Baanlozen storten hun hart uit bij strijdbare Groningse actievoerders tegen dwangarbeid
Vanochtend hebben ongeveer vijftien leden en sympathisanten van DwangArbeid Nee Groningen (DANG), waarin ook Doorbraak meedoet, een “pik het niet”-actie gevoerd bij het Groningse Werkplein aan het Uitbuiterplein. De actie was gericht tegen dwangarbeid, maar ook tegen het verdere repressieve regime dat baanlozen wordt opgelegd.
Tijdens het uitdelen van flyers spraken de actievoerders veel bijstandsgerechtigden aan die naar Sociale Zaken gingen. Sommigen vertelden meteen waar ze precies voor kwamen, en welke problemen de gemeente voor hen veroorzaakte. Onderdeel van de actie was het mobiele juridische DANG-spreekuur, en dat kon hen in sommige gevallen meteen van enig advies voorzien. Enkelen kwamen later opgelucht naar buiten, anderen bleken boos op de gemeente. Opvallend was dat enkele baanlozen vertelden over dwangarbeidtrajecten zoals die staan beschreven in “Het grote dwangarbeid-overzicht”. Onder meer dat ze met bussen naar Zwolle waren vervoerd om gratis aan de slag te gaan met postbezorging bij PostNL. Ze vertrokken elke dag ’s morgens al om half zeven en waren pas om zeven uur ’s avonds weer terug thuis.
Het weer was niet al te slecht, met af toe zelfs een zonnetje, maar toch besloot het spreekuur zich onopvallend naar binnen te verplaatsen. Ruim een uur lang kregen baanlozen dus in het hol van de leeuw advies over hoe zich de gemeente van het lijf te houden.
Een gemeente-ambtenaar vertelde buiten dat ze als baanloze zelf ook eerst dwangarbeid had moeten verrichten, en later een baan bij de gemeente had weten te bemachtigen. Een onthullend verhaal, maar vooral opvallend was dat ze zelf het begrip “dwangarbeid” gebruikte.
De problemen waar de baanlozen tegen aanliepen, werden meteen in de vorm van leuzen op de staat gekrijt, zoals je hieronder kunt zien.
Eric Krebbers
Dat is de grootste onzin. Het is namelijk wettelijk gezien onmogelijk om ambtenaar te worden met behoud van een uitkering. Iedere re-integratie of klanten manager die ik op mijn gemeente spreek, verteld precies het zelfde verhaal, hoe ze met behoud van een uitkering begonnen zijn en na een paar jaar (je gelooft het niet) als ambtenaar op de SD mochten beginnen.
Tot dat ik eens ben gaan googelen op hun namen en er heel snel achter kwam dat het allemaal gelogen was. Dit heb ik ze later ook voor gehouden en toen was het stil.
Het is gewoon een manier om dwangarbeid en de manieren daar toe goed te praten. Kijk, het is mij ook overkomen en kijk hoe ik het er van afgebracht heb en men hoopt dat jij er in trapt en hun zeer slechte voorwaardes maar accepteert.
Dat laatste wat ik met dikke letters geschreven heb, is de key. Het gaat er om dat jij die slechte voorwaardes ook accepteert. Nu mag je de aangeboden werkzaamheden of voorzieningen niet weigeren (Participatie wet artikel 9), maar nergens staat dat jij die slechte voorwaardes moet accepteren. Dat kan ook niet want dan is het gewoon dwangarbeid. Het staat je dus vrij, sterker, het is je plicht, om een loon en een contract te eisen voor arbeid/werk. Iets doen voor een geldbedrag is arbeid. Die arbeid hoort wel betaald te worden volgens het Nederlands recht of CAO’s. Zo horen ook je arbeids en overige rechten gerespecteerd te worden. Dit kun je en moet je gewoon afdwingen. Je staat namelijk volledig in je recht om dit te doen.
Zou je namelijk hun slechte voorwaardes wel accepteren, heb jij geen poot meer om op te staan. Je bent er namelijk zelf mee akkoord gegaan en zult nu ook aan hun voorwaardes moeten voldoen.
Dit is gewoon reguliere arbeid. 12 uur per dag voor een werkgever bezig zijn heeft niks met re-integratie te maken maar is een te werkstelling. Voor de gene die lid zijn van een vakbond roep ik op om dit ook bij je vakbond te melden.
Dus wat jij schrijft Paul is beginnen met de Dwangarbeid want dan weiger je niks en dan een salaris eisen. Je word er dan uitgeschopt en krijgt dan meerdere maanden geen uitkering mogelijk zelfs 6 maanden geen uitkering. Dat is min of meer mijn ervaring. Notabene achter je rug om worrd je dan mogelijk ook nog eens min of meer voor gek verklaard door de ambtenarij.
In een nader geval werd me gezegd da tik eerst twee maanden onbetaald als post bezorger aan de slag moest en deaar na ” ontslag ” of betaling. Ik heb duidelijk gemaakt dat ik er niks in zag en vervolgens is de afkeuring door arts die ik in een andere gemeente al had overgenomen door de gemeente waar ik naar toe verhuiste dus geen post bezorgen. Ik dacht nog toen ik dat las van post nl je kan langzaam aan acties gaan doen en dergelijke maar dan loop je ook weer het risico op een maand geen uitkering omdat je niet je best doet. En dan ? Als je van al die ellende af bent – tijdelijk – je bent afgekeurd of zo. Wat dan ? Boring. Ik kan me voorstellen dat je het dan ook niet meer weet en je je suf verveeld. Dat is altijd nog beter dan de dwang. Immers je zit thuis bepaald zelf welke muziek en wanneer enzv. Zelf dacht ik aan een eigen bedrijfje maar dan loop je al snel ook weer in een sleur een tredmolen ik wel in ieder geval ik voor zie dat bovendien je krijgt nul hulp van de gemeente alleen misshcien als je zelf op eigen kosten een compleet zeer gedetailleerd ondernemingsplan hebt gemaakt met voor al veel cijfers dan misschien maak je een kansje op een BBZ traject. En dan ? Schulden maken . Of nog meer schulden. Als je een fysiek bedrijf begint detail handel horeca dan heb je constant die koppen tegen over je als je nog geen misantroop was dan word je het wel . Dan ook nog GELD IK WIL GELD IK STEEK JE. Daar gaat je zuur verdiende dag opbrengst.
Mijn ondernemers plannen zijn even in de koelkast. Zingeving lastig als alle modellen en rollen niet bepaald aantrekkelijk zijn.
Vakantie ? In zo ’n vliegtuig ? Op ZAVENTEM ? Waar naar toe dan ? Thuis ben ik beter af als armoezaaier. Kom ik ga maar weer eens zo ’n afgeprijsde magnetron maaltijd opwarmen.
Jij bent verplicht in ruil voor je uitkering om aangeboden arbeid of voorzieningen te accepteren. Bij weigering is de maximale maatregel (straf) 3 maanden 100% korting op de uitkering.
Je bent echter niet verplicht om hun slechte voorwaardes te accepteren. Je staat dus volledig in je recht om een loon en een contract te eisen voor arbeid die je moet verrichten. En die beslissing (opgelegde maatregel) vecht je dan niet juridisch aan?
Als jij niet wil opkomen voor je eigen rechten dat is iets waar ik niks aan kan doen. Het laat wel zien dat jij je behoorlijk bang laat maken en alles maar slikt en zodra het eens moeilijk word, je, je verstopt.