naam van mijn lagere school te geven, mijn stad in Congo. De mensen begrepen dat ik Congolees was en zij stonden op uit hun zetel, begonnen te filmen. Heel veel mensen stonden op en ze zeiden mij: ‘Je zult niet vertrekken, mevrouw’. De hotesse kwam aan en vroeg aan de escorte om mij uit het vliegtuig te zetten. De politie-escorte was boos, ze beledigden mij – ik durf niet eens te herhalen wat ze zeiden. Toen werd me verteld: ‘Je zult terugkomen in twee of drie dagen en dan zal het met Air Marokko zijn. Wij zullen aan het centrum bewijzen geven van zwart werk en je zult er niet meer aan ontsnappen.'”

In Nieuwe gewelddadige uitzettingspoging belet. Oproep tot samenkomst tegen alle opsluitingen en uitzettingen op 13 juli om 09:00 (Gettingthevoiceout)