“Ze willen dat ik mijn dochter in de steek laat”

“Binnen de LVV heb je maar twee opties: een verblijfsvergunning of terugkeer. Iedereen die drie asielzoekers spreekt weet dat het niet zo werkt”, zegt Connie van den Broek van ROS. Sjany Middelkoop, die al ruim dertig jaar werkt voor de Pauluskerk, noemt de pilot oude wijn in nieuwe zakken. “Ik hoor de projectleider van het ministerie nog zeggen: de pilotgemeenten krijgen de ruimte om creatieve en duurzame oplossingen te zoeken. Maar de enige duurzame oplossing tot nu toe is de straat.” (…) Voor de ngo’s wordt het eens te meer duidelijk dat de inzet van de pilot is gericht op terugkeer. Ze zijn geen directe partner van het rijk en dat wreekt zich. De convenanten zijn getekend tussen de overheidsinstanties en de gemeenten. Daarnaast hebben de deelnemende steden afspraken gemaakt met de ngo’s. De mooie beloften van het ministerie van Justitie en Veiligheid over het creatief meedenken bij het zoeken naar bestendige oplossingen staan niet op papier; het zijn loze woorden. Dit verbaast Rian Ederveen niets. Als coördinator van de stichting Landelijk Ongedocumenteerden Steunpunt (LOS) brengt zij ngo’s samen die juridische begeleiding bieden aan de doelgroep. “Voor ngo’s is het doel van de LVV repareren wat de IND nalaat, de fouten die ze maken of de procedures die niet werken en waar mensen het slachtoffer van zijn. Dat dit niet erkend wordt, verbaast mij niet. Ik loop al lang rond in deze sector. Het is geharnast beleid, de IND en het rijk denken niet in oplossingen. Maar het is wel teleurstellend. Je hoopt toch dat zo’n pilot dingen in verandering kan zetten.” Zelfs verruiming van de regels over zinvolle dagbesteding is niet mogelijk, zegt Ederveen. Ze heeft namens de ngo’s hier meermaals op aangedrongen. “Het rijk heeft ons laten weten dat niets mag. Geen stages, geen vrijwilligerswerk, geen traineeships en geen volwassenenonderwijs.”

Brechtje Keulen en Huib de Zeeuw in “Ze willen dat ik mijn dochter in de steek laat” (Groene)