Anti-fascisme: vakbonden moeten zichzelf beschouwen als waardengemeenschappen

Er zijn veel suggesties gedaan gedurende de dag voor wat vakbonden moeten doen om het tij te keren. Hier een lijst met acties die vakbonden en hun leden kunnen ondernemen: 1. ETUI biedt opleidingscursussen aan om strategieën en praktijken tegen extreem-rechts te delen, gericht op sociale media, onderwijs, democratie op het werk en op lonen. Belgische en Britse vakbonden hebben handboeken voor vakbondsvertegenwoordigers over hoe ze extreem-rechtse argumenten kunnen ontkrachten en (potentiële) leden in gesprekken hierover kunnen betrekken. 2. Belgische vakbonden screenen kiezerslijsten voor leden die deel uitmaken van verkiezingen voor extreem-rechtse partijen. Deze worden benaderd met de keus: of de vakbond of extreem-rechts. Als ze weigeren terug te treden wordt hun lidmaatschap ingetrokken. Dit is een duidelijk signaal dat samenwerking met extreem-rechtse partijen onverenigbaar is met vakbondswaarden. 3. Vakbonden moeten zichzelf beschouwen als waardengemeenschappen – dus niet alleen als dienstverlenende organisaties voor individuele belangenbehartiging – en ernaar streven dit duidelijk te maken in hun interne en externe communicatie. Dit omvat niet alleen een duidelijke opstelling tegen racisme en fascisme, maar ook een eis voor fatsoenlijke huisvesting, scholen, ziekenhuizen en openbare diensten en economische gelijkheid tussen mensen, landen en regio’s. 4. Vakbonden moeten bewustwordingscampagnes (posters, folders, videospreiding op sociale netwerken, etc.) ontwikkelen om het publiek te tonen dat ze tegen racisme zijn, vooral op het werk. Ze moeten feiten en argumenten verspreiden om de sociaal-economische anti-immigrantenretoriek te ontkrachten: extreem-rechts heeft geen antwoord op de complexe problemen waarmee we worden geconfronteerd, van klimaatverandering tot gedwongen migratiebewegingen, ongelijkheid en precaire arbeidsverhoudingen. 5. De vakbond kan blootleggen dat het stemgedrag van rechtse partijen rechtstreeks tegen de belangen van werkende mensen ingaat, zoals een Belgische vakbond heeft gedaan die VoteWatch Europe opdracht gaf rechts stemgedrag met betrekking tot EU-investeringen of de hervorming van de detacheringsrichtlijn om sociale dumping aan te pakken te monitoren. 6. Er moet meer transparantie komen om het publiek te informeren over de politiek van hun regeringen in Europa om nationale politieke leiders te ontmoedigen “Brussel de schuld te geven” voor EU-wetten die zij hebben helpen vorm te geven en aan te nemen. Tegelijkertijd moeten ook neo-liberale elementen van de EU worden bekritiseerd met een duidelijke linkse agenda over de nodige hervorming (Verdragswijzigingen met een protocol inzake sociale vooruitgang en hervorming van het macro-economische model van de EU) 7. Leden informeren en activeren: vakbonden moeten mensen bij elkaar brengen en vriendschappen en netwerken smeden, niet alleen op het werk maar ook in plaatsen waar gemeenschappen en mensen elkaar ontmoeten. Regionaal campagnewerk en strategieën voor sociale media moeten worden verbeterd. Niets werkt beter in de strijd tegen extreem-rechts dan de persoonlijke en collectieve ervaring van het beïnvloeden, bereiken of veranderen van een situatie, in een bedrijf of politieke, door eigen acties en participatie. 8. De zorgen van werknemers moeten serieus genomen worden: nationalisme en racisme is een breed maatschappelijk probleem wat door veel mensen (onjuist) als antwoord op globalisering, sociale verandering en de transformatie van werk gezien wordt. De vakbond moet als alternatief discussieplatforms bieden over hoe ons politiek-economisch stelsel ingevuld kan worden, gebaseerd op collectiviteit, rechtvaardigheid en solidariteit.

In ETUI-ETUCworkshop en conferentie over de opkomst van extreemrechts in Europa (FNV Europa nieuwsbrief)