Wat Jort Kelder over Nederlandse verkrachtingscultuur verraadt

“Vrouwen dringen bij mij aan om verkracht te worden”, sprak Kelder in zijn nieuwe radioprogramma op NPO 1. Rosanne Hertzberger en Marieke de Hoon, de vrouwelijke gasten in het programma, reageerden ontzet en vroegen door. “Ja, niet verkracht in de zin van rapper Boef of zo”, reageerde Kelder. Niemand weet precies wat Kelder daarmee bedoelde: hij lijkt te impliceren dat artiest Soufiane Boussaadia, eerder in opspraak wegens uitspraken over “kechs” (hoeren), iets te maken heeft met verkrachting. Een man van kleur zonder fundering onder de bus gooien, omdat die nou eenmaal vrouwonvriendelijker zijn wegens hun moslimheid enzovoorts, het siert Kelder niet bepaald. Maar Kelder is geen moslim. Ook heeft hij geen tintje. En dus mag hij later rekenen op vergoelijkend commentaar van een van de gasten. Stomme opmerking, geen misdrijf, die dingen gebeuren. Kelder staat niet voor een massa witte mannen die bij elke misstap “het voor de groep verpesten”, wiens religie en cultuur daarmee tot achterlijk wordt verklaard, die vooral moeten oprotten naar een ander land. Jort, dat is onze gekke Hollandse Jort. Jort met dat grappige accentje, met zijn lollige vriend Thierry. Met die naar achter gekamde, gelikte blonde haren. Met die overdreven pakken. Jort zal het wel niet zo bedoelen. Jort maakte een onhandige opmerking. We vergeven het Jort. Boycot? Niet zo gek doen. We hebben belangrijkere zaken aan ons hoofd. Zoals die achterlijke rapper Boef aanpakken.

Justine van de Beek in Wat Jort Kelder over Nederlandse verkrachtingscultuur verraadt (Harlot)