All cops are bastards: over politiegeweld en het denken van mensen
Wie met een schijnbaar onschuldige actie geweld oproept, moet erkennen dat er niets onschuldigs aan die actie is. Dat je kennelijk ergens op drukt waar het pijn doet. Niets rechtvaardigt het politiegeweld van 17 oktober, maar er is, in de huidige orde, ook niets onschuldigs aan het verkondigen van een recht op wonen, want het legt de bijl aan de wortel van die door bezit bezeten orde. Ongetwijfeld stond niet iedereen die zondag op het Afrikaanderplein met het idee dat de Woonopstand een fundamentele breuk met de bestaande orde in zich draagt, maar duidelijk is dat de orde het als zodanig ervoer. En dat besef is ook een opening naar het meest basale en tegelijk het meest radicale: huizen voor mensen. We moeten ver wegblijven van een romantisering van het geweld dat mensen ten deel viel. Maar het is ook zaak er niet aan voorbij te gaan door te “focussen op het issue” – alsof het issue offers vergt, en alsof het issue zich niet juist ook uitdrukt in het geweld van een op kapitaalaccumulatie en bezit gefundeerde orde. We moeten, integendeel, proberen te begrijpen wat de relatie is tussen wonen en het geweld van de liberale orde. De sleutel daartoe ligt in de reden die de politie en de stropdasmannetjes van het College van Burgemeester en Wethouders geven voor het politiegeweld: er werd “ingegrepen” omdat er iets kon gebeuren. Daarin ligt de rol van de politie in de liberale orde überhaupt vervat: er is politie omdat er iets kan gebeuren (…) Maar politie(geweld) is natuurlijk een zwaktebod. Zodra mensen op straat gaan zitten en het verkeer blokkeren, blijkt dat de orde niets anders heeft dan geweld. Dat is illustratief voor de fragiliteit van de orde. Tegen een racistische schminkfiguur demonstreren wordt door de staat ervaren als het doen wankelen van de orde, die daarmee blijkbaar zo fragiel is. Het gebruiken van een straat, niet om in een rijdend blik de omgeving te vergiftigen, maar om er samen te gaan zitten, ontlokt binnen enkele uren aan de staat het enige antwoord dat die heeft: geweld. De staat weet dat het om deze redenen blokkeren van circulatie betekent dat er iets gebeurt. De staat weet niet precies wat, want hij onderschat en overdrijft, maar de instituties van de orde voelen gevaar en kunnen meestal geen dag wachten met de inzet van geweld. Het is daarom saillant dat, zoals Rogier van Reekum onlangs tegen mij opmerkte, boerenprotesten, ook als ze wegen blokkeren, geen geweld ontlokken: de politie weet dat daar niets staat te gebeuren. Boeren willen, vooralsnog, niet uit de bestaande orde breken met hun tractors.
Willem Schinkel in All cops are bastards: over politiegeweld en het denken van mensen (Versbeton.nl)