De drogredeneringen van Piet Emmer
De drogredenatie van Emmer gaat verder in zijn volgende alinea waarin hij schrijft dat “pracht en praal hoorden bij de standenmaatschappij waarin Johan Maurits opgroeide” en dat ik Johan Maurits dat kwalijk zou nemen. Dit is een klassieke stropop. Ik neem Johan Maurits namelijk niks kwalijk in mijn stuk. Om aan te geven hoe vreemd het wegmoffelen van de slavernijgeschiedenis van Johan Maurits in het materiaal van het Mauritshuis is, heb ik voorbeelden gegeven van de rijkdommen die hij in Nederlands Brazilië vergaarde, waarmee hij onder andere het Mauritshuis liet afbouwen. Omdat ik dit benoem, ben ik volgens Emmer boos op Johan Maurits omdat hij “een kind van zijn tijd is”. Terwijl hij mijn daadwerkelijke kritiek, die was gericht tegen het Mauritshuis anno 2014, negeert. Saillant detail is dat Emmers “kind van zijn tijd”-argument in de zeventiende eeuw al niet meer opging. De uitbundige levensstijl van Johan Maurits werd zelfs de WIC zo gortig dat ze hem op een gegeven moment terugriepen.
Zihni Özdil in De drogredeneringen van Piet Emmer (Zihniozdil.info)