Christencongres tegen homo’s, vrouwenrechten en abortus
Het WCF is in 1995 opgericht door de Amerikaanse conservatieve christen Allan Carlson. Het congres onderscheidt zich van veel andere christelijke stromingen door het uiterst rechtse en fundamentalistische karakter. Het brengt de kopstukken van allerlei internationale rechtse christelijke bewegingen bij elkaar. Die hebben gemeen dat ze het gezin zien als “de natuurlijke hoeksteen van de samenleving”. Ze zetten zich fel af tegen homoseksualiteit, abortus, kinderopvang, moslims, feminisme, socialisme, en seksuele rechten en voorlichting. Door de jaren heen zijn er congressen gehouden in Praag (700 bezoekers), Genève (1.400), Mexico City (3.300) en Warschau (3.900), met deelnemers uit de hele wereld, maar vooral uit de VS. Met name rechtse katholieken doen mee, maar ook orthodoxe protestanten, mormonen en seculiere conservatieven. Het congres in Amsterdam vindt plaats op 11, 12 en 13 augustus. Het thema is dit keer: “Het gezin, meer dan de som der delen”. Het WCF verwacht 3.000 deelnemers uit 60 landen.
Homohuwelijk
Volgens het WCF komt het congres bij elkaar om “te bevestigen dat het natuurlijke gezin gesticht is door de schepper en dat het gezin essentieel is voor een gezonde samenleving”. Het gezin zou “loyaliteit naar de natie en liefde naar de gemeenschap” bewerkstelligen. Het WCF vindt dat het gezin enkel gecentreerd kan zijn “rond de verbintenis van een man en vrouw in een levenslang huwelijk”. Homohuwelijken zijn des duivels en ontberen “een morele context”. Homoseksualiteit en wisselende seksuele contacten zouden “afwijkingen van de seksuele norm” zijn, en leiden “tot obsessie, berouw, vervreemding en ziekte”. Volgens het WCF zijn de verschillen tussen man en vrouw gecreëerd door God. De fundamentalisten vinden die verschillen “natuurlijk”, en zeer zeker niet “sociaal geconstrueerd”.
Het instituut gezin wordt volgens het WCF bedreigd “door de individualisering en de sexuele revolutie”. Dat zou leiden tot een devaluatie van het ouderschap, verwarring over de seksuele identiteit, echtscheidingen, wisselende seksuele contacten, geslachtsziekten, armoede, en zelfs tot lijden en chaos. Het zou ook een laag geboortecijfer in de hand werken, waardoor er sprake zou zijn van “onderbevolking”, in de witte christelijke wereld wel te verstaan. Vrouwen moeten van het WCF dus meer baren “om de bevolking in stand te houden” en om “een gezonde maatschappij” te krijgen. Kwalitatief bezien is het WCF van mening dat “gezonde gezinnen goede burgers, arbeiders, bekwame consumenten en innovatieve ondernemers produceren”.
Feministen en socialisten
Het WCF keert zich tegen een dominante rol van de overheid in het onderwijssysteem. Daardoor zou de overheid “de ouderlijke rol overnemen”. Ouders zouden vrij moeten zijn om hun kinderen zelf thuis te onderwijzen, op christelijke leest natuurlijk. Het WCF moedigt vrouwen überhaupt aan om thuis te blijven om zorg te dragen voor de opvoeding. Het congres moet niets hebben van socialisten. Die streven een gelijkheidsideaal na en hebben volgens hen geen oog voor het gezin en de verschillen tussen man en vrouw. Met feministen heeft het WCF al helemaal niets op. Die zouden in “het traditionele huwelijk de ultieme onderdrukking voor vrouwen zien” en “alles doen om het patriarchaat en religie te ondermijnen”. Feministen “ijveren ook nog eens voor abortus en gesubsidieerde kinderopvang”.
Het congres verzet zich ook tegen de VN. Die zou onder invloed van feministen ijveren voor vrouwen- en homorechten, en te veel aandacht en geld besteden aan ontwikkelingsprogramma’s waarbij condoomgebruik gepropageerd wordt. Een aantal WCF-organisaties heeft een consultatieve status bij de VN, waardoor ze VN-bijeenkomsten bezoeken en kunnen lobbyen bij de beleidsmakers. Het is opvallend dat de ultra-conservatieve delegaties daarbij samenklonteren met delegaties uit moslimlanden. Gezamenlijk proberen ze zo de bedreigde patriarchale tradities te beschermen. In de VS heeft de pro-familiebeweging veel invloed. Zo legde de voormalige president George Bush onder haar druk restricties op aan buitenlandse hulporganisaties die condooms propageren. Ook hulporganisaties die abortus bespreekbaar achten, kregen een korting op hun budget. Christelijke hulporganisaties die seksuele onthouding propageren als wapen tegen hiv, kregen daarentegen juist extra geld.
Het congres gaat niet altijd geruisloos voorbij. In 2007 zou de toenmalige Amerikaanse onderminister Ellen Sauerbrey het congres in Warschau toespreken. Een groep van 19 linkse Europarlementariërs kwam daartegen in geweer, omdat de VS daarmee “de goedkeuring zou geven aan extremistische en intolerante opvattingen”. De parlementariërs stelden dat de organisatoren van het congres “bevooroordeelde opvattingen hebben laten zien over buitenlanders, mensen van andere religies en homoseksuelen”. Die opvattingen zijn volgens hen strijdig met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. In een brief wezen ze ook op de deelname van kardinaal Alfonso Lopez Trujillo, hoofd van een Vaticaanse raad. Die is van mening dat condooms geen nut hebben bij de bestrijding van hiv. De Amerikaanse regering trok zich niets van de kritiek aan en Sauerbrey kwam toch.
Geboortecijfers
In het Nederlandse bestuur van het WCF zit Evert-Jan Brouwer. Die staat namens de ChristenUnie/SGP kandidaat bij de Europese verkiezingen. Eerder was hij beleidsmedewerker van de SGP-fractie in de Tweede Kamer en schopte hij in een SGP-brochure flink tegen de islam aan. Volgens de Nederlandse organisatoren komt het congres op een goed moment. “Na jaren alleen een sociaal beleid, gericht op het individu, is er eindelijk weer ruimte voor gezinsbeleid”, daarmee verwijzend naar de conservatief-christelijke invloed van de ChristenUnie in het kabinet.
Op het congres zullen tientallen conservatieve christenen spreken, onder meer over het opkrikken van de geboortecijfers en “de invloed van Hollywood en MTV op gezinswaarden”. De Amerikaan Steve Mosher van het Population Research Institute is ook weer van de partij. Die meent dat moslims en andere migranten bijdragen aan de “demografische destructie” van Europa. Een aantal Nederlandse parlementariërs heeft geen enkele moeite met het oerconservatieve en discriminerende karakter van het WCF en gaat er gewoon heen. Zo komt ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind zijn zegje doen, alsmede SGP-Kamerlid Kees van der Staaij. Die sprak zich eerder uit tegen “moskeekoepels en minaretten”. Ook CDA-Kamerlid Mirjam Sterk staat als spreker aangekondigd. Andere Nederlandse deelnemers zijn Bart-Jan Spruyt van de conservatieve Edmund Burke Stichting en aartsbisschop Wim Eijk. Die staat bekend als “extreem conservatief” en “onbuigzaam” en kwam enkele jaren geleden in opspraak, omdat volgens hem homo's niet in staat zouden zijn tot liefde en slechts aan “wederzijdse zelfbevrediging” doen.
De Nederlandse gelegenheidscoalitie Autonome Feministische Actie (AFA) zinspeelt op acties tegen het congres. Men stelt dat “de christenfundamentalisten de dalende geboortecijfers in blanke landen en de migratie aangrijpen om het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen te beperken en discriminerende opvattingen te promoten”. AFA stelt verder dat het WCF ook in christelijke kringen omstreden is. Zo ageert Catholics for Choice fel tegen het congres. En AFA hekelt het meten met twee maten: “Als het hier een congres van fundamentalistische moslims betrof, was het land te klein geweest”. AFA zal op een later tijdstip bekend maken of en hoe men zich tegen het congres wil verzetten.
Autonome Feministische Actie is voor meer informatie te bereiken via antiracismegroep@hypocrisy.org .
Gerrit de Wit