Recensie
“Dit boek is nodig om alle vrouwen zoals wij niet alleen een hart onder de riem te steken, maar ook om de solidariteit en zusterschap, die ons ongevraagd verbindt, te koesteren, te vieren en te waarborgen.” In het boek “De goede mama”, samengesteld door Naima El Maslouhi, komen dertien vrouwen aan het woord met een grote diversiteit wat betreft levensomstandigheden
Verder lezen Reageren?
De Nederlandse staat stopt al bijna 75 jaar vakkundig Nederlandse oorlogsmisdaden in Indonesië in de doofpot. Dat wisten we al, maar hoe dat precies in zijn werk ging en gaat, valt te lezen in het boek “De Indische doofpot” van Maurice Swirc, dat begin vorig jaar uitkwam. Het boek volgt de decennialange rode lijn langs de diverse politieke kopstukken (zoals
Verder lezen Reageren?
“Van oudsher zijn wij dronken van de wijn der liefde. Onze plek is de kroeg, wij hebben geen moskee nodig”, zo begint İbreti (1920-1976) een van zijn gedichten. De alevitische dichter gebruikt de woorden “wijn” en “kroeg” weliswaar metaforisch, maar de meeste mensen zullen dit type teksten toch niet meteen associëren met een godsdienst. Alevieten komen oorspronkelijk uit Anatolië en
Verder lezen Reageren?
“Blackface, het fenomeen waarbij iemand zijn gezicht zwart schminkt om een karikatuur van een Zwart persoon na te spelen, is niet onschuldig”, zo begint Mitchell Esajas, mede-oprichter van The Black Archives en Kick Out Zwarte Piet, zijn voorwoord bij het boek “Zwart op wit. Twee eeuwen blackface in Nederland”, geschreven door Elisabeth Koning en Wilfred Takken. “Integendeel, het is een
Verder lezen Reageren?
In het korte boek “Alle moeders werken al”, dat vorig jaar uitkwam, houdt Anja Meulenbelt een krachtig pleidooi voor het opnieuw waarderen van moederschap en andere onbetaalde zorgtaken. Niet omdat ze vindt dat vrouwen de natuurlijke verzorgers van kinderen zijn, of dat vrouwen terug moeten naar het aanrecht. Nee! Maar de verzorging van kinderen ís wel nog steeds veelal in
Verder lezen 1 Reactie
Dichteres Babeth Fonchie Fotchind schrijft poëzie “voor de persoon die zich graag kwetsbaarder wil tonen, maar misschien eerst wil zien hoe een ander dat doet”, zoals ze een keer opmerkte tijdens een interview. In de zomer van 2022 verscheen haar debuutbundel “Plooi”, met gedichten die in vier delen steeds worden voorafgegaan door “verzamelde goedbedoelde adviezen” aan zichzelf. Zo probeert ze
Verder lezen 1 Reactie
Wie de toekomst vermoedt, bepaalt het heden. Zo leerde ik nadenken over een tijdstheorie. Het klonk logisch. Ik moet er vaak aan denken als ik iets van Eva Meijer lees. Zij geeft de wereld van heden en van de toekomst op een bijzondere manier vorm in haar boeken. Jong en oud, we maken ons allemaal zorgen over de toekomst. Voorspellingen
Verder lezen Reageren?
In haar indrukwekkende boek “Denken over de trans-Atlantische slavernij en racisme”, dat enige tijd geleden verscheen, betoogt Patricia Gomes dat Nederland “drie gezichten” heeft, als het gaat om racisme. In negen hoofdstukken bespreekt ze als ervaringsdeskundige op een moedige, scherpe, kritische en confronterende wijze “de ontwikkeling van het racisme-narratief”, “de rol van de Zwarte organisaties”, “de mindset van de overheid”,
Verder lezen Reageren?
De anti-racismebeweging heeft het afgelopen decennium in Nederland een enorme opgang meegemaakt, met als focus vooral de anti-Zwarte Piet-strijd, Black Lives Matter en de dekoloniale strijd. Er is veel reden tot optimisme, maar tegelijk is de beweging soms politiek niet zo sterk als we wel zouden willen. In het Verenigd Koninkrijk is dat niet anders. Daar verschenen de laatste jaren
Verder lezen 1 Reactie
Enige tijd geleden verscheen het autobiografische verhaal “Ineens hadden ze een man voor mij…”, geschreven door Safikan Goelamhaider, een vrouw van Hindostaanse herkomst die in 1955 werd geboren in Suriname. In haar boek vertelt ze hoe ze in de jaren zeventig van de vorige eeuw als zeventienjarige jonge vrouw werd uitgehuwelijkt aan een voor haar volkomen onbekende Hindostaanse man in
Verder lezen Reageren?
Recente reacties