Arme Geert krijgt een koekje van eigen deeg

De pleuris is uitgebroken. De Nederlandse extreem-rechtse politicus Geert Wilders mag namelijk Engeland niet in. Hij wil daar in het Hogerhuis zijn omstreden film Fitna komen vertonen en haat zaaien tegen moslims. Wilders is daartoe uitgenodigd door het Britse Hogerhuislid Lord Pearson of Rannoch. Die is lid van de uiterst rechtse UK Independence Party (UKIP). David Cameron, leider van de rechtse Britse Conservatieve Partij, noemde leden van de UKIP ooit "fruitcakes, loonies and closet racists", oftewel heimelijke racisten. En dat was de spijker op de kop.

Maar goed. De Britse regering liet al snel weten dat Wilders niet welkom is. "De regering verhindert iedereen die extremisme, haat en gewelddadige boodschappen verspreidt in onze gemeenschappen, de toegang tot ons land", aldus een woordvoerder. Het Britse Hogerhuislid Lord Ahmed verwelkomt de beslissing en wijst er terecht op dat Wilders in Nederland vervolgd wordt voor het aanzetten tot haat.

Wilders noemt het besluit "buitenproportioneel" en "laf". Maar hij verzwijgt dat hij zelf ook bepaalde mensen, vooral imams, de toegang tot Nederland wil ontzeggen, enkel en alleen omdat ze standpunten propageren die niet de zijne, en waarschijnlijk ook niet de onze, zijn. Wilders, kortom, meet met dubbele maten, krijgt nu een koekje van eigen deeg en gedraagt zich als een verongelijkt klein kind in een nietsontziende jacht op meer stemvee.

Nederlandse politici briesen ondertussen van woede en scharen zich in een nationalistische reflex achter Wilders. Nederlandse parlementariërs moeten volgens hen vrij zijn om hun opvattingen te verkondigen, ook in het buitenland. Het zou daarbij een ongehoord precedent zijn dat een inwoner van een lidstaat van de EU de toegang tot een ander EU-land ontzegd wordt. Maar dat is pertinente onzin. Zo worden al jarenlang honderden, zo niet duizenden, linkse actievoerders de toegang tot Europese lidstaten ontzegd waar bijvoorbeeld een Europese of G8-top gaande is. En het merendeel van die actievoerders beschikte nog niet eens over een strafblad of stond niet onder rechterlijke vervolging, zoals bij Wilders wel het geval is. Bij die mensenrechtenschendingen hoorden we de Nederlandse politici, inclusief Wilders, echter niet. Het bleef oorverdovend stil.