Francisca Pattipilohy: “De illegaliteit van de Nederlandse bezetting wordt niet onderzocht” (met video)
Vanavond bij de bijeenkomst in Pakhuis de Zwijger over het onderzoek naar de koloniale oorlog tegen Indonesië zal ook Jeffry Pondaag het woord voeren. Hij was met Francisca Pattipilohy initiatiefnemer van de open brief met een grote hoeveelheid bezwaren tegen het onderzoek “Dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië, 1945-1950”. Tijdens zijn speech zal Pondaag ook een videoboodschap afspelen van Pattipilohy. Hieronder haar integrale tekst en daaronder de video van haar speech.
| Dalam bahasa indonesia |
Als een van de initiatiefnemers van de open brief wil ik alsnog uitdrukkelijk naar voren brengen dat het onderzoek er vanuit zou moeten gaan dat Nederland de soevereiniteit van de Republiek Indonesia erkent vanaf haar ontstaan op 17 augustus 1945.
Het onderzoek dient mijns inziens uit te gaan van de illegale bezetting van een land 55 maal de grootte van Nederland met een bevolking van meer dan 70 miljoen inwoners. De oorlog door het Nederlandse leger tussen begin 1946 en eind 1949 is dan een agressie-oorlog om haar vroegere onrechtmatig bezette kolonie te heroveren, terwijl de strijd van Indonesische zijde er een was om de onafhankelijkheid van de Republiek te verdedigen.
In maart 1942 werd de illegale Nederlandse kolonisator in Indonesië verslagen door de Japanse militairen en verloor Indonesië haar Nederlandse koloniale onderdrukker. Ze kreeg een andere fascistische koloniale onderdrukker, Japan, daarvoor in de plaats. Toen deze op 15 augustus 1945 werd verslagen, werd Indonesië een vrije staat en riep ze twee dagen daarna op 17 augustus 1945 de soevereine staat Republiek Indonesië uit.
De verdeel en heers-politiek van het Nederlandse koloniale regime heeft bewerkstelligd dat de Indonesische bevolking haar eigen broeders en zusters als vijand ging beschouwen. De vele genoemde slachtoffers van massaal en grof geweld, door al dan niet georganiseerde Indonesische strijdgroepen, tijdens de laatste maanden van 1945, waren het gevolg van het 350 jaar durende racistische klassensysteem dat zich uitte in de ongelijke behandeling van de Indonesische bevolking.
Hierdoor hebben de Indonesiërs een eeuwenlang minderwaardigheidscomplex ontwikkeld tegenover de vermeende morele en raciale superioriteit van de witte kolonisator.
Voor Indonesië bestaat de Bersiap-periode niet. Na de onafhankelijkheidsverklaring van Indonesië als een soevereine Republiek werd een Indonesische regering ingesteld. Er was geen sprake van een machtsvacuüm, de Indonesische regering was het bestuur van het land.
Ik ben Francisca Pattipilohy, een levende getuige van de koloniale, Japanse en Republikeinse tijd. Het onderzoek, hier vanavond besproken, gaat niet uit van al de punten die ik zojuist heb benoemd. Dat is waarom Jeffry Pondaag en ik het initiatief namen voor een kritische open brief.
Het kolonialisme wordt als een gegeven beschouwd, de illegaliteit van de Nederlandse bezetting (het kernprobleem) wordt niet onderzocht. In het onderzoek wordt voorbijgegaan aan het feit dat alle oorlogen en geweld altijd gevolgen zijn van een oorzaak. In dit geval: de illegale koloniale bezetting.
Francisca Pattipilohy
Ik heb geen kennis over de vermeende incorrectheid van bovengenoemd onderzoek, dus daar laat ik me verder ook niet over uit. Wel maak ik bezwaar tegen onderstaande.
“Voor Indonesië bestaat de Bersiap-periode niet. Na de onafhankelijkheidsverklaring van Indonesië als een soevereine Republiek werd een Indonesische regering ingesteld. Er was geen sprake van een machtsvacuüm, de Indonesische regering was het bestuur van het land.”
Dir citaat komt slechts voor rekening van de auteur van het artikel. Zij doet daarmee veel van haar landgenoten tekort.
Als dat werkelijk zo was, waar zou dan de (ontkenning van de) relevantie van de term ‘Bersiap’ (weest paraat!) op slaan? De realiteit was dat de groepen die deze ‘strijdkreet’ gebruikten (het ontstaan van) de republiek Indonesië veel schade hebben toegebracht, en dat zij niet alleen veel blanke – sorry witte – Nederlandse bewoners van dat land hebben verkracht en/of vermoord, maar ook Chinezen, zogenoemde halfbloeden, en inlandse bewoners.
Dit artikel omzeilt de eigen problematiek van Indonesië. Niet alleen het koloniale bewind was verrot; ook het inlandse kastensysteem (weet even geen ander woord) was net zo verrot, en dat was precies datgene waar de ongeregelde ‘bersiap bendes’ tegenop trokken; er was gewoon sprake van een (inlandse) burgeroorlog.