Actievoerende vluchtelingen nemen ‘aanbod’ burgemeester Vlagtwedde aan

De burgemeester van Vlagtwedde had het woensdag goed voor met de vluchtelingen. Voor hun eigen veiligheid zou het beter zijn gebruik te maken van het ‘aanbod’ van minister Leers. Daarnaast zou het ook geen geschikt weer zijn om buiten in tenten te slapen en ”buiten dat om is het vuurwerk nu vrijgegeven. De veiligheid van de mensen is niet voor de volle honderd procent te garanderen”. Hoe moeten we dit opvatten? Als een oproep om de vluchtelingen lastig te vallen?

Uit de berichtgeving was duidelijk geworden dat de autoriteiten behoorlijk met de kwestie in de maag zitten. De bedoeling is tenslotte dat vluchtelingen ieder voor zich, anoniem en in stilte lijden. Het initiatief om gezamenlijk actie te voeren lijkt een alternatief en werkt aanstekelijk: 15 vluchtelingen waren begonnen, maar de actie groeide uit van 30 tot inmiddels meer dan 50 mensen. Voor donderdagmiddag was dan ook een ontruiming aangekondigd wanneer niet zou worden ingegaan op het ‘aanbod’.

Donderdagavond, in de stromende regen op weg naar Ter Apel. De auto volgestouwd met jassen, dekens en een paar tenten. Een lange reis naar het kamp midden in nergens. Onderweg met een paar vrienden vallen er regelmatig stiltes. We denken terug aan de vorige keren dat we er geweest zijn, en dat ons weer een heftige confrontatie staat te wachten. We staan weer op het punt mensen te ontmoeten die helemaal niets meer hebben, niets meer mogen hebben. Mensen die in Nederland op basis van beleid dat door alle politieke partijen wordt gesteund, worden uitgehongerd, geen dak boven hun hoofd hebben, kapot worden gemaakt. Ik zie er ook tegenop hen te ontmoeten, ik die alles heb, domweg omdat ik hier in de buurt ben geboren. Tegelijkertijd ben ik heel nieuwsgierig. Hoe kunnen mensen in hun situatie de kracht en energie vinden om tegen de politiek in te gaan?

Daar aangekomen gaat het opnieuw keihard regenen, met onweer erbij, en zoek ik mijn contact om de spullen af te geven. We worden enthousiast begroet, verschillende vluchtelingen betrekken me bij de groep en leggen uit dat er opnieuw een gesprek wordt gevoerd over hoe verder. De dilemma’s waar ze voor staan worden toegelicht. Zo bestaat er bezorgdheid over een vrouw die ziek is geworden en hoe dat verder moet. De sfeer is vriendelijk, ondanks de lekkende tenten, het noodweer en hun uitzichtloze situatie. Er worden grappen gemaakt, er is geen angst te bespeuren over wat er gaat gebeuren. Ik herken het weer: deze mensen zijn de angst voorbij. Plotseling ontstaat er een discussie tussen mensen, een discussie die in andere tenten ook wordt voortgezet. Na een tijdje blijkt dat men het er over eens is om in te gaan op ‘het aanbod’. Wat dit precies betekent wordt niet duidelijk, is ook niet belangrijk. Voor het moment zijn ze even geholpen, ze hebben onderdak, kunnen op adem komen en slapen in bedden.

Henk Zeldenrust

Meer nieuwsberichten met filmpjes:
Somaliërs zetten tentenkamp op bij uitzetcentrum Ter Apel (27 december)
Uitzetting Somalische vluchtelingen opnieuw bekeken (28 december)
Somaliërs wijzen aanbod IND af en vertrekken niet (28 december)
Somalische asielzoekers niet bang voor arrestatie (29 december)
Somaliërs verlaten tentenkamp (29 december)