Baanlozen in Putten ‘mogen’ twee jaar onbetaald hondenpoepbakken legen
Salaris krijgen ze niet, maar de kans op ervaring wel. Werkzoekenden in Putten kunnen aan de slag in de buitendienst. Werkzoekenden in Putten die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben, krijgen de kans om ervaring op te doen door onderhoud van de buitenruimte. De gemeente Putten is samen met Inclusief Gresbo gestart met een proef van een jaar. Als het succesvol blijkt is het mogelijk hier nog een jaar aan toe te voegen. De Inclusief-groep heeft ervaring met de doelgroep en zet die kennis in om ook andere werkzoekenden dan de sociale werkplaatsmensen te begeleiden. Er wordt gevist uit de vijver die onder de Participatiewet valt. De afdeling samenleving van de gemeente is nauw betrokken bij het leveren van de geschikte kandidaten. Deze moeten netjes zijn, in staat zijn op tijd te komen en het werk fysiek ook aan kunnen. Een positieve instelling speelt een rol en flexibiliteit en inzet is een vereiste. Ook moeten ze de Nederlandse taal spreken. Statushouders die Nederlands aan het leren zijn, komen ook in aanmerking. De pilot begint met één ploeg die bestaat uit een voorman, twee sociale werkplaats medewerkers, (maximaal) drie arbeidsparticipatieplaatsen en een voertuig. Een jobcoach begeleidt de krachten die door de gemeente worden geleverd. Gedurende het jaar wordt in de gaten gehouden of de deelnemers resultaat boeken op werkkwaliteit en ontwikkeling. Het takenpakket bestaat uit seizoenswerkzaamheden zoals onkruidbestrijding, blad ruimen en de straten vuurwerkvrij maken. Daarnaast zijn er aanvullende werkzaamheden zoals verkeersborden wassen, bosonderhoud, hondenpoepbakken legen, zwerfvuil opruimen, picknickplaatsen onderhouden en werkzaamheden rondom de gemeentewerf. Het gaat vooral om handmatig werk. De werkzoekende krijgt niet betaald voor zijn taak, maar behoud wel zijn uitkering. Deelname is voor maximaal twee jaar mogelijk. Om de pilot te bekostigen, draagt de gemeente Putten een kleine 160.000 euro bij. Daarbij zijn ook de kosten van de uitkering meegerekend, die hoe dan ook betaald moeten worden.
Sacha Wunderink in Hondenpoepbakken legen in ruil voor werkervaring in Putten (Stentor)
Het is toch weer lachwekkend dat het opruimen van oa. hondenpoep wordt gezien als ‘ervaring opdoen’.
Maar de titel van dit artikel suggereert dat mensen nog wel de keus hebben, op basis van het ‘mogen’…hoe is het nu afgelopen dan?
Ook hier gaat het dus weer om reguliere arbeid waar de gemeente niet voor wil betalen immers de uitkering krijgt de gemeente weer van het rijk, dus de belasting betalers. Dat budget van 160.000 euro is belastinggeld.
1 van de doelen van een bijstandsuitkering is mensen zo snel mogelijk uit de bijstand te helpen en dat gaat alleen maar met betaalde arbeid. Betaal eens normaal voor arbeid en dan is en dan is een uitkering ook niet meer nodig.
Ik kan de deelnemers alleen maar aanraden om een loon en een contract te eisen. Daar heb je recht op als jij met geld waardeerbare arbeid verricht of moet verrichten.
Een goede zaak om een salaris te eisen als je moet werken en dan ook nog een salaris waar door je niet in de armoede val komt. Beter is een goede uitkering eisen zonder werk plicht. Ik heb grote bezwaren tegen werk en kan me inmiddels geen ” leuk ” werk meer voorstellen. Alleen maar hypothetisch want ik word als arbeidsongeschikt gezien door de gemeente. Een basis inkomen vind ik twijfelachtig als het moet worden aangevuld door betaald werk. Immers velen waar onder ik kunnen geen betaald werk krijgen.
Ik snap het probleem niet?? Een basisinkomen is precies wat het woord zegt, een basis inkomen net zo als een bijstandsuitkering ook een minimale inkomen is. Verschil is alleen dat je bij een onvoorwaardelijke basis inkomen niet met de vernauwende en repressive regelgeving te maken krijgt zoals dat nu is met een bijstandsuitkering en waar je dus ook niet onder dreiging van een straf gedwongen kunt worden om voor een uitkering te werken, maar je dan een loon kunt eisen zonder dat dit verdere gevolgen heeft.
Ja, het woord mag zo klinken, maar wie naar de praktijk kijkt zoals de neo-liberale partijen die willen invoeren, die ziet dat het de bedoeling is om dat basisinkomen zo laag te maken dat je gedwongen wordt om er naast te werken. Niet per se heel veel, maar wel wat, anders ga je het niet redden (en dat is precies wat er met veel mensen zal gebeuren die bijvoorbeeld ziek zijn of in arme streken wonen). Zo willen de neo-liberalen ons via een dreiging met honger aanzetten om hun minimaal betaalde baantjes te gaan invullen, bij voorkeur via nul-uren (en zowat ook nul-euro) contracten. Binnenkort meer daarover op onze site.
Dat doet men nu ook al in de bijstand en WW. Iedere keer als het verschil tussen de bijstand en het minimum loon te sprake komt gaat men uit van een uitwonende alleenstaande bijstandsgerechtigde met 1 of meerdere kinderen en met alle toeslagen en zet dit af tegen een minimum loon (en vermeldt men bewust niet de toeslagen die mensen met een minimum loon ook kunnen aanvragen) zodat het lijkt of het financiele gat tussen de bijstand en werken maar heel klein is.
De werkelijkheid is echter heel anders, bij de grootste groep bijstandsgerechtigden is er de kostendelersnorm of is de gehuwde norm van toepassing, deze groep mensen zitten als een individueel vaak onder het sociale minimum en hebben vaak geen recht op alle toeslagen, zeker niet de mensen die onder de kostendelersnorm te maken hebben. Het financiele gat tussen de bijstand en werken is dan heel erg groot.
Ook de WW is met de nieuwe rekenmethode voor velen flink omlaag gegaan en ook hier is er een soort kostendelersnorm van toepassing, je krijgt geen aanvulling tot het sociaal minimum meer als je in een huis met anderen woont. Ook deze groep mensen houd dus een inkomen over die ver onder het sociaal minimum ligt.
Wat me verbaast is dat alleen de SP hier iets over zegt in de verkiezingsstandpunten en wil er iets aan doen zoals het afschaffen van de kostendelersnorm. De rest van de politiek hoor je hier niet over.
Het gaat bijna altijd om geld salaris bij het ernstige probleem dwangarbeid in Nederland. Laten we niet de overige daar mee verbonden NIET materiele armoede problematiek vergeten. Ik noem daar uitdrukkelijk uitsluiting op basis maatschappelijke positie daar mee verbonden vereenzaming en isolement en als gevolg daar van toenemende fysieke gezondheid risico ’s .
Alleen sterven in je huurhok en dan jaren later worden ontdekt. Het argument van sociale diensten dat werk je uit je isolement haalt is twijfelachtig op z ’n minst. Het mensbeeld dat heerst bij velen veranderd er niet door. In de dwangarbeid ontbreekt vaak solidariteit onder de dwangarbeiders het is ieder voor zich we willen een strafkorting op de uitkering vermijden immers. Er is angst onder de gedwongen tewerk gestelden. En die angst is realistisch gezien de vele strafkortingen . Verder heeft de dwangarbeid een lage status en is in meerdere opzichten ongezond . Eigenlijk is het weinig anders dan reguliere betaalde arbeid aan de onderkant dus laag en ongeschoold werk.
Het is de mens is de mens een wolf in het kapitalisme. Die open deur kan niet vaak genoeg ingetrapt. O ja het is weer de schuld van ” het kapitalisme ” ? Nou kijk kapitalisme word ingevuld door mensen. Waar solidariteit op basis van politiek bewustzijn ontbreekt krijgt die mensvijandige ideologie bekend als kapitalisme nog meer kans slachtoffers te maken. Het ligt voor de hand dat je in zo ’n mens vijandige omgeving VORM GEGEVEN DOOR MENSEN gaat kijken naar een uitweg. Die is er niet in Nederland hoog uit een klein ” ghetto ” van radicaal linkse mensen waar je in moet passen. Je moet je aanpassen aan de normen daar . Meer isolement dus als je dat niet kan of wilt. Bovendien als je in de provincie woont dan is dat linkse ghetto er niet. Het is iets van de stad. Het zijn vaak twintigers grijs haar is er weinig te zien in die ghetto ’s . Het kan je dus wat te heftig zijn te veel opwinding als je wat ouder bent zeg 40 of 50 +. Dus de samenstelling is wat eenzijdig ook de opleinding is er vaak hoger de voer taal is vaak Engels. Toch goed dat het er nog is in de vorm van enkele Vrijplaatsen en virtueel enkele websites. Wat te doen aan je isolement als je in de Bijstand bent ? Lastig want weinig geld voor reiskosten bijv. Als je tientallen jaren in de Bijstand bent dan weet je het op een gegeven moment niet meer. Wat te doen. Gevaarlijk want dan gaan anderen voor je beslissen. Mijn idee is je niet te laten sturen. Daar bij kan je je ( opnieuw ) afvragen en af blijven vragen wat belangrijk voor je is.
Voor een deel heb je gelijk met je reactie, maar voor een flink deel vind ik het eigenlijk ook echt naar defaitistisch en vrijblijvend geweeklaag waar je meer mee kapot maakt dan je opbouwt. Waarmee je onderdeel van het probleem bent geworden. Je gelul over een “een klein ‘ghetto’ van radicaal linkse mensen waar je in moet passen. Je moet je aanpassen aan de normen daar”, dat hangt me mijlenver de keel uit, sorry. Je beledigt daar veel mensen mee die hun nek uitsteken, die proberen terug te vechten en die wel degelijk open staan voor mensen die mee willen doen aan de strijd. Vanachter je computertje – je eigen zelfgekozen getto’tje – mensen die risico’s nemen afzeiken, bah!
PS Onder de zich verzettende bijstandsgerechtigden bevinden zich heel wat mensen met “grijs haar”, waaronder ikzelf.