Modehuis Vanilia moet stoppen met Flextensie-dwangarbeid. Stuur ook een protestmail!
Uit WOB-documenten van de gemeente Zaanstad blijkt dat het modehuis Vanilia baanlozen laat dwangarbeiden via de Flextensie-constructie. Flextensie is een koppelbaas die baanlozen ronselt voor dwangarbeid. Zeven bijstandsgerechtigden zijn in 2017 samen in totaal 160,5 uur tewerkgesteld zonder loon én zonder arbeidsrechten door het “chique”, “verantwoord ondernemende” Vanilia. Dat bedrijf moet zich rot schamen en per direct stoppen met het verder uitbuiten van bijstandsgerechtigden, aldus de eis van Doorbraak aan het modehuis. Stuur ook een protestmail aan Vanilia (zie hieronder)!
Het damesmodemerk Vanilia bestaat sinds 1983 en is in 1991 overgenomen door Michel Hulzebosch, die vervolgens een aantal C.V.’s en B.V.’s op poten heeft gezet. Er werken naar schatting een kleine 500 mensen voor Hulzebosch. Het hoofdkwartier zetelt in Wormerveer in de voormalige zeepfabriek De Adelaar. Posh detail: bijna alle Vanilia-shops zitten net als het “HQ” in (rijks)monumentale panden. De “chique” keten heeft 19 boetieks en 4 shop-in-shops in de Bijenkorf.
Vanilia werkt hard aan een imago van “groen” en “maatschappelijk verantwoord” ondernemen. Zo lezen we op de website dat de bedrijfsleiders “veel waarde hechten aan goede sociale werkomstandigheden” en dat ze er alles aan doen om hun arbeiders in Turkije goed te behandelen. Het bedrijf zou het vervoer van arbeiders van en naar het Vanilia-productieatelier Canilia in Urgub zelf regelen en de arbeiders zouden zelfs een warme lunch krijgen, aldus de bedrijfspropaganda.
| In november 2016 ging Doorbraak de strijd aan tegen de Flextensie-constructie, een vorm van dwangarbeid via een koppelbaas die baanlozen ronselt. Het uitzendbureau Flextensie en steeds meer gemeenten stellen bijstandsgerechtigden te werk bij bedrijven en organisaties, maar dan zonder loon en arbeidsrechten. In december 2016 publiceerden we een artikel over de oprichters van Flextensie Nederland B.V. en over de uitrol van de uitbuitconstructie. Na ophef daarover en na een onderzoeksrapportage (2017) in opdracht van voormalig PvdA-staatssecretaris Jetta Klijnsma leek wat betreft overheden en Flextensie de kous hiermee af.
Op onze herhaaldelijke oproep aan Flextensie-baanlozen om hun ervaringen te delen en/of samen de strijd aan te gaan (om bijvoorbeeld een contract en loon op te eisen) kwam spijtig genoeg weinig respons. Hoe de Flextensie-constructie in de praktijk werkt en welke ervaringen baanlozen ermee hebben, kwam daarom te weinig naar voren. Welke bedrijven en organisaties werken actief mee aan deze vorm van dwangarbeid en hoe wordt dat georganiseerd? Met de Wet op Openbaarheid van Bestuur (WOB) in de hand ging Buro Jansen & Janssen aan de slag om meer informatie boven tafel te krijgen. Flextensie Dwangarbeid Zaanstad Dossier: |
Verder heeft Vanilia in 2016 het “Convenant Duurzame Kleding en Textiel” ondertekend. Mede-ondertekenaars zijn onder andere Hema, Marlies Dekkers, Zeeman, Steps, C&A en De Bijenkorf. Dergelijke convenanten komen alleen tot stand na forse druk van arbeidersverzet en actiegroepen als de Schone Kleren Campagne, die tot doel heeft om de arbeidsomstandigheden en de positie te verbeteren van arbeiders in de wereldwijde kledingindustrie. Overigens is de Schone Kleren Campagne dermate kritisch over dit convenant dat men heeft besloten om het niet te ondertekenen.
De strekking van het convenant is duidelijk: “Bedrijven en organisaties die het convenant ondertekenen verplichten zich om discriminatie, kinderarbeid en dwangarbeid te signaleren en tegen te gaan. Ook zetten zij zich in voor het recht op vrije onderhandelingen door onafhankelijke vakbonden, een leefbaar loon en gezonde en veilige werkomstandigheden voor werknemers.”
Hoewel dit convenant is gericht op textielbedrijven die buiten de EU hun shizzle laten produceren, zou Vanilia zich op basis van dit convenant ook verplicht moeten voelen om dwangarbeid door bijstandsgerechtigden in Nederland tegen te gaan. De zeven baanlozen die in 2017 voor het bedrijf dwangarbeid hebben gedaan, hebben waarschijnlijk gewerkt in de Vanilia Outlet in Zaandam. Wij vermoeden dat Vanilia nog meer bijstandsgerechtigden uitbuit via de Flextensie-constructie, in samenwerking met de gemeente Zaanstad.
Ieder gewerkt uur door een uitkeringsgerechtigde zonder loon en zonder arbeidsrechten is een uur teveel. Een tewerkstelling via Flextensie is dwangarbeid, een van de disciplinerende, onderdrukkende maatregelen van de Participatiewet. Daar kan geen knullige “premie” van 2 euro per uur of een intentieverklaring als het ondertekende convenant iets aan ‘verzachten’!
Vanilia, als iemand voor je werkt, betaal je die persoon een CAO-loon, draag je sociale lasten af en zorg je, net zoals je dat in Turkije zegt te doen, voor een goed contract en goede arbeidsomstandigheden!
Puk Pent
Bart de Baan
Als jij Vanilia wilt laten weten wat je van deze uitzenddwangarbeid vindt, laat dan een berichtje achter op de Facebookpagina, Instagram van Vanilia of schrijf een brief aan Vanilia: info@vanilia.com (Algemene informatie), pr@vanilia.com (PR & Marketing), pz@vanilia.com (Personeelszaken). Hieronder staat een voorbeeldbrief.
| Aan de managers van modehuis Vanilia,
Ik mail jullie naar aanleiding van het gegeven dat er bij jullie bedrijf Zaanse bijstandsgerechtigden via de “uitzendconstructie” Flextensie (1) tewerk zijn gesteld. In totaal is er door zeven baanlozen in de periode van mei tot en met oktober 2017 zeker 160,5 uur zonder loon en zonder arbeidsrechten gewerkt! Waarschijnlijk worden er nu nog steeds, zo af en toe en in samenwerking met de gemeente Zaanstad, uitkeringsgerechtigde personen bij jullie modehuis geplaatst om zogenaamd “échte werkervaring” op te doen. Die 160,5 uur heeft Flextensie en de gemeente Zaanstad winst opgeleverd. Voor elk uur dwangarbeid verricht door de bijstandsgerechtigde heeft jullie bedrijf een vast tarief aan Flextensie betaald. Van dat tarief gaat een schamele premie (“premie arbeidsinschakeling”) naar de tewerkgestelde en de rest is verdeeld tussen Flextensie en de gemeente Zaanstad. Jullie winst bij deze dwangarbeid zit hem in het superlage uurtarief, het niet afdragen van sociale lasten en het gebrek aan verantwoordelijkheid jegens de tewerkgestelde bijstandsgerechtigde. De bijstandsgerechtigde ontleent namelijk totaal geen rechten aan deze dwangarbeid bij jullie. De baanloze kan simpelweg worden gebruikt en net zo gemakkelijk weer worden gedumpt. Jullie zijn de tewerkgestelde helemaal niets verschuldigd. En als een bijstandsgerechtigde niet voldoet, dan kan de gemeente diens uitkering korten. Vanilia werkt binnen deze constructie mee aan de keiharde disciplinering van bijstandsgerechtigden. Jullie bedrijf werkt ijverig aan een imago van “groen” (2) en “maatschappelijk verantwoord” ondernemen. Jullie hechten “veel waarde aan goede sociale werkomstandigheden”. Verder hebben jullie in 2016 het “Convenant Duurzame Kleding en Textiel” (3) ondertekend. De strekking van het convenant is helder: “Bedrijven en organisaties die het convenant ondertekenen verplichten zich om discriminatie, kinderarbeid en dwangarbeid te signaleren en tegen te gaan. Ook zetten zij zich in voor het recht op vrije onderhandelingen door onafhankelijke vakbonden, een leefbaar loon en gezonde en veilige werkomstandigheden voor werknemers.” Hoewel dit convenant gericht is op misstanden in landen buiten de EU, zou ik denken dat Vanilia dwangarbeid overal zou moeten herkennen en zou moeten bestrijden, in plaats van daaraan mee te werken! Een tewerkstelling via Flextensie ís dwangarbeid. Daar kan geen “premie” of een intentieverklaring zoals het ondertekende convenant iets in vergoeilijken! Dus, managers van Vanilia, ik verzoek jullie met klem om op zijn minst te erkennen dat jullie de fout in zijn gegaan met de Flextensie-constructie. Ik zie graag jullie belofte tegemoet dat Vanilia zich in de toekomst onthoudt van verdere samenwerking met Flextensie. In afwachting van jullie antwoord, ……………. Meer informatie over Flextensie is hier te vinden: https://www.doorbraak.eu/modehuis-vanilia-moet-stoppen-met-flextensie-dwangarbeid-stuur-ook-een-protestmail Noten |
Iedereen aangeschreven!
Ik hoop dat ze platgegooid worden met mails!
Ook een mail verstuurd.
Aan de managers van modehuis Vanilia,
Op Doorbraak lees ik met grote ontzetting, dat er zeven baanlozen te werk zijn gesteld via de gemeente Zaanstad binnen jullie bedrijf. Deze mensen zijn verplicht door de gemeente in het kader van de Participatiewet bijna gratis werk voor jullie te verrichten, afgezien van een kleine uurvergoeding, waarvan je bijvoorbeeld al je woonlasten niet kunt voldoen. Deze mensen werken met behoud van uitkering met alle rechten en plichten, die daarbij horen, die wezenlijk anders zijn dan de rechten en plichten, die een werkgever stelt. Zo mag de gemeente in kasten komen snuffelen, diepgaande vragen over privéleven stellen, in de bankafschriften neuzen en bij je woning posten, wanneer ze een vermoeden van ‘fraude’ hebben, die vergeleken met de echte fraude in dit land kruimelwerk betreft. Fraude van enkele honderden euro’s wordt bestraft met jaren terugbetalen van uitkeringen, omdat anders dan bij echte criminelen de uitkeringsgerechtigde moet bewijzen, dat hij alleen die paar honderd euro niet heeft opgegeven.
Gesteld wordt door diverse sociale diensten, dat mensen op deze wijze er weer bij horen, nu ze een ‘baan’ hebben en een ‘dagindeling’. Iedereen hoort immers een ‘dagindeling’ te hebben, anders gaat het land ten onder. Hoe het dan zit met de vele miljonairs en renteniers, daar hoor je de overheid niet over.
Bij een baan echter hoort een salaris, waarbij de werkgever zekere plichten oplegt, maar die behelzen zeker niet informeren, waar je je geld aan uitgeeft, wie er over de vloer komt of dat de werkgever even in je kasten mag kijken. Het is al erg genoeg, dat mensen met een minimumuitkering zich dat moeten laten welgevallen (behalve bijstand dus ook bijvoorbeeld AOW, dus ooit gaat dit regime uzelf betreffen), nog erger is het, dat je van de ene kant als ‘collega’ wordt gezien, maar dat een verschil met de salarisontvangers is, dat je je deze repressie moet laten welgevallen.
U zult waarschijnlijk vinden, dat ‘deze’ mensen dit ‘nu eenmaal’ nodig hebben en hiermee de attitude jegens hen uitstralen, dat echt werk, ondanks al hun inspanningen er niet in zit. Spreken over werkervaring opdoen en wie weet uitstromen naar een echte baan is vaak niet meer dan lippendienst naar uw subsidieverstrekker. Dit zien we ook in andere dergelijke constructies. Hiermee is er sprake van een tweedeling en discriminatie. Mensen, die de pech hebben een tijd lang geen werk te vinden en in de bijstand terecht komen worden gezien als personen, waar ‘wel iets mis’ mee moet zijn en dat werk iets heel moeilijks voor ze is. Werk is niet moeilijk, het meeste werk is een kwestie van ervaring. Gespecialiseerd werk als chirurgie vereist een jarenlange opleiding, maar het meeste werk is met normale capaciteiten te doen en zeker de mensen, die uit die bijstand gerecruteerd worden, zijn niet de lastigste gevallen binnen het bestand van de gemeente Zaanstad.
Een convenant om maatschappelijk verantwoord te ondernemen houdt niet op bij de grens en betreft niet alleen wat in het buitenland gebeurd. Ook binnen Nederland zijn zaken verhard, zoals de bejegening van bijstandsgerechtigden. Ook dat heeft uw aandacht nodig en ook daar dient een gerenommeerd en bonafide bedrijf krachtig afstand van te nemen. U denkt misschien in de luwte dit te kunnen regelen, maar langzaamaan druppelt de informatie over dit gedrag door en gaat het schade opleveren aan de bedrijven, die zich hiervoor lenen.
Deze verplichte onbetaalde arbeid kan als niet anders dan dwangarbeid gekwalificeerd worden, omdat de sociale dienst het weigeren hiervan bestraft met het beëindigen van de uitkering. Voor de betrokken persoon betekent dit huisuitzetting, honger, kou en uiteindelijk de dood, wanneer het uitsluitend aan u en de gemeente zou liggen. Ook al laat de bestraffing enige maanden op zich wachten, dat maakt haar niet minder verwerpelijk.
Ik hoop, dat u het vorenstaande ernstig overweegt en als u een reactie geeft dan geen algemene reactie van ‘dat is wel allemaal erg zwartgallig of zwart-wit’. Graag aangeven, wat dan zwartgallig of zwart-wit of negatief is en hoe u het dan wel ziet. En geen reactie met NLP erin.
Een klein aantal uren op 7 tewerkgestelden, maar laat ze maar merken, dat ook een beetje stelen nog jarenlang negatief op je kan afstralen ook al heb je inmiddels je leven gebeterd. Voor uitkeringsgrechtigden hebben kleine missers immers ook grote gevolgen. Waarschijnlijker is, dat ze ‘slechte ervaringen’ hebben met de tewerkgestelden. Overigens zeer terecht en begrijpelijk, dat je als dwangarbeider je ‘werkgever’ slechte ervaringen bezorgt.
Ze hebben een reactie gestuurd. Strekking van de reactie:
(1) Ze hebben keurig gedaan wat de minister en de betrokken overheidsinstanties gevraagd hebben, dus ze hebben niets fout gedaan.
(2) Ze hebben ‘deze groep mensen’ met een ‘afstand tot de arbeidsmarkt’ juist een kans geboden en zijn daarmee maatschappelijk verantwoord ondernemer. De beloning is een paar maanden werkervaring op hun CV.
Nog een belangrijk punt in de reactie: ze zullen het blijven doen. Dat een bedrijf zich er voor de media uitlult, maar achter de schermen schoon schip maakt, is tot daaraan toe. De praktijk gewoon voort zetten is ronduit schandalig.