Woonprotest: Eyes on the Prize (beeldverslag)

Geplaatst op 19 oktober 20219 november 2021 door

Gisteren besteedden we uitgebreid aandacht aan het politiegeweld tegen de woonopstand-demonstratie in Rotterdam. Het is belangrijk om de repressie te documenteren, maar minstens net zo belangrijk is het om de strijd tegen het woonbeleid door te zetten: Eyes on the Prize, zoals wel gezegd wordt. Daarom hier nog een reeks foto’s van de demonstratie en vooral van de vele creatieve boze actieborden en spandoeken.

Vandaag maakte Tweebosser op Twitter met een glashelder draadje duidelijk waar het ons om gaat:

“Ik ben boos! Ik ben erg boos op de ME. Wat had moeten uitmonden in een woonopstand, is deze nu geëindigd in verhalen over het gewelddadig optreden van de politie.

Het had vandaag en gisteren moeten gaan over 40.000 dakloze mensen in Nederland, waarvan 12.000 jongeren in de leeftijd van 18-30 jaar terwijl er 30.000 woningen langdurig leegstaan. Het had moeten gaan over de 800.000 mensen die iedere maand moeten beknibbelen op essentiële behoeften omdat ze anders de huur niet kunnen betalen. Of de 550.000 huishoudens, die gebukt gaan onder de energiearmoede omdat woningen slecht geïsoleerd zijn. Het had moeten gaan over beleggers die in Nederland vrij spel hebben gekregen en dat zij bijna renteloos geld kunnen lenen om vervolgens te speculeren met iemands dak boven het hoofd.

Maanden werk je samen met heel veel organisaties om van de Woonopstand een succes te maken. En een stelletje opgefokte politieagenten dat getriggerd wordt zodra ze zwarte kleding zien verpesten zoveel werk. Heel veel vrijwilligers die zich verheugd hadden op een dag met veel verbroedering en verzustering. Het woonleed werd in aanloop naar de woonopstand al met elkaar gedeeld. En ook die vrijwilligers hebben aan den lijve moeten ondervinden hoe het geweld escaleerde en waren compleet in shock over wat er gebeurde.

En nu gaan we op 13 november in Woonverzet en op 28 november de Woonstrijd aan. De enige vraag die ik nu heb is: gaat de politie daar nu het recht op demonstreren ook met de knuppel neerslaan, terwijl het over de inhoud zou moeten gaan: de wachtlijsten voor sociale huurwoningen; de onzinnige tijdelijke huurcontracten; de huurders die in een precaire situatie zitten en die slechts een haar verwijderd zijn van dakloosheid. De afschaffing van de Rotterdamwet; de afschaffing van de verhuurderheffing; meer zeggenschap voor bewoners; mensen in de gelegenheid stellen om een eigen wooncoöperatie op te richten; achterstallig onderhoud is een groot (gezondheids)probleem; de verduurzaming van bijna 7 miljoen woningen.

Een handjevol politiemensen verpest het voor honderdduizenden burgers, zo niet miljoenen burgers. Een woonactivist uit Berlijn sprak op de Woonopstand over het onteigenen. Een taboewoord in Nederland, maar waar we nu wel naar toe gaan, omdat de mensen het zat zijn. Als zelfs opkomen voor je grondrecht op huisvesting in Nederland niet meer kan, dan zijn we met z’n allen diep afgezakt. Na het toeslagenschandaal leek het erop dat we niet nog dieper konden zakken, maar we hebben nu laten zien dat mensen straks niet meer durven te demonstreren. Is dit het land waar we in willen leven?”

Laten we ons allemaal achter de negen concrete eisen stellen, zei Abel Heijkamp op de Blaak, aan het einde van de demonstratie. Dat doet Doorbraak ook! Als tiende eis zouden we nog willen toevoegen dat er goede en goedkope huisvesting beschikbaar moet zijn voor alle vluchtelingen en migranten, gedocumenteerd én ongedocumenteerd.

Meer algemeen zouden we de strijd verder moeten uitbreiden in de richting van het onteigenen en in collectieve handen brengen van alle woningen. Ook zouden we meer collectief moeten gaan wonen, omdat dat ecologisch meer verantwoord is en omdat het de individualisering en eenzaamheid tegengaat, en het gezamenlijk opvoeden van kinderen en het doorbreken van het patriarchale kerngezin mogelijk maakt. En samen in woongroepen staan we sterker tegen staat en kapitaal. Wel is duidelijk dat veel van de partijen die aan de demonstraties meedoen daar niet achter zullen staan, en ook de staat niet: die pakte niet voor niets het blok in de demonstratie aan dat voor zulke meer collectieve oplossingen stond.