“Dat nooit meer” geldt nu voor Gaza! Toespraken bij de demonstratie tegen de Israëlische president Herzog

Op zondag 10 maart 2024 organiseerde de Joodse anti-zionistische organisatie Erev Rav een demonstratie tegen de komst van de Israëlische president Isaac Herzog naar Amsterdam. De demonstratie vond plaats op het Waterlooplein in Amsterdam, honderd meter verwijderd van de Portugese synagoge, waar Herzog samen met koning Willem-Alexander toespraken hield in het kader van de opening van het Nationaal Holocaustmuseum. Het museum zelf was hemelsbreed meer dan een halve kilometer ver weg.

Zo’n tweeduizend demonstranten verzamelden zich rond 11:00 uur op het plein. Onder hen waren velen uit de Joodse gemeenschap, velen uit de Palestijnse gemeenschap, en velen uit de bredere beweging tegen discriminatie en fascisme.

Anders dan een betreurenswaardig groot deel van de Tweede Kamer nu beweert: een luidruchtige demonstratie op die plek in Amsterdam was compleet gerechtvaardigd, gezien de volkerenmoord die Israël op dit moment pleegt in Palestina en de wijze waarop de Nederlandse politiek zich medeplichtig blijft maken. Zoals Yuval Gal, een van de organisatoren van Erev Rav, benadrukte: “Je bent verplicht om je uit te spreken bij de aanblik van genocide”.

In bepaalde media en door rechtse partijen in de Tweede Kamer is in de dagen na afloop van het bezoek van Herzog een onjuist en misleidend beeld van de demonstratie gefabriceerd. Men probeert ten onrechte te doen voorkomen alsof dit door Joodse mensen geïnitieerde protest een antisemitische bijeenkomst zou zijn geweest. Ook deed men, eveneens ten onrechte, voorkomen alsof het protest gericht zou zijn tegen het Holocaustmuseum, in plaats van tegen de komst van Herzog. Gezien de propagandaoorlog die Israël voert in westerse landen komt deze misrepresentatie niet als een verrassing. Maar het is belangrijk om dit onjuiste, misleidende beeld te blijven corrigeren.

Ik was zelf aanwezig bij de demonstratie. Er was geen enkele twijfel of ambiguïteit over wat mensen motiveerde om daar te staan: een walging van de genocide die Israël op dit moment pleegt in Gaza. Mensen voelden zich boos en machteloos, want Nederland blijft politieke en militaire steun verlenen aan Israël, terwijl het overduidelijk is dat Israël zich schuldig maakt aan oorlogsmisdaden. Israël moordt de bevolking van Gaza systematisch uit door bombardementen en uithongering. De woede van de menigte was puur gericht tegen de zionistische bezetting, en in het bijzonder tegen de Israëlische president Herzog, die met zijn uitspraken expliciet aanmoedigt om de Palestijnse bevolking uit te moorden – uitspraken die ook in de zaak tegen Israël bij het Internationaal Gerechtshof als bewijsmateriaal zijn aangevoerd. De leuzen, de borden, de spandoeken en de toespraken waren ondubbelzinnig tegen genocide en Israëls bezetting van Gaza.

Het is belangrijk dat we ons de demonstratie, die Erev Rav in samenwerking met anderen organiseerde, goed herinneren. Want het was een krachtig geluid en een teken van de groeiende solidariteit tussen verschillende bewegingen in Nederland. Om te helpen met de herinnering zijn hier in vertaling de drie toespraken die door Yuval, Mo en Yasmin tijdens het openingsprogramma op het podium werden gehouden. (En Eman Khasawneh droeg een gedicht voor, dat lees je hier.)

Maarten

(Maarten is te vinden op Mastodon.)

Yuval

Nooit meer, dat is nu. In de jaren veertig van de vorige eeuw werden in dit land mensen opgepakt en ter dood gebracht puur omdat ze joods waren, Roma en Sinti waren, lhbtq+ waren of communisten en socialisten waren. Alleen vanwege hun identiteit. En vandaag worden wij door de mensen in het museum gevraagd om hun dood niet politiek te maken! Maar we horen hoe de doden ons roepen. We horen de miljoenen doden ons roepen. Vanuit hun ongemarkeerde graven, en ze zeggen allemaal: “Nooit meer! Nooit meer!”

En wij weten het, wij weten het maar al te goed. Toen zij werden vermoord, gebeurde hetzelfde. Mensen stonden er ook maar bij te kijken. Mensen vroegen ook om het niet politiek te maken. Om geen standpunt in te nemen. Niet moedig te zijn. Je niet uit te spreken. Dus werden ze in stilte vermoord. En dat weten we maar al te goed. We zijn allemaal, wij allemaal, we zijn het verplicht! Het is een verplichting om nooit stil te blijven bij de aanblik van genocide. Nooit!

Terwijl we hier samen staan, Joden en Palestijnen. Joden en Palestijnen samen met onze vele, vele bondgenoten die hier vandaag zijn gekomen. We beloven nooit… maar echt nooit stil te blijven bij de aanblik van genocide! Bij de aanblik van apartheid! Bij de aanblik van bezetting. Wij zullen nooit zwijgen! Wij beloven samen, en verenigd als mensen, op te staan tegen genocide, tegen apartheid, tegen kolonialisme. Tegen het zionisme en voor de bevrijding van Palestina. Van de rivier tot aan de zee!

En ik wil iedereen vragen die hier vandaag niet bij ons is, zelfs de mensen die daarginds zijn en misschien zo dadelijk naast de president van de genocidale entiteit in Palestina staan… ik wil ze vragen: ik weet dat het moeilijk is om een moreel standpunt in te nemen. Maar dit is het moment. De afgelopen maanden zijn in Gaza ruim dertigduizend mensen vermoord. Bijna de helft daarvan zijn kinderen. Dit is de tijd! Je moet een standpunt innemen!

De koning moet een standpunt innemen. De koning moet weigeren de hand van de president te schudden! De mensen die in het Holocaustmuseum rondlopen, moeten weigeren in één ruimte te zijn met de president van Israël. Voor deze mensen is het nog niet te laat. Zij kunnen nog steeds het standpunt innemen. Ik vraag het ze echt.

En ook de aanklager van het Internationaal Strafhof (ICC). Dit is uw taak! Het is uw taak om ervoor te zorgen dat de president van Israël vandaag wordt gearresteerd! U moet vandaag een arrestatiebevel uitvaardigen! De president van Israël is heel luid en heel duidelijk geweest. In het Engels, voor de internationale media. Hij gebruikte zeer duidelijke genocidale taal. Je hoeft geen detective te zijn om de feiten te kennen. Doe uw werk, aanklager van het ICC! Zorg ervoor dat hij wordt gearresteerd!

Want “dat nooit weer” is nu. De kinderen van Gaza hebben geen tijd te verliezen. Ze hebben ons nodig om hun schreeuw te schreeuwen. Om hun stem te versterken. De kinderen van Gaza hebben het nodig dat wij doen wat we kunnen om hen te redden. Ze worden elke dag massaal afgeslacht. Tegenwoordig zien we allemaal de gruwelijke video’s en foto’s uit Gaza. En we horen allemaal de talloze uitingen van gewelddadige, genocidale en racistische haat van Israëlische functionarissen, officieren en soldaten, inclusief van deze president. Het is niet het moment om langs de lijn te blijven staan.

Voordat ik ga, wil ik iedereen bedanken die opstaat. Ik wil de campagne Plant een Olijfboom bedanken, die ons, Erev Rav, heeft geholpen een strafrechtelijke klacht in te dienen tegen de president van Israël bij het Internationaal Strafhof. Samen met Een Ander Joods Geluid, een andere Joodse stichting, zijn we als gelijken naar het Strafhof gegaan om zijn onmiddellijke arrestatie te eisen.

Ik wil alle bondgenoten bedanken die hier vandaag bij ons zijn, die niet Joods of Palestijns zijn. Ik wil in het bijzonder de Internationale Socialisten bedanken, die ons vandaag hebben geholpen om deze demonstratie te organiseren en ervoor hebben gezorgd dat Palestijnen en Joden op de voorgrond treden. Dat we de ruimte hebben om uitdrukking te geven aan onze solidariteit en bereidheid om te bestaan, bereidheid om ons te verzetten.

Ik wil iedereen bedanken die zich bezighoudt met het organiseren tegen de opkomst van extreem-rechts in Europa. Wij weten maar al te goed dat partijen als PVV, FVD, JA21 daadwerkelijk dromen van genocide, ook binnen Europa! En wij zullen ze bestrijden, ook in Europa!

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken. Omdat we vandaag verenigd zijn. Wij doorbreken de stilte. We beloven dat we ons zullen verzetten tot de bevrijding van Palestina, van de rivier tot de zee.

En kijk, kijk eens naar het plaatje dat we hier hebben. Welk beeld ik voor mijn ogen heb. Wij zijn het directe tegenovergestelde van het apartheidsregime van Israël. Als we samen verenigd staan, Palestijnen en Joden, tegen het zionisme. Wij zijn het spiegelbeeld, het tegenovergestelde, van wat zij doen. Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie deelname, en ik wil Mo vooral bedanken voor het feit dat wij hier vandaag samen op het podium staan.

---

Mo

Free, free Palestine! Ten eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie komst vandaag. En ik wil ook onze Joodse broeders en zusters bedanken voor hun komst vandaag hier.

Wij staan hier vandaag, en wij delen dit podium – een Jood en een Palestijn. En dat is het sterkste bewijs dat, als Palestijnen, onze strijd nooit was, en nooit zal zijn, tegen de Joden, op basis van religie. Onze strijd is tegen kolonisten, ongeacht hun religie, ongeacht hun etniciteit.

Wat valt er meer te zeggen, na alles wat Yuval heeft gezegd? Hij heeft het heel goed uitgelegd. Hier sta ik met hem, en wij zijn een spiegeling van elkaar. Hij is iemand, een derde generatie-persoon die in Palestina is geboren, en toen heeft besloten dat te verlaten – dat koloniale project te verlaten. En ik ben een Palestijn, derde generatie-vluchteling, die nog steeds probeert terug te komen naar het land waar zijn ouders van zijn uitgezet.

De Nederlandse overheid staat wéér aan de verkeerde kant van de geschiedenis. Dit rechtse beleid, deze rechtse regering, zijn degenen die de genocide, de holocaust, hebben gepleegd. Die nu nog steeds een tweede genocide in Gaza steunen. Schaam je!

Deze crimineel – de president van de bezetting, de president van de entiteit die zogenaamd Israël is – die heeft maar één plek hier in Nederland, en dat is in Den Haag, het ICC (Internationaal Strafhof). Hij is niet welkom. En hij is ook iemand die zo snel mogelijk naar Den Haag gebracht moet worden om verantwoordelijkheid af te leggen voor zijn openlijke en publieke steun aan deze genocide in Gaza. Voor alle misdaden die hij pleegt. Voor de misdaden die ze plegen, ook op de Westelijke Jordaanoever. Voor de misdaden die ze ook plegen in de (gebieden van) Palestina van 1948.

Wij zullen nooit vergeten. Wij blijven doorgaan, totdat Palestina bevrijd is, van de rivier tot aan de zee. En totdat al deze criminelen terecht staan voor hun misdaden.

Free, free Palestine! Boycott, boycott Israel! Never again is now!

Dank jullie wel.

---

Yasmin

Bedankt allemaal dat jullie hier zijn. Ik dank jullie allen voor het steunen van mijn volk, mijn familie, mijn Palestina en mijn Gaza.

Eigenlijk is het al een tijdje geleden dat ik sprak over wat er in Gaza gebeurt. Omdat ik bijna het vertrouwen in de mensheid was verloren. Ik begon het vertrouwen in de mens te verliezen. Omdat deze dwaze wereld ervoor koos om te zwijgen. Die koos ervoor zichzelf doof te maken. Maar als ik mensen zoals jullie zie, die nog steeds komen protesteren en die ervoor kiezen om op te komen voor Gaza en Palestina, en voor de mensheid… dan geeft dat ons enige hoop. Dat dit zal stoppen. Dat er een einde aan komt. Een einde aan deze voortdurende genocide.

Op dit moment, op dit gemene moment, zijn mijn familie, mijn moeder, mijn broers en zussen nog steeds daar in Gaza. Onder het bombardement, de moorden en de hongersnood. Het is echt zo moeilijk voor mij. Het is onmogelijk te beschrijven wat er met mijn mensen daar in Palestina en in Gaza gebeurt. Het is niet in woorden uit te drukken, maar ik blijf me verbazen en verwonder me over deze wereld, die ons gek zal maken. De waarheid is glashelder. Mensen documenteren hun eigen moord. En deze wereld blijft zoeken naar rechtvaardigingen, zoekt nog steeds naar verklaringen. Wat heeft deze dwaze wereld nog meer nodig om deze genocide te stoppen? Schaam je voor deze wereld, schande!

Als we zeggen: “nooit meer” is nu, dan is dat nu. Anne Frank was bijna even oud als Hind Rajab, het Palestijnse meisje dat omringd werd door Israëlische vrachtwagens, die de ambulance en het Rode Kruis belde en hulp zocht. En raad eens, Hind werd vermoord. En voordat ze werd vermoord, was ze getuige van de moord op haar dierbaren. Van haar familieleden. En toch blijft deze dwaze wereld naar rechtvaardigingen zoeken.

In Gaza worden we gedood in alle vormen van doden. Bombardementen, sluipschutters, schieten en hongersnood. Al deze barbaarse wreedheden worden ervaren door onze mensen en onze kinderen. Ja, onze kinderen sterven van de honger. Wij waren nooit een hongerige bevolking. Palestijnen zijn nooit hongerige mensen geweest. Wij zijn een van de best opgeleide naties, we zijn een van de meest levensminnende naties. We waren nooit hongerige mensen, dat was nooit het geval.

Wij, als Palestijnen… ik ben een Palestijn uit Gaza. Ik ben er trots op Palestijn te zijn, en ik zal altijd trots zijn. Vroeger exporteerden we sinaasappels, we exporteerden mooie dingen naar andere landen. Vroeger exporteerden we jasmijnbloemen. Dat is mijn naam, die ik van mijn vader kreeg ter nagedachtenis aan mijn grootvader, die vroeger jasmijnvelden plantte. Dat is wie wij zijn, de Palestijnen. Maar raad eens… nu sterven we van de honger.

Dit alles is al vóór 7 oktober begonnen. Dat is het verhaal van Israël, die leugens; dat dit op 7 oktober begon, klopt niet. Ik ben tandarts. Ik verloor mijn kliniek, die in 2021 werd gebombardeerd. Mijn huis werd in 2011 gebombardeerd. Wij zijn dus als Palestijnen gewend aan de wreedheden van de Israëlische bezetting. En onze hongersnood kwam voort uit die belegering, de volledige blokkade van Gaza. Dit is de reden waarom onze mensen uitgehongerd waren, en ze sterven nu van de honger.

Stel je dus voor, mensen die leven onder volledige belegering, onder volledige blokkade, en de ergste manieren van moord ervaren, in alle vormen. En toch doet deze wereld niets om deze genocide te stoppen. Toch kiest deze wereld ervoor om te zwijgen. Schaam je voor deze wereld!

De wreedheden van Israël, de barbaarse wreedheden tegen ons volk, ze proberen alles te vernietigen. Niet alleen ons leven, onze dromen, maar ook onze herinneringen, onze huizen. We hadden hele gezellige huizen, vol herinneringen, in elke hoek. En onze plek was een plek vol herinneringen, voor onze geliefden, voor onze families en voor de geschiedenis. Maar ze willen deze geschiedenis uitroeien. Omdat we inheems zijn, wij zijn de Palestijnen, en wij hebben recht op ons eigen land: Palestina. Free, free Palestine!

Ze bombarderen scholen, kerken, moskeeën en bakkerijen. Ze hongeren ons volk en onze kinderen uit. En deze dwaze wereld koos ervoor om te zwijgen. Hoe kan een mens in deze wereld er zo over denken? Hoe kun je de verkeerde kant kiezen, terwijl de waarheid glashelder is?

Het heeft geen uitleg meer nodig. Je kunt het zien op je tv’s en op je Facebook-pagina’s. Je kunt video’s zien, je kunt foto’s zien. Maar geloof me, achter elke foto die je ziet zit een verhaal, een leven, een droom. Wij zijn geen foto’s. En wij zijn geen films. Wij zijn geen materiaal om op sociale media te gebruiken. Wij zijn levens die het verdienen om te leven! Wij zijn van vlees en bloed, wij verdienen het om te leven!

De dubbele standaard die de wereld in ons geval gebruikt, met ons volk. Ze tonen medeleven als er mensen in dit of dat gebied worden vermoord, maar als het om de Palestijnen gaat maken ze zichzelf blind en doof. En ze behandelen ons niet als mens. Maar wij zijn mensen. Wij zijn niet minder. Wij zijn de Palestijnen, die het verdienen om te leven. Wij zijn van vlees en bloed, onze kinderen verdienen het om te leven!

We zijn allemaal Palestijnen. Maar wij zijn de Palestijnen die nog families hebben in Palestina, in Gaza. Ik heb hier een paar vrienden. We protesteren elke dag, in Amsterdam. Al meer dan 140 dagen. En we kunnen geen woorden vinden om uit te drukken hoe we ons voelen, hoe we over onze families praten. Want wat wij meemaken en wat zij meemaken is niet in woorden uit te drukken. Maar door jullie hulp, door jullie protest, door onze verhalen te delen, door “Nee!” te blijven zeggen tegen deze genocide, door een staakt-het-vuren te blijven eisen, door te blijven vertellen dat we niet zullen stoppen, totdat dit is gestopt, totdat Palestina vrij is…

Ik wil jullie allemaal bedanken en ik vraag jullie allemaal: blijf protesteren en blijf praten over Gaza en Palestina. Omdat het niet nodig is moslim, jood of Palestijn te zijn om achter de waarheid te staan, om achter Palestina te staan. Je hoeft alleen maar een mens te zijn. Wees een mens en blijf protesteren. Bedankt.