Het onderzoek naar Nederlands-Indië is gedoemd te mislukken

Met enige trots werd de samenwerking met Indonesische historici aangekondigd, het pijnlijke was alleen dat er tijdens de kick-off geen enkele Indonesiër in het panel aanwezig was. Sterker nog: de in Nederland woonachtige Indonesiër Jeffry Pondaag, die een belangrijk aandeel heeft in het aankaarten van het onderwerp, was niet uitgenodigd. Ondanks dat grif werd toegegeven dat zijn rechtszaken het balletje aan het rollen hadden gebracht, werd hem geen minuut spreektijd gegund. Het onderzoeksteam kan dan wel optimistisch aankondigen dat ze samen gaan werken met Indonesiërs, maar zijn zij zich er wel van bewust hoe fundamenteel anders de Nederlandse denkwijze is? Als zij al niet openstaan voor de mening van één Indonesiër, die zich in feite afzet tegen de eenzijdige Nederlandse geschiedschrijving, wat verwachten ze dan van de samenwerking met Indonesische onderzoekers? Natuurlijk zijn activisme en wetenschap niet hetzelfde, maar een al te hechte belangenverstrengeling tussen wetenschap en politiek draagt een veel groter risico met zich mee. Het alarmerende is dat een idealistisch gedreven Indonesiër volledig genegeerd wordt, terwijl zijn belang nog wel het meest onschuldig is. Waar zijn de blaffende honden in onze samenleving die in plaats van gezapig keuvelen hun pijlers richten op de macht?

Marjolein van Pagee in Het onderzoek naar Nederlands-Indië is gedoemd te mislukken (Hpdetijd)