Leven onder Trump 2.0 – de aanval op transrechten

Tijdens de verkiezingscampagne heeft Trump 215 miljoen dollar, bijna de helft van zijn reclamebudget, besteed aan filmpjes met anti-trans boodschappen. Reclames voor verkiezingen worden eerst altijd getest op testgroepen die bestaan uit zwevende kiezers en de reclamespot met “Kamala is voor they/them en president Trump is voor jou” was een van de meest effectieve boodschappen. Trump is waarschijnlijk transfoob, maar bovenal een opportunistische pestkop voor wie een kwetsbare groep een makkelijk doelwit is. Waar komt die transfobie vandaan? En waar komt in het hedendaagse Amerika deze haat voor transgenders vandaan?

De opkomende transfobie is een backlash na een steeds grotere acceptatie van transgenders en het gebruik van pronouns onder een jongere generatie en in de progressieve steden. Trans mensen zijn steeds zichtbaarder in de media en politiek, en dit jaar is er voor het eerst een trans vrouw gekozen in het Huis van Afgevaardigden. Vooral voor jongeren is er veel meer vrijheid om hun eigen seksuele oriëntatie en gender uit te drukken. De Verenigde Staten heeft altijd een zeer conservatieve christelijke stroming gehad die al meer dan honderd jaar strijdt tegen abortus en lhbtqia+2s-rechten. De afgelopen jaren hebben uiterst conservatieve opiniemakers, samen met trans-uitsluitende radicale feministen (oftewel TERF’s) en mannelijke podcasters en Youtubers, transgenders tot hun doelwit gemaakt.

Leven onder Trump 2.0
1. Deel 1
2. De aanval op transrechten

Republikeinse politici hebben dit anti-trans sentiment handig uitgespeeld, terwijl de democraten over het algemeen transrechten gesteund hebben. De meer conservatieve democraten menen dat de focus op “woke” – oftewel het volgens rechts met dedain en drammerigheid bestrijden van sociale ongelijkheid en discriminatie – hen de verkiezingen gekost hebben, en sommige democraten pleiten er nu zelf ook voor om in het bijzonder transgenders onder de bus te gooien (ook in Nederland zijn mensen als Alexander Pechtold en Geert Mak uit hun graf gestapt om “woke” de schuld te geven van Trumps overwinning). Vice-president Harris heeft zich in de campagne echter nooit expliciet uitgesproken over rechten van transgenders. Daarmee hebben de democraten zichzelf in de voet geschoten. Was Harris bij de podcast van Joe Rogan aangeschoven om transgenderrechten te verdedigen, dan had ze ruim de tijd gehad om Trumps transfobe boodschap te weerleggen. Zo moeilijk zou het toch niet moeten zijn om uit te leggen dat mensen zelf moeten kunnen beslissen onder welke genderidentiteit zij willen leven? Maar ze dacht dat het strategisch was om moeilijke vragen over diversiteit niet te beantwoorden.

Rijke opiniemakers

Democraten, of liberaal links, ontwijken “woke” veelal. Het zijn juist rechtse politici en opiniemakers die het debat op de spits drijven. De anti-trans lobby is dan ook een vreemde alliantie van radicale feministen, conservatieve christenen, neo-fascisten en eco-fascisten. Het is belangrijk om te weten dat transfobie ook een “grift” is, een grote melkkoe voor middelmatige mediamensen zonder veel talent. Veel anti-trans groepen in de VS worden financieel ondersteund door conservatieve multimiljonairs. Chaya Raichik, de vrouw achter het anti-lhbtqia+2s Twitter-account LibsofTikTok, heeft miljoenen volgers, en dat heeft haar bepaald geen windeieren gelegd, maar ook geleid tot meerdere bommeldingen bij scholen en ziekenhuizen die transkinderen zorg verlenen. De Amerikaanse oud-zwemster Riley Gaines vraagt 10.000 tot 20.000 dollar voor een lezing in het kader van de campagne tegen trans vrouwen in vrouwensport. De Telegraaf had dit in Nederland al lang geleden ontdekt: haat en angst zaaien is een lucratief verdienmodel, en zeker in de rechts-conservatieve mediabubbel in de VS.

Rijk worden geldt zeker ook voor het universum van bro-podcasts, waar over zelfverbetering, fitness en politiek gewauweld wordt, maar waar daarnaast ook misogynie, racisme en samenzweringstheorieën wijdverspreid zijn. Een onderzoek van Bloomberg naar negen van deze prominente Youtubers waaronder Teo Von, Shawn Ryan, Joe Rogan en Logan Paul, toonde aan dat ze in hun niet-expliciet politieke podcasts “Amerikaanse mannen bovenal beschreven als slachtoffers van een Democratische campagne om hen van hun macht te beroven”. Trump verscheen tijdens zijn campagne bij verschillende van deze podcasts van mannelijke hosts, van Joe Rogan tot de uiterst giftige homofoob Adin Ross. Verder hebben uiterst-rechtse podcasts van Charlie Kirk, Ben Shapiro en Tim Pool een grote invloed op jongeren. En dan zijn er de meer radicale podcasts in de manosfeer, waar een giftige masculiniteit en een haat voor vrouwen gepromoot wordt, en feministen de schuld wordt gegeven van de ‘onderdrukking’ van de man of in het geval van incels (onvrijwillig celibataire mannen) voor hun maagdelijkheid. De neo-fascistische livestreamer Nick Fuentes, die vorig jaar bij Trump op bezoek ging, heeft veel volgers in de manosfeer. Fuentes reageerde provocerend op Trumps overwinning met de uitspraak “Your Body, My Choice, Forever”. Giftige masculiniteit leidt behalve tot misogynie ook tot meer homofobie en transfobie.

In Nederland is de laatste jaren de acceptatie van homoseksualiteit onder jongeren ook fors afgenomen, vooral onder invloed van de zelfverklaarde mysogynist en razend populaire Britse influencer Andrew Tate. Die zat samen met zijn broer vast in huisarrest in Roemenië op verdenking van vrouwenhandel, witwassen en verkrachting. Na een vergeefse poging van Thierry Baudet heeft Tate afgelopen maand onder druk van de nieuwe regering Trump Roemenië mogen verlaten voor de VS. De boodschap die Trump daarmee geeft aan zijn conservatieve achterban is duidelijk: de vrouw moet een traditionele rol accepteren en de man is de baas. Bijna 80 procent van de Republikeinse mannen en 67 procent van de Republikeinse vrouwen vindt dat de Amerikaanse maatschappij “te soft en feminine” is geworden. Het zou een zwakte zijn als mannen te feminien zijn, en wanneer ze een andere genderidentiteit aannemen, is dat helemaal de ultieme zonde. Transfobie gaat dan ook over meer dan trans vrouwen in sport: het gaat om het herstellen van het patriarchaat. De rollen van man en vrouw moeten weer stevig afgebakend worden.

Wetenschap

De anti-transgender beweging drijft ook op een anti-wetenschappelijke bias. Vooral sinds de covidpandemie wordt politiek bedreven via sentimenten en verzinsels in plaats van wetenschappelijke feiten. Met uitspraken als “er zijn maar twee genders” wordt volstrekt voorbijgegaan aan intersekse mensen, terwijl bijna 1,7 procent van alle mensen geboren wordt met zulke kenmerken. Om beperkingen van de transgenderzorg voor kinderen te verkopen, wordt selectief gewinkeld in wetenschappelijk onderzoek. Het vorig jaar op verzoek van de Britse overheid verschenen Cass-rapport wordt veelvuldig verkeerd geciteerd. Een rapport dat onlangs in Duitsland werd gepubliceerd, en dat het belang van genderbevestigende zorg voor kinderen aantoont, wordt ook in Nederlandse media totaal niet opgemerkt. Ook in Nederland wordt het debat in sterke mate door rechtse opiniemakers beïnvloed. In de geesteswetenschappen is de situatie helemaal bizar: matige ‘filosofen’ als Chris Rufo en Sid Lukkassen stellen zonder grondige analyse dat radicaal-linksen via genderstudies en kritische rassentheorie instituties als universiteiten, overheden en bedrijven hebben overgenomen met hun ideeën over diversiteit en inclusiviteit. Bedrijven en universiteiten die een anti-racisme training coöpteren, zijn echter nog steeds neo-liberaal. Rufo kwam tot voor kort niet in aanmerking voor een leerstoel op een Amerikaanse topuniversiteit, maar werd financieel ondersteund door conservatieve denktanks, Fox News en podcasts. Zijn invloed is immens, vooral via zijn populaire Twitter-account. Het was Rufo die dragqueens, die voorleesuurtjes geven aan kinderen, als eerste beschreef als “transgender strippers”, om zo het debat te verschuiven richting seksualisering. Rufo is ook de grote drijfveer achter het “zuiveren” van het diversiteitsbeleid op universiteiten en andere instellingen.

Maatregelen

De afgelopen jaren hebben 25 staten in de VS transgezondheidszorg al verboden. Trump tekende onlangs een decreet om trans vrouwen uit vrouwengevangenissen te verwijderen en een einde te maken aan hun genderbevestigende zorg. Dat is een schrijnende ontwikkeling: trans vrouwen moesten plots al hun kleding afgeven, en zelfs nadat rechters het decreet ongrondwettig hadden verklaard, werden de verplaatsingen doorgezet. In een mannengevangenis in Californië werd 59 procent van de trans vrouwen seksueel misbruikt door medegevangenen of gevangenispersoneel. Dat is inhumaan en extra schrijnend, aangezien veel activisten die zich verzetten tegen Trump transgender zijn en risico lopen op gevangenisstraf.

Nadat eerder al genderbevestigende operaties voor transgender militairen was afgeschaft, worden per 26 maart ook alle transgenders verbannen uit het Amerikaanse leger. Het is misschien voor veel mensen onverwacht, maar transgenders zijn ten opzichte van cisgenders oververtegenwoordigd in het leger, waarschijnlijk doordat het leger voor veel Amerikanen een uitvlucht vormt uit armoede en weg van een conservatieve sociale omgeving. Transgenders hebben ook vaker te maken met psychische problemen. Zelfdoding vindt significant vaker plaats bij transgenders. Vooral bij jongere trans en non-binaire kinderen zijn de pogingen tot zelfdoding schrikbarend hoog. Een oorzaak daarvan is pesten. De zanger van de Canadese punkband Fucked Up heeft hier onlangs een treffend nummer over geschreven, nadat zijn kind werd gepest. Het huidige klimaat in de VS maakt dit nog veel erger, in Republikeinse staten waar anti-transmaatregelen zijn ingevoerd is het aantal zelfmoordpogingen met 72 procent gestegen. Daarnaast hebben transgenders al vier keer zoveel kans dan cisgenders om het slachtoffer te worden van geweld. Vooral zwarte trans vrouwen zijn vaak het slachtoffer van fataal geweld. Transgenders hebben in de VS ook grotere kans om dakloos te zijn, meer dan veertig procent van de meer dan vier miljoen dakloze jongeren in de VS identificeert als lhbtqia+2s, en ook hier zijn de statistieken nog veel slechter voor de zwarte en inheemse jeugd.

Een van de eerste decreten die Trump ondertekende, was dat de overheid slechts twee genders erkent: man en vrouw. Op paspoorten, visa en andere documenten worden nu alleen nog maar man en vrouw erkend. Verder werden op dag 1 alle overheidsprogramma’s geschrapt die diversiteit, inclusie en gelijkheid bevorderen. Dat had verstrekkende gevolgen, want plots werden steungroepen in het leger voor zwarte mannen of lhbtqia+2s opgeheven. Verder werd een hele lijst met woorden, van gender en diversiteit tot vrouw en handicap, gebruikt om alle overheidswebsites te ‘reinigen’ van “woke”-gedachtegoed. Er werden heel veel wetenschappelijke artikelen van overheidswebsites verwijderd. Dit is de digitale variant van wat de nazi’s deden toen ze in 1933 alle boeken van het Instituut van Seksuologie verbrandden. Het bestaan van transgender als identeit werd met één pennenstreek uit alle overheidsdocumenten verwijderd. De trans-feministische hardcore punkband G.L.O.S.S. stelde in hun nummer “Girls living outside of society’s shit” al dat transgenders buiten de maatschappij worden geplaatst en dat is nu meer dan ooit het geval:

“They told us we were girls,
How we talk, dress, look, and cry
They told us we were girls
So we claimed our female lives
Now they tell us we aren’t girls
Our femininity doesn’t fit

We’re fucking future girls
Living outside society’s shit”

Verzet

Hoe wordt er verzet georganiseerd tegen al deze transfobe maatregelen? Er waren protesten bij het nationale monument van de Stonewall Riots, waar alle referenties naar de belangrijke deelname van transgenders in deze revolutionaire gebeurtenis in de lhbtqia+2s-geschiedenis waren verwijderd. In verschillende steden, in staten die anti-transwetgeving willen invoeren, waren er ook protesten. Verder lopen er meerdere rechtszaken tegen Trumps decreten, omdat die ongrondwettelijk lijken. Hier en daar zijn al maatregelen met succes aangevochten, maar de regering Trump tart de rechtstaat en slaat de ene na de andere gerechtelijke uitspraak in de wind. Andere lhbtqia+2s activisten slaan een andere weg in en bewapenen zich om hun gemeenschap te beschermen. Om voorbereid te zijn op een mogelijk verbod op transgenderbehandeling hebben activisten een zine gemaakt met doe-het-zelf instructies voor een behandeling met testosteron-remmende medicijnen.

Waar stopt het anti-transbeleid van de huidige regering in de VS? Een Republikein in Texas heeft al een voorstel ingediend om het transgender zijn alleen al strafbaar te maken. Het ergste lijkt dan ook nog te moeten komen, want vooral nu de economie in de VS stagneert, kan een zondebok Trump goed uitkomen. Er hoeft maar een trans Marinus van der Lubbe een symbolische Reichstag in brand te steken en de hedendaagse transhaat kan nog gruwelijkere consequenties hebben. Volgens het Lemkin Instituut voor Genocide is het huidige Trumpbeleid een rode vlag die kan leiden tot verdere staatsrepressie van transgenders. Het is nu dan ook meer dan ooit belangrijk om queers en transgenders te ondersteunen en je luid en duidelijk uit te spreken. In de linkse beweging moet ieder “anti-woke” geneuzel keihard ontkracht worden. Om de eerdergenoemde zanger van Fucked Up te citeren: “Er is geen debat. Dit argument heeft één kant. Menselijkheid boven onverdraagzaamheid elke keer. Dus alle transfoben, xenofoben en homofoben, rot op!” (“Disabuse“)

Henk S.