“Een goede financiële basis is het begin van een volwaardig bestaan” (video)
Gisteren demonstreerden zo’n 70 mensen in Haarlem voor een minimumloon van minstens 14 euro. Lees hier de tekst van de oproep. Het protest begon met een reeks korte maar krachtige toespraken, waaronder die hieronder van Noortje. Ze kon wegens de pandemie zelf niet meedoen en daarom werd haar speech voorgelezen door een activist van #Haarlemvoor14.
Daarna volgde een luidruchtige mars door de stad, met veel leuzen, zoals “Wat willen we? Veertien euro minimumloon! Wanneer willen we dat? Nu!”, “Hoe laat is het? Solidariteit”, “One, two, three, four, eat the rich and feed the poor!” “De rijken worden rijker, de welvaart moeten gelijker!”, “A, anti-, anti-kapitalisten!”, “Veertien euro minimumloon! Vijftien euro minimumloon! Zestien euro…” enzovoorts, en “Hogere lonen, betaalbaar wonen!”.
Naar verluidt arriveerden, vlak nadat de demonstratie van het stationsplein vertrok, zes busjes politie. Kennelijk hebben ze ons daarna niet meer kunnen traceren, want tijdens de demonstratie hebben we geen leden van de staatsknokploeg gezien. Dat maakte het ook mogelijk om tegen ‘de afspraken’ in toch her en der gewoon midden op de rijweg te lopen.
Alles over het Haarlemse #voor14-protest van 20 november 2021
– Aankondiging van de mars voor €14 minimumloon
– Beelden van de inspirerende #voor14-demonstratie in Haarlem
– “Waarom zijn bijna alle managers bij de supermarktketen waar ik werk witte cis-het mannen?”
– “Er is geld, alleen: je moet het durven te halen waar het zit en te geven aan wie het nodig heeft!”
– “Wij zijn de buurten ingegaan om gezamenlijke acties op te zetten”
– “We willen 20 euro minimumloon, want 14 is eigenlijk een defensieve eis als je naar de cijfers kijkt”
– “Een goede financiële basis is het begin van een volwaardig bestaan”
– “Alles is duur, alleen mensen zijn goedkoop”
Onderweg kregen we opmerkelijk veel steunbetuigingen: automobilisten staken hun duim omhoog, buschauffeurs toeterden, er werd op een terras geklapt en riders wensten ons succes terwijl ze langs raasden. Eén persoon bij een kroeg wilde vervelend doen, in de trant van het bekende gefrustreerde “Ga toch werken…”, en riep op lullige toon: “Hogere uitkeringen!”. Maar dat was onbedoeld een wake-call, want aan de uitkeringen en de koppeling met de minimumlonen hadden we bij de leuzen nog onvoldoende aandacht besteed.
Na de verkiezingen was de #voor14-campagne even op een wat lager pitje geraakt, maar nu zijn we begonnen aan een reeks demonstraties in diverse steden, met hopelijk een steeds groeiend aantal deelnemers. Het initiatief voor de demonstraties komt van onze vrienden van #Haarlemvoor14, en inmiddels hebben de #voor14-groepen uit Nijmegen, Leiden en Amsterdam zich aangesloten, en is er interesse vanuit Utrecht, Rotterdam en Zaanstad.
Eric Krebbers
Deze speech wordt voorgelezen in naam van Noortje van Lith.
Ik zet me al een aantal jaren in voor de rechten van mensen met een arbeidshandicap. Velen van hen kunnen niet of niet fulltime werken door hun handicap of ziekte. Daardoor kunnen sommigen van hen nooit zelfstandig het wettelijk minimumloon verdienen en overleven ze altijd van het sociaal minimum. Dat is netto 1.016 euro per maand. Velen van hen hebben vaak hogere zorgkosten en zijn al vaak afhankelijk van anderen op allerlei gebieden, denk bijvoorbeeld bij de persoonlijke verzorging, het huishouden doen of begeleiding bij bepaalde afspraken. Ze zijn dus ook afhankelijk van anderen op financieel gebied. Leven van het huidige minimumloon is al geen leven, laat staan van het sociaal minimum.
De rijkste 10 procent Nederlanders bezit meer dan tweederde van al het vermogen, en deze verhouding wordt alleen maar erger. Steeds meer mensen om mij heen geven aan dat het leven steeds duurder wordt. Boodschappen, huren, zorgverzekeringen, enzovoorts. De prijzen stijgen, maar de inkomens groeien niet mee. Geld is er genoeg. Het is alleen niet eerlijk verdeeld.
Het minimumloon is te laag in Nederland om van te leven. Deze bodem moet omhoog, zodat laagbetaald werkenden en mensen met een uitkering erop vooruitgaan.
Vanwege een fysieke arbeidshandicap zal ik in de toekomst misschien moeten rondkomen van het sociaal minimum, 70 procent van het wettelijk minimumloon. Dit is te laag om mee rond te komen. Ik zie er dan ook tegenop om zelfstandig te gaan wonen. Het verhogen van het minimumloon betekent voor heel veel mensen en mezelf dat wij een volwaardig leven zullen hebben. Op dit moment is het overleven voor heel veel mensen.
Ik zeg overleven, want het is geen leven meer als je je elke dag zorgen moet maken over de volgende rekening die binnenkomt. Doordat mensen zich continu zorgen moeten maken over de volgende rekening die binnenkomt, kan het zijn dat mensen niet meer goed voor zichzelf kunnen zorgen, omdat ze ook niet goed kunnen nadenken over een gezonde maaltijd. Waardoor je dus vaak kiest voor snel en makkelijk, wat vaak ongezonder is.
Nog heel even over mensen met een arbeidshandicap, zij hebben er niet voor gekozen om niet of niet fulltime te kunnen werken en toch hebben velen van hen een inkomen onder het wettelijk minimumloon. Ik zeg weleens: een goede financiële basis is het begin van een volwaardig bestaan en dat moet voor iedereen gelden, ook voor mensen met een arbeidshandicap.
Ik rond af. Het minimumloon is voor iedereen te laag om van te leven, het is overleven. Iedereen recht op het minimumloon en dat moet naar 14 euro. Want nu is het? Geen leven, maar overleven!
Bedankt voor het luisteren naar deze speech.